“De politiek stookt de tegenstellingen tussen natuur en economie op. Dat is een heilloze weg die ook niet nodig is, want als je verstandig opereert, valt natuur prima te combineren met landbouw en recreatie”. (NRC)
Directeur Jan Jaap de Graeff van Vereniging Natuurmonumenten reageert op een onderzoek naar het groene stemgedrag van kamerfracties. Uit dit onderzoek blijkt een scherpe links-rechts tegenstelling tussen het belang dat partijen aan natuur hechten. Kamerfracties van GL, PvdD en D66 waren in hun stemgedrag (figuur) het groenst. Terwijl VVD, PVV en CDA vooral tégen de natuur stemden, dit tot onvrede van o.a. oud-minister Cees Veerman en prominent CDA-er. Rechtse partijen zien natuur als een luxe zo concluderen de onderzoekers, terwijl iedereen die de (wetenschappelijke) publicaties een beetje bijhoudt weet dat landen die hun ecosystemen verder laten degraderen grote risico’s lopen op economische schade. De Graeff heeft dus gelijk als hij stelt dat dit debat onnodig is gepolariseerd.
De afgelopen april was mondiaal gezien de heetste april ooit, zo blijkt uit NASA-data. Het was tevens de warmste januari-februari-maart-april periode ooit gemeten en dat terwijl de zonnecyclus de afgelopen tijd nog historisch laag stond. Nu de zonneactiviteit weer aantrekt (en de oceaanstromen zich herstellen) betekent dat in de nabije toekomst alleen nog maar hogere temperaturen, vraag dat maar aan Bas van Geel. Misschien strooien de IJslandse vulkanen op het Noordelijk Halfrond de komende jaren nog wat zand as in de raderen van het voortdenderende antropogeen gekatapulteerde broeikaseffect, maar mondiaal gezien zet CO2 de trend. Zal het gezanik van de zelfverklaarde skeptici en andere klimaatontkenners nu eindelijk verstommen? Waarschijnlijk niet, pas als hun vingers verkleven aan hun smeltende toetsenborden zal er eindelijk stilte zijn…
De wereld was in 1969 dichtbij een kernoorlog. Tenminste als de claims in een Chinees geschiedenistijdschrift kloppen (EarthTimes / RTLZ). In 1969 liep een grensconflict tussen China en de Sovjet-Unie hoog op. Bij twee gewapende incidenten op Zhenbao Island (letterlijk “schateiland”) in de Ussuri grensrivier in de noordoostelijke Khabarovsk Krai regio vielen in maart 1969 aan weerskanten tientallen doden. Zeven jaar daarvoor was er ook al een conflict tussen beide landen, maar toen aan de westgrens waar zestigduizend Oeigoeren vanuit China de Sovjet-Unie in vluchtten.
De spanningen kwamen voort uit ontevredenheid in Beijing met het verlies van land een eeuw daarvoor en men wilde oude verdragen die nog met de Russische tsaar waren gesloten opzeggen. Chinese onderzoekers menen nu dat Moskou een atoomaanval op China overwoog om de grensconflicten in haar voordeel te beslechten. Toen de Amerikaanse president Richard Nixon hiervan hoorde ging deze echter pal achter China staan en liet weten dat hij een nucleaire aanval op China zou vergelden. Om dit statement kracht bij te zetten liet Washington nucleaire bommenwerpers naar de Russische grens vliegen. Hierop bond Sovjet-leider Leonid Brezjnev in.
Deze spanningen waren al eerder beschreven door Amerikaanse historici. Maar dat er sprake zou zijn geweest een zeer ernstige dreiging voor een mondiale kernoorlog is nieuw. Na de Cuba-crisis (1962) en Able Archer-crisis (1983) is de wereld dus ook in 1969 met de “Sino-USSR-crisis” op het nippertje ontsnapt aan een kernoorlog.
Amazing discoveries: een grijze walvis voor de kust van Tel Aviv. Afgelopen zaterdag voeren onderzoekers van het Israel Marine Mammal Research and Assistance Center (IMMRAC) uit om een walvis te bekijken. In eerste instantie dachten ze te maken te hebben met een potvis. Maar na nadere bestudering stelden ze vast dat het om een grijze walvis ging. De enige twee populaties grijze walvissen bevinden zich echter in de Stille Oceaan? In de Atlantische Oceaan zijn de grijze walvissen door de walvisjacht al sinds de achttiende eeuw uitgestorven. Een hypothese voor deze unieke verschijning is dat dankzij klimaatverandering de Noordwest Passage bij Canada steeds vaker ijsvrij is en dat de grijze walvis hiervan gebruik maakt om haar verloren leefgebied terug te koloniseren. (bron: Discovery News)
Cynisch redenerend kan je stellen dat Europeanen voor lampolie de grijze walvis in hun zee over de kling joegen om vervolgens over te schakelen op aardolie en nu de emmissies van deze fossiele brandstoffen het poolijs doen smelten de grijze walvis net op tijd terugkeert om in het post peakoil tijdperk de Europeanen weer te voorzien van een sprankje licht in de komende duisternis…
