NIEUWS - De Arnhemse privacy-activist Michiel Jonker heeft bij de Rechtbank Gelderland beroep ingediend tegen de weigering van de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) om handhavend op te treden tegen de weigering van arthouse-bioscoop Focus Filmtheater in Arnhem om contante betaling te accepteren.
De bioscoop eist pinbetaling bij aankoop van filmkaartjes aan de kassa. Daarmee dwingt de bioscoop bezoekers tot het laten verwerken van hun persoonsgegevens en daarom heeft in augustus 2018 een handhavingsverzoek bij de AP ingediend. De AP heeft het verzoek in november 2019 afgewezen met als argumenten:
-
- niemand is verplicht om contant geld als wettig betaalmiddel te accepteren.
- de bioscoop gaat middels haar algemene voorwaarden een “contract” met de bioscoopbezoekers aan, waaruit een noodzaak zou voortvloeien om persoonsgegevens van de bioscoopbezoekers te verwerken.
Michiel Jonker gaat, met steun van Privacy First, hier tegen in beroep. “Het moet niet mogelijk zijn dat achteraf door middel van profilering wordt achterhaald voor welke films iemand in de loop der tijd belangstelling heeft getoond” en er zijn aanwijzingen gevonden “dat er onvoldoende waarborgen zijn met betrekking tot de persoonsgegevens die via de website van de bioscoop worden verzameld. Als je een bioscoopkaartje koopt, kunnen je gegevens worden verwerkt door op zijn minst zeven bedrijven in vijf landen.”
Reacties (18)
Ik ben benieuwd. Er zijn immers wel bedrijven die gevoeliger informatie van je verkrijgen via gedwongen elektronische betaling (bijvoorbeeld openbare vervoersbedrijven).
Of die boekenwinkel in A’dam. Wel papier verkopen, maar geen papier accepteren…
“niemand is verplicht om contant geld als wettig betaalmiddel te accepteren” vind ik eigenlijk een dubieuze stelling.
Mag ik een bedrijfje beginnen en eisen dat betaling alleen kan gebeuren in baar goud? Of in een lokale valuta die ik in mijn schuurtje maak?
… een “contract” met de bioscoopbezoekers, waaruit een noodzaak zou voortvloeien om persoonsgegevens van de bioscoopbezoekers te verwerken….
Volgens mij is ieder theaterkaartje een overeenkomst (het verplicht het theater namelijk een voorstelling te tonen en de bezitter toegang te verschaffen), en ik zie niet in waarom een bioscoop met elke bezoeker een contract zou willen sluiten.
@4 duidelijk toch. voor een kaartje hoef je geen persoonsgegevens te verwerken. Dus noem je het een contract, contract staat op naam, derhalve is verwerken van persoonsgegevens noodzakelijk. Kan je meteen extra geld verdienen met het delen/verkopen van die informatie t.b.v. verbeteren van de dienst (verlening)
bonus: omdat de klant nu een contract heeft, mag je die toekomstige (ex) klant ook bestoken met marketing telefoontjes, want bel me niet register bevat uitzondering voor (ex) klanten van een bedrijf.
@3: ja hoor dat mag en het gebeurt zelfs al, legio dorpen en regio’s hebben een eigen munt als gimmick.
Een contract aangaan is een juridische term. Als ik bijvoorbeeld met Bolke telefoneer en hij wil mijn tweedehands Pasi XA-202 kopen en hij doet een bod en ik zeg ok dan is dat al een contract.
In dit geval met de bioscoop vind ik het voolgende heel bizar over dat zogenaamde contract: “waaruit een noodzaak zou voortvloeien om persoonsgegevens van de bioscoopbezoekers te verwerken.” Ik zie die noodzaak echt niet. En van mij mag die bioscoop dat wel eens heel grondig aantonen.
Ik verkoop zelf ook artikelen en bij verkoop met direct contact is er absoluut geen noodzaak om wat dan ook te weten van die klant. Als er sprake van vertrouwen is, dan kan ik zelfs een factuur meegeven om later over te maken, waar ik slechts de naam van de koper op zet. (ik neem dan een klein risico, maar dat is mijn zaak). Ik heb geen behoefte en zin om mensen later lastig te vallen met mijn handel en wandel en dat is de enige reden om wel meer te willen weten dan strikt noodzakelijk.
Maar ik las ook dat het volgens de algemene voorwaarden van de bioscoop wordt gespeeld. Ik ben te weinig juridisch aangelegd om te weten of je maar van alles maar in de voorwaarden, die niemand leest, kunt zetten.
Iets in de algemene voorwaarden zetten maakt het nog niet meteen rechtsgeldig. Zou ik in de kleine lettertjes ieders eerstgeborene opeisen, dan maakt de rechter daar gehakt van.
@8: Altijd wel gedacht dat Genisis 22:11-12 verkeerd was vertaald!
@9: God mag misschien wel dat soort dingen in de kleine lettertjes zetten. In iedere geval denk ik dat god geen zaak bij een Nederlandse rechter aanspannen kan.
@9: Voor alle duidelijkheid: Beugwant is geen aanbidbare of te vrezen entiteit en heeft ook niet de ambitie zulks te worden.
@10:
Kleine lettertjes:
Zou god dat wel kunnen?
Voor zover ik het heb begrepen, heeft hij alleen wat onduidelijke letteren in een paar tabletten(tafelen) gebeiteld.
;-)
@12: Volgens mij heeft ie altijd een mens nodig om zijn boodschap over te brengen. Eigenlijk een dictator dus.
@13:
:-)
Interessante zaak.
Ik was recent bij Ikea Eindhoven, daar kun je tegenwoordig ook alleen maar pinnen. Ik vind daar toch wel wat van.
Verder lijkt het me duidelijk dat een bioscoop bij een kaartje-kopen-aan-de-kassa geen enkele persoonsgegevens hoeft te verwerken.
Net een nog veel ernstiger geval in deze serie meegemaakt: mijn apotheek accepteert alleen nog pin. Als je ergens verwacht dat er zorgvuldig met je prive-gegevens wordt omgesprongen, is het daar wel, maar dat kunnen we dus voortaan schudden.
@10 kijk The man who sued God. goede film
https://www.imdb.com/title/tt0268437/
@6: Bolke, bij mijn weten mag Nederland geen andere valuta dan de Euro invoeren. Anders moet Nederland de EU verlaten.
En dat geldt ook voor Griekenland. (ik denk dat het voor Griekenland wel handig zou zijn geweest om weer een eigen valuta in te voeren.)