De kievietseieren van Henk en Ingrid

ZO. Vanaf vandaag is er dan eindelijk een PVV-partijprogramma voor de verkiezingen op 9 juni as. Met oortjes, v’tjes, beveiligingscamera’s en screenings in het kielzog sleept de blonde horzel dan eindelijk zijn epistel voor het voetlicht. Al die fakkeltochten, opgehesen spandoeken en gepoogde ludieke acties ten spijt: Wilders is niet de poldervariant van LePen, Haider of DeWinter, echt niet.

Dus al heeft Geert Wilders het over etnische registratie, al moeten Islamitische scholen sluiten en rept hij over de relatie tussen kernenergie en onze onafhankelijkheid ten opzichte van ‘islamitische landen’ (?) in zijn programma: vooral is de PVV vre-s-e-lijk saai en paternalistisch.

Na het lezen van het partijprogramma moet ik constateren dat Wilders vooral een nestor wil zijn van respectievelijk het windjack, de bouvier, de swiffer voor de plavuizen, de depothouder van de wijkkrant, de Perla Filters voor de doordruppelaar, de kortingsbon voor de bouwmarkt, het softijsje uit CenterParcs, de Flügel in de partysaloon…

… de aanbetaling van de flatscreen, de benzinedop voor de Fiat Punto, de multomap voor de afdeling Debiteuren, het afvalzakje in de touringcar, het telefoonnummer voor een bezoekje aan de studio van Pauw en Witteman, de streepjescode van een album van Guus Meeuwis, de emballagebon, het recht op niet goed geld terug, de stoel met pneumatische rugleuning van sierleder (leather look) van Seats and Sofa’s, het stickertje onder de deurbel om te laten zien dat je kinderpostzegels hebt gekocht, de gel in de stekels van de jongen die de vakken vult, de verlovingsring voor Esther en Jeffrey…

…de sierbestrating, de Laaf met kranten, de schutting van de GAMMA, de actiecoupons voor een pretpark, de tissuedispenser, de grote pot Completa op de tafel in het wijkcentrum, Het Teletekstnummer waarachter Weer / Verkeer schuilt, de kermis in het dorp, de platgetrapte blikjes Red Bull rond een bushalte in Flevoland, een C&A-poster, het weekmenu in een wegrestaurant, de querulant die elke week brieven schrijft naar De Rijdende Rechter, de kandidaten die niet mee mochten doen met Een Dubbeltje Op Zijn Kant…

…de bedorven adem van een groenteboer in Dordrecht die zijn kraam opruimt, een zak tuinaarde, een agent die kordaat optreedt wanneer de opgeschoten jeugd rond een scooter staat, de partytent van Intratuin, een folder voor de kampeer- en caravanbeurs, de verontwaardigde man die bromt dat zijn kind niet leert rekenen en schrijven maar zelf een comment vol taalfouten onder een artikel op de site van de telegraaf zet, de kwade man die verbouwereerd schreeuwt dat het onzin is dat Paradise by the Dashboard light van staatswege moet worden uitgezonden, dezelfde man die zijn familie de auto invloekt omdat ze met het hele gezin kievitseieren gaan zoeken in Friesland en tot slot de realistisch nagebouwde cowboysaloon waar je tegen gering tarief spareribs kunt eten met Henk en Ingrid een tafeltje verderop.

Juist! Dat vreselijk tolerante, geëmancipeerde, ondernemende en ruimdenkende en grensverleggende Nederland, weet u wel.