“I do not doubt that most or all of the facts in the article have a place, but they are a drop in the ocean. THERE IS NO ATMOSPHERE OF FEAR in the country, though the journalist is subtly painting the picture of a ‘bloody regime’ that pressures its citizens. We do have problems and we will solve them in time. Democracy is great when you live under a warm roof and have your piece of bread with butter for lunch. For now, the people do not need democracy, but the possibility to live humanely. Please, do not teach us how to live”.
Aldus ‘dmlord’, zie ‘An Article brings sharp response from Russians‘
De New York Times voerde in de aanloop naar de Russische presidentsverkiezingen een interessant experiment uit. De krant liet artikelen naar het Russisch vertalen, en vroeg haar Russische lezers daarop te reageren. Dat deden ze, massaal. Die reacties werden weer naar het Engels vertaald, en over – en weer. Dat geeft niet alleen een prachtig inzicht in de psyche van de Rus met een internetverbinding, maar zet een fantastische journalistieke stap in de goede richting. Plots heeft wat je schijft namelijk ‘impact’ waar je verblijft.
Reacties (6)
Heel goed, dat zouden ze meer moeten doen!
Even een veeg uit de pan van de normale rus, naar het moreel superieure westen.
zoals als carlos zegt; dat zouden ze meer moeten doen
Goed expiriment, prima post
Kritiek op de “democratie” van andere landen vanuit het Westen is vaak eenzijdig en niet opbouwend. In Rusland komt dit meestal over als arrogant en belerend en daarmee slaat het Westen de plank mis. Russen weten als geen ander wat er mis is in hun land. Eeuwen geschiedenis laten zich niet simpel omzetten in wat het Westen als normaal beschouwt, laat staan dat dit überhaupt in Rusland als normaal (lees Russisch) beschouwd wordt. Het westerse opdringen van onze democratie is eigenlijk ook erg ondemocratisch. Laat ieder land maar zichzelf een spiegel voorhouden. En ja, dit zou men vaker moeten doen, met andere landen. Daar wordt iedereen wijzer van!
@4: En de Russische kritiek op gang van zaken mbt Kosovo, hoe is dat qua ‘arrogantie en belerendheid’? Als het gaat over conflicten tussen ‘beschavingen’ (in de zin van Huntington) is het erop of er onder. En dan heb ik het liefste ons erop (waarvan ik denk het dat beter voor de gehele wereld is).
Precies hetzelfde natuurlijk! En Kosovo laat juist zien dat we allemaal één pot nat zijn.