Overzicht

Gastauteur

2.335 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dit is niet een plantage…

, door

Suzanne Kroger van Greenpeace zit momenteel in Indonesië. Ze reist veel in de verschillende bosgebieden en volgt de ontwikkelingen in de Indonesische industrie en politiek. Dit is haar tweede gastbijdrage.

Wat is een bos? Deze schijnbaar simpele vraag is het onderwerp van heftig politiek debat geworden, zowel in Indonesië als binnen de EU. En met het juiste antwoord is veel geld gemoeid. Vraag een kind van zes een bos te tekenen, en je krijgt een tekening van een paar bomen, wellicht met een hertje of een tijger erin. Maar volgens een net uitgelekt document van de Europese commissie is een monotone plantage met oliepalmen ook een bos.

Waarom? Omdat dan de grootschalige kap van bossen voor palmolie plantages, als duurzaam bestempeld kan worden. De EU wil graag goedkope palmolie importeren om als biobrandstof te gebruiken. Onder druk van de milieubeweging moet die biobrandstof wel aan bepaalde duurzaamheidseisen voldoen: zo mag er geen bos voor gekapt zijn. Dan valt praktisch alle palmolie af, concludeerde de Indonesische en Maleisische palmolie industrie.

Dus werd een stevige lobby ingezet, en het resultaat mag er zijn: ook palmolie plantages worden nu als bos gerekend. Wie een tropisch regenwoud, vol met leven, omzet in een doodse plantage mag mee doen op de (binnenkort gesubsidieerde) Europese biobrandstof markt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wordt de innovatie op het internet bedreigd?

, door

Harm Hopman is als webontwikkelaar verbonden aan de Hogeschool van Amsterdam en publiceerde eerder artikelen over literatuur, filosofie en internet als middel in ontwikkelingssamenwerking.

De meeste internetters zijn er wel mee bekend: traag internet op dagen dat het regent, of Nederland massaal vrij heeft. Sommigen hebben zelfs ervaring met providers die p2p-verkeer afknijpen ‘om hun netwerk staande te houden.’ Wat als deze verschillen in internettoegang een vanzelfsprekend onderdeel worden van de infrastructuur van het internet?

Om de discussie over de journalistiek en het internet aan te scherpen wordt dikwijls media-magnaat Rupert Murdoch aangehaald. De steenrijke en karikaturale eigenaar van onder andere MySpace, die probeert zijn kranten weer winstgevend te maken door Google uit z’n achtertuin te bannen, en hoge paywalls op te richten. Het gerucht gaat dat hij zelf nog nooit een email heeft verstuurd, en onlangs voor een foto-moment voor het eerst een computer aanraakte: bij de introductie van de iPad, de hoop in bange dagen voor (kranten)uitgevers.

Uit de VS komt echter meer karikaturaal en verontrustend nieuws. Dinsdag heeft het federaal gerechtshof van het district Columbia een uitspraak gedaan in een zaak tussen provider Comcast en de Federal Communications Commission. De uitspraak zet de deur open naar meerdere digitale wegen. Een snelweg voor websites die betalen aan de providers, en een provinciaals landweggetje voor zij die dat niet doen, of zij die überhaupt niet in beeld komt als het gaat om deals met de providers.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Indianen strijden voor lijfsbehoud

, door

Guus Benkers: student Journalistiek aan de Fontys Hogeschool ging voor het uitwisselingsprogramma Beyond your World van Lokaalmondiaal naar het Amazonewoud in Brazilië waar hij een illegale houtzagerij bezocht. Fotograaf Leonard Fäustle maakte onderstaande foto.

De zandweg kronkelt door het groene landschap. Aan de rand van de uitgestrekte golvende weiden doemt het woeste Amazoneregenwoud op. Koeien grazen tussen de enkele beschermde bomen die er nog staan. Ooit waren deze weiden bedekt met oerwoud.

De pick-uptruck hobbelt voort. Hij wordt bestuurd door Ivaneide Cardozo, een vastberaden vrouw van vijftig jaar oud. Ze is op weg naar een houtzagerij, want ze vermoedt dat daar illegaal gekapt hout wordt verwerkt. Dit wil ze met eigen ogen zien. Dat is niet zonder gevaar, want houthakkers staan meestal vijandig tegenover pottenkijkers. Zeker wanneer de pottenkijker lid is van een indianenstam.

