OPINIE - Een tijdje geleden verscheen een interview met documentairemaker Errol Morris in het blad Esquire naar aanleiding van zijn film The Known Unknown over Donald Rumsfeld, de minister van defensie die planning van de Amerikaanse inval en bezetting van Irak overzag.
Rumsfeld, zo meent Morris, had een nogal ongelukkige relatie met de werkelijkheid. In de woorden van Morris:
I don’t know how many people have asked me if I have read Orwell on language and politics, which, as it turns out, I have. Orwell was fascinated by how language could be used to obscure an argument, confuse an argument, debase an argument. But the idea in Orwell was always that someone in control was using it to manipulate others, to trick others. Here, I often think that language is being used not just simply to trick others but also, in Rumsfeld’s case, to trick oneself. […]
Well, he’s never expressed any kind of remorse or regret about the war. After all, we gave freedom to these countries where it did not exist before. The fact that these countries are still plunged in chaos is something that he refuses to admit or to even see.
Het geval Rumsfeld laat zien dat mensen in een positie van macht of (in andere gevallen) rijkdom zichzelf zodanig kunnen isoleren van de de werkelijkheid, dat hun blik op de realiteit er ernstig onder lijdt.
