AB

117 Artikelen
98 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Minder mensen? Goed én slecht nieuws!

SaillantLOGO Een plotseling minder hard groeiende bevolking is vervelend voor de korte termijn, maar positief voor de lange termijn

Uit cijfers van het CBS blijkt dat in grote delen van Nederland de bevolking aan het dalen is. Niet alleen in de bekende perifere delen, zoals Zuid-Limburg en Oost-Groningen. Nee, de bevolkingsgroei stokt in heel Nederland, uitgezonderd de Randstad. Zoomen we verder in op die gegevens, dan blijkt dat vooral de autochtone bevolking sinds dit jaar afneemt. Eerst de cijfers. De autochtone bevolking daalde van 13.215.458 naar 13.214.901, een afname van 557 personen. Dankzij 4261 nieuwe ‘nieuwe Nederlanders’ hebben we in januari in Nederland nog sprake van een bevolkingsgroei. Mooie cijfers, maar wat zegt dit nu?

De cijfers kunnen twee dingen betekenen: niets óf een onverwachte bevolkingsdaling van autochtoon Nederland. Er zijn twee redenen om een flinke slag om de arm te houden bij de interpretatie van de cijfers. 1.Het betreffen cijfers van één maand. 2. In de winter worden altijd minder kinderen geboren dan in de zomer. Dat gezegd hebbende, denk ik dat we wel degelijk te maken hebben met een trendbreuk. Een jaar geleden werden de gevolgen van de economische crisis in de reële economie zichtbaar. Negen maanden later? Juist: minder kindertjes. De langzamere groei heeft immers niets te maken met een toename van de sterftecijfers, maar met een geboortedaling.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

IJsland over het randje duwen?

Gisteren hebben de IJslanders in overweldigende meerderheid tegen het Icesave verdrag gestemd. Twee partijen in het debacle zijn in ieder geval onschuldig: de IJslandse- en de Nederlandse belastingbetaler. Toch betalen zij de rekening. Hoe zat het ook alweer? Icesave stortte zich op de Nederlandse spaarmarkt. De bank ging failliet en ‘Nederland’ schoot de verloren tegoeden voor aan de Nederlandse spaarder. Volgens internationale regels had IJsland dit moeten doen, maar IJsland was daar niet toe in staat. Is het terecht dat de IJslandse belastingbetaler opdraait voor de fouten van een IJslandse commerciële instelling?

Hoofdschuldige is Icesave, maar dat is een kale kip. Het moederbedrijf Landsbanki is overgenomen door de IJslandse overheid die ook nagenoeg failliet is. Zowel de IJslandse als de Nederlandse toezichthouder heeft gefaald. Al zijn de toezichthouders niet schuldig: men is op zijn minst verantwoordelijk. Is de Nederlandse Icesave-spaarder soms schuldig? Niet echt. DNB had spaarders namelijk verzekerd dat Icesave solvabel was. Een duur woord waarvan we de werkelijke waarde inmiddels allemaal kennen. De Nederlandse belastingbetaler heeft het ‘voorschot’ al betaald, de IJslanders weigeren vooralsnog ’terug te betalen’.

We kunnen maar op één manier uit de impasse: een coulante oplossing vinden met de IJslanders. Het land heeft enorme financiële problemen. De extra schuldenlast duwt het land de afgrond in en daar heeft niemand wat aan. Een coulante regeling is er één die IJsland tijd geeft orde op zaken te stellen, zonder dat de rentetikker doorloopt. Laten we het van de andere kant bekijken. Stel dat ING met ‘Poldersave’ de Amerikaanse en Chinese markt verovert. Geen Nederlandse consument die er wakker van ligt. En stel dat Poldersave een groot succes is. Even. En dan gaat het mis en staan er 16 miljoen Amerikanen en 5 miljoen Chinezen op onze stoep die hun geld terugwillen. We kunnen niet betalen, maar volgens internationale afspraken moeten we wel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Geert’s breekpunt

SaillantLOGO
De PVV heeft de verhoging van de AOW leeftijd tot breekpunt verklaard van de kabinetsonderhandelingen van juni 2010. Bij de ‘moslimonderwerpen’ wil hij wel water bij de wijn doen. Dat lijkt gek, want Geert haalt vooral met die onderwerpen het nieuws. Verhoging van de AOW leeftijd heeft kamerbrede steun, slechts een enkeling, zoals de ex-maoïstische SP, deelt het standpunt van Geert. De PVV kiest uit opportunistische redenen voor het ‘linkse’ breekpunt.

