Daar in tegen de (lokale) overheden in de VS wel d.m.v. de politie, dit stuk gaat voor 25% over hoe bedrijven geld uit de armen proberen te persen en voor 75% over hoe overheden hun burgers d.m.v. belachelijke wetten en overtredingen aan het uitpersen zijn.
Een betere kop zou zijn. Amerikaanse overheden en bedrijven hand in hand bij uitknijpen van burgers.
@1; Misschien zou je eerst het artikel kunnen lezen voordat je een (pavlov)-reactie geeft?
“Employers, for example, can simply program their computers to shave a few dollars off each paycheck, or they can require workers to show up 30 minutes or more before the time clock starts ticking.
Lenders, including major credit companies as well as payday lenders, have taken over the traditional role of the street-corner loan shark, charging the poor insanely high rates of interest. When supplemented with late fees (themselves subject to interest), the resulting effective interest rate can be as high as 600% a year, which is perfectly legal in many states.” (…)
Instead, we have to turn to independent investigators, like Kim Bobo, author of Wage Theft in America, who estimates that wage theft nets employers at least $100 billion a year and possibly twice that. As for the profits extracted by the lending industry, Gary Rivlin, who wrote Broke USA: From Pawnshops to Poverty, Inc. — How the Working Poor Became Big Business, says the poor pay an effective surcharge of about $30 billion a year for the financial products they consume and more than twice that if you include subprime credit cards, subprime auto loans, and subprime mortgages.
These are not, of course, trivial amounts. They are on the same order of magnitude as major public programs for the poor. The government distributes about $55 billion a year, for example, through the largest single cash-transfer program for the poor, the Earned Income Tax Credit; at the same time, employers are siphoning off twice that amount, if not more, through wage theft.”
Twee opmerkingen:
1. Aangezien je tegenwoordig al blij mag zijn als je werk hebt voor een minimum inkomen, sta je inderdaad met je rug tegen de muur.
2. Aangezien betalen via credit card in de VS net zoiets is als pinnen hier, ontkom je daar bijna niet aan credit card gebruik.
Verder wat Bolke zegt. Het leeuwendeel van het artikel gaat over de overheid die van de armen rooft via flauwekul-heffingen.
Het artikel geeft drie voorbeelden van hoe de armen bestolen worden.
– Werkgevers schaven gewoon elke maand een paar dollar van het loon af. Dikke kans dat werknemers dat niet merken, zeker met flexibele uren. En als je dat met heel veel werknemers doet, is dat lucratief.
– Werkgevers verplichten werknemers een half uur voor aanvang van werktijd aanwezig te zijn (maar betalen dit niet)
– Credit card-ondernemingen stapelen torenhoge (en absurde) krediettarieven op achterstallige betalingen. Klanten betalen daardoor tot wel 600% van het oorspronkelijke bedrag.
Leg maar uit hoe dit geen zero-sum game is. Heb je het artikel wel gelezen, eigenlijk?
@16 Creditcard maatschappijen die aan jan-en-alleman krediet verstrekken, zonder eerst na te gaan of diegene wel kredietwaardig is, en vervolgens vertrouwen op de staat om hun uitgeleende geld weer terug te gaan halen, zouden inderdaad op de blaren moeten gaan zitten.
Werknemers verplichten een half uur voor de officieele aanvang van hun werk aanwezig te zijn, bijvoorbeeld. Dat is, uitgaande van een 8-urige werkdag, een diefstal van 6.2 % van je inkomen.
Een werknemer wordt dus betaald omdat hij in dat half uur waarde creëert voor het bedrijf, en in een gedeelte van die andere 8 uur niet. Je verdient dus geen lager salaris.
Hoe kom je erbij dat die werknemer een gedeelte van die andere acht uur geen waarde creëert voor dat bedrijf? Dat ‘feitje’ trek je zomaar uit je dogmatische reet.
Dat bedoel ik dus: je redeneert niet op grond van feiten, maar op grond van je dogma’s. Als zus-en-zo, dan zou wel [vult u maar in], want zo werkt dat nou eenmaal altijd en overal.