Ivaneide is namelijk getrouwd met Almir Suruí, het opperhoofd van de Suruí-indianen. Deze stam ondervindt de gevolgen van de illegale houtkap aan den lijve. “Federale agenten legaliseren illegaal hout,” zegt ze. “Ze geven kapvergunningen voor gebieden waar helemaal geen hout is om te kappen. Maar deze gebieden grenzen aan bijvoorbeeld een indianenreservaat waar wél veel goede bomen staan. De houthakkers steken dan de grens over, kappen stiekem die bomen en brengen ze naar hun eigen gebied. Daar krijgen ze een certificaat.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geheim CIA-rapport laat manipulatie West-Europese publieke opinie zien

, door

Sargasso biedt regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Dit maal een bijdrage van lsdimension met daarin een analyse van recent gelekte documenten van de CIA.

Van Glenn Greenwald, een geheim CIA-rapport (pdf) dat eerder deze maand opgesteld werd, en gelekt is via de klokkenluiderswebsite WikiLeaks. Wat erin staat is fascinerend. Het is opgesteld door de ‘Red Cell’ (een soort afdeling binnen de CIA die ‘onconventionele’ oplossingen verzint), en laat zien hoe de Verenigde Staten na de val van de Nederlandse regering de publieke opinie in Duitsland en Frankrijk kunnen manipuleren teneinde steun voor de oorlog in Afghanistan te doen toenemen.

Dit is niet alleen één van de meest cynische stukken die ik ooit gelezen heb; het plaatst de controverse in Nederland over verlenging van de missie in Afghanistan ook in een heel ander perspectief.

Het CIA-rapport analyseert eerst hoe de Duitse en Franse regeringen hebben gesteund op de “publieke apathie” (letterlijk) teneinde “kiezers te negeren” (ook letterlijk) en geleidelijk aan troepenaantallen in Afghanistan te verhogen:

Public Apathy Enables Leaders to Ignore Voters
The Afghanistans mission’s low public salience has allowed French and German leaders to disregard popular opposition and steadily increase their troop contributions to the International Security Assistance Force (ISAF).

Als nieuwe gevechten aanstaande lente en zomer meer militaire en burgerlijke slachtoffers zullen eisen, en als een “Nederlands debat” overspringt naar deze landen, zou de publieke opinie zich echter tegen de oorlog kunnen keren. Dit zou Duitse en Franse politici kunnen doen terugdeinzen. Daarom is het belangrijk, aldus het rapport, dat de Duitse en Franse kiezers “duidelijke overeenkomsten tussen resultaten in Afghanistan en hun eigen prioriteiten zien”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Have a break…

, door

Suzanne Kroger van Greenpeace zit momenteel in Indonesië. Ze reist veel in de verschillende bosgebieden en volgt de ontwikkelingen in de Indonesische industrie en politiek. Hier publiceren we een aantal van haar verslagen.

In navolging van Kraft en Unilever, heeft Nestlé na een paar dagen campagne van Greenpeace besloten geen palmolie meer af te nemen van het beruchte bedrijf Sinar Mas. Dit is het grootste palmolie bedrijf van Indonesië en bekend om grootschalige, vaak illegale kap van regenwouden. De productie van palmolie is één van de belangrijkste oorzaken van de razensnelle ontbossing in Indonesië. De stap van Nestlé klinkt misschien heel wat, maar helaas stelt het in praktijk weinig voor. Het overgrote deel van de palmolie neemt Nestlé namelijk af via tussenhandelaren zoals Cargill, die Sinar Mas gewoon in haar klantenkring houdt.

Uit de persberichten op de website’s van Nestlé en Cargill wordt duidelijk dat Cargill geen enkele garantie kan geven over waar de palmolie die zij leveren vandaan komt. Cargill koopt palmolie van een wirwar van Indonesische en Maleisische producenten, waarbij alleen de prijs bepalend lijkt te zijn. Bedrijven die regels aan hun laars lappen, bossen kappen en lokale bevolking van hun land pesten, leveren in ieder geval goedkope palmolie. Cargill en Nestlé stellen geen vragen over de herkomst van de palmolie. Het volledige gebrek aan ketenverantwoordelijkheid is één van de grootste problemen van de palmolie sector.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Reactie op de input van het debat van de Mobiele Wapenscan

, door

Na een week lang debat over de mobiele wapenscanner, geeft de politie van district Rotterdam-Rijnmond hier haar evaluatie. Lees de het voorgaande na via de overzichtspagina.

