Gastauteur, auteur op Sargasso

Foto: Harald (cc)

90% Turkse jongeren op internet juist tégen geweld versus andersgelovigen

12 november 2014 , 19:00 , door Gastauteur

OPINIE - Het is voorbarig om te concluderen dat onder Turks-Nederlandse jongeren grote steun voor geweld tegen andersgelovigen bestaat, meent Ahmet Kaya.

Er ontstond veel ophef over het onderzoek van Forum/Motivaction waarbij onder andere werd gekeken naar wat de Turkse jongeren vonden van IS en jihadstrijders.

Eén van de verontrustende bevindingen uit dat onderzoek was dat 80% van de Turks-Nederlandse jongeren ‘het niet afkeurt dat uit naam van de jihad geweld wordt gebruikt tegen mensen met een ander geloof.’ Hoewel dit een beangstigend gegeven is, was er vrijwel direct veel verontwaardidging onder Turks-Nederlandse jongeren aangezien zij zich hierin absoluut niet konden vinden.

Zoals een Turks-Nederlandse jongere het verwoordde: ‘Ik heb nog nooit een Turkse Nederlander ontmoet die IS steunt. En vergis je niet, dit is hét gespreksonderwerp binnen deze doelgroep.’

Motivaction had online maar heel weinig mensen gesproken, ik besloot middels een kort onderzoekje hierop in te haken.

Analfabete jongvolwassenen?

Motivaction schreef:

Het onderzoek in 2014 is uitgevoerd onder 300 Turkse en 404 Marokkaanse Nederlanders van 18 tot en met 34 jaar oud. Door analfabetisme en digibetisme onder deze groep is het niet mogelijk om een online representatieve steekproef te realiseren.

Foto: SP (cc)

Is de SP(-kiezer) steeds gematigder geworden?

12 november 2014 , 11:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND - De SP is allang geen maoïstische partij meer. De afgelopen vijftien jaar zijn de standpunten van de partij en haar kiezers echter behoorlijk stabiel gebleven, signaleert Matthijs Rooduijn.

Afgelopen weekend was het precies 25 jaar geleden dat de Berlijnse Muur viel. Betekent de ‘overwinning’ van het kapitalisme destijds dat het radicaal linkse gedachtegoed helemaal is verdwenen? Nou, nee. De aan het bizarre grenzende aandacht die er vorige week was voor de komst van Thomas Piketty, en de daar mee samenhangende discussies over radicale inkomens- en vermogensherverdeling geven mooi weer dat de radicaal linkse geluiden in ons land allesbehalve verstomd zijn.

Het duidelijkste voorbeeld dat radicaal links alive and kicking is, is natuurlijk het electorale succes van de SP de afgelopen decennia. In 1994 kwam de partij met twee zetels in de Tweede Kamer. Dit aantal heeft de SP langzaam weten uit te breiden tot 25 zetels in 2006. In 2010 en 2012 wist de partij vijftien zetels te bemachtigen, en nu schommelt de partij in de peilingen rond de twintig zetels.

Maar hoe radicaal is de SP eigenlijk nog? Zijn de partij en haar kiezers met de jaren niet steeds gematigder geworden?

De standpunten van de partij

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Big Brother: Nu ook al op school en in je huis – Securus van Importunus

7 november 2014 , 13:00 , door Gastauteur

Als het aan de softwaredistributeur Importunus ligt, mogen kinderen in de strijd tegen cyberpesten al hun online privacy opgeven, signaleert Catharina Bethlehem.

Gisteren hoorde ik op de radio Charif Mews van de Piratenpartij praten over Securus van de Stichting Importunus. Ik had er nog nooit van gehoord maar dat is dus software die scholen kunnen gebruiken om hun leerlingen digitaal te volgen. De software is officieel ontwikkeld om pesten tegen te gaan, maar in de praktijk wordt alles wat kinderen online doen gemonitord.