Vandaar ook dat je meent op artikelen te kunnen reageren zonder ze te lezen. Je weet immers al op grond van je vrije-markt-dogma’s hoe het zit nog voordat je kennis neemt van de feiten.
Tuurlijk, Tjerk. Het is onmogelijk dat bedrijven de door de werknemer gemaakte uren niet uitbetaalt. Waterdicht. Diefstal kan niet want dat zouden die lieve schattige eerlijke bedrijven nooit doen.
En wat zijn die werknemers ook stom dat ze uberhaupt zo’n baan aannemen! Als ze vinden dat ze te weinig betaald worden, dan gaan ze toch lekker weg?
Een bedrijf is uiteindelijk alleen maar een verzameling van menselijke conventies. Het bestaat niet echt. En wanneer die conventies worden overtreden kun je moeilijk nog over een ‘bedrijf’ spreken. Het is niet de schuld van de conventies dat mensen ze overtreden.
Wat een onzin. De voornaamste ‘conventie’ van een bedrijf is om zoveel mogelijk winst te maken. Dat doe je onder andere door de werknemers zo lang en zo veel mogelijk te laten werken tegen een zo laag mogelijke vergoeding.
Als ik dat tijdens mijn baan als ober geweten had..
Wat wil je nou eigenlijk zeggen Tjerk, dat het theoretisch onmogelijk is voor bedrijven om hun werknemers te bestelen?
En kom je nog met je zero-sum quote op de proppen?
Neem deze quote bijvoorbeeld: ‘In 2008, the top 1% commanded 21% of all income in America’.
Als ik zeg dit dat het theoretisch onmogelijk is om voor bedrijven mensen te bestelen doel ik daarmee dat het niet logisch is dat mensen een set conventies opstellen, dat een ‘bedrijf’ noemen, maar als onderdeel van die conventies een regel ‘stelen’ of ‘geweld’ opnemen, althans niet als je wilt dat die conventies een bepaalde universaliteit hebben. Mensen bestelen mensen, en als ze dat doen houden ze zich niet aan bepaalde conventies. Dus als een baas zijn personeel niet uitbetaalt is hij in overtreding met de conventie die geldt voor ‘contracten’.
@029
Een arbeidscontract met een bedrijf berust idd op een set aan afspraken of conventies. Niet houden aan de afspraken, of he nu stelen of iets anders betreft, is niet netjes. De vraag is wel of er een balans is in macht om de set aan conventies te bewaken. Hebben werknemers in de USA vergelijkbare macht? Hebben ze mogelijkheid om aangifte te doen van fraude (afromen van salaris) en de mogelijkheid om met een gewijzigde set aan afspaken (half uur eerder komen) hier niet mee akkoord te gaan?
#30
De term ‘bedrijf’ heeft hier helemaal geen semantische betekenis, het is gewoon een place-holder voor een bepaalde conventie, zonder enige connotatie daar aan te geven. Ik had hier net zo goed ‘socialisme’ kunnen gebruiken.
Offtopic? De dommerds die zich hebben laten leiden door winstbejag en aandelen hebben gekocht. Instellingen en particulieren. 5 jaar lijkt me optimistisch. Eerder 1 a 2 jaar voor de boel inzakt. Op dat moment zijn alleen nog professionele beleggers in staat winst te maken (speculatie op neergaande waarde).
Lijkt op Worldonline : beursgang bijna gefaald en ingrijpen banken nodig. Even wachten en de koers stort in : einde zeepbel. De illusie was gecreëerd door de banken die straks zeggen : we hebben ons best gedaan, wij hebben het niet gedaan.
YP heeft gelijk @Noortje.
Behalve dat het niet langer dan 1 jaar gaat duren.
5 jaar is veel te lang.
De banken spelen een kwalijke rol in een dergelijk zeepbel. Maar waar ligt de eigen verantwoordelijkheid van de mensen die aandelen kopen? Inmiddels zou toch breeduit bekend moeten zijn dat je zelf moet nadenken? Op een gegeven moment houdt het wijzen naar een ander op wat betreft aankoop van zeepbelaandelen.