De eerste reden is dat de partij op het gebied van moslimgedoe geen strijd meer heeft te winnen. Dankzij kopvoddentaks, knieschoten en het leger tegen Gouds-Marokkaanse reljeugd weet heel Nederland wat het PVV standpunt betreffende moslims is. Daar valt geen winst meer te behalen. Door zich te profileren als hoeder van de hardwerkende Nederlander -en wie valt daar eigenlijk niet onder- probeert hij een ander deel van de kiezers voor zich te winnen.

De tweede opportunistische reden is dat Geert zich nu al in de underdogpositie wil manoeuvreren, voor de ongetwijfeld lange en lastige onderhandelingen. Zijn enige mogelijke coalitiepartners zijn CDA en VVD. Juist zij zijn absolute voorstanders van de AOW-verhoging. Mocht de PVV niet de grootste worden, en bijvoorbeeld ‘maar’ 25 zetels halen, dan kan hij de onderhandelingen met goed fatsoen beëindigen. Zijn breekpunt is immers al lang en breed bekend. En wordt hij wel de grootste? Dan is de AOW–kwestie wisselgeld dat ‘in het landsbelang’ eenvoudig kan worden ingewisseld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Stemmen? 1 x in de 4 jaar is genoeg!

SaillantLOGO
1 keer stemmen in de 4 jaar is voldoende .

Vroeger was alles beter. Onzin natuurlijk, maar vroeger was in ieder geval wel alles anders. Stemmen bijvoorbeeld. Lokale politiek was in vervlogen dagen heel wat anders dan nationale politiek. Nu is dat anders. Landelijke kopstukken houden de schijn niet langer op en voeren al vanaf dag 1 campagne voor hun lokale collegae. Lokale uitslagen zeggen alles over de nationale politiek en men ontkent het niet langer. Media rekenen zelfs de peilingen voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen door naar virtuele kamerzetels. En waarom ook niet? Nog beter: laten we de hele poppenkast maar eens in de 4 jaar houden. Ik zag op een billboard de lokale lijstrekkers. Slechts één van de locals kende ik van naam. Door de diverse verkiezingen samen te voegen, vergroot je de politieke interesse bij de kiezer. Een wondermiddel is het niet, maar het opkomstpercentage vergroot je direct. In Zweden worden de verkiezingen van de Riksdag gelijktijdig en met de gemeenteraadsverkiezingen gehouden en dat blijkt ook uit de hoge opkomstpercentages. Uiteraard zijn er vooral de eerste keer wat bureaucratische hobbels te nemen.

Maar wat in Zweden kan, moet hier toch ook mogelijk zijn?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wetenschap als praktisch handboek?

Op de middelbare school leren leerlingen netjes de door historici bedachte tijdsindelingen. Oudheid, Middeleeuwen, Renaissance enz. We moeten die indeling niet té serieus nemen. Het dient als kapstok om feiten te plaatsen in de tijd. Zodat ze niet als los zand in het luchtledige blijven hangen. De Middeleeuwen begonnen niet in 476, ook niet in 500, maar wanneer dan wel? En hoe donker waren de Middeleeuwen? Vragen, vragen, maar verwacht van de wetenschapper geen simpele en eenduidige antwoorden. De mens is de uitvinder van het begrip tijd en historici hebben de periodes door hun indeling voor eeuwig gebrandmerkt. De Middeleeuwer leefde niet in de Middelleeuwen, hij leefde in het nu. Net als wij. Over honderd jaar is het heden een eeuw geleden en de huidige stand van de wetenschap hopeloos verouderd.

Waarheidsvinding

De wetenschap is er onder andere voor waarheidsvinding. Maar wat is waar? De koningin van alle wetenschappen was tot in de 19e eeuw de theologie. In het Heilige Boek, De Schrift, lag alle waarheid goed verborgen. Doel van de 16-jarige studie theologie was de tegenstrijdigheden te verklaren en zo tot waarheidsvinding te komen. De Bijbel werd gezien als handboek, geen praktisch handboek, maar desondanks een handboek. Uiteindelijk loste na een dikke 700 jaar de wiskunde de theologie af als de moeder aller wetenschappen. Het idealistische vooruitgangsdenken culmineerde in 1900 samen in de uitspraak van David Hilbert ‘in de wiskunde is er geen ignorabimus’. Al binnen een jaar werd zijn ongelijk door Russell’s paradox aangetoond. Eén van de pijlers van de wiskunde, de verzamelingenleer, werd hiermee in één keer onderuit geschopt. Zelfs de logica bleek niet logisch, maar een vat vol tegenstrijdigheden en paradoxen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Gaat Spyker-Saab het redden?