We zijn de redactie van Sargasso erkentelijk om het aan te durven hun site beschikbaar te stellen om uit te proberen of aan de hand van een aantal stellingen een uitwisseling van zienswijzen, argumenten en meningen mogelijk is tussen de bezoekers op deze site en een aantal vertegenwoordigers van de politie.
Alle begin is moeilijk. Vandaar dat er misschien niet is uitgekomen wat tevoren werd aangenomen, namelijk een virtueel debat. Wij/de betrokken politiemedewerkers waren nogal overdonderd door de emotionele en soms grimmige toon waarop werd gereageerd alsmede het geëtaleerde wantrouwen jegens de politie. Kennelijk brengt dit onderwerp deze intensiteit met zich mee. Het is voor ons wel zeker van belang de aangedragen punten (los van de emotionaliteit en laatdunkendheid) mee te laten wegen in de uiteindelijke afwegingen en adviezen naar de politieke en bestuurlijke gezagsdragers om een dergelijk apparaat in te gaan zetten.
De punten die wij belangrijk achten in deze afweging zijn:

  • Bereik je met dit middel wel je doel, te weten terugdringen van (vuur)wapenbezit in het openbare domein?
  • Weegt het op tegen de impact op de vrijheid/privacy van de onschuldige burgers die aan de werking van het apparaat worden onderworpen? (heiligt het doel de middelen?)
  • Is er überhaupt ruimte in de regelgeving en zo ja binnen welke kaders is zoiets dan mogelijk?
  • Preventief fouilleren, ook al is er een wettelijke onderbouwing, is als middel wellicht al te vergaand gezien de impact op vrijheid/privacy van de onschuldige burgers, moet dat ook niet eens worden heroverwogen?
  • Kun je bij het gebruik van dit soort middelen wel vertrouwen op de zelfregulatie door politie en zou het gebruik door de toezichthouders op de politie (bestuur en politiek) niet beter stringent gecontroleerd moeten worden, zo nodig met een “onafhankelijk burgerpanel”?
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

2010: Het jaar dat de RPCU uit de politiek verdween

, door

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Dit maal een stuk van Pieter Rietman.

Toen op 4 maart het stof neerdaalde en PVV en D66 de gemeenteraadsverkiezingen hadden gewonnen bij een belachelijk lage opkomst, had niemand oog voor Vlissingen. In de gemeente Vlissingen verdween op die dag de Rechts Protestants Christelijke Unie uit de gemeenteraad. Cock Kapaan, het laatst overgebleven orthodox-gristelijke raadslid, te herkennen aan zijn r-vormige snor, nam op 10 maart afscheid van zijn oud-collega’s. Ruim veertig jaar provinciaal fundamentalisme kwam ten einde op 10 maart 2010.

Na een laatste gesprekje met zijn vrienden van het CDA deed Cock zijn waxjas (praktisch doch voorkomend) aan, trok aan zijn pijp en stapte in zijn Volkswagen.

Ik verzin dit niet. Ik kom uit Vlissingen en vele Vlissingers kunnen de r-vormige snor, de waxjas, de pijp en de Volkswagen bevestigen. Vele provincialen met mij kunnen dit algemene beeld bevestigen. Ik ben er godzijdank nooit geweest, maar in Wymbritseradiel, Groote Keeten en Vortum-Mullem hebben ze vast ook hun eigen Cock Kapaan. “Even zwaaien jongens, daar loopt Cock met zijn Labrador!” klinkt het daar nog altijd op het marktplein, of bij de Intratuin. Al die uit klei opgetrokken buurtschappen hebben zo hun eigen dorpsraad of buurtschapoverleg en daar is Cock dan een graag geziene gast. Brrrrr.

