Gastauteur

De VVD raakte in haar campagne een calvinistische snaar – door de crisis moeten we op de centen letten en de broekriem aanhalen. Ze raakte die snaar goed, maar het was wel de enige snaar en hij klinkt nog steeds door. 18 miljard bezuinigen, het piketpaaltje van boekhouder Rutte dat bij elke onderhandeling blijft staan.

De blik van Rutte leek ooit breder dan dat. Hij probeerde het over de principes van de VVD te hebben en herschreef het beginselprogramma, maar dat verdween natuurlijk gewoon weer naar waar het vorige vandaan kwam, onderin de la. En dat had niet alleen met de VVD-ers te maken, Rutte bleek vooralsnog geen begenadigd vertolker van liberale ideeën. Na z’n struikelpartij over de vrijheid van meningsuiting heeft hij dat dan ook maar achter zich gelaten. De crisis bood uitkomst. Met het (vroegere) imago van Zalm in gedachte dook hij op de centen.

En dat is best interessant natuurlijk, 18 miljard bezuinigingen, maar is dat alles? Heeft iemand Rutte ooit gehoord over waar die bezuinigingen eigenlijk de consequentie van waren? Ja, iets met een crisis en banken, misschien ook wel met te liberale regelgeving, of niet, en hoe dacht Rutte daar politiek eigenlijk over? Terwijl dit een uitstekend campagnethema zou zijn – als je er ideeen over hebt – heeft Rutte zich sinds Bos omvallende banken staande hield alleen maar bezig gehouden met wat er na de crisis moest gebeuren: bezuinigen. Zowel zijn succesvolle campagne als z’n piketpaaltjes dragen die boodschap.

De interim-voorzitter van het CDA beloofde coalitiedeelname aan het partijcongres voor te leggen. Dat klinkt heel nobel en vooruitstrevend, maar buiten dat biedt het de mogelijkheid het morrende deel van de achterban het zwijgen op te leggen.

Stel dat 30 % van de CDA achterban tegen een coalitie met de PVV is, dan mogen die tijdens het congres natuurlijk uitgebreid het woord voeren, maar vervolgens wordt er wel bij meerderheid besloten. Dus 70 % stemt voor en dat betekent dat de partij voor 100 % akkoord is. Hoewel 30 %, uitgedrukt in CDA-kamerleden 6 essentiële zetels vertegenwoordigen, zonder welke de nog af te bakken coalitie met een kamerminderheid achterblijft. Mochten die virtuele zes hun weerstand in de fractie kenbaar maken, dan zal gezegd worden dat de partij heeft ingestemd en rest weinig anders dan conformisme.

Mocht u tot die virtuele 30 % behoren, dan kunt u op dat congres weinig doen. Verkeert u binnen het CDA in enige positie, dan kunt u misschien proberen af te dwingen dat het congres alleen met unanimiteit van stemmen, een stempel van goedkeuring kan geven. Maar het is niet erg waarschijnlijk dat dat lukt. Ter wille van de democratie, 74 + de virtuele 6, lijkt er verder niets anders op te zitten dan te proberen dit democratische congres te voorkomen. Naar goed CDA gebruik en om gewetensnood bij de zes te voorkomen.