Bart

33 Artikelen
17 Waanlinks
393 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoera! Walvisvaart!

Walvisjacht (Foto: Flickr/guano)

Het gaat niet alleen goed met de schildpadden op Hawaii, het gaat ook prima met de dwergvinvissen in de Atlantische Oceaan. Zo goed dat IJsland er weer op kan gaan jagen, zelfs.

Wat in de vorige alinea nog dwergvinvis heette, bestaat in werkelijkheid uit twee soorten, die voor walvisvaarders en andere leken niet uit elkaar te houden zijn. Samen gaat het om vele honderdduizenden exemplaren, en waarschijnlijk zelfs flink meer dan een miljoen. Zelfs natuurbeschermersclub IUCN kan het niet meer over het hart verkrijgen ze uit te maken voor bedreigd. De veertig beesten die IJsland gaat vangen, zijn een welhaast homeopatisch vangstquotum.

Je zou denken dat dit walvisbeschermers vervult van vreugde. Het gaat goed met de walvis, een prachtige traditie kan nieuw leven in worden geblazen, de IJslanders kunnen weer walvis eten – voedsel is duur op het eiland dat bijna alles moet importeren. Bovendien zijn de IJslandse vissers getroffen door allerlei vangstquota, omdat wij teveel vis eten met zijn allen. Als de vissers over kunnen stappen op de alom aanwezige walvissen, is dat toch prachtig?

Maar nee hoor. Gemok, dreigementen. Het is nooit goed of het deugt niet. Waar komt toch dat zure, altijd neerslachtige van natuurbeschermers toch vandaan? Je zou ze bijna een harpoen in de bast willen gooien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Biopatenten onder vuur

Yellow Beans (Foto:Flickr/ Tim Brayshaw)

Misschien wel het belangrijkste nieuws van deze week komt uit Amerika, waar een patent op gele bonen werd teruggetrokken. Een Amerikaanse bonenteler had een gele boon gekweekt, en daar patent op aangevraagd. En elke Mexicaanse boer wiens bonen toevallig die kleur hadden, moest hem betalen. Die situatie is nu recht gezet.

U bent waarschijnlijk geen Mexicaanse bonenboer. Waarom is dit dan toch relevant voor u? Omdat het gaat over rechten en patenten op genen en biodiversiteit. Met de opkomst van immer verbeterende biotechnologie en farmacologie wordt de natuur steeds waardevoller. Als een boom een biologisch insecticide kan leveren, of een spons een mogelijk kankermedicijn in zich heeft, dan is ‘ie veel geld waard.


Voor wie is dat geld? Dat is nou net het probleem. Iedereen wil het geld hebben, en probeert het vast te leggen met patenten, en krijgt vervolgens al gauw de beschuldiging van biopiraterij naar het hoofd geslingerd. Overheden claimen rechten, en de stam die al jaren weet dat de bessen van de Heilige Boom diabetes geneest wil ook geld zien. Omdat veel technologieën nieuw zijn, hebben juristen nooit goed nagedacht over dit soort kwesties. Er bestaat de conventie van Rio, maar die maakte de boel alleen maar onoverzichtelijker, getuige krankzinnige patenten als deze over gele bonen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nee, ik zit in de trein. In de TREIN, JA.

Mobiele beller (Foto: Flickr/{dpade1337})

Leuterend in haar mobieltje kwam ze de stiltecoupé binnen. Tevreden ging ze zitten naast mij, alhoewel haar dikke reet eigenlijk te groot was voor een eenpersoonsplek. Eenmaal gezeten veranderde ze van toon: de stem ging in een laag verzet, en suggereerde dat ze gewend was aan urenlange telefoongesprekken. Ook nu zou er zo eentje volgen, dat snapte de coupé meteen.

?Mevrouw, dit is een stiltecoupé. U mag hier niet bellen.?
?Nou en??
?Ik heb last van u?
?Da?s dan vette pech?

Nonchalant greep ik haar hoofddoekje en plantte ik mijn knie in haar mond. Haar tanden en telefoon kletterden op de grond. Onder luid applaus van mijn medereizigers stampte ik het mobieltje aan barrels.

