Amsterdam, die vreselijk antisemitische stad

Wat een belachelijke rel nu weer over ”antisemitische incidenten” in Amsterdam. Hooligans, of misschien gewoon doorsnee Israëli’s, fans van Maccabi Tel Aviv, gaan op een nacht door de stad, trekken Palestijnse vlaggen van gevels. mishandelen een taxichauffeur (zag hij eruit als een Arabier? Of was hij wellicht inderdaad een Arabier?), zongen liederen van ”Er zijn geen scholen in Gaza want er zijn geen kinderen meer”, dansten en zongen met Israëlische vlaggen op de Dam dat het Israëlische leger onoverwinnelijk is, maakten de volgende dag lawaai toen tijdens de wedstrijd met Ajax een minuut stilte werd gehouden en gingen daarna met hun sloopwerk verder… tot een kleine menigte Amsterdammers achter hen aan kwam.

En o wee, of moeten we zeggen oi w’awoi, wat waren ze toen ineens slachtoffer. Slachtoffer van verschrikkelijke antisemitische uitwassen, En dat net toen deftig Joods Amsterdam de Kristallnacht aan het herdenken was, het begin van de Jodenvervolgingen van de nazi’s, Een herhaling van de Kristallnacht werd er geroepen! Dat dit opnieuw in Europa mogelijk was!!

Netanyahu sloeg in de vroege ochtend alarm. Dat was te verwachten, dat past bij hem. Dat de gloednieuwe minister van Buitenlande Zaken Gideon Sa’ar naar Nederland komt om erover te praten past ook in het plaatje. Israël laat geen kansen liggen om te blijven benadrukken dat Joden overal en altijd slachtoffer zijn. Zelfs al is het land volop bezig een gigantische genocide te plegen in Gaza en Libanon weer eens volop af te straffen voor het bestaan van Hezbollah, ze blijven altijd het slachtoffer. Ze moeten ook hun reputatie hooghouden dat ze ”het recht hebben zichzelf te verdedigen”, een recht dat blijkbaar het recht geeft om iedereen en alles ervan langs te geven, en eventueel te vernietigen.

Maar dat Nederlandse politici, premier Schoof voorop, onmiddellijk beginnen te praten over onacceptabele antisemitische daden, dat Gert-Jan Segers praat over ”een jacht op Joden in Amsterdam die doet denken aan de donkerste dagen van onze geschiedenis”, dat Mirjam Bikker het heeft over ”misselijkmakend geweld in de straten van onze hoofdstad”, dat andere politici zonder de voorgeschiedenis te vermelden het verhaal van de Maccabi-supporters zonder meer nabauwen, dat was gewoon onzin. Het doet denken aan de protesten bij de opening van het Holocaust Museum in maart tegen het feit dat Isaac Herzog, de president van een land dat volop bezig was aan genocide, en iemand die daar volledig achter stond, was uitgenodigd. Ook toen werd volstrekt ten onrechte geroepen dat de protesten antisemitisch waren. Gelukkig werd dat op dat moment niet door de politie en door burgemeester Femke Halsema beaamd.

Jammer genoeg deed ze dat vrijdag op de persconferentie met de politiecommissaris en officier van Justitie, na een doorwaakte nacht, wèl. Er was genoeg materiaal aangedragen door de Maccabi-aanhang om een tegenreactie uit te lokken, en die kwam er ook. Als je het mij vraagt was die niet eens buitensporig te noemen, slechts vijf lichtgewonden. Deels een wraakactie van taxichauffeurs vanwege het molesteren van één van hen. Misschien gingen er een paar over de schreef, maar wat dan nog? Vijf lichtgewonden. Vijf! Maar vanuit Israël kwam meteen een lawaai alsof er minstens tien doden waren. Zoals gezegd ging Halsema er dit keer wèl voor door de knieën. Ze maakte excuses en zei dat dit een zwarte dag voor Amsterdam was geweest waarvoor ze zich diep schaamde. De politiecommissaris en officier van justitie sloten zich daarbij aan.

Helaas, helaas. Ik moet constateren dat Israëli’s die Palestijnse vlaggen van gevels rukken in het gelijk zijn gesteld en kritische Joden terecht zijn gewezen. Officieel Joods Nederland is heel tevreden. Wij minder. Van nu af aan moeten we op onze tellen passen. Ingaan tegen mensen die ontkennen dat er een genocide plaats vindt, of vrolijk zingen dat er in Gaza geen scholen zijn omdat alle kinderen dood zijn, maken ons verdacht. Israëli’s zijn altijd het slachtoffer, dat moeten we heel goed onthouden. Het protest tegen Herzog was met terugwerkende kracht waarschijnlijk gewoon ook antisemitisch. Genocide was niet bewezen, wie dachten we wel dat we waren? We doen er verstandig aan ons te houden aan de lessen van het Centrum Informatie en Documentatie Israël, die geven tenminste zorgvuldig uitgezochte pro-Israëlische feiten. Het is vast ook tijd voor wat scherpere pro-Israëlische wetgeving. Antisemitisme, daarvoor is namelijk geen plaats in Amsterdam.