Tien jaar geleden hoorde ik Wendy van Dijk op de televisie vertellen dat zij zeven weken na de bevalling al weer op haar oude gewicht was. Ze had tijdens de zwangerschap heel gezond gegeten en dat was ze blijven doen toen haar kindje eenmaal geboren was. Ik kreeg niet de indruk dat het haar heel veel moeite had gekost.
Achteraf begrijp ik dat Wendy haar tijd vooruit was, want nu is het de norm: na zeven weken terug op je oude gewicht. Van de vrouwen in Hollywood en Bollywood wordt verwacht dat ze in een mum van tijd weer helemaal rank en slank zijn. Zo niet, dan kunnen ze te maken krijgen met boeteclausules of onaangename media-aandacht. In India kwam dit voorjaar Aishwarya Rai onder vuur te liggen. Ooit was ze miss World en ooit was ze een geliefde actrice, maar nu is ze vooral te dik. Het publiek nam het haar kwalijk dat ze na de geboorte van haar kind geen voorbeeld had genomen aan iemand als Victoria
Beckham. Zij heeft na vier zwangerschappen nog steeds een kleine maat.
In Hollywood zit Jessica Simpson in een lastig pakket. Zij beviel in mei van een dochter, maar ze tekende ook een contract met Weight Watchers. Binnen een gestelde periode moet ze haar ideale gewicht bereiken, daarmee verdient ze dan vier miljoen dollar. De eerste tien kilo’s moeten er eind augustus af zijn. Lukt dit niet, dan bestaat de kans dat ze het afgesproken bedrag niet krijgt. Het lijkt me lastig, tien kilo afvallen in krap zeven weken, maar mijn gevoel zegt dat dit haar wel gaat lukken.
Sommige vrouwen doen nog gekker: zij maken zich tijdens de zwangerschap al druk over hun figuur. Zij steven een nieuw schoonheidsideaal na: mager in verwachting zijn. Zij willen zich na de bevalling zo snel mogelijk weer in bikini kunnen vertonen. Er is al een term voor dit gedrag: pregorexia light.
Toch doen lang niet alle sterren mee aan de nieuwe trend. Kate Winslet weigerde na de bevalling elk dieet. Ze wil een goed voorbeeld zijn voor jonge vrouwen. Zij probeert de probleempjes met haar figuur op te lossen met pilates. Nou, die oefeningen heb ik ook jarenlang gedaan en het heeft ook wel een beetje geholpen, maar ik vrees dat ik zo langzamerhand toch aan een dieet moet wil ik weer een beetje gaan lijken op de vrouw die ik ooit was.
Net als Wendy van Dijk beviel ik tien jaar geleden van een zoon. Tijdens de zwangerschap was ik vijfentwintig kilo aangekomen en dat was helemaal mijn eigen schuld. De vroedvrouwen waren net gestopt met waarschuwen bij teveel overgewicht, dat werd helemaal de verantwoordelijkheid van de aanstaande moeder zelf. Het lastige was dat de vroedvrouwen niet waarschuwden dat ze niet langer waarschuwden. Daardoor kwam ik er pas in de zevende maand achter dat mijn gewicht uit de hand liep.
Na de bevalling nam ik me wel voor om direct op dieet te gaan, maar dat werd me aan alle kanten afgeraden, dat zou slecht zijn voor het kind. Het was verstandiger om eerst maar eens rustig te ontzwangeren. Lijnen? Dat kon altijd nog, de borstvoeding ging voor. En daarom ben ik nu wel blij dat ex-playmate Kendra Wilkinson de lijnpogingen van Jessica Simpson durft te bekritiseren. Jonge moeders moeten zich op hun baby richten, niet op hun figuur.
Diep in mijn hart weet ik dat Wendy, Victoria en Jessica ook gelijk moeten hebben, want het is vast niet voor niets dat ze zoveel verdienen. Toch?
Foto Frank de Kleine
Reacties (60)
In principe is er niets mis mee. Gelukkig doen al die vrouwen het vooral voor zich zelf en niet voor de mannen.
Moest opeens denken aan een film, Perfume meen ik, waarin een visvrouw op de markt bevalt tijdens het schoonmaken van de vis, waarbij de kleine spruit van tussen de benen, onder de kraam en bovenop het visafval glijdt.
Inderdaad wordt zo de hoofdpersoon geboren in “het parfum” van Patrick Süsskind (de film heb ik niet gezien).
lekker hangbuikje is mooi toch ;p
ja weerbarst, dat is mooi, maar ik begrijp dat dat voor een man die op jongens valt lastig is te begrijpen.
is kyra een man?
mooi weerbarst, je bent dus wel een echte kerel die op echte vrouwen valt, je stijgt toch weer een beetje in mijn achting.
Mevrouw zmmoccc is altijd 0s na de bevalling weer op gewicht. Als je die meloenen niet meerekent dan. Lekker puh. Maar wat is het nut of doel van dit stukje nou precies?
