Eerst maar even dit item van Brandpunt van twee maanden geleden over het College ter beoordeling van geneesmiddelen en haar onafhankelijkheid:
“Slikken of stikken” over CBG, Brandpunt 05 februari 2012 from Be Aware on Vimeo.
Kamervragen! Dit maal door Eeke van der Veen (PvdA). Maar het zijn vooral de antwoorden die interessant zijn. En die kwamen gisteren.
Leest u ze gerust eerst zelf even. Ik ga niet quoten.
Nee, ik wacht wel even.
De beantwoording is een klassiek voorbeeld van een formeel correct, geheel door ambtenaren verzorgd, nietszeggend politiek stuk.
Alles klopt, maar er wordt nergens echt ingegaan op de kern van de vraag gesteld in Brandpunt, is het echt mogelijk om al die onderzoeken goed te onderzoeken.
Duidelijker dan in deze twee antwoorden kan de minister het niet maken:
“4
Deelt u de mening dat er nu sprake is van een situatie waarin alle geld, invloed en macht er op gericht zijn een nieuw geneesmiddel zo snel mogelijk op de markt toe te laten, terwijl de veiligheid van patiënten ondergeschikt wordt gemaakt?
4
Ik deel deze mening niet.
8
Bent u bereid de Kamer vóór 1 april een brief te sturen, waarin de knelpunten van het huidige systeem worden aangegeven en waarin de mogelijke verbeteringen ten aanzien van de beoordeling van geneesmiddelen uitgebreid worden aangegeven?
8
Ik zie geen aanleiding voor het sturen van een dergelijke brief.”
En dan daar sta je dan als kamerlid, met lege handen. Of je moet weer een kamermeerderheid gaan zoeken voor een motie. Gedoe. Ambtelijk kaltgestelt om zo maar te zeggen.
En dat is niet terecht. Want Brandpunt heeft tenminste één punt waar wel even aandacht voor moet komen.
Uit het jaarverslag (pdf) halen we de volgende gegevens. 2600 beoordelingen en ongeveer 130 mensen die hier aan werken. Dat zijn dus 20 beoordelingen per persoon per jaar. Grofweg iedere twee weken een beoordeling. Iedere twee weken duizenden pagina’s verslag van klinische onderzoeken, analyses en eindeloze reeksen data bestuderen.
En dan een oordeel vellen. Sorry, dat wringt.
Maar pas op, willen we dit systeem bijna wetenschappelijk verantwoord beter opzetten, moeten we ook bereid zijn om veel meer dan de 40 miljoen die er nu voor beschikbaar is op tafel te leggen. En hoeveel meer zekerheid winnen we daarmee?
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Reacties (10)
Wat een belachelijke antwoorden! Ik heb naar aanleiding hiervan ook dit artikel op NuJIJ geplaatst om extra aandacht hiervoor te vragen:
http://www.nujij.nl/politiek/schippers-doet-niets-a7an-greep-farmaceutische.16323920.lynkx
Ik wil die zogenaamde financiële afhankelijkheid wel ter discussie stellen. Deze wordt later vertaald in “de slager die zijn eigen vlees keurt”. In hoeverre is de financiële constructie uitkomst-afhankelijk. Dat is een veel belangrijkere vraag. Als dat niet zo is, dan is het irrelevant of dat deze industrie hiervoor betaalt.
Die financiele afhankelijkheid zit op twee plaatsen. Bij de CBG maak ik me daar niet echt zorgen over. Daar gaat het om een vast bedrag per beoordeling. (bij het CBG is tijd meer een issue)
Maar die afhankelijkheid is er wel bij het oorspronkelijke onderzoek (aangegeven in de brandpunt rapportage). En je kan je afvragen of het CBG genoeg in huis heeft om dat soort afhankelijkheden (en het zoeken naar gewenste uitkomsten) goed door te prikken. Regelgeving zou dus eigenlijk iets moeten zeggen over het oorspronkelijke onderzoek.
Ok, ik snap je punt. Maar, je kunt je wel afvragen of voor deze producenten het financieel belang opweegt tegen de consequenties van de manipulatie van data (of zijn de consequenties niet “streng” genoeg?). Het CBG zal toch op den duur op basis van ervaring wel weten welke producenten als “risico” gezien kunnen worden. En, lopen bedrijven niet het risico dat bijvoorbeeld een licentie wordt ingetrokken om nog verdere medicijnen te produceren?
Nee, dat risico is verwaarloosbaar. En nee, de kans dat je een gemanipuleerd onderzoek ondekt is niet groot. Alleen statistische analyse over heel veel onderzoeken (kost heel veel tijd) laat zien dat er iets niet klopt.
Daar denken sommige professionals toch echt anders over:
http://en.wikipedia.org/wiki/Benford's_law
:-) Die was ik en tijd niet meer tegen gekomen.
Overigens zit in dit verhaal ook nog eens de uitdaging in het feit dat, naar ik begreep, het grootste deel van de data op papier wordt aangeleverd….
Waarom zou je dit in Nederland willen doen? Dit lijkt me bij uitstek iets dat in Europa kan worden opgepakt. Of zijn de Duitsers en Fransen zoveel anders dat medicatie bij hen anders werkt? Een Europees loket voor octrooien, nieuwe auto’s en medicijnen. Voordeel voor de fabrikant is dat deze niet in elk land opnieuw goedkeuring hoeft aan te vragen en voordeel voor Nederland is dat er voor minder geld WEL een onafhankelijk centrum kan worden opgericht.
Als de minister geconstateerd zou hebben dat het inderdaad een punt van zorg is, had ze in de aanbevelingen die bij de volgende vraag worden gevraagd heel goed kunnen opperen dat een europees samenwerkingsverband hier zinvol is. Maar de minister ziet geen probleem, wat dus precies het probleem is.
Je hebt gelijk, ik begin met deze regering het al zo normaal te vinden dat ministers niet luisteren en hun eigen gang gaan, dat het niet eens meer opvalt. Maar het is inderdaad absurd. Het gaat hier trouwens om dezelfde minister die het niet belangrijk vond om de Kamer te informeren over de 8 miljard die de olympische spelen zouden gaan kosten.