Ik dacht terug aan mijn eigen jeugd en ik werd zelf ook een tijdje – ik denk een jaar of zo – gepest op de basisschool en dat vond ik toen vreselijk. Maar ik kon toen ik jong was ook gaan en staan waar ik wilde. Wij “kraakten” bijvoorbeeld lege bouwvallige huizen en begonnen daar clubhuizen in. We experimenteerden daar met “dingen die niet mochten” en dat was leuk en spannend.

Met vriendinnen hadden we het over akelig nare leraren, we beraamden plannen voor kattenkwaad, we roddelden over jongens en meisjes, onze ouders en niemand die ons kon horen. We waren vrij en we experimenteerden en we hadden lol!

Volgens mij zijn dit soort dingen belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen tot zelfstandige mensen, maar dat kan tegenwoordig dus niet meer. Communicatie gaat nu veel vaker via online digitale kanalen en blijkbaar is dat aanleiding om kinderen hun privacy te ontzeggen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-02-2022

Islamofobie en extreem-rechts

7 november 2014 , 11:00 , door Gastauteur

ANALYSE - Waar ligt de grens tussen islamofobie en authentieke islamkritiek? Die valt vaak helemaal niet zo gemakkelijk te trekken, meent arabist Brian Whitaker, oud eindredacteur Midden-Oosten voor de Guardian. Islamcritici lopen vaak het risico hand- en spandiensten te verlenen voor extreem-rechts. Toch moet er ook ruimte zijn voor echte kritiek en polemiek.

Afgelopen maandag opperde ik in een tweet dat ex-Moslims (en andere critici van Islamitische leerstukken en gebruiken) wegen moeten vinden om dit te doen zonder brandstof te verlenen aan islamofobie. Dit riep de volgende reactie op:

Het idee dat de term “Islamofobie” uitgevonden is door islamisten in het Westen, is inmiddels wijdverbreid op rechtse websites in de Verenigde Staten. Een daarvan zegt bijvoorbeeld:

Het neologisme ‘Islamofobie’ is niet zomaar ex nihilo opgekomen. Het is moedwillig uitgevonden door een façade-organisatie van de Moslimbroederschap, het International Institute for Islamic Thought, die is gesitueerd in Noord-Virginia.

Verhalen van deze aard zijn pure fictie, maar ze staan radicaal-rechtse elementen toe om te beweren dat islamofobie eigenlijk niet werkelijk bestaat, en dat de islam en moslims in het algemeen aldus ‘fair game’ zijn voor verguizing.

Herkomst van de term

Het vroegst bekende gebruik van de term op schrift was in het Frans – als “islamophobie” – in 1910. Het verscheen in een boek, La politique musulmane dans l’Afrique Occidentale Française van Alain Quellien, waarin deze de wijzen besprek waarop Franse koloniale bestuurders de culturen van de diverse Afrikaanse koloniën bekeken. De term verscheen ook in academische recensies van het boek, en kort daarna, in een biografie van de Profeet Mohammed door een Franse bekeerling tot de islam, die zijn boek opdroeg aan de nagedachtenis van de moslimsoldaten in het Franse leger die waren gesneuveld in de Eerste Wereldoorlog .

Foto: Joe Shlabotnik (cc)

Afsluiten drinkwater in strijd met kinderrechten

4 november 2014 , 13:00 , door Gastauteur

OPINIE - Kinderen worden te vaak niet beschermd tegen het wanpresteren van de ouders. Zo ook als het gaat om het afsluiten van de drinkwatervoorziening van gezinnen met kinderen, vindt Jos van Goethem.

Wanbetalers die om welke reden dan ook de waterrekening niet kunnen betalen, kunnen uiteindelijk worden afgesloten. Voordat dit gebeurt dienen de drinkwaterleveranciers een zogenaamde Ministeriële Regeling te volgen, waarin voorwaarden zijn opgenomen om het incassoproces zo zuiver mogelijk te laten verlopen.

