Vorige week maandag heeft de president Xanana Gusmao van Oost Timor het eindrapport over de invasie door Indonesië (1975) en de vervolgacties overgedragen aan het parlement.
In het rapport wordt bevestigd wat velen al jaren riepen. De invasie door Indonesië werd goedgekeurd door de VS. Sterker nog, ze wisten het al een jaar van te voren. Echter, omdat vrijwel al het militair materiaal van de Indonesiers afkomstig was van de VS, wilden ze niet dat er ook maar iets van in de openbaarheid kwam.
Overigens waren er meer landen, waaronder Groot Britannie, fout in deze.
Als gevolg van de invasie zijn naar schatting 200.000 mensen omgekomen.
I’m assuming you’re really going to keep your mouth shut on this subject?
National Security Advisor Henry Kissinger tegen zijn staf in oktober 1975 nadat de invasie in Oost Timor begonnen was.
Drie opmerkingen over dit schandaal:
– De grote media besteden er weer weinig aandacht aan. Dat bewijst de theorie van Chomsky.
– Hoe kan het dat een democratisch gekozen regering namens het volk durft te beslissen dat de economische belangen zwaarder wegen dan mensenlevens. Hebben ze ooit de vraag aan het publiek gesteld “vindt u het goed als we toestaan dat Indonesië Oost Timor invalt met door ons geleverde wapens en daar een paar doden bij vallen?”
– Wanneer worden de betrokken mensen aangeklaagd voor medeplichtigheid aan misdaden tegen de mensheid?
Reacties (16)
Weten we toch, als er ergens stront aan de knikker is dan is de VS er altijd wel bij betrokken op een of andere manier.
Democraten of Republikeinen, het maakt weinig uit.
Ja, dat was best schokkend. Ook om te lezen dat Carter (toch een reputatie als vredesduif) zo makkelijk de geheimhouding ondersteunde…
Niet alleen de Amerikanen hebben de invasie goedgekeurd. Vorige week zijn ook Britse documenten vrij gekomen, die de steun en de doofpot bewijzen: http://www.gwu.edu/~nsarchiv/NSAEBB/NSAEBB174/indexuk.htm
Zie ook dit artikel in The Guardian over hoe de Britse ambassade had gelogen over de dood van de Britse journalisten op Oost-Timor:
http://www.guardian.co.uk/indonesia/Story/0,2763,1654742,00.html
En Nederland leverde ook wepens in die tijd.
@Mihai: Ja, dat van die journalisten is best schandalig. 5 doden en er niets over zeggen omdat je bang bent dat er meer mensen gaan kijken. En dat in landen met persvrijheid….
Je bent boos Steeph. Mag best maar het is zinloos. Het vestigt aandacht op je en je wordt weggezet als ongevaarlijke emotionele man. Het is het tekort van de sociale kant van de mensheid: socialen hebben geen systeem om dit soort dingen te bestrijden. Alleen maar een systeem om reactie te tonen.
Roepen helpt niet.
Misschien een groepje vormen en op dezelfde manier gaan werken als het conglomeraat doet?
@HansR Heb jij daar meer over ? In de VS speelt dat nog veel meer. Ik beweer dat die emotionele uitlaatklep (“vrijheid van meningsuiting”) er bewust niet wordt ingekort.
@HansR: Alle macht aan mij en dan komt alles goed!
Overigens ben ik het niet helemaal met je eens (vandaag ben ik optimistisch). Door mee te helpen de informatie naar buiten te brengen, zorg je voor een klein beetje tegenwicht.
En ach, verder is het kennelijk een systeem waar de meerderheid vrede mee heeft. Ze komen immers niet massaal in beweging als ze dit horen.
Groepje vormen? Ik heb al wat initiatieven lopen. Ik zoek alleen nog de juiste vorm.
@mescaline:
Nee, daar heb ik niet meer over. Het is gewoon een constatering dat er een groep aardklootbewoners is die gewoon doet en niets meedeelt. Iedereen begint dan over samenzweringen etc… En dan blijkt dat het gewoon de ene groep tegen de andere is. Je moet gewoon bij het ‘goede groepje’ horen. Of je eigen groepje (== samenzwering) vormen. En ja: vrijheid van meningsuiting is alleen een uitlaatklep, een blijmakertje.
@Steeph:
Informatie naar buiten brengen zal uiteindelijk wel veranderingen in het systeem brengen. Natuurlijk maar die veranderingssnelheid is zo laag dat de handelende groepen daar echt wel op kunnen reageren. Praten (informatie schuiven) en handelen zijn twee verschillende dingen. Er gebeurt alleen iets als er reactie is. Actie en reactie. Over het algemeen is praten een reactie op.
@HansR re 6: Kan soms helpen hoor boosheid, heb je de film Network uit 1976 gezien?
Uit het raam hangend :
‘I’m as mad as hell, and I’m not going to take this anymore!
http://www.filmsite.org/netw2.html
@Larie
Ja, ik ken Network maar dat is toch zo lang geleden dat ik me dat citaat niet meer voor de geest kan halen. Staat me niet bij als een erg optimistische en blije film. Je tip zal ongetwijfeld wel leiden tot een hernieuwde kennismaking.
IMDB brengt wat meer terug. Ook de context van jou citaat. Weet nu wel zeker dat boosheid niet helpt.
@HansR: Dat kun je niet menen, immer door de historie zijn veranderingen op kleine en grote schaal teweeggebracht door boosheid en niet door de oh ja joh mentaliteit.
@Larie
(Toeval dat ik bijna op het moment dat jij je commentaar commit ik dit draadje lees :)
Ja, ik meen het wel. Boosheid kan een persoonlijke verandering teweeg brengen die je een handeling uit laat voeren, die een verandering teweeg kan brengen. Maar het is de handeling die de verandering teweeg brengt. En dan alleen nog als je werkelijk een zodanige persoonlijke verandering ondergaat dat je kunt duwen op een schaal die groot genoeg is. Boosheid in het individuele domein alleen is geen verandering waar we het hier over hebben. We hebben het hier over globale interactie. Toch?
Film is per definitie een illusie.
“Dat bewijst de theorie van Chomsky.”
Bewijst? Het ondersteunt die theorie niet eens. Chomsky’s grote media en die van nu zijn heel andere.
@Kalief: Heel anders? Hoezo heel anders? Eerder erger, niet anders.
Bovendien, leg dan eens uit waarom er zo weinig belangstelling is voor het bericht van vorige week (in de VS)?
Nog steeds een taboe dat mede door de pers ondersteund wordt. Geen censuur, gewoon onwil.
@HansR: Schaalvergroting is een chaotisch proces, een kleine gebeurtenis kan grote gevolgen hebben. Je hebt de trend op de regressielijn maar als één parameter kritisch wordt slaat het mondiale systeem op hol en na enige troebelingen treedt een nieuwe orde in, heel gewoon bij dynamische sytemen. Altijd zo geweest, zodoende zijn individuele akties heel af en toe de druppel die de emmer doet overlopen. de geschiedenis zit vol van dit soort ogenscheinlijke kleine momenten die naderhand, in retrospectie, van grote invloed zijn geweest.