Jos van Dijk

1.188 Artikelen
604 Waanlinks
3.609 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Was tot 2012 docent in het HBO.
Schrijft over Europa en over het vrije verkeer van informatie.
Publiceerde in 2007 "Dit kan niet en dit mag niet; een kroniek van belemmering van de uitingsvrijheid in Nederland." Voortgezet op de website: http://freeflowofinformation.blogspot.com/
Publiceerde in 2016 "Ondanks hun dappere rol in het verzet. Het isolement van Nederlandse communisten in de Koude Oorlog" voortgezet op de website http://nederlandsecommunisten.nl/#site-header

Akkoord over linktaks en uploadfilter

Europese onderhandelaars zijn het eens geworden over de linktaks en het zogeheten uploadfilter.

Volgens artikel 11 (linktaks) mogen uitgevers van nieuwssites bepalen wie naar hen mag linken. Zij kunnen dan geld vragen voor die link.

Artikel 13 verplicht grote internetbedrijven uploads te controleren op  auteursrechtelijk beschermd materiaal voordat ze worden geplaatst, om hoge boetes te voorkomen.

Uit een persbericht van Bits of Freedom:

‘De richtlijn dwingt platforms tot risicomijdend gedrag, waardoor veel uitingen ten onrechte gecensureerd zullen worden. De technologie van geautomatiseerde filters werkt in de praktijk helemaal niet, en gebruikers hebben tegen dit soort volautomatische systemen niets in te brengen’ (…) ‘Wordt je video ten onrechte geblokkeerd? Dan is daar amper iets aan te doen, en als het wel gecorrigeerd wordt, kan het te laat zijn – bijvoorbeeld als oproepen tot politieke of maatschappelike actie worden gecensureerd. Dit betekent een grote aanslag op de uitingsvrijheid. De zeer dure filters maken het voor nieuwe toetreders nog moeilijker om de grote platformen uit te dagen, waardoor die nog machtiger zullen worden.’

Foto: Nelis Zevensloot (cc)

Boodschap of boodschapper?

OPINIE - Wat weegt voor jou het zwaarst bij de beoordeling van een bericht of opinie? De inhoud of de identiteit van de bron of de auteur? Een discussiebijdrage over debatcultuur.

Ik kan niet ontkennen dat ik bij de dagelijkse consumptie van wat er in print en op het internet verschijnt ook kijk naar de bron. En ik vind het ook moeilijk om bijdragen serieus te nemen van mensen die ik eerder alleen maar onzin heb horen verkondigen of die expliciete standpunten verkondigen die mijlenver van de mijne liggen. Ik laat GeenStijl, De Telegraaf, DDS en TPO doorgaans rechts liggen. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik het uitsluit om kennis te nemen van wat deze media publiceren of dat ik vind dat iedereen ze moet boycotten vanwege wat daar te lezen valt. Datzelfde geldt voor auteurs. Je kunt van mening zijn dat een bepaalde auteur een fout standpunt heeft, het volledig uitsluiten van die auteur van het publieke debat is in strijd met de principes van het vrije politieke debat in een democratie. En zelfs als er sprake zou zijn van het overtreden van de wet (racisme, smaad, bedreiging met geweld) is het aan de rechter om dit vast te stellen en een straf te bepalen voor die bepaalde uiting. Waarmee dus niet gezegd is dat die persoon altijd en in alles wat hij of zij schrijft of zegt fout is. ‘Als een fascist ademt liegt ie’, zei men vroeger in anti-fascistische kringen. Ik begrijp waar het vandaan komt, maar ik zie deze leuze toch liever als een boud geformuleerd politiek standpunt dan als een oproep om het naar de letter te nemen.

Ledental politieke partijen licht gedaald

In 2018 is het totale ledental van de in de Tweede Kamer vertegenwoordigde partijen licht gedaald.

In 2018 was Forum voor Democratie, net als in 2017, de grootste groeier; de partij kreeg er netto bijna 7.800 leden bij (34%) en kwam uit op bijna 31.000 leden. Daar-mee is Forum de vierde partij van het land geworden.De PvdD groeide in 2018 verder (5,5%), evenals DENK (5,4%). Grote verliezers in 2018 waren de middenpartijen D66 (8,2%), VVD (7,7%), CDA (7,5%) en PvdA (5,8%).

Quote du Jour | Tegen de internationale

We kennen Viktor Orbán inmiddels als fervent nationalist die Hongaarse belangen boven alles stelt. In zijn State of the Nation van afgelopen week zet hij zich vooral af  tegen internationale ontwikkelingen die zijn christelijke natie bedreigen.