Mocht een wanbetaler niet akkoord gaan met schuldhulpverlening, weigerachtig blijven op valse voorwendselen of op illegale wijze water gebruiken, kan echter alsnog worden overgegaan op afsluiting van de watervoorziening. Hierop is in de ministeriële regeling een uitzondering gemaakt, te weten er wordt rekening gehouden met de situatie dat ‘indien ernstige gezondheidsrisico’s voor degene die wordt afgesloten of zijn huisgenoten ontstaan’, de levering van drinkwater niet mag worden gestopt.

Kinderen

De hierboven genoemde ministeriële regeling gaat echter voorbij aan het feit dat kinderen niet de dupe mogen worden van het gedrag van de ouders, zoals is bepaald in artikel 2 van het Internationaal verdrag inzake de rechten van het kind (IVRK).

Kinderen zijn immers geen juridisch verlengstuk van de ouders en dienen als een eigen individu met een eigen leven (weliswaar voor de eerste achttien jaar toevertrouwd aan de zorg van de ouders) te worden gezien. De Hoge Raad heeft daarom dan ook in een recente uitspraak (ECLI:NL:HR:2012:BW5328) geconcludeerd dat ‘gedragingen van ouders, niet aan kinderen kunnen aangerekend of toegerekend worden’.

Foto: Fabian Bromann (cc)

Is het radicaal linkse gedachtegoed een kwart eeuw na de val van de Muur uitgestorven?

29 oktober 2014 , 11:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND - Volgende maand is het precies 25 jaar geleden dat de Berlijnse Muur viel. Tijd om eens voorzichtig de balans op te maken. Hoe zit het met het radicaal linkse gedachtegoed dat iets meer dan een kwart eeuw geleden nog hoogtij vierde in Europa? Is het op sterven na dood? Of is het, zo vraagt Matthijs Rooduijn zich af, door met zijn tijd mee te gaan, nog volop aanwezig?

In de media is er in ieder geval maar weinig aandacht voor radicaal links. Wanneer het in het publieke debat over radicale politieke partijen gaat, is er vooral aandacht voor het radicaal rechtse uiteinde van het politieke spectrum. Bij de verkiezingen voor het Europees Parlement van afgelopen mei bijvoorbeeld besteedden commentatoren vooral aandacht aan de electorale successen van rechtse partijen als Ukip in Groot-Brittannië en Front National in Frankrijk.

Dat is niet terecht. Ook radicaal linkse partijen hebben grote overwinningen weten te boeken bij de Europese verkiezingen. Het Griekse SYRIZA wist het aantal zetels te verzesvoudigen. De partij ging van bijna 5% van de stemmen in 2009 naar bijna 27% in 2014. Het Spaanse Podemos deed voor de eerste keer mee aan de verkiezingen en wist in één keer 8% van het electoraat achter zich te krijgen. Ook ‘onze eigen’ SP wist meer stemmers te trekken dan in 2009. Uit onderzoek blijkt dat de radicaal linkse partijfamilie het qua nationale electorale successen beter doet dan radicaal rechts en vergelijkbaar is met de Groene partijfamilie.

Foto: Luc Van Braekel (cc)

Hoe extreemrechts is de Belgische N-VA?

28 oktober 2014 , 19:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND - De Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA) van Bart De Wever, sinds 11 oktober meeregerend in België, is de afgelopen weken in het nieuws gekomen door gebeurtenissen die wijzen op extreemrechtse sympathieën tot hoog in de partij.

Onlangs berichtte De Morgen dat de N-VA Matthias Storme (medeoprichter van de partij) heeft aangesteld als bestuurder van het Interfederaal Gelijkekansencentrum in Brussel. Storme wekte in 2005 commotie door te verkondigen dat ‘discrimineren een fundamenteel mensenrecht is’* – en dat uit de mond van een professor Rechten.

