Karin van der Stoop

253 Artikelen
1 Waanlinks
1.459 Reacties
Achtergrond: zonsopgang Gaasperplas (eigen foto)
Tekstschrijver en nieuwsjunkie met een mening. Linksig vrouwtje, klein van stuk maar met een grote bek. Schrijft alsof haar leven ervan afhangt. Wat ook zo is.

Closing Time | Michael Kiwanuka

Michael Kiwanuka is een Brit met Oegandese roots. Je zou hem kunnen kennen van Home Again. Het album met de gelijknamige titel deed het in Nederland ook goed.

Dit nummer komt van zijn tweede album, alweer met dezelfde naam als het nummer. Een later nummer, Cold Little Heart, deed het eigenlijk beter, gezien de noteringen in de top 2000, maar die vind ik een beetje overgeproduceerd. Deze hangt er ook tegenaan trouwens, ik zou wel benieuwd zijn hoe het zonder al die opsmuk klinkt. Wel met die lekkere gitaarsolo natuurlijk. Afijn, luister en oordeel zelf.

Closing Time | Arthur Ebeling

Vorige week was ik bij een optreden van Arthur Ebeling. Mijn vriend vroeg me mee en omdat het in een kroegje in Weesp was, ging ik er eigenlijk van uit dat het om een kennis uit de muziekwereld ging. Maar nee, hij is bewonderaar en aasde op een gelegenheid om hem een keer te spreken. Wist ik veel dat die gast een begenadigd gitarist is, die met grote Nederlandse namen heeft gespeeld als Henny Vrienten en Huub van der Lubbe.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kaats Late Night review: Peter Dinklage bij Stephen Colbert

RECENSIE - Ik ben dol op Peter Dinklage. Als je de boekenserie van Game of Thrones hebt gelezen, snap je dat hij de perfecte kobold (Tyrion Lannister) is, maar hij is al veel langer bekend en een begenadigd acteur. Dat laat hij ook weer zien in de nieuwe tv-film Dinner with Hervé waarin hij de titelrol speelt, compleet met ontzettend grappig accent. In dit fragment bij Stephen Colbert toont hij een behoorlijk droge humor. In ’t eggie is hij dus zelfs nog leuker!

Closing Time | Kaleo

Kaleo is een IJslandse 4-mansformatie, die inmiddels verkast is naar de VS. Ik denk dat ze een goede kans hebben om het daar te maken. Niet in het minst vanwege de ontzettend lekkere voorman (Julius Son). Als ik nog een bakvisje was, zou ik vast op slag verliefd zijn geweest. Seksistisch? Jazeker, maar dat is wel hoe het nog steeds werkt. Met alleen talent kom je er niet, zeker niet daar. Maar talent hebben ze beslist.

Closing Time | Wende Snijders (2) – Vrij Me

Niet zo lang geleden zat Wende Snijders ook al in Closing Times. Het is niet de gewoonte om een artiest zo snel alweer op te voeren in deze rubriek. Maar ja, het is wel Wende. Ik zou elke week wel een lichtje op haar willen schijnen, omdat ze zoveel moois heeft gemaakt. Haar zang is al zo prachtig*, maar de muziek die ze schrijft is werkelijk betoverend. Hoezeer waren wij in awe van Voor Alles, de tekst van Joost Zwagerman, die zij op muziek heeft gezet.

Closing Time | Marcus Mumford

Marcus Mumford doet zonder Sons ook wel eens wat. En van artiesten die normaal niet samenwerken, die samenkomen om een lekker riedeltje te doen, kan ik echt warm worden. Daar gaat vaak een bijzondere, frisse energie van uit.

Marcus is te gast bij Chris Eldridge, die ook al zo’n genot is om naar te kijken. Niet vanwege zijn uiterlijk, maar omdat hij heel erg bezig is met de muziek en zijn medemuzikanten. Grappig om te zien hoe Chris met haast spastische bewegingen en grote ogen de band dirigeert. Terwijl Marcus vooral in zichzelf lijkt gekeerd en zijn ogen de hele tijd dicht knijpt. Twee totaal verschillende stijlen die prima samengaan. Het is ook een sympathiek liedje. Niet wereldschokkend, maar hier wordt ik best warm van.