Zeker waar. Maar dan kom je op het terrein van de (massa)psychologie. Wanneer houdt de eigen mogelijkheid tot beslissen op (eigen verantwoordelijkheid) op en begint de manipulatie.
Vergelijk ook dat godwinachtige verleden van onze oosterburen. Ik weet dat ik het er niet bij mag halen, fout fout, jaja, maar toch. Duidelijker kan ik niet maken dat individuele verantwoordelijkheid blijkbaar beperkt is. En in mijn voorbeeld geldt dat dan voor daders en slachtoffers gelijk. De daders hadden eerder op moeten houden, de slachtoffers hadden zich meer en vaker moeten verdedigen.
Dat geldt ook voor de consumentenwereld : daders en slachtoffers.
Recht en onrecht. Wet en recht. Uiteindelijk wordt alles op een massa bemeten en ontstijgt het individuele.
En dat is het moment waar de commercie zijn intrede doet.
En dat is het moment waar de banken en dergelijke op aangesproken moeten en kunnen worden. Wil het individu(ele recht) nog bestaan dan zal het tegen de massa verdedigd moeten worden. Dan zal het zichzelf tegen de massa moeten verdedigen.
Eigen individuele verantwoordelijkheid blijft mi staan, net als verantwoordelijkheid van de banken om netjes te werk te gaan. Beide zijn aanspreekbaar op eigen daden, maar een toetsing of ze beter hadden kunnen doen of weten is logisch. 5 jaar terug wisten consumenten nauwelijks bete, nu wel, dus evengoed aanspreekbaar.
Overigens ben ik de massapsychologische effecten ook veel binnen bedrijven tegengekomen. Mee gaan in de waan van de dag en geen individueel oordeel meer vellen over goed of kwaad (denk aan bonussen, fraude, verkeerde voorlichting etc). Het godwinvoorbeeld geldt binnen elke samenleving, maar een bedrijf is een minisamenleving op zich.
#5
Krekel
“Conard singled out a group of twentysomethings sitting at a Manhattan coffee shop one afternoon, deriding them as lazy “art-history majors.” Those people should be out creating businesses and taking risks, he insisted, because that’s how societies prosper. And the way to encourage that risk-taking is the promise of obscene wealth (…) “
Ik voel altijd ontzettend veel medelijden met zo’n man. Ik bedoel, geld hebben is natuurlijk prettig, maar dan als middel tot ontwikkeling, tot groei & zelfontplooiing. Lijkt mij. Leren, ervaren, reizen, ontmoeten, delen, doen. Geld als doel op zich is per definitie dus al ongezond … en zo’n hol en compulsief verlangen naar obscene rijkdom is al helemaal zielig, en doet me een beetje denken aan de sneue hoofdrolspelers in een Jambers-reportage: lui die verslaafd zijn aan dierenporno en in hun eindeloze zoektocht naar plaatjes van schapen zonder kleren en filmpjes van vleermuizen die het met paarden doen e.d. iedere dag meer van zichzelf verliezen en steeds minder op een echt mens gaan lijken. Er komt geen einde aan ook: je kan altijd meer geld bij elkaar harken, je kan altijd méér obsceen dure dingen bezitten … zoals er ook altijd wel een extra plaatje van een zeekomkommer in lingerie of zo te vinden is.
Doet me ook denken aan Oscar Wilde’s The Soul of Man under Socialism (dat overigens geen pleidooi is voor wat wij nu onder ‘socialisme’ verstaan, maar voor anarchisme & individualisme) waarin hij waarheden spreekt als (geparafraseerd dan):
” (…) the recognition of private property has really harmed and obscured Individualism, by confusing a man with what he possesses. It has led Individualism entirely astray. It has debarred one part of the community from being individual by starving them, the other by putting them on the wrong road. It has made gain, not growth, its aim.” En: “In the interest of the rich, we must get rid of it!”