Vanochtend las ik bij de tandarts een oude Grazia en daarin werd aandacht besteed aan mommyrexia. De NY post schreef er al eerder over:
http://www.nypost.com/p/entertainment/mommyrexia_takes_manhattan_WeNMJTfdU3rzXfNM506S9L/1
Madam Tom was ook binnen no time weer op gewicht. Gekke is, al haar vriendinnen ook (4 stuks binnen 1 jaar bevallen). Ik vind ’t allemaal wel prima, zolang het maar gezond blijft.
Ha, het gaat hier waarschijnlijk om jonge actieve meiden?
Ha, ik heb meegezwangerd met mijn vrouw. ZIj was de tien kilo wel in de zeven weken na de bevalling kwijt. Oeps….
jahaa, de zogenaamde papapens.
in mijn ervaring juist wat minder hardnekkig.
Overigens. Mw mb klaagt niet over weer op gewicht komen, maar weer in vorm komen. letterlijk en figuurlijk. Drie kinderen in 3,3 jaar is wat veel geweest en vraagt extra hardlooprondjes.
papapens? wat een leuk woord!
Haha, hier nog een papapens. Inmiddels meer dan 10 kilo afgevallen, had ik wel een jaar voor nodig. Ik ben nu samen met mijn dochtertje even zwaar als ik in mijn eentje was op het moment van de bevalling.
Haha, ik ben twaalf jaar na dato dan toch eindelijk van mijn papapens afgeraakt. Mooi woord idd!
Opmerkelijk dat afvallen na de bevalling ook een mannenprobleem is! Naar mijn weten is dat nog niet eerder gesignaleerd.
Ik ken het woord papapens van reinoud de jongh, wetenschapsjournalist/EUR
@024 Dank! ik had papapens al gegegoogled, maar dat leverde niets op.
Papapens? Nou daar herken ik niks in. Ben tijdens de verwachtingsperiode volgens mij alleen maar lichter geworden. Borstvoeding geven zorgt er bij mijn wederhelft trouwens voor dat ze kan eten wat ze wil maar toch niet aankomt.
jullie zijn vast hele sportieve types?
@050 In tegendeel, zou ik haast zeggen…
@051 Dan zijn jullie zeker geen Bourgondiërs?
Wat is er mis met vrouwen die na de bevalling wat dikker zijn en blijven? De meeste vrouwen hebben toch niet van die 4 miljoen contracten?
Vrouwen… ik blijf er veel een beetje zielig vinden.
En deze dan? Hadden ze een contract, … Houdt de opdrachtgever zich er niet aan!
..en dan ben je weer ‘op gewicht’ en wat dan? #dtv
vandaar mijn opmerking dat het niet om gewicht, maar om vorm draait.
volgens mij is het belangrijkste dat je je weer fit voelt.
sorry, dat bedoelde ik ook met vorm: condiitie
ik begrijp het, je bedoelde in vorm zijn…
Uiteindleijk gaat het idd om de vorm. Maar het is wel lekke rals het een strakke vorm is:)
Alles wijst erop dat God vrouwen niet heeft gemaakt om ‘strak te zijn’ qua vorm. Vanwaar dan toch die drang om tegen de wil van God in te gaan?
Omdat homo’s het schoonheidsideaal bepalen
Wat een onzin. Homos vormen evenmin een homogene groep als moslims. Je lijkt wel een PVV’er.
Haha, daar hebben we swiebertje weer. Het zit je wel dwars hè, dat je manier van denken over “de” zionisten en “de” oorspronkelijke bewoners identiek is aan die van een PVV’er. Je zou alleen bij jezelf te rade moeten gaan en geen spijkers op laag water zoeken bij mij, want als je zelf hosmo hebt liggen zulk soort generalisaties wat makkelijker.
Het zal wel als een shock komen voor je, dat homo’s niet echt wat hebben met een rond vrouwenlichaam met al dat lillende vlees.
Tsja, ik ben niet degene die denkt slim te zijn met een stereotype beeld. Genoeg vrouwen gekend om te weten dat lichaamsonzekerheid dieper zit dan de aanwijzingen van een enkele homo in de modeindustrie.
LOL… Leer su de vrouwtjes kennen…
Je bent wel erg denigrerend naar je medemens is ’t niet, Jabir? Waarom perse over vrouwtjes spreken?
Manman wat een frust ben je toch. Het was denigrerend in jouw richting su.
Go figure.. Last van je hormonen dat je zo met je dick moet zwaaien?
Vanzelfsprekend denk ik nogal min over je na al die stompzinnigheden die je gisteren debuteerde su. En als je de dag erna uit pure rancune spijkers op laag water gaat zoeken en de plank nog misslaat ook, heb ik er zelfs moeite mee je tot de menselijke soort te rekenen.
