Michel

[qvdd] Ik vind wel dat daarmee niet alleen mij schade is aangedaan maar ook het hele vak van de politiek. Dat vind ik eigenlijk veel erger. Ik had mij daar beter tegen moeten verweren. Daar ligt ook echt een verantwoordelijkheid van mijzelf, omdat ik daar niet goed mee ben omgegaan. Het was helemaal niet moeilijk geweest om een aantal voorbeelden te noemen van waar het CDA de afgelopen jaren de kiezer dingen verteld heeft die niet klopten. Als ik die assertiviteit had opgebracht, denk ik dat ze het uit hun hoof hadden gelaten om op die koers door te gaan. Dat deed ik niet. Mijn intuïtie liet me in de steek en ik maakte precies de verkeerde keuze

Wouter Bos beantwoordt in Vrij Nederland (29 juli, geen link kunnen vinden) de vraag waarom hij zich zo slecht heeft verdedigd tegen de CDA campagne in 2006, toen Balkenende hem verweet: “U draait en u bent niet eerlijk”. Het siert hem dat hij de schuld naar zichzelf trekt, maar het is natuurlijk vooral een fout van het campagne team. Hij heeft zeker gelijk als hij zegt dat dit vooral schadelijk is voor de democratie en het imago van de politiek. Zoals wel vaker wordt slecht gedrag beloond in de politiek: de negatieve campagne zorgde er voor dat het CDA de grootste partij werd en Balkende Premier kon worden. Het viel me eerder al op dat een CDA politicus negatief is over zijn beroep, en ook Verhagen heeft het afgelopen jaar laten zien dat hij een goede neus heeft voor politiek en niet vies is van machtsspelletjes.

Afgelopen weekend deed ik al een poging om te analyseren wat het is dat Obama wil bereiken met zijn onderhandelingen met Slangen de Republikeinen. Mijn veronderstelling is dat hij het meent, en dat begrotingsdiscipline voor hem belangrijk is. Maar dat verklaart nog niet waarom hij dat op deze manier doet. Waarom onderhandelt Obama over deze maatregelen als voorwaarde voor het verhogen van ’s lands kredietlimiet (debt ceiling)? Iets dat hoe dan ook zal moeten gebeuren, omdat als dat niet gebeurt de Verenigde Staten voor het eerst in de geschiedenis hun rekeningen niet zouden kunnen betalen. Het is iets dat in de ruim 200 jaar dat het land bestaat nog nooit is gebeurd.

Waarom wordt dit niet op de gebruikelijke manier afgehandeld, zoals vele tientallen keren daarvoor, ook onder Bush, namelijk als een hamerstuk? Hoe is het mogelijk dat men nu serieus overweegt om het tot een default te laten komen? Iets dat in de afgelopen 70 jaar dat dit systeem bestaat volkomen ondenkbaar zou zijn?

methode geen waanzin
Het lijkt er steeds meer op dat er methode zit achter deze waanzin. Van begin af aan heeft de regering Obama gezocht naar een middel om budgettaire discipline af te dwingen. Het is een feit dat Democraten zuinig en prudent zijn (net als sociaal democraten in Nederland), maar het is ook een feit dat veel mensen dat niet weten. Het overschot op de begroting van Clinton was binnen een jaar door de Republikein Bush Jr. verkwanseld aan zinloze oorlogen, cadeaus voor hun vrienden in het bedrijfsleven en belastingverlaging. Maar in de ogen van het publiek zijn het de Democraten die te boek staan als de geld verspillers – tax and spend – terwijl de Republikeinen ten onrechte bekend staan als zuinig en job creators.