Overzicht

Gastauteur

2.322 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Elliott Brown (cc)

Demotie kan in duurzame samenleving

, door

OPINIE - Hoe erg is ‘een stapje terug’ in het perspectief van een duurzame samenleving? 

Capgemini vraagt aan 400 oudere werknemers om 10 procent van het salaris in te leveren, werd vorige week bekend. Er is sindsdien heel wat over geschreven en gezegd. Vooral in de sfeer van rechten en van vergelijken: oud tegenover jong, management tegenover werknemers, productieven tegenover minder productieven. De keuze lijkt demotie of je baan kwijt. En als dat de keuze is dan is de uitkomst duidelijk. Liever werken tegen 10% minder dan thuiszitten en 30% minder met zicht op bijstand.

De positieve bijdragen keken vooral naar de winst van diversiteit. Teams die bestaan uit oud en jong hebben gezamenlijk meer kwaliteit in huis. Pleidooi voor leeftijdsbewust personeelsbeleid – en dat gaat niet alleen over ouderen.

Waar we in alle discussies niet aan toe komen is nadenken over de samenleving waar we naar toe willen. De oude systemen, ontwikkeld na de industriële revolutie, kraken in hun voegen. De snelle economische groei van de afgelopen decennia heeft vooral welvaart gebracht maar het collectieve welzijn heeft geen gelijke tred gehouden.

De digitale revolutie leidt tot nieuwe succesvolle vormen van samenwerking en financiering. We ruilen diensten, we werken samen op basis van uitwisseling van sociaal kapitaal, initiatieven worden gefinancierd op basis van crowdfunding. De samenleving die zich hier gaat aftekenen is niet gebaseerd op geld maken met geld, op groei van bezit. Delen is het nieuwe hebben.

Foto: Hubert Burda Media (cc)

Media worstelen met #rafsyl

, door

ANALYSE - 2013 is amper begonnen en de eerste mediacontroverse is een feit: de scheiding tussen Rafael en Sylvie van der Vaart. Natuurlijk brengen RTL Boulevard en Shownieuws dit nieuws groot, maar wat doe je als ‘serieus’ medium met dit ‘nieuws’?

De NOS bracht het nieuws kort, pas halverwege het Achtuurjournaal en verpakte het in een verantwoording: ‘Een echtscheiding is niet zo bijzonder, zeker niet in een tijd dat twee op de drie huwelijken stranden. Maar soms praat het hele land erover. Zoals in Duitsland. Sylvie en Rafael van der Vaart gaan uit elkaar. Dat vonden ze daar nou net zo’n droompaar.’ (2 januari 2013) Ook Volkskrant.nl verschuilt zich achter de Duitse collega’s met de kop ‘Duitse media in ban van scheiding “Rafa und Sylvie”‘ (2 januari 2013). De TV-recensent van dezelfde krant neemt de maat van berichtgeving over van zijn collega’s op televisie. Zodoende doen zowel NOS als de Volkskrant mee aan het geroddel. Beide rubrieken melden zelfs over  ‘intieme details’, de klap die Rafael Sylvie had gegeven op oudejaarsavond.

NRC Next bombardeert de scheiding zelfs tot hoofdartikel. De kop suggereert een alternatieve invalshoek (‘En nu verder als eenmanszaak’), maar correspondent Frank Vermeulen schrijft uitgebreid over de geruchten in de (roddel)pers. De krant krijgt de wind van voren op Twitter, waarbij een paar keer wordt gerefereerd aan het recente vertrek van de hoofdredacteur. De vraag roept zich op of dit nu een voorbeeld is van de newsier invalshoek die de hoofdredactie van NRC Handelsblad voor ogen heeft met NRC Next.

Foto: Frits de Jong (cc)

Lesje staatsrecht van Raad van State

, door

ACHTERGROND - Het kabinet wilde via een truc aan geld komen voor twee ministers zonder portefeuille die in het vorige kabinet -toen de begrotingen gemaakt werden- nog niet bestonden. Maar werd door de Raad van State op de vingers getikt.

Geen eigen portefeuille en ook geen eigen geld. Het kabinet had erg te doen met de ministers Blok en Ploumen, respectievelijk voor Wonen en Rijksdienst en voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Omdat deze bewindslieden, net als de rest van het kabinet-Rutte II, pas werden benoemd toen de algemene begrotingswetsvoorstellen allang bij de Tweede Kamer waren ingediend, dreigden zij niet over een eigen begroting te kunnen beschikken voor 2013. Het vorige kabinet kende immers geen ministers voor Wonen en Rijksdienst en voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, met als gevolg dat Blok en Ploumen hun centjes uit de ‘gewone’ begrotingen van Binnen- en Buitenlandse Zaken hadden moeten halen.

