Jesse Klaver is levensgevaarlijk bezig, hij staat te liegen, en is straks verantwoordelijk voor 50.000 ‘klimaatwerklozen’. Hij verspreidt fake news en dat moet gezegd worden.
Hans de Boer, voorzitter van de werkgeversorganisatie VNO-NCW, reageerde gisteren op NPO Radio 1 op de initatiefwet van GroenLinks voor een CO2-belasting voor de “grote industrie”, waarvan de opbrengst is bestemd is voor verlaging van de energierekening van burgers.
Sargasso staat voor hopeloze nuance, maar soms moet je gewoon man en paard benoemen. Zoals welke partijen willens en wetens een betere verdeling van de lasten van het klimaatakkoord afwijzen. Want vergeet niet dat dit, in tegenstelling tot klimaatverandering, wél een politieke keuze is.
Dat de coalitie en de gezagsgetrouwe christenfundamentalisten van de SGP eensgezind zijn in het belasten van de burger in plaats van het bedrijfsleven (hoi Klaas!) weten we natuurlijk al, maar de rol van de overige partijen is ook interessant. Vooral de rol van de PVV en het FvD vallen hierin op. Aan de ene kant roepen dat ze vinden dat De Burger onevenredig belast wordt, maar aan de andere kant gewoon keihard elk voorstel tot een betere verdeling afserveren en zelf met niets komen ter vervanging. Zo kennen we onze populistjes weer: hard schreeuwen, maar als puntje bij paaltje komt toch gewoon aan de leiband van de industrie lopen.
En ja, je kan tegenwerpen dat deze partijen tegen de “klimaathysterie” in het algemeen zijn, maar dat laat onverlet dat ze dan nog zouden kunnen proberen de gevolgen van deze onzinnige fait accompli voor hun achterban te verzachten. Maar nee, zelfs dat is ze te veel gevraagd. Doe dan zoals de SP: wijs het klimaatakkoord principieel af, maar laat wel merken dat je pal staat voor je achterban en niet voor de belangen van de industrie. Of kom met een amendement of wetsvoorstel voor afschaffen van de energiebelasting en de opslag duurzame energie.
Het klimaatmanifest “Nieuw Klimaat Alarm” wordt er niet transparanter op. Vorige week toonden wij al aan dat de autoriteitsclaims van de opstellers op drijfzand berusten, nu blijkt dat er na publicatie van het manifest nog drie namen zijn toegevoegd. Zie hier het manifest zoals het online stond op 29 december en vergelijk dat gerust het huidige manifest (screenshot).
De lijst met ondertekenaars van het Nieuw Klimaat Alarm
Natuurlijk staat het ze vrij om medestanders toe te voegen, maar een van de toegevoegde namen is Prosper Ego. Ook hij is geen wetenschapper of expert, maar wel al sinds 23 januari 2015 overleden. Dit roept nogal wat additionele vragen op: Waarom voeg je een overleden iemand toe als ondertekenaar? En waarom pas dagen nádat het manifest al in de publiciteit is gekomen en maanden later dan de datum van ondertekening?
24 mensen schreven een alarmerend klimaatmanifest. Wij bekeken de namenlijst.
Het is december, traditioneel de tijd voor het jaar van manifesten en pietities. Zal wel iets te maken hebben met de extra vrije tijd die mensen hebben. Hoewel, dit manifest was al een tijdje onderweg, want dit Nieuw Klimaat Alarm (sic) zag afgelopen – iets te warme – zomer al het licht. We kunnen alvast verklappen dat het geen manifest is dat de overheid oproept méér te doen tegen klimaatverandering. Maar op de een of andere manier kwam het nu pas in het nieuws. De Telegraaf omschreef de groep ondertekenaars als “24 professoren, ingenieurs en andere experts”, RTL Nieuws promoveerde ze naar “24 wetenschappers”.
