Zoekresultaten voor

'rozendaal'

Foto: William Warby (cc)

Simon Rozendaal – nu even op de inhoud

ANALYSE - Dit is een gastbijdrage van Willemijn Kadijk, Gjalt Annega & Femke Nijsse. Tevergeefs werd dit artikel eerder aangeboden aan Elsevier als repliek op het antwoord van dhr Rozendaal. Zij besloten het niet te publiceren omdat volgens hen de discussie wel klaar was. Lees en oordeel zelf.

Afgelopen vrijdag stonden wij even in de aandacht met onze reactie op een klimaatartikel van Simon Rozendaal. Een hoop discussie op Twitter en een repliek van Simon Rozendaal verder stonden wij voor het dilemma: reageren wij hier nog op of laten we het zitten? Omdat wij toch graag een aantal dingen wilden rechtzetten, besloten we aan de slag te gaan.
Onze complimenten aan meneer Rozendaal dat hij op ons artikel heeft gereageerd; dit siert hem. Voor deze reactie nemen wij een wat meer beschouwende rol. Tegelijkertijd willen we ons stuk ook iets breder trekken naar retorische en inhoudelijke fouten die vaak voorkomen in beschrijvingen van klimaatverandering en de wetenschap eromheen.

Ten eerste willen wij even iets verduidelijken. In zijn reactie beklaagt meneer Rozendaal zich dat hij wel eens onheus wordt bejegend of wordt uitgemaakt voor “klimaatontkenner”. Echter, nergens in ons artikel wordt het woord ‘klimaatontkenner’ genoemd of wordt meneer Rozendaal uitgescholden. Wij begrijpen niet welke relevantie dit heeft voor ons artikel. Wij spreken ons graag uit tegen het onjuist bejegenen van mensen met wie je het oneens bent.

Wat betreft de andere auteurs, bij publicatie stond alleen de naam van Willemijn Kadijk omdat de anderen door Elsevier niet op de auteurslijst waren gezet. Student Space Exploration (o.a. planeetonderzoek) Gjalt Annega heeft aan het vorige en huidige artikel meegeschreven voor de wetenschappelijke argumenten. Studente klimaatwetenschap Femke Nijsse heeft de wetenschappelijke argumenten gecontroleerd en becommentarieërd. Alle bronnen van het vorige en huidige artikel zijn aan het eind van dit artikel te vinden. In het kader van goede wetenschap en journalistiek doen we meteen een kleine rectificatie: in ons oorspronkelijke stuk stond dat de temperatuurstijging aan de hoge kant van de voorspellingen zit, maar dit woord had zeespiegelstijging moeten zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rozendaal kluunt mis

Simon RozendaalWat lijkt wetenschapsjournalist me toch een mooi beroep. Net als elke andere journalist heb je een kundige eindredactie achter je die je helpt de feiten te controleren, en dan ook nog eens het stevige fundament van de wetenschap onder je: wat de wetenschap ontdekt is De Waarheid en die hoef jij slechts om te zetten naar jip-en-janneke-taal. Dit in tegenstelling tot het drijfzand van ontbrekende informatie en misleidende meningen waar gemiddelde journalist het mee moet stellen. De wetenschapsbijlage klinkt dan welhaast een oase van waarheidsgetrouwe en ondubbelzinnige informatie. Maar is dat wel zo? Soms kom je zulke onbegrijpelijke flaters tegen dat je daaraan gaat twijfelen.

Neem nu Simon Rozendaal. Bekend wetenschapsjournalist, en volgens de bio niet de eerste de beste: studeerde scheikunde, zette de wetenschapsbijlage bij NRC op, sinds 1986 wetenschapsredacteur bij Elsevier, schreef vijftien boeken en ontving ook nog twee mooie prijzen voor zijn werk. De beste man is een zogenaamd klimaatscepticus; hij gelooft niet dat de mens verantwoordelijk is voor klimaatverandering. Dat is prima, tegenstanders heb je in elk debat nodig. Maar dan nu het volgende: in een column stelt Rozendaal dat niet de mens maar de zon verantwoordelijk is voor de temperatuursstijgingen de afgelopen tijd. Welk bewijs brengt hij hiervoor te berde?

Foto: Black sculpture (2017) © Jordan Wolfson Beelden aan Zee © foto Wilma Lankhorst.

Kunst op Zondag verkent twee collecties in Den Haag

De een verzamelt kunst als hobby, de ander voor de museale waarde, of als belegging. Naast musea zijn er wereldwijd talrijke verzamelaars die op de kunstmarkt opereren. In Den Haag/Scheveningen zijn deze zomer twee van die collecties te zien.

