het Saillant | Minder mensen? Goed én slecht nieuws!
Een plotseling minder hard groeiende bevolking is vervelend voor de korte termijn, maar positief voor de lange termijn
Uit cijfers van het CBS blijkt dat in grote delen van Nederland de bevolking aan het dalen is. Niet alleen in de bekende perifere delen, zoals Zuid-Limburg en Oost-Groningen. Nee, de bevolkingsgroei stokt in heel Nederland, uitgezonderd de Randstad. Zoomen we verder in op die gegevens, dan blijkt dat vooral de autochtone bevolking sinds dit jaar afneemt. Eerst de cijfers. De autochtone bevolking daalde van 13.215.458 naar 13.214.901, een afname van 557 personen. Dankzij 4261 nieuwe ‘nieuwe Nederlanders’ hebben we in januari in Nederland nog sprake van een bevolkingsgroei. Mooie cijfers, maar wat zegt dit nu?
De cijfers kunnen twee dingen betekenen: niets óf een onverwachte bevolkingsdaling van autochtoon Nederland. Er zijn twee redenen om een flinke slag om de arm te houden bij de interpretatie van de cijfers. 1.Het betreffen cijfers van één maand. 2. In de winter worden altijd minder kinderen geboren dan in de zomer. Dat gezegd hebbende, denk ik dat we wel degelijk te maken hebben met een trendbreuk. Een jaar geleden werden de gevolgen van de economische crisis in de reële economie zichtbaar. Negen maanden later? Juist: minder kindertjes. De langzamere groei heeft immers niets te maken met een toename van de sterftecijfers, maar met een geboortedaling.




Zodra iemand een vergelijking met de Tweede Wereldoorlog maakt, komen de kritieken. Vaak is de kritiek terecht. Ongenuanceerde vergelijkingen, scheve vergelijkingen en onjuiste vergelijkingen zijn schering en inslag. Iedereen, van uiterst links tot uiterst rechts, houdt ervan om de Tweede Wereldoorlog erbij te slepen. Denk alleen maar aan Wilders die president Obama met Chamberlain vergelijkt. Of Herman van Veen, die op zijn beurt de PVV vergelijkt met de NSB. Ik wil het nu niet hebben over welke vergelijking getuigt van historisch inzicht: dat moet eenieder voor zichzelf maar uitmaken. Mijn vraag is de volgende: “Kan een vergelijking van een gebeurtenis uit het heden met de Tweede Wereldoorlog ooit zinvol zijn? Staat niet iedere gebeurtenis op zichzelf? Zorgt niet iedere vergelijking voor een verstoring van de werkelijkheid, in plaats van dat de vergelijking inzicht verschaft in ontwikkelingen die nu plaatsvinden?”