Ach, beste lezer, was dat maar waar! Ik ben een net opgevoed mens, en van medepassagiers hoef je in de trein nooit iets te verwachten. Ik ging een conducteur zoeken, maar de NS investeert liever in spionagesoftware dan in personeel.

Kokend van woede besloot ik de mevrouw op te wachten en alsnog een rotschop te geven, maar ik heb haar niet meer gezien.

Nu kan ik natuurlijk net als de buren fulmineren over de teloorgang van normen en waarden, maar dat lost niets op. Hoe ga je met dit soort a-socialen om?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gemeente redt?

Hooligans (Foto: Flickr/Zsolt Vajda)Afgelopen zaterdag demonstreerden de supporters van ADO Den Haag. Hun club heeft miljoenen aan schulden opgebouwd, en dreigt failliet te gaan. Op naar het stadshuis dus: de gemeente moet de club redden. Waarom? Dat viel te lezen op hun spanddoeken: ‘zonder geld komt er geweld.

De Arnhemse voetbalclub Vitesse klaagt dat de gemeente haar de nek omdraait, omdat ze niet even 5,5 miljoen euro schuld willen kwijtschelden. In Utrecht mocht de gemeente al eerder bijspringen. Daarnaast betalen alle gemeentes mee aan de beveiliging bij voetbalwedstrijden: wie naar een disco gaat betaalt zelf voor de security, maar voetballiefhebbers krijgen daar overheidssteun voor.

Op het eerste gezicht is het raar dat profclubs bij de gemeente komen bedelen. Je bent toch een bedrijf? Dan moet je een goede bedrijfsvoering hebben, anders ga je failliet. Blijkbaar hebben al die boze ADO-supporters jarenlang te weinig voor hun seizoenskaart betaald. Als ze al dat uitgespaarde geld alsnog bij elkaar leggen, is de club ook gered. De supermarkt om de hoek moet het ook rooien zonder steun van de gemeente.

Die redenering gaat echter voorbij aan het grote belang van de voetbalclubs voor de identificatie die de fans hebben met hun stad. Bovendien, zo voeren de supporters aan: het plaatselijke poppodium krijgt ook subsidie. Dat het poppodium vervolgens aan het wankele infuus van de overheid hangt, en ongeveer om het jaar moet vrezen voor het voortbestaan, zeggen ze er niet bij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Potterkrant

Harry Potter redt niet alleen de wereld, maar ook de armlastige Volkskrant-redactieGeachte Volkskrant,

Hierbij wil ik jullie afdeling Sales feliciteren met de binnengehaalde advertentie. Bijna de hele voorpagina verkocht als reclame voor een boek waarvan de Engelse versie al maanden te koop was! Voorwaar geen geringe prestatie.

Uw abonnees konden er niet voor kiezen om deze beschaming te laten liggen in de winkel. Krijgen zij ook nog iets van de binnengeharkte galjoenen te zien?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Scalperen

Scalpers zuigenAfgelopen Lowlands waren veel van mijn vrienden er niet bij. Te laat een kaartje gekocht. Let wel, er waren genoeg kaartjes te koop, maar wel voor twee à drie keer de toch al heftige normale prijs.

Hetzelfde treedt volgende maand op. Ik wil naar Mika. Dat is uitverkocht. En weet je waarom het is uitverkocht? Omdat een heleboel mensen denken dat iedereen graag Mika wil zien, en dus de kaartjes inkochten om die met winst te kunnen slijten.

Geen fans die een kaartje over hebben, maar parasieten zoals deze. In Nederland probeerde een Kamerlid tevergeefs het verschijnsel aan te pakken. Het is natuurlijk niet strafbaar, maar het is wel een kutstreek.

In Australië waren de fans het zat: zij boden via valse accounts de E-bay veilingen kapot. Ook plaatsten ze de gegevens van Scalpers – zoals dat daar heet – massaal online. Deze website is te links, te salonblog en vooral te klein om zoiets op te zetten, maar mocht één van de grote jongens zin hebben in wat collectie volksverontwaardiging, dan doen wij ze het idee graag cadeau.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oordopjes

Na een eerdere editie van Awakenings voorspelde ik dat het aanpakken van verdacht uitziende gele capsules (oordopjes) wel eens met de hoofden van de beveiligingsapen kon fucken. En zie: ik kreeg gelijk: afgelopen Awakenings zijn twee mensen door de security mishandeld voor het bezitten van oordoppen.

