Speciaal voor Halloween hebben we iets bijzonders voor jullie. Twee YouTube vocal coaches (voor degenen die nu “huh?” denken: zie hier) hebben zich verkleed, gieten zich vol met wijn, role-playen, en nerden (ook) over zingen. En dat aan de hand van een liedje van het onvolprezen Cradle of Filth. Wat een geweldige manier om je geld te verdienen. En dan ook nog eens met kennis van zaken en humor enzo. Ik buig diep.
COLUMN - Dit stuk gaat over drie lelijke woorden. Woorden die Nederland lelijker maken – slechter, een beroerdere plek om te zijn en om te wonen. Die het leven van mensen slechter maken. Om dat te illustreren vergelijk ik ze met het Engelse equivalent, om te laten zien hoe het anders zou kunnen. En misschien zou moeten. We gaan hebben over verzuim, pesten en duurzaamheid.
Eerst pesten. In Nederland gaat het woord ‘pesten’ meestal over het slachtoffer: je wordt gepest. “Pester” is wellicht een woord, maar in het dagelijks spraakgebruik wordt het weinig gebezigd en mijn Word zet er een rood kringeltje onder. Gebruikelijk is het niet, en ‘pesten’ gaat vooral over degenen die het moeten ondergaan.
Nog erger: niet alleen gaat pesten (te) weinig over de dader, het woord wordt soms ook nog eens gebruikt om het slachtoffer verder de modder in te trappen. “Ah, gossie, wordt je gepest?”, wordt iemand dan neerbuigend voor de voeten geworpen. Alsof er daarom iets mis is met het slachtoffer in plaats van de dader.
Neem dan het Engels. Een pester heeft een woord, dat is een bully. Het werkwoord is bullying, dat gaat ook om de dader die iets fout doet. “Being bullied” is niet iets dat ook nog eens vernederend gebruikt kan worden naar het slachtoffer toe. “Pesten” is in het Nederland iets dat gebeurt, en in het Engels iets dat gedaan wordt, en degene die het doet, de bully, is een klootzak. Wel zo duidelijk.
Het is al weer een tijdje terug dat we hele lompe old school death metal hadden hier. Zonde, eigenlijk. Daarom nu een lekker moppie Incantation, met als belangrijkste herkenningspunt de strot van de zanger, die een intens diep en laag gegrom voortbrengt. Verder is het heel prima, wat rommelige, snelle en afwisselende muziek. Voor de liefhebbers van obscure death uit begin jaren ’90 uit de VS – er móeten er gewoon een paar van zijn op deze site. Toch?
QUOTE - Maar mij boeit het weinig om onze afstudeerders (nog) betere werknemers te maken. Mij lijkt het logisch om tijdens een academische opleiding juist eens grondig na te denken over welk werk je überhaupt wilt doen, en voor wie. Vertrouw je erop dat bedrijven en startups die winst maken of investering aantrekken per definitie aan zinnige producten bouwen? Hoe rijm je dat met het feit dat datzelfde consumptie gedreven, winstgerichte systeem tot nu toe zo destructief is geweest? Wil je daar deel van uitmaken? Of maakt het je allemaal niet zo veel uit, zolang je maar aan technisch interessante projecten kunt werken? En durf je dan ook toe te geven dat je het bredere effect van dat werk niet als jouw verantwoordelijkheid ziet?
ONDERZOEK - Het strenge bijstandsregime leidt niet tot meer uitstroom naar werk. Soepelere regels doen dat evenmin, maar zorgen wel voor meer gezondheid, participatie en politiek vertrouwen, blijkt uit promotieonderzoek van János Betkó. Vooral voor de meest kwetsbaren.
Tussen 2017 en 2020 werd in Nijmegen een bijstandsexperiment gehouden. Ik verdedigde er recent mijn proefschrift over. In dit gerandomiseerde experiment werden bijstandsgerechtigden gevolgd in zowel het reguliere regime van de Participatiewet als in twee alternatieve, wat ruimhartigere regimes. Deze alternatieven waren meer onvoorwaardelijk van aard en gaven deelnemers meer ruimte, door het verregaand versoepelen van de re-integratieregels en de mogelijkheid meer bij te verdienen naast de uitkering.
Dergelijke experimenten vonden ook plaats in vijf andere gemeenten.[1] De resultaten ervan zijn in meerdere rapporten en artikelen beschreven, onder andere op Sociale Vraagstukken. Belangrijke conclusie uit alle experimenten was dat er qua uitstroom uit de uitkering naar werk weinig verschil is tussen de reguliere en de experimentele aanpakken.