SaillantLOGO
We hebben weer een Nederlands automerk om trots op te zijn: Spyker-Saab NV! Dat is natuurlijk hartstikke mooi, maar is de nieuwe combinatie ook levensvatbaar? Ik vrees van niet. Vandaar de stelling: ‘Het nieuwe automerk is gedoemd te mislukken.’ Mocht u er anders over denken: ik laat me graag overtuigen! Dat GM het Zweedse Saab überhaupt wilde verkopen, is te ‘danken’ aan de crisis. Dat wordt ook geen moment ontkend door Spykerbaas Victor Muller. “Het zijn abnormale tijden in de auto-industrie, waarin ongebruikelijke transacties plaatsvinden” Goed, dat is een waarheid als een heilige koe, maar dat maakt de deal niet minder opmerkelijk.

Beide bedrijven maken verlies, Spyker al sinds de oprichting van het bedrijf, nu zo’n 10 jaar geleden. De wereldwijde crisis heeft Spyker de kans geboden Saab over te nemen, maar zorgt diezelfde crisis niet voor een onmogelijke situatie? Synergie, nieuwe verkoopkanalen, het zal allemaal voordeel opleveren. Maar eindelijk winst maken? In economisch moeilijke tijden? Pessimisten voorspellen binnenkort de grote kladderatsj van het hele systeem, anderen zijn minder negatief. Echter, geen enkele econoom of economische instantie verwacht een snelle opleving van de economie. Daarvoor staan er nog teveel indicatoren (groeiende staatsschuld, weinig vertrouwen, toenemende werkloosheid) op rood.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voordelig overstappen?

Voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten, wie is er niet gevoelig voor? Zelf ging ik 15 jaar geleden het schip in. Verantwoordelijk voor mijn eigen financiën, zou ik het héél anders aanpakken dan mijn werkende ouders. Ik ging in aandelen. Zonder enig verstand, noch kapitaal, maar dat leken me geen noemenswaardige bezwaren. Er was namelijk een soort geldvermeerderingsmachine: aandelenlease. Het principe begreep ik amper, maar het kwam er op neer dat je gratis rijk werd door de tot in het oneindige stijgende beurskoersen. Of zoiets. Wie niet in aandelen zat, was een dief van zijn eigen portemonnee. Een loser. Hoe het verhaal eindigde is bekend.

Leasecontractje

Nu, 15 jaar later, is mijn laatste leasecontractje beëindigd. Na 180 termijnen trouw 50 guldens inleggen, hield ik de indrukwekkende somma van 78 euro’s over. Nooit geweten dat er zoveel guldens in een euro kunnen. Goed, ik heb mijn lesje geleerd. Al verlaagt mijn bank het spaarrentepercentage naar -2%, deze jongen blijft zitten waar die zit. Overstappen naar een andere energieleverancier? Om 100 € per jaar te besparen? Nooit van mijn leven. Dan gaat de bel. Het is etenstijd en ik verwacht niemand. Ik open het raam en kijk naar beneden. Ik zie een dame: net als in die leuke reclame met Frans Bauer!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat verdient iemand nu echt?

Hoe viezer, vervelender en monotoner een werkje, hoe lager het salaris. Andersom: hoe uitdagender, afwisselender en interessanter, hoe hoger het salaris. Waarom verdient, bijvoorbeeld, een hoogleraar veel meer dan een schoonmaker? Ik heb het nooit begrepen en ik zal het nooit begrijpen. De bekende redenen die het verschil moeten verklaren overtuigen mij niet. Zo hebben hoogleraren door jarenlange studie schaarse kennis vergaard en dat moet beloond worden. Ik snap dat de studie van een hoogleraar aanzienlijk langer duurt dan die van een schoonmaker, maar rechtvaardigt dat verschil in studietijd, ook een beloningsverschil?

