Kees Versteegh op NRC.nl over ….
Het is niet helemaal actueel meer (6 juli), maar aangezien het over mij gaat als co-blogger op deze site, wil ik het volgende toch even kwijt.
Ik vond via de Zijdelinks een link naar Sargasso alwaar wij als blog een Sargasso Keurmerk hebben gekregen. Gefeliciteerd allemaal!
In het commentaar bij deze link staat dat we ook in NRC.next zijn genoemd in verband met publicaties rond de kabinetscrisis.
Hieronder het geschreven stukje:
NRC.next zegt over GeenCommentaar cq mij …
Geencommentaar.nl is een groepsblog dat steeds serieuzer wordt en zich in bepaalde opzichten met Sargasso kan meten. Echter ook in de behandeling van de kabinetscrisis, helaas. Yogi, een van de belangrijkste contribuanten, behandelt bijvoorbeeld de vraag welke dossiers het nieuwe kabinet straks wel mag behandelen. Zijn antwoord: ?Alleen de begroting en Uruzgan kan wat mij betreft, maar meer ook zeker niet.? Voor zulke voorspelbaarheden hebben we geen blogosfeer nodig.
Het gaat om dit artikelje waarin ik iets schreef over kiezersbedrog.
Volgens NRC is mijn mening niet nodig omdat het te voorspelbaar is. Zijn dan ook de meningen van al die anderen die vinden dat dit rompkabinet geen controversiële beslissingen mag nemen, ook voorspelbaar en dus onnodig?
Mag je niet een voorspelbare mening geven op een blog? Ik vind dat vreemd. Ook een voorspelbare mening kan een mening zijn die er toe doet. Staat er in de NRC nooit een voorspelbare mening? Ik durf te wedden met de Kees Versteegh, de acteur van dit stuk, dat hij vaker een voorspelbare mening geeft dan hij wellicht zelf verwacht. Of is dit het domein van de zogeheten serieuze journalist?
Gisteren voerde informateur Lubbers besprekingen met de fractievoorzitters van alle partijen om te peilen hoe men onder andere over een rompkabinet dacht.
Momenteel vindt op verzoek van Groen Links een Kamerdebat plaats over de brief van minister Verdonk naar aanleiding van het behoud van het Nederlandersschap van Ayaan Hirsi Ali.
Gisteravond dacht ik, kom laat ik een wedstrijd gaan kijken, ik doe immers mee aan de voetbalpool op mijn werk. Het werd Frankrijk-Zwitersland, op papier een leuke pot, in de werkelijkheid een draak van een wedstrijd.