Sargasso goes lifelogging – Kerst der ontheemden

Het is bijzonder moeilijk om een kerstgevoel te krijgen op hawaii. Dat ligt niet aan de mensen hier, die doen hun uiterste best. Honolulu verandert na Thanksgiving in een zee van lichtjes (het voelt erg Disney, maar dan wél authentiek) en in de Mall word je overspoeld door eggnog, enorme opblaaskerstmannen en kerstmuzak. Maar dan kom je weer buiten, je ziet mensen in badpak winkelen, langs lanen met palmbomen en dat heeft het kerst je ne sais quoi gewoon niet.

De Amerikaanse 24-uurs economie kan in deze tijd van het jaar ten volle worden benut; kom je er midden in de kerstnacht achter dat je nog bladerdeeg moet hebben? Ga je gewoon naar de supermarkt, en denk maar niet dat je alleen door de winkel loopt. Het verschil tussen Nederland en de US is nergens zo tastbaar als in de supermarkt. Als je, moe na werk en file, ’s avonds snel je boodschapjes wil doen, kan het moeilijk zijn om niet wanhopig in tranen uit te barsten. Hoe moet je in godesnaam kiezen uit die tientallen verschillende merken en varianten van pindakaas? Van alles? Tot overmaat van ramp is het personeel bijzonder attent, zodat, zodra je niet met een gelukzalige glimlach rondloopt, ze uit alle hoeken en gaten op je af komen om je te helpen. Ik ben er nu wel aan gewend, maar afentoe schiet ik nog in de Randstad-modus en beantwoord ik een “Good day m’am, how are you today?” met een diepe “Wamotjevamme” grom.

Mijn eerste tropische Kerstdag heb ik gevierd met een gezelschap van expats uit Zuid Afrika (goed voor mijn Nederlands!), Polen, Duitsland, Frankrijk, Australie, en Canada. Nadat we het voorgerecht op het strand gegeten hadden (tijdens weer een prachtige zonsondergang), werd het enorme diner – iedereen had een gerecht meegenomen – geserveerd. Kalkoen, aardappelpuree, rode kool (in Duitse en Poolse variant)… het was heerlijk. Daarna was het tijd voor het gift exchange spel. Voor degenen die het niet kennen: iedereen neemt een klein cadeau mee, legt het in het midden van de kamer, en krijgt een nummer. Nummer 1 mag een cadeau uitpakken, en kan daar even blij mee zijn. Want nummer 2 mag of een cadeau pakken of het cadeau van nummer 1 stelen. Als je het laatste nummer hebt, zit je dus gebakken, want dan kun je het beste cadeau kiezen.
Het was een erg gezellig feest, en zelfs na het stelen van de paar echt goede cadeaus – de Europese chocolade was erg populair – geen ruzie. En dat is maar goed ook, want met dezelfde groep mensen ga ik straks kamperen op een verlaten strand op Kauai.

Mele Kalikimaka.