De regering verzon echter een list: zij maakte nota’s van wijziging en splitste daarmee delen van de begrotingen van Binnen- en Buitenlandse Zaken af tot afzonderlijke begrotingen van Wonen en Rijksdienst en van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Tot aparte begrotingswetsvoorstellen wel te verstaan. Kennelijk was de regering er niet helemaal zeker van of je wel met een nota van wijziging een nieuw wetsvoorstel kunt creëren. Zij vroeg de Raad van State om advies (je moet tenslotte boven een wetsvoorstel “de Afdeling advisering van de Raad van State gehoord” kunnen zetten) en die keurde de constructie terecht af.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-03-2022

Stoppen drugsverboden maakt bezuinigingen overbodig

, door

OPINIE - Het opheffen van drugsverboden zou veel geld kunnen besparen en zelfs opleveren. Maar minister Opstelten wil er niet aan. Gastredacteur Matthijs Pontier betoogt waarom dat niet slim is.

Er wordt op dit moment veel bezuinigd door de overheid.  Zo krijgen mensen met een verslaving of andere geestelijke problemen hun zorg niet meer verzekerd uit het basispakket. En moet de Publieke Omroep flink de broekriem aanhalen. Maar veel van deze bezuinigingen zijn onnodig. We kunnen namelijk veel geld besparen door drugsverboden op te heffen. Frits Bolkestein riep het al eerder: ‘Het verbod op drugs kost miljarden. Het leidt tot misdaad en is slecht voor de volksgezondheid. Hef het op.’

En Bolkestein riep niet zomaar wat. De miljarden van Bolkestein kunnen prima door de factchecker. In Nederland wordt 27 tot 33% van de detentiejaren opgelegd wegens een opiumdelict. In 2006 was driekwart van de ruim driehonderd onderzoeken naar ernstige vormen van georganiseerde criminaliteit gericht op handel in en productie van drugs. Politieagenten en rechters zijn veel tijd kwijt aan drugsgerelateerde delicten. In sommige gevallen loopt dit zelfs op tot tweederde van hun tijd. Een last waar de agenten zelf ook helemaal niet op zitten te wachten. Ze gaan liever achter dieven en verkrachters aan. Maar dat heeft in Nederland momenteel schijnbaar minder prioriteit.

Foto: Karl Baron (cc)

Noord-Korea wordt geprovoceerd

, door

OPINIE - Noord-Korea is de vijand. Dat is het beeld dat de VS succesvol over de wereld verspreiden. Maar de Noord-Koreanen worden in die rol gedwongen door de VS en de VN, betoogt freelance journalist Bas Verbeek, die in Zuid-Korea woont en werkt.

Provoceren. De laatste keer dat die term besproken werd, was een paar jaar geleden toen we het hadden we over een Canadese politieagent die zei dat vrouwen zich niet ‘als sletten moeten kleden’ indien ze niet verkracht willen worden. Het lokte feministische protesttochten over de hele wereld uit, de slutwalks.

Deze week konden we in iedere krant lezen dat Noord-Korea ‘weer eens provoceerde’ nadat ze een raket succesvol de ruimte in schoten. Tijd om het weer eens te hebben over wat dat dan is, provoceren. Want wie provoceert nou eigenlijk wie?

Geschiedenis in vogelvlucht

Stel je voor. Je bestaat al vele honderden jaren lang als land, hebt een duidelijke soevereine, nationale identiteit ontwikkelt. Deuren bleven lang dicht voor figuren die met hun Europese schepen aan kwamen varen. Terecht, want het bleek dat die scheepsladingen vol blanken voornamelijk de bedoeling hadden om de boel over te nemen. Voor een groepje iets minder principiële Koreanen waren de deals van de buitenlanders moeilijk te weerstaan en gaven uiteindelijk de Japanners een vinger, maar die namen de hele hand. Veel Koreanen waren het daar niet mee eens en verzetten zich tegen de Japanners die dan maar met het punt van het zwaard de laatste Koreaanse koning afzette en het land onderwierp aan de Japanse keizer.

Foto: Michiel2005 (cc)

Belemmeringen die de SGP mag opwerpen

, door

ANALYSE - De SGP moet vrouwen het recht toekennen om zich kandidaat te stellen. Dat betekent niet dat de SGP elke vrouw die maar wil kandidaat moet stellen. Een gastbijdrage van juridisch onderzoeker Rob Kooijman.