Evenzo abject is dat Storme in 2004 na de gerechtelijke veroordeling van de neofascistische partij van Filip Dewinter wegens racisme, verklaarde dat het nu ‘bijna een morele plicht’ was op het Vlaams Blok te stemmen. Storme werd uit de N-VA gezet, maar is later gerehabiliteerd. Nu mag deze tegenstander van gelijke kansen dus het beleid gaan meebepalen van het Gelijkekansencentrum – waarmee hij nog een appeltje heeft te schillen omdat dit in 2004 met hem in de clinch lag. Extra verontrustend is dat CD&V en Open Vld, de coalitiepartners van de N-VA, kennelijk een oogje hebben toegeknepen.

N-VA-Kamerlid en burgemeester van Dentergem Koenraad Degroote opende onlangs een bijeenkomst van het Studiecentrum Joris Van Severen, meldt Knack. Degroote tekent ook voor de receptie na afloop: ‘Als burgemeester heet ik de colloquiumgangers welkom, het is de gemeente die het drankje aanbiedt achteraf.’ Van Severen richtte in 1931 het fascistische en antisemitische Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen op (Verdinaso, logo rechts). Degroote weigert te erkennen dat Van Severen een fascist was: ‘Je moet dat zien in de historische context van toen.’

De N-VA manipuleerde in 2012 Wikipedia: informatie dat partijleider Bart De Wever meewerkte aan het jaarboek en de nieuwsbrief van het Studiecentrum Joris Van Severen trachtte men te wissen. Momenteel is dit weer – zij het bagatelliserend – opgenomen bij het lemma over De Wever. Er staat niet bij dat De Wever op de website van het centrum werd vermeld als medewerker. Dit was tot voor kort het geval (screenschot), maar sinds enige dagen, ongetwijfeld als gevolg van de berichtgeving, is De Wever (samen met een aantal anderen) van de betreffende ‘wie’-pagina van het extreemrechtse Studiecentrum afgevoerd.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Midterm 2014 | Arkansas: de uitstervende Southern Democrat

24 oktober 2014 , 19:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND - Het Zuiden van de VS is conservatief, christelijk en dus Republikeins. Althans, dat denken veel Europeanen. De eerste twee karakteristieken zijn juist, de conclusie echter gaat niet altijd op, schrijft Jeroen Langelaar.

Nergens is het fenomeen southern Democrat in 2014 beter zichtbaar dan bij de verkiezingsrace in Arkanas. Daar vecht de evangelische, wapenbezittende Democraat Mark Pryor voor behoud van zijn seat tegen een aan Harvard afgestuurde Republikein die Tom Cotton heet. Jawel. Welkom in het Diepe Zuiden!

Traditie

Net als veel andere staten in de Amerikaanse Bible Belt kent ook Arkansas een lange Democratische traditie. Acht van de laatste tien gouverneurs waren Democraten, onder wie David Pryor – de vader van de huidige Senator – en natuurlijk the man from Hope, Bill Clinton.

Voor oudere, blanke inwoners daar voelt stemmen op een Republikein nog altijd als verraad aan hun voorouders – die de pest hadden aan die partij. Het was immers onder auspiciën van de Republikeinse president Lincoln dat tegen het eind van de Burgeroorlog het Zuiden werd geplunderd en verbrand, de weduwen verkracht en de slaven werden bevrijd.

Republikeinser

Honderd jaar later waren het opnieuw de Republikeinen, in de persoon van president Eisenhower, die federale troepen naar Little Rock moesten sturen om de veiligheid te garanderen van negen zwarte kinderen tijdens hun gang naar een blanke school – tot woede van racistische Democraten, die scheldend en tierend langs de weg stonden.

Midterm 2014 | Doen de Senaatsverkiezingen ertoe?