Zozo, niet tot de menselijk soort.. Ik zou er bijna aanstoot aan nemen.
Zou ik maar niet doen, want je wordt nog vriendelijk behandeld na die scheldpartij van gisteren. Je begrijpt de boodschap wel: ik heb dus liever niet dat je specifiek mijn reacties afgaat om te kijken of je nog spijkers op laag water kan zoeken, of een fittie uitlokken. Niet dat ik er zo’n last van heb, maar ik heb geen zin om me dienstbaar aan jouw masochisme op te stellen. Je verveelt me.
Tegen betaling wil ik je wel domineren en pijn doen, maar anders kost het me teveel energie.
12 maanden na mijn bevalling zonder extra sport en zonder dieet weer terug in mijn eigen spijkerbroek. Gewoon gewacht tot de natuur blijkbaar vond dat de boel weer nomaal was.
Wat een onnodig gestress en wat doen vrouwen zichzelf toch aan…
Natuurlijk is je lijf een tikkie anders dan voor de zwangerschap; er heeft 9 maanden een kind in gewoond. Een beetje trots op het feit dat je buik wat slapper is mag ook best, dezelfde trots die je voelde toen je je kleine in je armen had de eerste keer. Part of the deal namelijk.
laat me raden: eerste kind.
Na twee en/of drie reageert het lijf vaak wat anders. Of in jouw taal: de natuur heeft dan een ader beeld van ‘normaal’.
Helemaal mee eens, maar ik verwacht toch dat de moeders in de toekomst meer voor zichzelf zullen kiezen en hun eigen belang meer voorop zullen zetten. Ik denk dat dit niet zo erg is, de vroedvrouwen blijken wel te waarschuwen als de a.s. moeders te weinig groeien tijdens de zwangerschap
@030 Ik sprak laatst me een bloedmooie, zeer verzorgde, hoog-geblondeerde Russische jonge vrouw. Of ze ooit kinderen wilde? Ja, heel graag, antwoordde ze. Maar dan wel via een draagmoeder, anders gaat mijn lichaam naar de knoppen.
Sommige vrouwen kiezen al heel duidelijk voor zichzelf. Een beetje bizar vond ik het wel.
Zoiets komt me bekend voor. Ik hoorde ook eens dat een jonge vrouw nog lang niet zwanger wilde raken. Haar toelichting: ‘daar gaat mijn figuurtje’.
Toch is er ook een tijd geweest dat welgestelde moeders een min namen en daar is men van teruggekomen.
Van dienstmeisjes in huis ook, maar oi oi wat zou ik een dienstmeisje af en toe graag hebben na een lange werkdag, racen naar kinderdagverblijf, koken, kind in bed en het huis poetsen! ;o)
Ik gun je een dienstmeisje, maar: vaak hebben dienstmeisjes ook kinderen. En ik vind het wel heel erg zuur als een vrouw niet bij haar eigen kinderen kan zijn, omdat ze ergens anders in de wereld geld moet verdienen. Maar ik weet ook uit ervaring dat je soms wel wat hulp nodig hebt. Toen mijn kind kleiner was kwam er soms een studente bij ons schoonmaken, dat was heel prettig.
Het was een grapje Kyra :o)
@048, die knipoog had ik wel begrepen, maar ik realiseerde me opeens dat het uitbesteden van zorgtaken (draagmoederschap, min, huishoudelijk werk, enz) aan andere moeders soms kan leiden tot onverteerbare toestanden.
jeumig, het is gewoon hun werk hoor.
Als een vrouw als hoogleraar haar geld verdient, heb je dan ook zulke gevoelens? Wat erg dat ze door haar internationale carriere niet thuis bij haar kinderen kan zijn…
@054
Nee, dan heb ik niet zulke gevoelens, in dat geval kun je toch nog heel veel uren met je kinderen doorbrengen. Het gaat mij om de inwonende dienstmeisjes die ook zelf kinderen hebben. Hun eigen kinderen worden in een ander land door een oma of tante verzorgd. De moeders zien hun kinderen vaak maar een keer per jaar.
aaah, inwonend en van heel ver.
dat was me niet duidelijk. Overigens geldt dat ook voor heel veel andere beroepen – van vrachtwagenchauffeur, tot off-shore werk tot bouwen in vreemde, dictatoriale landen (mijn schoonvader).
In dit geval is het vreemde natuurlijk dat het werk en gezin thuis worden achtergelaten voor hetzelfde werk in het huis en bij een gezin van een ander.
Medewerker kinderdagverblijf of docent, vergelijkbaar?
Welnee, zij kunnen hun kinderen zelf naar bed brengen, voorlezen, enz.
goed artikel! ik wil ook afvallen!
Het lukt Jessica Simpson toch om af te vallen:
http://www.telegraaf.nl/prive/12919013/__Jessica_Simpson_afgevallen__.html