Uit de AKZO Nobel Art Foundation, hangt ‘True Colors’ nu in het Kunstmuseum. En uit de collectie van kunstverzamelaar Max Vorst ‘bevolken’ sculpturen de grote zaal van Beelden aan Zee in de tentoonstelling ‘If not now, when?’. Voor Kunst op Zondag ging ik een dagje naar de Hofstad en het strand.

True Colours, zaalimpressie van de grote zaal Kunstmuseum Den Haag © foto Wilma_Lankhorst

True Colors, zaalimpressie van de grote zaal Kunstmuseum Den Haag © foto Wilma Lankhorst.

True Colors

Hoeveel betekenissen heeft kleur? En wat doen kunstenaars daarmee?
In de expositie True Colors zie je vele hoogtepunten uit de hedendaagse kunst die de dialoog aangaan met iconen uit de moderne kunst. Hier is onderzocht hoe in het werk van Charley Toorop (Katwijk, 1891-1955), Donald Judd (USA, 1928-1994) en Bridget Riley (VK, 1931) samen met hedendaagse kunstenaars Zanele Muholi (ZA,1972), Rafaël Rozendaal (USA, 1980) en Louise Giovanelli (VK, 1983) de betekenis van kleur in relatie tot vorm, identiteit en samenleving te zien is.

In True Colors zie je werk van zo’n zestig Nederlandse en internationale kunstenaars.

Foto: Directie Voorlichting (cc)

Spreidingswet goed voor verdeling over armere en rijkere gemeenten

Vorige week dinsdag stemde de Tweede Kamer over de amendementen ingediend bij de ‘spreidingswet’. Officieel: Wet gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen. Het ging uiteindelijk om 15 amendementen, waarvan er slechts drie zijn aangenomen.

Morgen wordt er gestemd over de wet zelf. Omdat een voor de SP belangrijk amendement is aangenomen (103 stemmen voor, 45 tegen), zal deze partij voor de wet stemmen. Dat betekent dat de Tweede Kamer de wet zal aannemen.

Het SP-amendement regelt dat de verdeling van asielzoekers over de gemeenten wordt gebaseerd op het aantal inwoners van de betreffende gemeente en op de meeste recente Sociaaleconomische status – Welvaart, Opleiding en Arbeidsscore (SES-WOA-score) op gemeenteniveau.

Met de SES-WOA-score brengt het CBS de onderlinge samenhang tussen financiële welvaart, het opleidingsniveau en het recent arbeidsverleden van particuliere huishoudens in klaart. Voor elke gemeente, wijk en buurt is een gecombineerde score berekend op basis van gegevens over elk huishouden.

Het SP-amendement sluit aan bij wat wij vorig jaar schreven over opvang naar aantal inwoners per gemeente en opvang naar vermogen. Het amendement geeft aanleiding nog eens naar de cijfers te kijken. Hoe zien die er uit als het amendement praktijk wordt?

Verschil tussen arme en rijke gemeenten blijft aanzienlijk

Foto: SP Groningen (cc)

Gemeenten zonder vluchtelingen

In april zagen we dat in 264 gemeenten geen reguliere asielopvang is. Op 20 oktober bracht de Volkskrant het nieuws dat zeven gemeenten helemaal niets aan vluchtelingenopvang deden. In de tussenliggende periode verschenen nog wat ander onderzoeken. Een overzicht en meer over die zeven gemeenten.

Sargasso onderzocht in een viertal artikelen (6 en 7 april, 19 en 20 april) hoe gemeenten omgingen met de opvang van asielzoekers. Later kwamen NOS (21 april), RTL Nieuws (17 september), het AD (30 september) en de Volkskrant (20 oktober) met soortgelijke onderzoeken.

Weinig structurele opvang

Sargasso 6 april:

Een onderzoekje via de locatiezoeker van het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) leert dat in  slechts 23,5% van de 345 gemeenten COA-vestigingen zijn.

Sargasso 7 april:Als gemeenten die nog geen  opvang hebben evenveel opvang zouden creëren als gemeenten van gelijke grootte (= zelfde aantal inwoners) al doen, zouden er ruim 26.600 bedden meer beschikbaar zijn geweest“.

Waar had een deel van die extra capaciteit ontwikkeld kunnen worden? Misschien lag het antwoord bij de NOS op 21 april:

Van de vijftig grootste gemeenten zijn er drie die de afgelopen twaalf jaar geen asielzoekers hebben opgevangen. Het gaat om Roosendaal, Delft en Westland.

Volgende