22 oktober 2014 , 15:00 , door Gastauteur

ANALYSE - De Democraten hopen bij de Senaatsverkiezingen in november hun meerderheid in de Senaat vast te houden. Waarom eigenlijk? Dit klinkt misschien als een domme vraag, maar is het niet. Voor wetgeving maakt een Democratische meerderheid in de Senaat immers niet bijster veel uit, omdat het Huis in Republikeinse handen is en dit straks ook zal blijven. Bovendien, zelfs in de Democratische senaat lukt het de partij van Obama maar moeizaam om links-progressieve ideeën goedgekeurd te krijgen. Het falen van strengere federale wapenwetgeving na de schietpartij in Newtown was deels te danken aan de bezwaren van een tiental Democratische Senatoren uit behoudende staten.

Abortus
In de Senaat wordt echter over meer gestemd dan alleen wetgeving. De belangrijkste reden waarom Democraten de Senaat in handen willen houden, is een mogelijke vacature op het Hooggerechtshof. Momenteel bestaat het hof uit vier conservatieve rechters, vier liberale rechters en een gematigde rechter, die beide kanten op kan. Hoewel dit wankele evenwicht veel meer aandacht krijgt dan het verdient – in de meeste zaken wordt er niet langs deze scheidslijnen gestemd en zijn ze het met elkaar eens – is ze wel van belang voor de rechtszaken die de meeste media-aandacht krijgen en dat zijn de traditionele hot button issues als abortus, homohuwelijk, wapenbezit, Obamacare en campagnedonaties.

Ginsburg
De oudste rechter is een progressief. Justice Ruth Bader Ginsburg is 81 jaar oud, oogt fragiel, maar still going strong. Ze heeft reeds verschillende keren gezegd niet op korte termijn af te treden. Democraten zijn maar wát blij met haar inzet voor bijvoorbeeld vrouwenrechten, maar vrezen tegelijkertijd dat wanneer ze nog langer aanblijft, ze wellicht komt te overlijden als een Republikein het Witte Huis bewoont. Dan kunnen Democraten een linksgeoriënteerd Hof voor de komende tien tot vijftien jaar op hun buik schrijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrijhandelsverdragen ondermijnen Europese democratie

22 oktober 2014 , 10:00 , door Gastauteur

OPINIE - De vrijhandelsverdragen waarover de Europese Unie onderhandelt met de Verenigde Staten, Canada en nog 20 andere landen, moeten de kwakkelende Europese economieën uit het slop trekken. Het is echter maar zeer de vraag of ze dat gaan doen, en of de prijs daarvoor niet veel te hoog is, stelt SP-Europarlementariër Anne-Marie Mineur.

1 juni volgend jaar is het tien jaar geleden dat Nederland massaal tegen de Europese Grondwet stemde. De opkomst was verrassend hoog (63,3%) en ook het aantal nee-stemmers (61,5%) overdonderde iedereen. Desondanks ondertekenden op 13 december 2007 de toenmalige 27 lidstaten van de EU het Verdrag van Lissabon, dat voor 98,6% overeenkwam met de Europese Grondwet. Slechts zes van de 448 artikelen werd geschrapt, die ook nog eens uitsluitend bijzaken betroffen.

Steeph, welbekend bij Sargasso-lezers, las de Europese Grondwet in 2005 en concludeerde dat de grootste makke van de Europese Grondwet was, dat het ontbrak aan democratische controle. Ook maakte hij bezwaar tegen het feit dat de politieke stroming van het moment – het neoliberalisme — werd vastgelegd in de grondwet. “Het vrijemarktprincipe als integraal onderdeel van grote stukken van deze grondwet”, aldus Steeph. Toch is die Grondwet er gewoon gekomen, en met dat Europa hebben we op dit moment te maken. Dat is goed te merken. De vrijhandelsverdragen waarover de EU op dit moment onderhandelt (TTIP met de Verenigde Staten, CETA met Canada en TiSA met 22 zeer uiteenlopende landen), ondergraven de democratie nog verder, en geven ruim baan aan de vrije markt, privatisering en lage overheidsbemoeienis.