Thirty years ago we thought that we had consigned the communist way of thinking – which advocated the end of nations and a supranational world – to the dustbin of history. It seems that we were wrong. Today the slogan is the same: “The Internationale shall be the human race!” They are advocating a world without nations again, they want open societies, and they are fabricating a supranational world government. And again we have here those who wiped away our traditions, and would flood our countries with an alien culture. Thirty years after the fall of communism, on the eve of a pan-European parliamentary election, Europe finds itself in the position that we must stand up again for our Hungarian identity, for our Christian identity, protect our families and communities, and also protect our freedom.(…)

This is how the European Left has become the advocate of speculators, world citizenship, world government and, most recently, of global migration, taking on the role of the gravedigger of nations, the family and the Christian way of life. Since George Soros appointed a socialist called Timmermans as the leader of the pro-immigration troops the fight has become open. He leads the list of pro-immigration politicians. Well, Ladies and Gentlemen, this is what the European elections are about, this is what Brussels is preparing for.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

De EU als motor voor het bedrijfsleven

ACHTERGROND, NIEUWS - De Europese Unie zal de komende maanden in de aanloop naar de verkiezingen voor het Europees parlement weer overladen worden met de kritiek. Maar het bedrijfsleven mag niet mopperen, zo valt te lezen in een rapport van Corporate Europe. In het Tweede Kamer debat over de Staat van de Unie was er vooral kritiek op andere landen. En (opnieuw) op het taalgebruik van de minister van Buitenlandse Zaken  Stef Blok.

Donald Tusk ziet de brexiteers het liefst in de hel branden. Jean-Claude Juncker vindt, in een reactie hierop, zijn baan als voorzitter van de Europese Commissie op zich al een hel. De actuele stemming van de Europese politieke leiders duidt er niet op dat de Europese Unie zich momenteel in een succesvolle fase van haar bestaan bevindt.

Politico-nieuwsduider Florian Ender sprak deze week in zijn dagelijkse nieuwsoverzicht van een Black Monday. De vierde februarti 2019, voorspelde hij, zal straks in de geschiedenisboekjes te vinden zijn als de dag waarop het streven van de EU om een rol te spelen in de wereldpolitiek een fatale slag te verduren kreeg. Hij noemde drie voorbeelden van mislukkingen van de buitenlandse politiek van de EU vanwege onenigheid tussen de lidstaten die begin deze week naar buiten kwamen. Hongarije blokkeerde een gezamenlijk standpunt van de EU en Arabische landen inzake migratie (the elephant in the room). Ondanks een duidelijke uitspraak van het Europees parlement over Venezuela slaagden regeringsvertegenwoordigers van de lidstaten er niet in met één gezamenlijk standpunt te komen inzake de erkenning van de Guaidó als interim-president. Hier liggen Italië en Griekenland dwars. Tenslotte bleef het van de kant van de EU opvallend stil toen eerst de VS en daarna Rusland het INF verdrag inzake kernraketten voor de middellange afstand opzegden. Deze verontrustende stappen van de grootmachten raken op de eerste plaats de veiligheid van Europa. Maar de lidstaten konden het ook op dit punt niet eens worden over een adequate reactie.

GroenLinks wil ‘reset’ van de relaties met China

Niet langer naïef: hoe verhouden we ons tot China? 

Onder deze titel presenteren Jesse Klaver en Bram van Ojik hun bevindingen van een bezoek aan China. Ze verbaasden zich over de ‘naïeve vreugde’ in Nederland als er weer voor miljarden nieuwe handelsdeals met China werden afgesloten. En over de gemakkelijke toelating van China ‘op onze strategische telecommunicatiemarkt (zelfs met het communicatiesysteem voor de politie)’. Ze maakten zich ook boos over de verwaarlozing van de mensenrechten. Hun contacten in China leidden tot de conclusie: ‘De zakelijke kortzichtigheid moet plaatsmaken voor een duurzaam en realistisch engagement.’ En om te beginnen: ‘Nederland moet ‘nee’ zeggen tegen het 5G-netwerk van Huawei’.

Verdwijntruc

“Onze conclusie is dat de eurogroep nog steeds een duidelijke aansprakelijkheid ontwijkt”

Dat schrijft Transparancy International in het rapport Vanishing Act (verdwijntruc) over de Eurogroep, een informeel overleg van ministers van Financiën van de negentien eurolanden.

In het ‘Verdwijntruc’-rapport worden alle eigenaardigheden van de eurogroep nog eens opgesomd. “De eurogroep valt niet onder de EU-verdragen, haar leden claimen soms dat ze geen beslissingen nemen, er is geen personeel, geen hoofdkwartier, en als waarschijnlijk enige EU-instantie heeft ze geen Twitter-account.” Het lijkt wel een geheim genootschap.

Foto: Tiocfaidh ár lá 1916 (cc)

Wie redt de vrede in Noord-Ierland?

ELDERS - Hoe zwaar weegt de vrede in Noord-Ierland voor de Britse regering?