Foto: varkensneus-1867180_1280_pixabay

Gebruik je zintuigen

Smaakgarantie

Goed nieuws van het supermarktfront. Albert Heijn stopt met het label “beste kwaliteit tot en met”, omdat het voedselverspilling in de hand werkt. Mensen zien het als een THT-datum (tenminste houdbaar tot) en gooien het na die datum dus weg. Terwijl het bedoeld is als een smaakgarantie, wat ik trouwens ook nogal arbitrair vind. Het wordt vooral op groente en fruit gebruikt, maar zeker fruit ligt bijna altijd onrijp in de schappen. Vanwege de houdbaarheid, maar ook omdat iedereen er met zijn fikken aan zit en in knijpt dat het een lieve lust is. Wat erop duidt dat mensen wel degelijk hun zintuigen gebruiken bij het beoordelen van kwaliteit, tenminste bij aankoop. Waarom doen ze dat dan thuis niet?

THT-datum

Toen ik laatst augurken door mijn salade wilde doen, viel het me op dat de THT-datum al een half jaar geleden verstreken was. Ik rook en keek, proefde voorzichtig en kon er niets mis mee ontdekken. Zo ga ik over het algemeen met alle voedsel om, ik geloof in mijn zintuigen en mijn gezonde verstand. Ik weet dat zaken als zuur (azijn), zout en vet zeer goede conserveringsmiddelen zijn. Dat een plekje schimmel op de kaas geen enkel probleem is, dat snij je er gewoon vanaf. Van een spruit op de aardappel ga je ook niet dood. Droge producten zoals bloem, rijst en koffie zijn bijna onbeperkt houdbaar, net als ongeopende conserven. Dat geldt ook voor olie, ook als die een beetje troebel is, of honing die aan het versuikeren is (even opwarmen, probleem opgelost). Als de melk over datum is proef ik even of het nog goed is, want met de huidige pastaurisatiemethode is dat vaak een paar dagen langer dan de verpakking aangeeft.

Foto: red-rose-320891__480_pixabay

Wim Kok overleden

NIEUWS - Afgelopen zaterdag overleed Wim Kok op 80-jarige leeftijd, zo maakte de familie vandaag bekend. Hij had een hartkwaal en lag daarvoor in het ziekenhuis.

Het is een goed gebruik om bij zo’n gebeurtenis de lofzang aan te heffen, en dat gebeurt dan ook veelvuldig. Hij was natuurlijk ook een echte bestuurder, eerst bij de vakbond en later in de politiek. Dat verdient respect.

Persoonlijk heb ik een wat ambivalent gevoel bij de man. Hij deed ongetwijfeld wat hij het beste voor ons land achtte. Ook ik had tijdens de Paarse kabinetten het idee dat het allemaal wel goed zat, ik stemde toen zelfs PvdA. Achteraf gezien is hij wel zo’n beetje de architect geweest van de Derde Weg in Nederland, wat mij betreft de teloorgang van de sociaal democratie. Hij zei het zelf nota bene; het afschudden van de ideologische veren. Na zijn politieke carrière ging hij het bedrijfsleven in en dat was ook niet helemaal kies, zullen we maar zeggen. Niet echt het toonbeeld van integriteit dat Lodewijk Asscher er van maakt.

Maar hij heeft wel geschiedenis geschreven in elk geval. Ik vond hem bij zijn optreden in Kijken in de Ziel ook best sympathiek overkomen. Hoe dan ook is er een politiek icoon heengegaan. Moge hij in vrede rusten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kaats Late Night Review: John Oliver over Saoedi-Arabië

RECENSIE - Wie John Oliver niet kent heeft de laatste jaren onder een steen geleefd. Zijn Last Week Tonight staat ook duidelijk model voor het in Nederland veelgeprezen Zondag met Lubach.

Het format is simpel en ook al jaren hetzelfde. John (Hostus Mostus) zit achter een desk en neemt in rap tempo het nieuws van de week door. Tegenwoordig vrijwel altijd beginnend met een rant over Trump, waarbij de fucks en shits je om de oren vliegen; dat kan omdat het op betaalzender HBO zit. Hij weet feilloos en op beeldende wijze de vinger op de totaal gestoorde en o zo pijnlijke plekken te leggen.