Nu zegt het niet direct iets dat iemand de titel professor heeft – wat is iemands vakgebied? Hetzelfde geldt voor de titel ingenieur: OK, je bent afgestudeerd aan een technische universiteit, maar dat maakt je nog geen wetenschapper, laat staan expert. Een wetenschapper is ook niet per definitie expert op het gebied van klimaat of energietransitie.
Met andere woorden: wie zijn deze mensen? Wij googleden en turfden en geven je de droge cijfers.
Allereerst: niemand van deze 24 mensen is klimaatwetenschapper. Geen? Helemaal niemand? Nee. En ja, dat verraste ons ook, want we hadden op zijn minst verwacht nog een verdwaalde meteoroloog te vinden. Maar kijk zelf maar na. Des te opvallender omdat deze mensen de huidige stand van klimaatwetenschappen niet helemaal lijken te onderschrijven, hoewel ze daar in het manifest verder niet zoveel woorden aan vuil maken.
Welkom bij de onregelmatig verschijnende rubriek “Betwetenschap met Sargasso”, waarbij wereldproblemen voor eens en voor altijd pseudowetenschappelijk diezelfde wereld uitgeholpen worden. Vandaag gaan we het hebben over de stol. Een groep wakkere sneeuwvlokjes Nederlanders maakt zich namelijk jaarlijks druk over onder welke naam ze gedwongen worden dat veelal zompige, kleffe – maar hey traditie – ding te consumeren. De rancune richt zich grotendeels op de feeststol, die er verder ook niets aan kan doen, maar blijkbaar wel de belichaming is van de ondergang van het avondland, homeopathische verdunning, chemtrails en anti-vaccinatie. Wist u trouwens dat de maanlanding eigenlijk helemaal niet heeft plaatsgevonden? Fascinerend, maar dat terzijde, ik dwaal af.
Afijn. Team #kerststol, want dat is de naam van de noodlijdende concurrent (niet dat die er wél om gevraagd heeft), claimt dat het gebruik van het woord feeststol iets nieuws is en dat het oprukken van de term aangeeft dat we ons overgeven aan de islam, en dan uiteindelijk voor vrouwenbesnijdenis en homowerpen zijn. Of zoiets, als ik, oikofoob als ik ben, het narratiefje goed begrepen heb.
Maar goed, wetenschap. Harde pseudowetenschap. Er zitten twee aspecten aan de claim. Allereerst dat het een recent fenomeen is, en allertweedst dat het steeds meer gebruikt wordt.
Er is nog hoop, maar het blijven (onder andere) Engelsen, hè.
Laten we niet vergeten: hun demonstratierecht is ook het uwe. Hun vrijheid van meningsuiting is ook de uwe. Hun veiligheid is de uwe.
Terecht maken duizenden mensen bezwaar tegen de demonisering van Kick Out Zwarte Piet door De Telegraaf. En inderdaad, de afgelopen dagen waren misschien wel een lakmoesproef voor de staat van vrije meningsuiting in Nederland. Hoe gaat Nederland om met het uiten van een bij grote groepen onpopulaire mening? Niet bepaald goed, zo blijkt. Demonstratierechten worden met de voeten getreden, agressie richting – vreedzame – demonstranten onvoldoende voorkomen. Sterker nog, de agressie wordt “verklaard” door de demonstranten de schuld te geven, want “denk om de kinderen”.
Vandaag is het debat dat moet bepalen of minister Blok mag blijven. Sargasso maakte voor u (al een tijdje geleden) een handige site om dat bij te houden: https://opblokken.nl
Waarom we dit verhaal publiceren: het wel of niet inenten van kinderen is een controversieel onderwerp, dat tot veel discussie leidt. LINDA.nieuws is een onafhankelijk journalistiek platform dat de lezer wil informeren en meerdere kanten van een verhaal wil laten zien. Een publicatie op LINDA.nieuws betekent niet dat we de keuzes van de geïnterviewden goed- of afkeuren
Het blad LINDA presteert het wéér om een anti-vaccinatiestuk te publiceren. Toen het blad via twitter een link plaatste leidde dat vrijwel direct tot #ophef, en terecht. Daar schrokken ze daar bij het blad van, en verwijderden het stuk. Oh nee, dat deden ze dus niet. De oorspronkelijke tweet werd verwijderd zodat de discussie op twitter werd bemoeilijkt en bovenstaande lafzakkendisclaimer werd onder aan het stuk toegevoegd.