Non-tarifaire beperkingen

Foto: Dennis Jarvis (cc)

Verkiezingen in Roemenië

15 oktober 2014 , 19:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND - In Roemenië worden op 2 november voor de zesde keer sinds de ‘revolutie’ van 1989 presidentsverkiezingen gehouden. Dit moet je er volgens Johan Bouman van weten.

De uitgaande president heet Traian Băsescu. Hij heeft er twee termijnen op zitten en doet niet meer mee voor de hoofdprijs. Băsescu heeft veel krediet opgebouwd door tussen 2005 en 2008 hervormingen op justitiegebied door te voeren. Tegelijkertijd is hij een straatvechter die volop meedoet met politiek moddergooien. Gisteravond beschuldigde hij bijvoorbeeld de premier ervan dat deze verklikker zou zijn geweest voor de geheime dienst.

Het politieke establishment kan het bloed van Băsescu wel drinken (Dracula-pun intended). De campagnes van zijn potentiële opvolgers beloven dan ook zonder uitzondering het land te ontdoen van ’s mans invloeden. De belangrijkste kandidaat en huidig premier heet Victor Ponta. Deze vergeleek de president onlangs nonchalant met Hitler – waarbij laatstgenoemde volgens Ponta de betere bestuurder was.

De enige andere serieuze kanshebber naast Ponta is Klaus Johannis. Hij is burgemeester van een provinciestad en behoort tot de Duitse etnische groep in Transsylvanië. Deze saaie technocraat wil zijn imago gebruiken om president te worden van het corruptie- en nepotismemoeë Roemenië.

Een hele serie aan kandidaten vecht om de derde plaats in de uitslagen, waaronder corruptiebestrijdster Macovei, zakenvrouw Udrea of industrieel Popescu-Tăriceanu. Zie voor meer achtergrond dit stukje van een Engelse journalist.

Foto: Audringje (cc)

De vermeende apolitieke rol van de Eerste Kamer

15 oktober 2014 , 13:00 , door Gastauteur

OPINIE - Het voorstel van de VVD om de Eerste Kamer alleen nog maar over de kwaliteit en uitvoerbaarheid van wetten te laten stemmen, komt voort uit autoritair machtsdenken, meent Jos Lubbers.

Zondagavond werd bij Nieuwsuur weer eens aandacht besteed aan de politieke rol van de Eerste Kamer. Volgens de zelfbenoemde politieke erfgenamen van Thorbecke, de VVD, heeft de Eerste Kamer een te politieke rol gekregen, waardoor de Senaat voor Tweede Kamer speelt.

De Senaat, die al sinds 1815 een plek heeft in het Nederlands staatsbestel, moet van de altijd zo staatsrechtelijk behoudende VVD bij de mestvaalt van de geschiedenis worden gezet. De VVD wil een staatscommissie instellen die advies moet uitbrengen over het kaltstellen van de Eerste Kamer de inrichting van het parlementair stelsel. De VVD-leider in de senaat wilde hiervoor een motie indienen bij de algemene politieke beschouwingen die dinsdag zijn gehouden in de Eerste Kamer, maar deze motie is wellicht overbodig geworden door de toezegging van premier Rutte dat er een staatscommissie komt die voorafgaand aan de Provinciale Statenverkiezingen van 2019 met aanbevelingen komt. Rutte zei ook dat dit geen prioriteit is van het kabinet. Gelukkig maar.

De top van de VVD is in de ban van radicaal meerderheidsdenken, twitterde Trouw-columnist Hans Goslinga. Zelf zou ik dit kwalificeren als autoritair machtsdenken. De VVD is namelijk regeringspartij van een kabinet onder leiding van een VVD-premier, dat geen meerderheid heeft in de Eerste Kamer. Om alle fantastische wetten die dit kabinet bedenkt door de Eerste Kamer te krijgen is men afhankelijk van de oppositie in de Eerste Kamer. Met de gedoogpartners D66, SGP en CU hebben PvdA en VVD een hele krappe meerderheid in de Eerste Kamer. Eén dissidente senator en het feest gaat niet door.