Hongerloontje?

Een hoogleraar vangt zijn loopbaan aan als student. Met duizenden euro’s subsidie van de overheid begint de carrière van de hoogleraar in wording. Kennis vergaren op kosten van vadertje staat. Ik spreek daar geen schande van, heb het zelf ook jaren gedaan. Van je specifieke hobby je beroep maken: is er iets mooiers denkbaar? Ondertussen schrobt, dweilt en veegt de schoonmaker. Zonder subsidie, wel een hongerloontje. Dag in dag uit, jaar in jaar uit hetzelfde vieze saaie werkje. Na een aantal weken, misschien maanden, is de schoonmaker uitgeleerd. De hoogleraar begint zijn carrière als student, dan wetenschappelijk onderzoeker, promoveert en wordt uiteindelijk hoogleraar. Een leven lang leren. Een leven lang studie, uitdaging en afwisseling. Welke baan klinkt u aantrekkelijker in de oren?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Internetleugens? Gewoon keihard aanpakken!

SaillantLOGO Vandaag een serieus onderwerp in Saillant: de Elfstedentocht. De stelling luidt: “De Elfstedentocht Hoax moet gestopt worden.” Of, als we de stelling wat breder trekken: “Leugens op Internet moeten aangepakt worden.”

Iedere Nederlander kent de Elfstedentocht. Het is een mythische tocht door Elf Friese steden met een lengte van bijna 200 km. Tot zover de mythe. Schadelijk is dat steeds meer media de Elfstedentocht niet langer als mythe presenteren, maar als vaststaand feit. U leest het goed: de mythische tocht zou werkelijk hebben plaatsgevonden. En niet alleen obscure websites maken zich hieraan schuldig. Oude media nemen de verhaaltjes klakkeloos over, inclusief verzonnen helden.

Zo zijn de winnaars stuk voor stuk biologische spruitjestelende boeren. Waarom biologisch? Toeval? Zeker niet. De leugenmachine van de klimaatterroristen werkt op volle toeren. Immers, als we vroeger om de haverklap meters ijs hadden, moet dat haast wel betekenen dat de temperatuur stijgt. En wiens schuld is dat? U weet het niet? De klimaatmaffia weet het antwoord wel: de hardwerkende Nederlander. De Nederlander die voor dag en douw opstaat, de ruiten van z’n dieseltje krabt en braaf naar z’n werk kachelt om dit land draaiende te houden. Jan met de Pet, die geen tijd heeft om door de linkse kerk gemaakte films te bekijken en geen geld heeft om zonnepanelen op zijn dak te plaatsen. Kortom: burgers zoals ú!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Japan blijft China voor

SaillantLOGO
Japan blijft China in economisch opzicht ook in de jaren 10 voor.

China wordt al 2 decennia genoemd als opkomende wereldmacht. Geheel terecht. Jaarlijks groeit ‘de economie’ zo’n tien procent per jaar. Tien procent. Dat doet geen ontwikkeld land China na. Japan zit al 25 jaar in een economische tegenwind: doorgaans matige groei en af en toe een recessie en ook nog eens om de haverklap deflatie waardoor er kopersstakingen ontstaan. Zoals gebruikelijk kan door naar andere cijfers te kijken, ook een ander verhaal verteld worden. Zo is het BNP van Japan nog steeds een stuk groter dan dat van China. Daarbij komt: China heeft meer dan 10 x zoveel inwoners als Japan. De gemiddelde Japanner is dus, ondanks decennia van matige groei, veel rijker dan de gemiddelde Chinees.

Ondanks dat Japan haar groeicijfers van dit jaar zeer recent naar beneden bijstelde, denk ik dat ze een goede kans hebben China voor te blijven. Zeker qua gemiddeld gezinsinkomen, maar misschien ook nog wel een tiental jaren als land als geheel. Japan kampt zoals gezegd al jarenlang met een probleem dat de hele ontwikkelde wereld zal treffen: energietekorten. Al even lang probeert het land een oplossing voor dat probleem te vinden. De redding voor Japan zou wel eens van de rest van de wereld kunnen komen. Nu zelfs de VS de voordelen ziet van een Prius, zal de Japanse automarkt haar heerschappij alleen maar uitbreiden. De Japanners zijn klaar voor de 21ste eeuw: grootste automaker ter wereld én in zijn algemeen een zeer geavanceerde, innovatieve industrie. Ondanks economische tegenwind bezuinigt Japan niet op innovatie. Daardoor houdt het land een technologische voorsprong op alle fronten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het einde der mensheid binnen 43,7 jaar?