Het viel onze buren ook al op: de steeds verder oprukkende hordes van onbeschoft securityvolk. Heb ik persoonlijk een stuk meer last van dan drugsdealers.

De oplossing daarvoor? Oordoppen. Ik voorspel dat de komende paar feesten iedereen uit solidariteit geniepig rondkijkend zijn oordopjes uit sealbaggies gaat halen, puur om de paranoia van het steeds kloteriger securityvolk eens aan de kaak te stellen. Maak ze gek!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

In Memoriam: Alex

We hebben belangrijker nieuws voor laten gaan deze week, maar nu moeten we het toch even melden. Alex is dood. 31 jaar oud is ‘ie geworden – jong voor een grijze roodstaart-papegaai.

Alex was vermeldenswaardig omdat hij buitengewoon goed kon leren. De vogel kende meer dan honderd woorden, die hij ook echt goed kon gebruiken en niet alleen napapegaaien. Dat bleek zeker toen hij woorden ging verzinnen voor dingen die hij niet eerder had gezien. Hij leek zelfs een concept te hebben van het getal nul; iets waar de Westerse samenleving de hele Middeleeuwen lang niet op kwam.

Papegaai Alex heeft de wetenschappelijke inzichten in het leervermogen van dieren in het algemeen en dat van vogels in het bijzonder veranderd. Daarnaast was hij een belangrijke inspiratiebron voor het laatste shitboek van Michael Crichton. Tragisch dat dat zijn laatste wapenfeit moest zijn: volgens zijn oppas was Alex’ ontwikkeling nog niet op het hoogtepunt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het vrije woord

Wie nog wel eens wat oude media leest, heeft het misschien al meegekregen. De Mare, het Leidse universiteitskrantje waar ondergetekende zijn brood verdient, ligt onder vuur. Een probleem dat wel op meer universiteiten speelt, trouwens.

Waarom vinden die dode bomen het nou erg als een klein, onbelangrijk krantje aan een klein, onbelangrijk universiteitje gekortwiekt wordt? Allereerst omdat veel journalisten zelf ooit voor zo’n krantje hebben gewerkt, natuurlijk. Maar ook omdat universiteiten bij uitstek plaatsen zijn waar discussie, openheid en eerlijkheid zouden moeten spelen. Een omgeving voor mensen die niet uitsluitend uit de propagandaruif van persvoorlichters wil eten.

Zo denkt de Leidse Universiteitraad er ook over trouwens. Zij startte een petitie om ons te redden. Maar wie komt er nou op voor die andere universiteitskranten?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tour de France

Wat een verrassing! Dopinggebruik, en dat in de Tour de France! In Duitsland, waar ze sinds Ullrich allemaal wielergek zijn, heeft de publieke omroep zijn handen van de sport afgetrokken, uit ‘journalistieke overwegingen’.

Onzin natuurlijk, want sportjournalistiek is een contradictio in terminis. Ook in andere sporten gaan de stimulerende middelen in hoge mate rond, maar dat is allemaal best.

Bovendien is, als je er objectief naar kijkt, dopinggebruiken ook een sport. Zoveel mogelijk gebruiken en toch onder de radar van de controle blijven, dat is een prestatie!

Formule 1 racen is ook sport. Daar draait het niet alleen om hoe goed de coureur is, maar ook om het hele team eromheen. De beste auto, de snelste pomp om een halve seconde te winnen bij het tanken, de allerzachtste banden waarmee de kar nog net niet uit de bocht vliegt: een optimale integratie van sportief en technisch kunnen.

Daar moeten we met de Tour ook heen. Alles open gooien: team 1 kiest voor een innovatieve mix van Epo en pijnstillers, team 2 gokt juist op spierversterkende middelen en groeihormonen, en dat is dan waar de ‘journalisten’ over kunnen lullen als er even niet iets heel spannends op de baan gebeurt – vrijwel continu, dus.

Volgende