Omdat te veel horror niet goed is voor een mens, vertrok ik een jaar of zeven geleden uit Vlissingen. In Amsterdam zit er geen RPCU in de raad. Mijn stadsdeelraad, Centrum, kent geen vertegenwoordiging van CDA of CU en is daarmee 100% seculier-progressief. Terecht. Amsterdam is een stad waar je, mocht je dat willen, verkleed als gigantische penis over straat kunt zonder al te veel problemen. Ik heb nooit die behoefte gevoeld, maar vind het een erg geruststellend gevoel dat dit wel gewoon mag. Ik hoop dat de rest van Nederland mij die vrijheid gunt, zoals ik Vlissingen een raadszetel voor Cock Kapaan gun.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

StB trekt aan d’r uiers: Melkfeeks

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van StB die met wederzijds welbevinden is overgenomen van PropriaCures

De ideale schoondochter wordt met uitsterven bedreigd. Chantal Janzen bleek een gemeen secreet, Natasje Froger gaat van deur tot deur om bijstandstrekkers energie tegen oliecrisisprijzen te verkopen en de negerimitaties van Wendy van Dijk beginnen na de eerste kennismaking al te vervelen, waarschijnlijk eerder als je vader Winston Bogarde is. Het wordt dringen voor de moeders van Nederland, want eigenlijk is er maar één echte kandidaat die nog niet ontmaskerd is: Yvon Jaspers.

Het zet je aan het denken wat er precies verwacht wordt van zo’n ideale schoondochter. Als zoon ga je voor het hoogst haalbare: een mooi meisje, lief, eerlijk, tieten als overrijpe zeppelins en vooral geen moeilijke eter. Hoe anders is dit voor de moeder. Die wil een meisje dat geen concurrentie is. Iemand die hem koestert en bemoedert, maar altijd nummer twee blijft. Een overblijfmoeder, bij wie de verleiding al snel plaats maakt voor gezelligheid. De ideale schoondochter is dus bij voorkeur iemand met een volkomen gebrek aan persoonlijkheid. Yvon Jaspers voldoet ruimschoots aan deze norm.
Ze maakt furore met haar imago als provinciemeisje, maar woont tegen de grachtengordel aan. Ze is niet noemenswaardig knap, maar ook niet hinderlijk lelijk. Het is een vrouw die het ongetwijfeld met iedereen kan vinden. Die, als je haar vraagt wie van Nick & Simon ze leuker vindt, zegt: ‘ik vind ze allebei even leuk.’ Haar grote gave bestaat eruit dat ze zo invoelend is. Een talent dat niet veel meer omhelst dan het vijfenveertig graden draaien van het hoofd tijdens het luisteren en dan om de zoveel seconden ijverig knikken. Yvon Jaspers bestaat bij de gratie dat ze voor niemand een bedreiging vormt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jeugdgevangenis Porto Velho, Brazilië

, door

Rimmer Frissen: student Journalistiek aan de Fontys Hogeschool ging voor het uitwisselingsprogramma Beyond your World van Lokaalmondiaal naar een jeugdgevangenis in Porto Velho, Brazilië. Daar zitten jongeren tussen de 14 en 18 jaar. Zij zitten voor zware misdrijven, zoals gewapende overvallen en moord. Binnen de instelling zijn er nauwelijks activiteiten om te zorgen dat de jongeren kunnen reìntegreren in de maatschappij. Bekijk na de doorklik ook deel 2 en lees meer over het project:

Afgelopen januari ging een groep studenten van de Fontys Hogeschool Journalistiek naar Brazilië. Tijdens het project hebben studenten verschillende verhalen geschreven en gefilmd. Zowel over duurzaamheid als over de cultuur in Brazilië. Op 7 april verschijnt het blad JOIN met een Brazilië-special over deze studiereis. Stijntje Blankendaal, correspondent in Sao Paulo voor dagblad Trouw, heeft de mensen geïnterviewd. De studenten hebben het item gefilmd en gemonteerd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mexicaanse corruptie in de praktijk

, door

GeenCommentaar heeft plaats voor gastlogs. Vandaag is dat een stuk van Jan-Albert Hootsen, freelance correspondent in Mexico voor verschillende Nederlandse media. Deze post verscheen eerder op zijn eigen weblog.