SaillantLOGO“Overdrijven, liegen en doemdenken is een slechte strategie voor de klimaatbeweging.”

De conferentieleden in Kopenhagen werden bij aanvang warmgedraaid met een onheilspellend filmpje van een meisje dat zich alleen nog maar kon vastklampen aan een verdorde boom. Is dat motiverend?

Een ander voorbeeld. In de maandag uitgezonden film annex documentaire ‘The Age of Stupid’, liet men een Engelse dame aan het woord die demonstreerde tegen windmolens. Ze won een proces en de windmolens werden niet geplaatst. In het volgende shot zien we een overstroming in hetzelfde gebied. Wat zien we? Een oudtestamentische God der wrake? Good old ‘boontje komt om zijn loontje’? Of misplaatste propaganda? Een derde voorbeeld: smeltende gletsjers in de Himalaya. Deze gletsjers zouden 1 miljard mensen van schoon drinkwater voorzien. Het bleek een broodje aap verhaal te zijn. De Wereldbank heeft onderzocht dat de Ganges voor 96% bestaat uit regenwater, het smeltwater van de gletsjers is voor de Ganges dus van marginaal belang.

Wat wil ik nu zeggen? De wereld bestaat uit een klein percentage klimaatsceptici en een klein percentage fanatieke klimaatdoemdenkers. De grote middengroep weet het niet, wil het niet weten of interesseert het gewoon geen drol. De doemdenkers proberen met zwarte scenario’s, leugens en overdrijving de aandacht te trekken. Dat lukt op korte termijn aardig, maar de aandacht wordt niet verzilverd. Immers, de twijfelaars zien dat het doemscenario rammelt. Regenwater blijkt de Ganges te vullen, natuurrampen vonden ook in de prehistorie plaats en niemand weet de exacte gevolgen van een graadje stijging. Zul je net zien: hebben we er net voor gezorgd dat het niet warmer wordt, belanden we met zijn allen in de volgende IJstijd. Hebben wij weer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goede Godwin?

ChamberlainZodra iemand een vergelijking met de Tweede Wereldoorlog maakt, komen de kritieken. Vaak is de kritiek terecht. Ongenuanceerde vergelijkingen, scheve vergelijkingen en onjuiste vergelijkingen zijn schering en inslag. Iedereen, van uiterst links tot uiterst rechts, houdt ervan om de Tweede Wereldoorlog erbij te slepen. Denk alleen maar aan Wilders die president Obama met Chamberlain vergelijkt. Of Herman van Veen, die op zijn beurt de PVV vergelijkt met de NSB. Ik wil het nu niet hebben over welke vergelijking getuigt van historisch inzicht: dat moet eenieder voor zichzelf maar uitmaken. Mijn vraag is de volgende: “Kan een vergelijking van een gebeurtenis uit het heden met de Tweede Wereldoorlog ooit zinvol zijn? Staat niet iedere gebeurtenis op zichzelf? Zorgt niet iedere vergelijking voor een verstoring van de werkelijkheid, in plaats van dat de vergelijking inzicht verschaft in ontwikkelingen die nu plaatsvinden?”

Schaapskleren

Critici hebben een punt. De geschiedenis herhaalt zich namelijk nooit letterlijk. Er zijn altijd andere slachtoffers, daders, motieven en omstandigheden. Te vaak maakt men vergelijkingen zonder dat men specificeert wat er vergeleken wordt. De totaal andere historische context maakt een letterlijke vergelijking al bij voorbaat krachteloos. Daarvoor verschilt de 21ste eeuw eenvoudigweg teveel met de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw. De eens frisse en nieuwe ideologieën fascisme en communisme bleken wolven in niet al te toedekkende schaapskleren. Ze zijn definitief verworden tot ouderwetse en nare ideologieën. Kortom: de aantrekkingskracht is weg, de glans verloren en ze behoren tot de geschiedenis. Maar is met het verdwijnen van de grote totalitaire ideologieën van de 20ste ook al het gevaar geweken? Natuurlijk niet.

Vorige Volgende