Goede en slechte reizigers
Reizigers met een Europees paspoort mogen vanaf gisteren door de automatische controle op Schiphol en hoeven dus niet meer in de rij te wachten. Het werkt simpel. Je haalt je biometrische paspoort langs een scanner en staat een gelaatscan en een vingerafdruk af. Je gegevens worden langs een aantal zwarte lijsten gehaald en als alles in orde is, mag je door. Dit lijkt allemaal heel comfortabel, maar dat zal het voor velen niet zijn.
Een groot euvel is het onderscheid dat je gaat maken tussen verschillende reizigersstromen. Je creëert feitelijk twee soorten reizigers. Goede, gave, risicoarme en winstgevende reizigers. En slechte, gehavende, risicovolle en verliesgevende passanten.
Hoe makkelijk je door de poortjes komt, hangt namelijk van een aantal zaken af waar je zelf weinig invloed op hebt. Aan één factor kun je helemaal niets doen: de kwaliteit van je biometrische gegevens. Op zich lenen biometrische kenmerken zich prima voor dit soort controles (al moet je ze nooit, nooit, nooit in een centrale databank zetten – we leven verdomme toch niet in Iran?). Maar wat als je geen goede vingerafdruk kan afgeven – bijvoorbeeld vanwege ouderdom of omdat je zwaar lichamelijk werk verricht? Dan heb je al een probleem. Een gelaatscan kan lastig zijn als je een hoofddoek net even verkeerd draagt. Die mensen mogen dus meteen al naar de ‘secundaire screening’. Dikke pech. Maar hopen dat niet teveel beambten zijn wegbezuinigd.