Die Canard ziet dus wat gezonde jongelui zitten die hun interesses aan het volgen zijn, zoals ieder gezond individu zou willen doen (en waaraan we bovendien alle groei & welvaart te danken hebben, stel je immers voor dat Darwin, Galilei of Newton hun eigen interesses overboord hadden gegooid omwille van the fad of the day!) en zo hun persoonlijkheid uitdiepen, en zijn reactie is, ironisch genoeg, dat dát ongezond is.
Erg sneu dit, hier is veel hulp nodig … en Oscar Wilde had gelijk: “In the interest of the rich, we must get rid of it!” Nu is ‘getting rid of it’ misschien wat overdreven, qua kind en badwater, maar dat er wat moet gebeuren lijkt me duidelijk.
Dat is pas het begin. Daarna krijg je een steeds sterker aandrang om geweld te gebruiken, die je slechts met moeite kunt onderdrukken met het argument dat het averechts zou werken.
Reacties (42)
Houden die bedrijven een geweer tegen het hoofd van hun klanten? Lijkt me niet…
Daar in tegen de (lokale) overheden in de VS wel d.m.v. de politie, dit stuk gaat voor 25% over hoe bedrijven geld uit de armen proberen te persen en voor 75% over hoe overheden hun burgers d.m.v. belachelijke wetten en overtredingen aan het uitpersen zijn.
Een betere kop zou zijn.
Amerikaanse overheden en bedrijven hand in hand bij uitknijpen van burgers.
@1; Misschien zou je eerst het artikel kunnen lezen voordat je een (pavlov)-reactie geeft?
“Employers, for example, can simply program their computers to shave a few dollars off each paycheck, or they can require workers to show up 30 minutes or more before the time clock starts ticking.
Lenders, including major credit companies as well as payday lenders, have taken over the traditional role of the street-corner loan shark, charging the poor insanely high rates of interest. When supplemented with late fees (themselves subject to interest), the resulting effective interest rate can be as high as 600% a year, which is perfectly legal in many states.” (…)
Instead, we have to turn to independent investigators, like Kim Bobo, author of Wage Theft in America, who estimates that wage theft nets employers at least $100 billion a year and possibly twice that. As for the profits extracted by the lending industry, Gary Rivlin, who wrote Broke USA: From Pawnshops to Poverty, Inc. — How the Working Poor Became Big Business, says the poor pay an effective surcharge of about $30 billion a year for the financial products they consume and more than twice that if you include subprime credit cards, subprime auto loans, and subprime mortgages.
These are not, of course, trivial amounts. They are on the same order of magnitude as major public programs for the poor. The government distributes about $55 billion a year, for example, through the largest single cash-transfer program for the poor, the Earned Income Tax Credit; at the same time, employers are siphoning off twice that amount, if not more, through wage theft.”
Twee opmerkingen:
1. Aangezien je tegenwoordig al blij mag zijn als je werk hebt voor een minimum inkomen, sta je inderdaad met je rug tegen de muur.
2. Aangezien betalen via credit card in de VS net zoiets is als pinnen hier, ontkom je daar bijna niet aan credit card gebruik.
Verder wat Bolke zegt. Het leeuwendeel van het artikel gaat over de overheid die van de armen rooft via flauwekul-heffingen.
(@tjerk) Anders lees je eens eerst een artikel voor je reageert. Dat in dit geval overigens fascinerend is.
Het artikel doet voorkomen alsof de economie een zero-sum game zou zijn, dat lijkt me nogal voorbarig.
Nee. dat doet het niet. Maar als je kan quoten waar dit artikel die onorthodoxe aanname maakt, dan graag.
Overigens kun je ook in een non-zero-sum game bestolen worden.
Het artikel geeft drie voorbeelden van hoe de armen bestolen worden.
– Werkgevers schaven gewoon elke maand een paar dollar van het loon af. Dikke kans dat werknemers dat niet merken, zeker met flexibele uren. En als je dat met heel veel werknemers doet, is dat lucratief.
– Werkgevers verplichten werknemers een half uur voor aanvang van werktijd aanwezig te zijn (maar betalen dit niet)
– Credit card-ondernemingen stapelen torenhoge (en absurde) krediettarieven op achterstallige betalingen. Klanten betalen daardoor tot wel 600% van het oorspronkelijke bedrag.