Een drogreden pur sang. Je verschuilen achter het “feit” dat je beide kanten van een verhaal laat zien, terwijl de ene kant een verhaal heeft en de andere kant totaal niet. Néé LINDA, dit is geen controversieel onderwerp, dit is zo dichtgetimmerd als wat. Er zijn geen meerdere kanten van dit verhaal. Er is een kant die gelijk heeft en een kant die alles aan elkaar hoaxt en antroposooft. En dat moeten mensen weten. Ook hier.
De afgelopen dagen was het in de reactiepanelen van Sargasso wat onrustig. Een van onze bezoekers claimde dat Sargasso de informatie van haar bezoekers “weggaf” aan allerlei sites, variërend van de Telegraaf tot Al Jazeera. We kunnen hier kort over zijn: dit is niet het geval. Deze bezoeker vond het vervolgens nodig om van verschillende van onze bezoekers een gedeeltelijk IP te plaatsen om te “bewijzen” dat Sargasso deze gegevens verspreidt. Ook na herhaaldelijk aandringen op enige toelichting deed de bezoeker dit zonder duidelijk te maken hoe hij aan deze gegevens kwam. Na wat onderzoek kwamen we daar – gelukkig – zelf achter.
Al jaren is het op Sargasso mogelijk plaatjes in je eigen reacties bij te voegen, en deze plaatjes kunnen van overal komen. Dus als je een eigen server of website hebt, dan kan je daar een plaatje neerzetten, en deze vervolgens in je reactie op Sargasso plaatsen. Het nadeel van deze aanpak is dat iedereen die de Sargasso-pagina bezoekt automatisch het plaatje inlaadt, en daarmee zijn ip-adres (en nog wat andere informatie) doorgeeft aan de server waar het plaatje staat. En als er op die server statistieken meedraaien, dan kan de eigenaar van die server zien welk IP-adressen het plaatje wanneer hebben opgehaald. Daarna kan je kijken wanneer de reacties op Sargasso zijn gegeven en je kan zonder al te veel problemen bepalen welke (reacties achterlatende) bezoeker achter welk IP-adres schuil gaat. Nu kan je daar op zich meestal nog niet zoveel mee, maar het is officieel wel een persoonsgegeven.
Dienstmededeling: Op zondag neemt Peter u normaliter mee op reis door cultureel en kunstzinnig Nederland. Maar ons bereikte het nieuws dat dit onderdeel zelfs voor Sargassobegrippen te links was. Het is immers 2018, en er waait een rechtse wind. Sargasso vindt het daarom tijd verandering, eens een andere kijk op de zaken. En daarom deze week eens iets anders. Het kan natuurlijk ook dat Peter op vakantie is, en we toch iets moeten. Maar dat laten we in het midden.
Laat u dus dit keer bij de hand nemen door Kamerlid Thierry Baudet, van het alom gewaardeerde Forum voor Democratie, die ons langs de kunst in de Tweede Kamer leidt. Of lijdt, dat onderscheid wordt ons in ieder geval niet helemaal duidelijk.
Allereerst toont Thierry ons het kunstwerk “Nederland, land aan zee”, dat de “ schaamte voor onze identiteit” belicht. Het oikofobische kunstwerk verbeeldt de relatie tussen Nederland en het water, door middel van het tonen van onder andere de contouren van de Nederlandse kustlijn, een respectvol opgerolde Nederlandse vlag die het dedain die wij hebben voor onze natiestaat symboliseert en twee door toenmalig sociaal-activiste Beatrix geselecteerde teksten die voor haar als koningin der Nederlanden en persoon van elementair belang waren.