‘Zou er binnenkort werkelijk een eind komen aan de weigering van de SGP om vrouwen die dat willen op de kieslijst te plaatsen?’ vroegen onlangs de voorzitters Mieke van der Burg van de Vereniging voor Vrouw en Recht, en Anniek de Ruijter van het Proefprocessenfonds Clara Wichmann zich af in het NRC.

De Nederlandse Staat moet ‘maatregelen nemen die er daadwerkelijk toe leiden dat de SGP vrouwen het passief kiesrecht toekent,’ oordeelde de rechter. Het passief kiesrecht is het recht om zich kandidaat te stellen voor onder meer het parlement.

Wat betekent dat voor de SGP? Betekent het dat de SGP vrouwen die dat willen kandidaat moet stellen, zoals de vraag van Van der Burg en De Ruijter impliceert? Natuurlijk niet. De SGP mag net als elke andere politieke partij belemmeringen opwerpen voor kandidaatstelling.

Andere gronden van onderscheid

De rechter oordeelde ‘dat de SGP niet wordt belet zelf te bepalen welke opvattingen de kandidaten uitdragen. De SGP zal ook na het toekennen van het passief kiesrecht aan vrouwen ten volle de mogelijkheid hebben om haar vrouwenstandpunt te verkondigen bij verkiezingen en in het parlement. Van de SGP wordt slechts gevergd dat de SGP zich niet naar die opvatting gedraagt. Voor het overige blijft de verenigingsvrijheid, waaronder de mogelijkheid om op andere gronden dan het onderscheid tussen man en vrouw te selecteren voor kandidaatstelling, onaangetast.’

Foto: Diavolaki (cc)

Straf verslaafden

, door

OPINIE - Straf verslaafden in plaats van een behandeling, betoogt Rinus Otte, hoogleraar rechtspleging (Rijksuniversiteit Groningen) in deze gastbijdrage.

Er zijn nogal wat gedragsdeskundigen die menen dat verslaafde mensen niet vrij zijn in hun gedragskeuze en dat de verslaving een stoornis is. Dat is nogal een statement. Zonder keuzevrijheid geen strafrechtelijke schuld. Als jurist ben ik niet zo overtuigd van de verminderde toerekeningsvatbaarheid als gevolg van verslaving.

Elke repeterende gedragskeuze, zoals het opnieuw grijpen naar de dope, drank of het opzoeken van dezelfde verkeerde vrienden, houdt een vrije en hernieuwde keuze in tot omkeer of tot voortzetting van het verslavingsgedrag. Het meer aansprakelijkheid toerekenen aan verslaafden berust op de juridische culpa in causa constructie. De drank of de dope wordt niet onder dwang het lichaam ingebracht, maar als een soort repeteergeweer wordt fles na fles, spuit na spuit ter hand genomen.

Een ernstig verslaafd mens is vaak een gekweld mens die zich regelmatig schuldig maakt aan verwervingscriminaliteit. De cijfers lijken voor zich te spreken. De gevangenissen worden bevolkt door gedetineerden die voor meer dan de helft kampen met verslavingsproblemen. Waarom dus straffen als iemand het niet kan helpen? De hulpeloze moet geholpen worden en dan wordt de samenleving gevrijwaard van nieuwe misdrijven. Het klinkt zo simpel, maar het is het niet.

Foto: Quinn Dombrowski (cc)

Uitgaven aan onderwijs per type

, door

ANALYSE, DATA - Het onderwijs krijgt er als één van de weinige sectoren geld erbij van Rutte II. Daar is al veel over gezegd en geschreven. Maar hoeveel krijgt elke onderwijslaag in Nederland eigenlijk? Reinout van Brakel zocht het uit.

“Hey @onderwysgrafiek of @hminkema , hebben jullie een linkje naar hoeveel NL qua BNP in % aan onderwijslagen uitgeeft, liefst in vergelijk?”

Deze tweet leidde tot een aantal reacties, waarbij de twitteraars de vraagsteller @Denkfiguren wezen op twee goede databases: van de OESO en CBS.

CBS rapporteert het percentage onderwijsuitgaven als % van het bbp, o.a. volgens de definities van OESO. De vraag leek dus beantwoord, maar het bijzinnetje “in vergelijk”, maakt dit toch tot een puzzel.