Leg maar uit hoe dit geen zero-sum game is. Heb je het artikel wel gelezen, eigenlijk?
Dus een creditcardmaatschappij die aan jou geld uitleent moet maar op de blaren zitten als jij uiteindelijk het bedrag niet terugbetaalt?
Die creditcardmaatschappij rekent erop dat ik het geld niet terugbetaal. Dan kunnen zij mij namelijk uitkleden met woekerwinsten.
En aangezien betalen via credit card in de VS net zoiets is als pinnen hier, ontkom je bijna niet aan die maatschappijen.
@16 Creditcard maatschappijen die aan jan-en-alleman krediet verstrekken, zonder eerst na te gaan of diegene wel kredietwaardig is, en vervolgens vertrouwen op de staat om hun uitgeleende geld weer terug te gaan halen, zouden inderdaad op de blaren moeten gaan zitten.
In de eerste zin van je post ontbreekt m.i. Het woord ‘kunnen’.
Er staat stelen, niet overvallen. En het niet volgens afspraak betalen van werknemers valt daar volgens mij wel onder.
Hoe bedoel je, niet volgens afspraak?
Werknemers verplichten een half uur voor de officieele aanvang van hun werk aanwezig te zijn, bijvoorbeeld. Dat is, uitgaande van een 8-urige werkdag, een diefstal van 6.2 % van je inkomen.
Een werknemer wordt dus betaald omdat hij in dat half uur waarde creëert voor het bedrijf, en in een gedeelte van die andere 8 uur niet. Je verdient dus geen lager salaris.
Hoe kom je erbij dat die werknemer een gedeelte van die andere acht uur geen waarde creëert voor dat bedrijf? Dat ‘feitje’ trek je zomaar uit je dogmatische reet.
Omdat een bedrijf je dan een 8½ urige werkdag zou aanbieden. Maar goed, die 8 uur wordt natuurlijk verplicht opgelegd door vakbonden/overheid.
Dat bedoel ik dus: je redeneert niet op grond van feiten, maar op grond van je dogma’s. Als zus-en-zo, dan zou wel [vult u maar in], want zo werkt dat nou eenmaal altijd en overal.
Vandaar ook dat je meent op artikelen te kunnen reageren zonder ze te lezen. Je weet immers al op grond van je vrije-markt-dogma’s hoe het zit nog voordat je kennis neemt van de feiten.
Tuurlijk, Tjerk. Het is onmogelijk dat bedrijven de door de werknemer gemaakte uren niet uitbetaalt. Waterdicht. Diefstal kan niet want dat zouden die lieve schattige eerlijke bedrijven nooit doen.
En wat zijn die werknemers ook stom dat ze uberhaupt zo’n baan aannemen! Als ze vinden dat ze te weinig betaald worden, dan gaan ze toch lekker weg?
Kom je zelf wel eens buiten, Tjerk?
Een bedrijf is uiteindelijk alleen maar een verzameling van menselijke conventies. Het bestaat niet echt. En wanneer die conventies worden overtreden kun je moeilijk nog over een ‘bedrijf’ spreken. Het is niet de schuld van de conventies dat mensen ze overtreden.
Wat een onzin. De voornaamste ‘conventie’ van een bedrijf is om zoveel mogelijk winst te maken. Dat doe je onder andere door de werknemers zo lang en zo veel mogelijk te laten werken tegen een zo laag mogelijke vergoeding.
Zit gewoon in de bedrijfsconventie besloten hoor.
Aan de andere kant, de werknemer krijgt een salaris voordat hetgene wat hij geproduceerd heeft verkocht is.
Als ik dat tijdens mijn baan als ober geweten had..
Wat wil je nou eigenlijk zeggen Tjerk, dat het theoretisch onmogelijk is voor bedrijven om hun werknemers te bestelen?
En kom je nog met je zero-sum quote op de proppen?
Neem deze quote bijvoorbeeld: ‘In 2008, the top 1% commanded 21% of all income in America’.
