Dimitri Tokmetzis

1.273 Artikelen
1.248 Waanlinks
534 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: bies (cc)

Malaise voor de klas: Jonge docenten verliezen hun baan

ANALYSE - In het onderwijs gaan de laatste jaren veel banen verloren. Vooral jonge docenten zijn daarvan de dupe.

In 2011 waren er ruim 7000 mensen minder aan het werk in het basis- en voortgezet onderwijs dan een jaar ervoor. Er is vooral minder vraag naar tijdelijke krachten, jonge onderwijzers en leraren in opleiding. In 2010 werkten er nog 303.660 mensen in het onderwijs. In 2011 waren dat er 296.460. Vooral in het basisonderwijs verdwenen veel arbeidsplaatsen, terwijl in het voortgezet onderwijs de afname juist relatief meeviel.

We baseren dit nieuws op een uitgebreide analyse van de personeelscijfers van alle publiek betaalde scholen, zoals aangeleverd door de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO). We kunnen daarbij inzoomen tot op schoolniveau (zoek zelf een school op in onderstaande visualisaties). De cijfers zijn iets vertekend, vanwege fusies en foutieve aanlevering van de cijfers door scholen, maar het beeld is in grote lijnen correct, bevestigt woordvoerder Robert Sikkes van de Algemene Onderwijsbond (AOb).

Uit de cijfers blijkt dat vooral de jonge docenten de pineut zijn.

Net afgestudeerde docenten hebben het niet makkelijk. Voor hen was er veel minder plek, vooral in het basisonderwijs. Daar daalde het aantal docenten onder de 25 in één jaar tijd met liefst 21 procent. In het speciaal basisonderwijs was de klap nog groter; tussen de 25 en 30 procent banenverlies voor deze groep. In het voortgezet onderwijs was de daling iets minder groot, maar nog altijd 9,4 procent. Tegelijkertijd stijgt het aantal docenten dat tussen de 55 en 65 is. Eveneens daalde het aantal tijdelijke plaatsen en stageplekken voor leraren in opleiding:  in 2011 met bijna de helft ten opzichte van het jaar daarvoor. Toen waren er nog 300 plaatsen, in 2011 slechts 166. In 2007 konden er nog 585 terecht op de scholen.

Hoezo DNA-databank? Gebruik gewoon de memorize-chip

In de toekomst is geen DNA-databank meer nodig. Een memorize chip is voldoende. In dit filmpje is meer zorg besteedt aan special effects dan aan verhaal en consistentie (handgranaten waar de pinnen nog in de ontsteking zitten, plachten niet te ontploffen, beste regisseur). Maar het moet gezegd worden: amusant filmpje.

Foto: Don (cc)

Het begin van datajournalistiek

RECENSIE - Ik heb nooit geloofd in journalistiek uit een boekje, maar met het zojuist verschenen Handboek Datajournalistiek kom je een heel eind.

Een woord vooraf. Ik ken in ieder geval een van de auteurs goed en ben zelf in een vroeg stadium gepolst of ik aan dit boek wilde meeschrijven. Ik heb toen bedankt, omdat het mij onzinnig leek een handboek over datajournalistiek te schrijven. Er zijn prima (gratis) open source alternatieven en voor de echte kneepjes geldt eigenlijk maar één stelregel: read the fucking manual. Het resultaat dwingt me toch tot enige nederigheid.

Handboek Datajournalistiek is door Henk van Ess en Hille van der Kaa geschreven. De auteurs zijn logische keuzes. Henk van Ess ken ik nog van een afstandje uit mijn Utrechts Nieuwsblad-tijd, een periode waarin de titel computernerd nog niet iets was om trots op te zijn. Henk was toen al toonaangevend in het gebruik van de computer voor journalistieke doeleinden. Hille van der Kaa heeft aan de Tilburgse universiteit de eerste master datajournalistiek opgezet. Van der Kaa is overigens ook bestuurslid bij Sargasso.

Het resultaat is een praktisch boek dat de belangrijkste vaardigheden belicht, maar – en dat waardeer ik eraan – ook de vele valkuilen niet probeert toe te dekken.

Vorige Volgende