Want de database van OESO laat wel zien wat de totale uitgaven zijn van onderwijs per laag, maar niet als % van bbp per land. Ik wilde zelf de berekening maken, maar moet dan wel weten welk BBP cijfer ik mag gebruiken uit de OESO database. Dat cijfer komt weer van het CBS, dus daar eerst maar even gekeken.

Omdat ik wil weten hoe CBS de cijfers voor Nederland berekent, probeerde ik de cijfers van CBS te reproduceren. Daarvoor zijn twee tabellen nodig: de tabel met onderwijsuitgaven, en de tabel waarin het BBP is weergegeven. Die laatste tabel bevat nogal wat kolommen, dus het was even zoeken welke men gebruikt om uiteindelijk tot het OESO getal te komen. Uiteindelijk vond ik deze gegevens (gekozen voor “Werkelijke prijzen, seizoengecorrigeerd”). Na afronding zijn deze cijfers identiek aan de percentages die CBS laat zien in de tabel met OESO definities.

Foto: Amber Case (cc)

Hoe Cleantech en internet een derde industriële revolutie brengen

, door

Het is crisis, maar er gloort hoop. Seth Lievense, coördinator van de Nederlandse Zeitgeistbeweging is optimistisch dat Cleantech en internet een derde industriële revolutie inluiden (blog).

Crisis na crisis: ecologisch, sociaal en economisch. Het zou je bijna moedeloos maken. Zoals een lezing eerder dit jaar me echter deed herinneren betekent crises oorspronkelijk ‘keerpunt’. En met de huidige wetenschappelijke en technologische vooruitgang als uitgangspunt, laat deze ons zien dat we de problemen van onze tijd kunnen overkomen en en passent de overheid en markt passeren. Een keerpunt naar een meer sociale, liberale en duurzame samenleving is mogelijk, the future is ours to create.

Ongeplande vrije tijd geeft de ruimte aan creativiteit en het ontdekken van onze passies. Samen met structuur brengen ze ons de mogelijkheid ons te ontwikkelen op sociaal, cultureel, artistiek, technologisch of wetenschappelijk vlak. Ze verrijken onze maatschappij en brengen ons innovatie en vooruitgang. Toch bekruipt bij menigeen het gevoel dat de inrichting van onze maatschappij ons hierin belemmert en geld steeds meer de bepalende factor in ons besluit inneemt -zij het privé, als mkb of bij de overheid. Biedt Technologische Decentrale Overvloed (TDO) een uitweg? Alvast drie voorbeelden.

De eerste desktop 3D-printers zijn al verschenen in de Nederlandse huishoudens. De ontwikkelingskosten van deze nieuwe technologie dalen exponentieel en plastic als grondstof maakt langzaam plaats voor andere -ook duurzame- grondstoffen. U print straks thuis uw eigen producten en dat verandert heel wat. Want waarom nog een schroevendraaier kopen als je hem zelf kan printen? Uit je supertrendy croqs gegroeid? Verpulver ze met wat plastic zwerfafval van de straat, download je maat van het internet en printen maar. En waarom eigenlijk de dure Jan des Bouvriers lamp of merkkleding, als je te kiezen hebt uit een scala aan gratis designs online? Of die handige designstudent die met zijn laptop je creatieve idee tot werkelijkheid maakt? Zelfs de eerste huizen worden al geprint.

Foto: Akbar Sim, too busy to comment (cc)

Sta daar niet zo te kijken…

, door

OPINIE - Bij misdrijven als de moord op Marianne Vaatstra of de mishandeling van grensrechter Richard Nieuwenhuizen reageren we al snel emotioneel. Maar dat leidt al gauw tot diepgewortelde vooroordelen. 

Twee misdrijven brengen Nederland in rep en roer. Een gereformeerde Friese veehouder wordt verdacht van verkrachting en moord op de zestienjarige Marianne Vaatstra. Drie allochtone Amsterdamse voetballers worden verdacht van doodslag en openlijke geweldpleging tegen de 41-jarige Richard Nieuwenhuizen. Op het internet viert de hufterigheid alweer hoogtij, of de Marokkaanse gemeenschap zich even wil komen verantwoorden bij de redactie van Geenstijl.

Het is belangrijk om de discussies over beide zaken met elkaar te vergelijken. Gekleurde berichtgeving en emotionele reacties brengen diepgewortelde vooroordelen aan het licht.