Als ik zeg dit dat het theoretisch onmogelijk is om voor bedrijven mensen te bestelen doel ik daarmee dat het niet logisch is dat mensen een set conventies opstellen, dat een ‘bedrijf’ noemen, maar als onderdeel van die conventies een regel ‘stelen’ of ‘geweld’ opnemen, althans niet als je wilt dat die conventies een bepaalde universaliteit hebben. Mensen bestelen mensen, en als ze dat doen houden ze zich niet aan bepaalde conventies. Dus als een baas zijn personeel niet uitbetaalt is hij in overtreding met de conventie die geldt voor ‘contracten’.
Semantiek. Lees voor bedrijf management en het zijn weer poppetjes.
@029
Een arbeidscontract met een bedrijf berust idd op een set aan afspraken of conventies. Niet houden aan de afspraken, of he nu stelen of iets anders betreft, is niet netjes. De vraag is wel of er een balans is in macht om de set aan conventies te bewaken. Hebben werknemers in de USA vergelijkbare macht? Hebben ze mogelijkheid om aangifte te doen van fraude (afromen van salaris) en de mogelijkheid om met een gewijzigde set aan afspaken (half uur eerder komen) hier niet mee akkoord te gaan?
#30
De term ‘bedrijf’ heeft hier helemaal geen semantische betekenis, het is gewoon een place-holder voor een bepaalde conventie, zonder enige connotatie daar aan te geven. Ik had hier net zo goed ‘socialisme’ kunnen gebruiken.
#40: Plak er maar op wat je wil, het komt nog steeds neer op werkgevers die werknemers bestelen.
Gelukkig draait de ontkenningsmachine nog op volle toeren.
Het liberale pantheon telt nogal wat slavenhouders. Komt deze ellende dan als een verrassing?
Wie draait over pak ‘em beet 5 jaar *positiefste scenario* op voor de facebookzeepbel van 100+ mld? Goldman Sachs en Bono in ieder geval niet
Offtopic? De dommerds die zich hebben laten leiden door winstbejag en aandelen hebben gekocht. Instellingen en particulieren. 5 jaar lijkt me optimistisch. Eerder 1 a 2 jaar voor de boel inzakt. Op dat moment zijn alleen nog professionele beleggers in staat winst te maken (speculatie op neergaande waarde).
Lijkt op Worldonline : beursgang bijna gefaald en ingrijpen banken nodig. Even wachten en de koers stort in : einde zeepbel. De illusie was gecreëerd door de banken die straks zeggen : we hebben ons best gedaan, wij hebben het niet gedaan.
YP heeft gelijk @Noortje.
Behalve dat het niet langer dan 1 jaar gaat duren.
5 jaar is veel te lang.
De banken spelen een kwalijke rol in een dergelijk zeepbel. Maar waar ligt de eigen verantwoordelijkheid van de mensen die aandelen kopen? Inmiddels zou toch breeduit bekend moeten zijn dat je zelf moet nadenken? Op een gegeven moment houdt het wijzen naar een ander op wat betreft aankoop van zeepbelaandelen.
Zeker waar. Maar dan kom je op het terrein van de (massa)psychologie. Wanneer houdt de eigen mogelijkheid tot beslissen op (eigen verantwoordelijkheid) op en begint de manipulatie.
Vergelijk ook dat godwinachtige verleden van onze oosterburen. Ik weet dat ik het er niet bij mag halen, fout fout, jaja, maar toch. Duidelijker kan ik niet maken dat individuele verantwoordelijkheid blijkbaar beperkt is. En in mijn voorbeeld geldt dat dan voor daders en slachtoffers gelijk. De daders hadden eerder op moeten houden, de slachtoffers hadden zich meer en vaker moeten verdedigen.
Dat geldt ook voor de consumentenwereld : daders en slachtoffers.
Recht en onrecht. Wet en recht. Uiteindelijk wordt alles op een massa bemeten en ontstijgt het individuele.
En dat is het moment waar de commercie zijn intrede doet.
