COLUMN - In de Syrische stad Douma werd eergisteravond een wake gehouden voor de slachtoffers in Parijs. Douma weet wat terroristisch geweld is: de stad is sinds 2012 belegerd en heeft al een aantal fikse slachtpartijen achter de rug. Het Syrische leger legde de knoet over de stad toen inwoners zich tegen Assad keerden. Het kwam in in juni 2012 zelfs tot een massamoord op zeker vijftig mensen, uitgevoerd door Assads troepen.
In oktober van datzelfde jaar wist het Vrije Syrische Leger de stad in handen te krijgen, maar Douma wordt sindsdien belegerd door regeringstroepen. De stad lijdt nog steeds onder gevechten en bombardementen. Op 16 augustus van dit jaar voerde Assad een serie raketaanvallen op de stad uit. Het doelwit was de grootste markt van de stad: er vielen bijna honderd doden en ruim tweehonderd slachtoffers. Kort nadat mensen zich naar de markt hadden gespoed om slachtoffers te helpen, trof een tweede serie raketten doel.
Ze weten daar kortom waarover ze het hebben. En dan middenin hun misère kaarsjes opsteken voor de doden en gewonden in Parijs – wat een ontroerend, groots gebaar.
Niet dat wij ooit iets dergelijks voor hén hebben gedaan. Westerse overheden bleven Assad, hun aanvaller, tot ver in 2015 steunen, ook al heeft de man inmiddels zo’n 200.000 onderdanen over de kling gejaagd. Na terreurdaden van ISIS in andere steden in het Midden-Oosten – Beiroet, Bagdad, om twee zeer recente aanslagen te noemen, houden we in het Westen geen wakes.
Dat maakt de eis van veel westerlingen dat moslims zich nu eens tegen terrorisme moeten uitspreken, zo onuitstaanbaar, zo vreselijk wrang. Want op onze beurt doen wij er het zwijgen toe als moslims met terreur kampen. Sterker, we hebben geen zin erover in de krant te leen, dus we weten het veelal niet eens.
Laat ons treuren om de slachtoffers van terrorisme, maar zullen we dan voortaan alsjeblieft ook eens stilstaan bij al die honderdduizenden slachtoffers die in het Midden-Oosten zijn gevallen?
En als de bombardementen op ISIS nu verhevigd worden, zoals de Franse president Hollande heeft aangekondigd, zullen we dan de daarvoor vluchtende burgerbevolking met open armen ontvangen? Zullen we ons inspannen dat ze zo kort mogelijk in asielcentra hoeven te blijven, zorgen dat ze de taal snel leren, en vlot hier een zelfstandig bestaan kunnen opbouwen?
Zullen we bovendien de oorlogstaal wat temperen? Bombarderen en bewapenen helpt oorlogen niet de wereld uit, het verlengt en verspreidt ze alleen maar. We zijn niet ‘in oorlog’ met ISIS. Je kunt niet in oorlog zijn met een groep die niet aan een plaats is gebonden. Je kunt alleen proberen hun steunpilaren te ondermijnen: tegenwicht geven aan angst, honger, haatzaaierij en uitzichtloosheid.
Laten ons eerst eens proberen solidair zijn met de mensen van wie we nu op hoge toon sympathie eisen.
Reacties (6)
Heel mooi, dank!
Ik hoop zo dat de mensen die eisen en ‘schreeuwen’ de rust en tijd willen nemen om dit stuk te lezen en tot zich door te laten dringen. Overschreeuwen is zo makkelijk, nadenken en realiseren daarentegen niet.
Naast de solidariteit is het ook een fijn signaal om te laten zien dat Syrische burgers zowel tegen Assad als IS kunnen zijn. Toen namelijk duidelijk werd dat de meeste doden in de oorlog op Assads naam komen, niet op die van de IS, stonden de hondsdolle maniakken van rechts alweer klaar om dat verhaal zo te draaien dat alle vluchtelingen die vluchten voor Assad dus eigenlijk IS aanhangers waren.
Dank voor de aandacht voor Douma!
Maar er zit helaas toch een tegenstrijdigheid in die de inwoners van Douma uiteindelijk in de kou laat staan.
Enerzijds verwijt je de westerse overheden de aanvaller van Douma, Assad, tot in 2015 te blijven steunen. Even afgezien van dat dit niet echt waar is (westerse overheden zijn al sinds 2011 kritisch over Assad en hebben o.a. sancties ingesteld), impliceert dit dat je vindt dat westerse overheden meer moeten doen om Assad te stoppen.
Maar verderop vind je dat we de oorlogstaal moeten temperen en dat bombarderen en bewapenen niet helpt. Dan vraag ik me wel af hoe je dan de bewoners van Douma wil helpen? Wat moeten die Westerse overheden dan anders doen tegen Assad dan ze nu doen? Kaarsjes opsteken voor Douma is een mooi gebaar, maar uiteindelijk helpt dat de inwoners van Douma geen steek verder.
Het vrije Syrische leger is zelf ook in oorlog met ISIS en is/was bovendien militair bondgenoot van Frankrijk. Zo opmerkelijk is dit dus niet.
@3: Westerse anden zouden al vanaf 2011 kritisch zijn over Assad? Dat is serieus niet waar. Pas na de bloedbaden toen de Arabische Lente ook in Syrië doorbrak, werden *sommige* landen iets kritischer. Maar Assad krijgt nog steeds veel steun. Momenteel wordt-e nog steeds neergezet als het laatste bastion tegen ISIS, terwijl zijn beleid ISIS zo ongeveer geboren heeft laten worden.
@4: Het *Vrije* Syrische leger is in oorlog met zowel ISIS als Assad – en met recht. Maar ik geloof niet dat je mijn column hebt begrepen.