Afkomst van de verdachten

Toen bekendgemaakt werd dat er een verdachte was in de zaak Vaatstra, werd meteen gemeld dat het om een blanke Friese veehouder ging. Dit had een duidelijke reden. In de regio (en ver daarbuiten) was men er in meerderheid van overtuigd dat de dader een asielzoeker uit het voormalige azc in Kollum was. Met vermelding van de afkomst van de verdachte wilde men voorkomen dat er nog meer vergeldingsacties en protesten tegen onschuldige asielzoekers of allochtonen zouden komen. In de zaak Nieuwenhuizen is de afkomst van de drie verdachten inmiddels ook bekendgemaakt (De Telegraaf/ GeenStijl). De voetballers zouden geboren zijn in Marokko of de Antillen. Het is echter onduidelijk waarom de afkomst van de drie voetballers in deze vermeld moet worden. Schijnbaar vermoedt men een causaal verband tussen het misdrijf en het geboorteland van de verdachten. Die aanname is in dit stadium op geen enkele manier aantoonbaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

De ondraaglijke witheid van het zwarte pietenbestaan

, door

Een bijzondere gastbijdrage van de Amerikaanse journalist John Giuffo. In tegenstelling tot veel van zijn landgenoten neemt hij het voor Zwarte Piet op en plaatst hij de traditie in perspectief. Maar hoe vertel je de kinderen dat Sinterklaas eigenlijk een klootzak is?

Christmastime in Amsterdam has a special kind of magic, and a unique kind of controversy.

White lights slide down buildings and arch across shopping streets, multiplying their twinkle in canal reflections. No garish multi-color, animatronic ego contests anywhere. You will hear Christmas music, but you’re not assaulted, and dreams of restraining orders against Bing Crosby never fill your head (unfortunately, the same couldn’t be said of his children). No one is trampled in shopping frenzies, no one gets arrested for assaulting line-cutters, and the gift giving comes in early December, separate from the more low-key holiday of the 25th. Family members write sardonic poems for each other. Poems! Glühwein – a sort of hot Christmas sangria – warms hands and bellies. And Sinterklaas arrives not on a reindeer-pulled sleigh laden with loot, but on a white horse, accompanied by a small cohort of his helpers, the Zwarte Pieten, or Black Petes – white revelers coated in blackface.

For many American visitors who first witness the tradition, it can be jarring, to say the least. This year, Sint, as he’s commonly known, arrived in Amsterdam on Sunday, November 18, where he paraded through the central canal ring, greeted by ecstatic crowds and hyper-excited kids in the thousands. (He’ll make his way through towns across the country until December 5, when he visits the country’s children, leaves gifts, and takes the carrots they leave in their shoes for his hungry steed).

Foto: Rusty Stewart (cc)

Hang de Palestijnse vlag uit

, door

OPINIE - Palestina verdient steun die het van onze regering onvoldoende krijgt. Maak een gebaar en hang de Palestijnse vlag uit, betoogt Bart Voorzanger.

Israël en ik zijn generatiegenoten, en wij zijn van een generatie die het vanzelfsprekend vindt zijn zin te krijgen. Maar daar ergens houdt de gelijkenis op.

In 1947 namen de VN een besluit over de territoriale opdeling van het mandaatgebied Palestina in zes stukken waarvan er drie samen een Joodse en de andere drie samen een Arabische staat zouden moeten vormen.

De verdeling was zo gekozen dat het Joodse deel (56%) een in meerderheid Joodse en het Arabische deel (43%) een in meerderheid Arabische bevolking zou hebben (en dat die percentages samen geen 100 zijn, klopt; Jeruzalem kreeg een aparte status).

De Joodse gemeenschap in Palestina – of althans de internationaal erkende vertegenwoordiging daarvan – ging akkoord met het plan, maar de Arabische wereld wees het zonder meer af, en met reden. Je zou ons eens moeten horen als de VN een flink deel van Nederland als onafhankelijke staat zou toewijzen aan illegale immigranten hier – we dulden die nog niet eens in een buitengewoon áfhankelijk tentenkamp.

Op 14 mei 1948 verklaarde Israël zichzelf onafhankelijk – zonder daarbij overigens duidelijk aan te geven om welk gebied het daarbij gaan zou – en de dag erna vielen de omringende landen het gebied binnen, waarmee het gevecht begon dat tot de dag van vandaag aanhoudt. Israëlische strijdgroepen vermoordden en verdreven flink wat niet bij de strijd betrokken Palestijnse Arabieren; een nog grotere groep Arabieren sloeg vervolgens begrijpelijkerwijs zelf alvast maar op de vlucht. Het idee dat de Palestijnse vluchtelingen uit eigen vrije wil vertrokken, en daarmee het recht op terugkeer naar hun huizen en landerijen verspeelden, is een gotspe.

Vorige Volgende