En dat is het moment waar de banken en dergelijke op aangesproken moeten en kunnen worden. Wil het individu(ele recht) nog bestaan dan zal het tegen de massa verdedigd moeten worden. Dan zal het zichzelf tegen de massa moeten verdedigen.
Eigen individuele verantwoordelijkheid blijft mi staan, net als verantwoordelijkheid van de banken om netjes te werk te gaan. Beide zijn aanspreekbaar op eigen daden, maar een toetsing of ze beter hadden kunnen doen of weten is logisch. 5 jaar terug wisten consumenten nauwelijks bete, nu wel, dus evengoed aanspreekbaar.
Overigens ben ik de massapsychologische effecten ook veel binnen bedrijven tegengekomen. Mee gaan in de waan van de dag en geen individueel oordeel meer vellen over goed of kwaad (denk aan bonussen, fraude, verkeerde voorlichting etc). Het godwinvoorbeeld geldt binnen elke samenleving, maar een bedrijf is een minisamenleving op zich.
“Conard singled out a group of twentysomethings sitting at a Manhattan coffee shop one afternoon, deriding them as lazy “art-history majors.” Those people should be out creating businesses and taking risks, he insisted, because that’s how societies prosper. And the way to encourage that risk-taking is the promise of obscene wealth (…) “
Ik voel altijd ontzettend veel medelijden met zo’n man. Ik bedoel, geld hebben is natuurlijk prettig, maar dan als middel tot ontwikkeling, tot groei & zelfontplooiing. Lijkt mij. Leren, ervaren, reizen, ontmoeten, delen, doen. Geld als doel op zich is per definitie dus al ongezond … en zo’n hol en compulsief verlangen naar obscene rijkdom is al helemaal zielig, en doet me een beetje denken aan de sneue hoofdrolspelers in een Jambers-reportage: lui die verslaafd zijn aan dierenporno en in hun eindeloze zoektocht naar plaatjes van schapen zonder kleren en filmpjes van vleermuizen die het met paarden doen e.d. iedere dag meer van zichzelf verliezen en steeds minder op een echt mens gaan lijken. Er komt geen einde aan ook: je kan altijd meer geld bij elkaar harken, je kan altijd méér obsceen dure dingen bezitten … zoals er ook altijd wel een extra plaatje van een zeekomkommer in lingerie of zo te vinden is.
Doet me ook denken aan Oscar Wilde’s The Soul of Man under Socialism (dat overigens geen pleidooi is voor wat wij nu onder ‘socialisme’ verstaan, maar voor anarchisme & individualisme) waarin hij waarheden spreekt als (geparafraseerd dan):
” (…) the recognition of private property has really harmed and obscured Individualism, by confusing a man with what he possesses. It has led Individualism entirely astray. It has debarred one part of the community from being individual by starving them, the other by putting them on the wrong road. It has made gain, not growth, its aim.” En: “In the interest of the rich, we must get rid of it!”
Die Canard ziet dus wat gezonde jongelui zitten die hun interesses aan het volgen zijn, zoals ieder gezond individu zou willen doen (en waaraan we bovendien alle groei & welvaart te danken hebben, stel je immers voor dat Darwin, Galilei of Newton hun eigen interesses overboord hadden gegooid omwille van the fad of the day!) en zo hun persoonlijkheid uitdiepen, en zijn reactie is, ironisch genoeg, dat dát ongezond is.
Erg sneu dit, hier is veel hulp nodig … en Oscar Wilde had gelijk: “In the interest of the rich, we must get rid of it!” Nu is ‘getting rid of it’ misschien wat overdreven, qua kind en badwater, maar dat er wat moet gebeuren lijkt me duidelijk.
Iedere dag voel ik mij een stukje meer anarchist.
Dat is pas het begin. Daarna krijg je een steeds sterker aandrang om geweld te gebruiken, die je slechts met moeite kunt onderdrukken met het argument dat het averechts zou werken.
Uiteindelijk is verhuizen dan de beste optie.
Nee hoor, je kunt ook geestverwanten zoeken en een revolutie beginnen.
Er staat niet “enige optie”, maar “beste optie”.
Revolutie, dat betekent bloed zweet en tranen.
oei