?Kijk, ik had een tijd geleden een bijeenkomst met een cementfabrikant. Het ging om een contract van meer dan 100 miljoen pesos (zo?n 6 miljoen euro), voor een bouwproject, net buiten mijn woonplaats. Ik had ze het contract gegeven, alles was afgerond. Toen kwam één van die jongens plotseling naar me toe en zei: Je weet dat 10% voor jou is, hé? Ik zei dat ik niet begreep waar hij het over had, maar hij bleef volhouden. Kom op man, laat ons je helpen! Ik zei dat hij, als hij me wilde helpen, gewoon zijn werk moest doen en het project goed en op tijd moest afronden.? L. had ook ja kunnen zeggen. Dan was hij nu 11 miljoen pesos rijker geweest. Niet verkeerd voor een maandje werken?

Het is een zonnige middag in een welvarende stad ergens in Mexico. Ik ben te gast bij L. en zijn vrouw N. Zij is arts, hij heeft een zeer goede baan als projectmanager bij de deelstaatoverheid. Ze wonen in een mooi huisje in een gegoede buitenwijk van de stad, hebben een goede auto en hun kinderen gaan naar nette scholen. Een keurig middenklasse-gezin dus. Maar dat had volgens L. ook anders kunnen zijn. Hij grijnst: ?We zouden een vijf keer zo groot huis kunnen hebben, als ik zou willen. En vijf auto?s voor de deur. Als ik me een jaar of twee zou aansluiten bij de corrupte bende hier, zouden we schatrijk kunnen zijn.?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een beroepsverbod voor geestelijken en leraren

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor ingezonden stukken. Het onderstaande stuk werd ingezonden door Jos van Dijk en verscheen eerder op zijn eigen weblog.

Een rechtse meerderheid in de Eerste Kamer is vorige week akkoord gegaan met een beroepsverbod voor haatpredikers als bijkomende straf. Een motie van Klaas de Vries kreeg onvoldoende steun. Het is nu in principe mogelijk om geestelijken en leraren wegens haatdragende uitingen naast de al bestaande straffen ook nog eens uit hun beroep te zetten.

Volgens minister Hirsch Ballin is het beroepsverbod bedoeld als waarschuwing. Het dreigen met een beroepsverbod zou burgers extra bescherming geven tegen extreme haatzaaierij. Hij wist de tegenstanders echter niet te overtuigen van de noodzaak van deze wetswijziging. Een noodzaak die volgens het EVRM vereist is om een belemmering van de uitingsvrijheid te kunnen rechtvaardigen. Senator Kox (SP) vond het voorzorg-argument dubieus. “Juist als wij het hebben over vrijheid van meningsuiting kan het begrip voorzorg bijna niet. Dan heb je het eigenlijk over censuur en die hebben we nou juist verboden.” De Vries (PvdA) had nog andere bezwaren, die samenhangen met de uitleg van het begrip beroep. Het blijkt namelijk dat ambtenaren en zelfstandige ondernemers volgens de wetswijziging niet onder beroepsbeoefenaren vallen. Daarmee wordt een onwenselijke ongelijkheid in de wet geïntroduceerd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Iedere stem telt, ook in 010…

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van Bragg.

De PvdA in Rotterdam laat enorme kansen liggen om iets te doen aan de polarisatie in de stad. De rotzooi rond de verkiezingen en het voortijdig uitsluiten van Leefbaar Rotterdam (LR) leiden ertoe dat de verdeeldheid alleen maar toeneemt. Ook Aboutaleb zou boven zichzelf uit moeten stijgen. Hij mist een kans voor open doel om als burgervader op te treden en te laten zien dat hij ook tegen zijn eigen partij streng kan zijn.

Het lijkt soms wel alsof hij het gevoel mist om wijs en ruiterlijk te handelen als dat van hem gevraagd wordt. In plaats daarvan schiet hij in een enorme kramp en reageert hij te laat, zoals de aanpak van de rellen op het strand van Hoek van Holland al eerder liet zien.

Alleen al de beelden die naar buiten kwamen van meerdere mensen in een stemhokje en het nieuws dat er stemmen van een heel district kwijtraakten waar “toevallig” 90 procent van de mensen op LR hadden gestemd, waren voldoende reden geweest om binnen 24 uur het besluit tot hertelling te nemen. Aboutaleb had direct in moeten grijpen, want dan stijg je boven de partijen uit en ben je de wijste.

Vorige Volgende