“Het lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk was de lijm die het Goede Vrijdag akkoord in stand hield. De brexit dreigt het weer los te weken.” Dat schrijft Emmet Livingstone op Politico. De brexit zal er toe leiden dat inwoners van Noord-Ierland verschillende rechten krijgen met alle gevolgen van dien voor de onderlinge verhoudingen. Het Goede Vrijdag akkoord, dat een einde maakte aan jarenlang geweld tussen katholieken en protestanten, bepaalde dat Noord-Ieren konden kiezen voor een Brits paspoort, een Iers paspoort of beide. Met de uittreding van het VK uit de EU zullen aan deze paspoorten verschillende rechten zijn verbonden.

Noord-Ieren met een Brits paspoort vragen nu voor de zekerheid ook een Iers paspoort aan. Ongeveer 20% van de bevolking heeft alleen nog een Iers paspoort. De Brexit kan hen buitenlander in eigen land maken. Het is allemaal nog onzeker hoe het er voor verschillende groepen uit gaat zien. De regering werkt er aan, zegt een woordvoerder. Maar voorlopig lijkt May’s grootste zorg toch een -volgens iedereen onmogelijke- aanpassing van het akkoord met de rest van de EU dat haar regering, met de unionistische hardliners van de DUP, overeind kan houden en de eenheid in haar partij enigszins herstelt. In Noord-Ierland doemt het spook van de verdeeldheid weer op.

Europarlementariërs moeten lobbycontacten openbaar maken

Parliament has adopted binding rules on lobby transparency. MEPs involved in new parliamentary decisions must publicly list their meetings with lobbyists

Het besluit is het resultaat van langdurig voorbereidende werk van MEP Sven Giegold en een team van zijn Groene fractie, die hiervoor de steun kregen van diverse maatschappelijke organisaties en honderdduizenden Europese burgers die zich in petities  voor meer openheid hebben uitgesproken.

Pikant detail is dat de EVP een geheime stemming heeft aangevraagd over de nieuwe regels voor parlementariërs.

Foto: Roel Wijnants (cc)

Misbruik van het staatsgeheim

OPINIE - Strooide minister Stef Blok te makkelijk met het label staatsgeheim om lastige vragen te omzeilen?

Deze vraag stelde Trouw gisteren naar aanleiding van een Kamerdebat waarin het parlement opheldering wil over de levering door Nederland van ‘non-letal’ goederen aan Syrische rebellen.

Blok beroept zich herhaaldelijk op het staatsgeheime karakter van het hulpprogramma, schrijft de krant, waardoor hij in het openbaar geen antwoorden kan geven. Dat zou mensenlevens op het spel zetten. Bovendien waren er inlichtingendiensten en bondgenoten betrokken bij de steun. Beiden zegt hij niet in de schijnwerpers te kunnen zetten. Daarmee bezorgt hij het parlement in zijn controlerende functie een probleem. Kern van de verhouding tussen regering en parlement in een democratie is dat de eerste zich verantwoordt tegenover de laatste. Zodat wij als burgers weten waar we aan toe zijn en ons standpunt kunnen bepalen als we onze stem weer eens mogen uitbrengen.

Staatsgeheimen passen slecht in een democratie. Openheid is een voorwaarde voor democratische besluitvorming. Geheimhouding van staatszaken voor volksvertegenwoordigers is een hardnekkig restant van ouderwetse, autoritaire opvattingen over de verhouding tussen staat en burgers. Tot halverwege de vorige eeuw was het heel gewoon dat de staat bij voorkeur zo weinig mogelijk openbaarde. Alleen als het moest. Aandrang van volksvertegenwoordigers of journalisten kon zonder grote problemen worden gepareerd. Sinds de democratiseringsbeweging uit de jaren zestig en zeventig is openheid een vanzelfsprekend vereiste voor alle vormen van bestuur. De praktijk blijkt echter weerbarstig als we kijken naar de geschiedenis van de wetgeving over openbaarheid van bestuur. Of naar de afloop van tal van gevoelige politieke thema’s, niet zelden gelieerd aan oorlogsvoering, waarbij de openheid moest komen van onderzoeksjournalisten die bewinsdslieden al dan niet met een beroep op staatsgeheimen in de problemen brachten (zie onder meer hier, hier en hier)

Huawei, 5G en de vierde industriële revolutie

Achtergrond bij de actuele Chinees-Amerikaanse spanningen en de rol van Huawei.

De alternatieve Unz Review over een cruciale technologische voorsprong van China op het gebied van draadloze communicatie.

…. will put the Five Eyes countries ten years behind China in 5G and its associated technologies. The Germans correctly describe their version of China2025, Industrie04 as “the fourth industrial revolution.” The 5G stakes are so big that, if Germany rejects Huawei it risks committing economic suicide.

Vorige Volgende