De huidige aanpak, met alle dwang, verplichtingen en boetes, blijkt het in dat opzicht dus niet beter te doen dan een meer onvoorwaardelijke aanpak, gebaseerd op meer vertrouwen in en autonomie voor mensen in de bijstand.
QUOTE - Kijk, je kunt natuurlijk helemaal niets doen, wanneer mensen met vuurwapens een school (of kerk, of winkelcentrum, of of of) binnen lopen en om zich heen beginnen te schieten. Accepteren dat het zo is, denken aan / bidden voor de nabestaanden, verzuchten dat het tragisch is maar absoluut niet de schuld van vuurwapens, nog wat bezuinigen op de geestelijke gezondheidszorg, en wachten tot de volgende slachtpartij. Zoals een zeker land doet.
QUOTE - Voor velen zal dit geen nieuws zijn:
“We vragen het onmogelijke van mensen en hebben alle financiële risico’s bij de burgers neergelegd”, zegt Snels. “We tasten met de toeslagen de bestaanszekerheid van mensen aan.” Het probleem ligt volgens hem niet bij de ambtenaren, die “het goede” proberen te doen, maar bij het stelsel zelf.”
Niettemin is het zeer waardevol dat dit geluid nu komt van de inspecteur-generaal van de Inspectie Belastingen. Nu maar wachten hoe ‘Den Haag’ dit op gaat pakken. Het is natuurlijk zeer urgent, maar afgaande op de track record van dit kabinet met zeer urgente zaken en crises, is het waarschijnlijk verstandig dat we onze adem niet inhouden totdat het gefikst is.
QUOTE - Zogenaamd waardevrij economieonderwijs, dat stiekem neoliberaal is? In dit stuk zegt Remko van der Pluijm, lector aan de Rotterdamse Hogeschool er een aantal interessante dingen over:
Het neoliberale gedachtegoed overheerst in het Nederlandse hoger onderwijs, schrijft Van der Pluijm. Opleidingen concentreren zich op praktijkvakken en de maximalisatie van financiële winst, net zoals bedrijven alleen een verantwoordelijkheid zouden hebben naar hun aandeelhouders en werknemers.
….
In andere woorden, het is eigenlijk onmogelijk voor een docent om waardenvrij les te geven. Van der Pluijm vraagt zich echter af of dit wel zo problematisch is. Voorstanders van waardenvrij onderwijs betogen dat waarden-geladen onderwijs leidt tot conformiteit. Het neoliberale onderwijs positioneert zich volgens Van der Pluijm dan ook als een positivistische wetenschap, die zou streven naar een objectieve en feitelijke omschrijving van de wereld.
“Maar de opvatting dat economie een waardenvrij vakgebied is, is zelf een opvatting die niet waardenvrij is”, merkt Van der Pluijm op. Het probleem is niet zozeer dat een docent de eigen mening meegeeft, het is eerder dat de waardenvrije economiestudie als feit wordt gepresenteerd. Zo blijft er geen ruimte voor andere visies, wat juist leidt tot conformiteit.
Er zijn van die dingen, waarvan je zou willen dat ze níet weer actueel worden. Zeg maar, in de categorie waar ook “wereldwijde gruwelijke pandemie met miljoenen doden” en “terugkeer van het fascisme” in vallen: loopgravenoorlogen. Met immense hoeveelheden slachtoffers, een landschap dat volledig verdwenen is en waarbij alleen maar kraters en modder achterblijven… afijn, zie hier. Sabaton beschrijft het uitstekend in hun nummer The price of a mile.
Kijk dat schattige koppeletje nou! Als we daar niet week van worden, diep van binnen, op deze romantische avond, dan weet ik het ook niet meer. Amorphis, met Neerlands trots Anneke van Giersbergen, en met dank aan reageerder majava die me een hele tijd terug op dit pareltje wees hier op Sargasso.
QUOTE - Tja, het heeft een beetje een normatief karakter, deze titel, want hoe kun je nou ‘verkeerd herdenken’? In dit geval mag die normativiteit denk ik wel, wanneer ergens, na een gruwelijke oorlog, de daders herdacht worden in plaats van de slachtoffers. Balkan Insight heeft in dit kader een interessante longread over de Bosnische stad Visegrad. Voor u gaat lezen: u mag één keer raden welke grootmacht hier een lelijke rol speelt en de regio probeert te destabiliseren.