Na dit intro van een paar minuten wordt het grootste deel van de uitzending (dat eigenlijk veel te kort is met een half uurtje) besteed aan een specifiek onderwerp, dat door de redactie tot op de bodem is uitgezocht. Hoewel John zelf niet nalaat te benadrukken dat ze géén journalisten zijn, kun je er bij dit programma wel vanuit gaan dat de informatie die je meekrijgt correct is. Het zijn altijd zeer serieuze onderwerpen, maar juist door de grappen die ze ermee uithalen blijft het verhaal goed hangen. Er worden grote misstanden aan de kaak gesteld, je steekt er echt iets van op.

Foto: vrouwen_mars_maart2018-3422243_1280_pixabay

De Mannenbeweging

COLUMN - Toen ik voor het eerst las over Warren Farrell moest ik een beetje lachen. Deze man was ooit een mannelijk boegbeeld voor het feminisme. Nu wordt hij gezien als de vader van de mannenbeweging. Want hij vindt dat het feminisme is doorgeslagen. En ja sorry, maar dat werkte in eerste instantie op mijn lachspieren.

Incels

Want bij “mannenbeweging” denk ik in eerste instantie aan de Incels. Over doorgeslagen gesproken. Mannetjes die vinden dat ze recht hebben op seks en daarbij worden tegengehouden door Stacy’s (vrouwen), die alleen maar vallen voor Chads (aantrekkelijke mannen). En die moeten allemaal dood, nadat de Stacy met geweld genomen is natuurlijk. Het verwrongen wereldbeeld van deze types is sneu en lachwekkend, maar helaas gaan sommige idioten daadwerkelijk tot actie over, zoals in april 2018 in Toronto. En ik weet niet of het toevallig is, maar dat is ook de woonplaats van Jordan Peterson, die ik verafschuw omdat hij dit soort gedachtegoed min of meer aanmoedigt.

Dus ik plaatste Warren Farrell in die categorie van mannen die vinden dat mannen dominant moeten zijn. Maar na het lezen van dit interview ben ik daarvan teruggekomen, want een groot deel van wat hij zegt snijdt hout. Ik vind niet echt dat het feminisme is doorgeslagen, op een paar hardcore Dolle Mina’s na, maar dat betekent niet dat er geen issues zijn voor mannen. Deels had ik die zelf ook al op mijn netvlies.

Closing Time | Wende Snijders

Wende Snijders is wat mij betreft één van de beste zangeressen van Nederland. Haar performance is altijd vlekkeloos zuiver, ze heeft een groot bereik, zingt in minstens drie talen, bespeelt instrumenten, schrijft haar eigen muziek maar maakt ook een feest van bijvoorbeeld liedjes van Toon Hermans. Ik zal haar zeker nog wel eens opvoeren in Closing Time want ze heeft zoveel mooie dingen gemaakt.

Maar dit nummer staat me na aan het hart. De tekst is geschreven door Joost Zwagerman die haar verzocht het op muziek te zetten. Pas na zijn zelfmoord – die mij ook erg aangreep en waarover ik samen met mijn vriend een nummer heb geschreven – herinnerde ze zich dat hij haar ooit een e-mail had gestuurd die ze ongeopend had gelaten (?). Het bleek een gedicht te bevatten dat ze direct op muziek heeft gezet. Dit is het briljante resultaat.

Closing Time | Jack Savoretti

Tot ik Jack Savoretti toevallig tegenkwam op YouTube had ik nog nooit van hem gehoord. Dat is best raar want in Groot Britannië timmert hij al ruim 10 jaar aan de weg, zijn songs worden gebruikt in Amerikaanse films en tv-series en vorig jaar stond hij op Pinkpop. Het zal dus wel aan mij liggen.

Dit was het eerste nummer dat ik van hem hoorde en ik was behoorlijk onder de indruk. Alles klopt, die hese stem, het gitaarspel, de pakkende melodie. En het protestsonggehalte past helemaal in deze tijd, al is het nummer al wat ouder.

Vorige Volgende