Kunst op Zondag | Herschoenen

Wat een troep. Dat kan mijn zoontje ook! Dat soort recensies zijn dubbel beledigend. Denigrerend wat het beoordeelde kunstwerk betreft en een ernstige onderschatting van zoontjes creativiteit. Mocht de recensent behalve een zoontje ook een dochtertje hebben, dan zit er wellicht een verborgen wijsheid in.

Troep dus. In Kunst op Zondag zullen we er vaker op terugkomen. Want naast verf, klei, brons en ander gebruikelijk materiaal, is het recyclen van troep een veel voorkomend expressiemiddel geworden.
We trappen af met schoeisel. Want kritiek, ook als het niet over kunst gaat, klinkt wellicht iets anders als je in andermans schoenen staat.

Oeps, dat was een wat zondagse, moralistische insteek. Excuses. De Tsjechische kunstenaar Petr Motycka heeft daar ook wel eens last van. Met ruim duizend gebruikte schoenen spijkerde hij het statement ‘Compulsion to refuse something that has been used’ aan de muur.

Dat hang je niet zomaar thuis aan de muur. De door Gwen Murphy bewerkte schoenen nemen minder plaats in en ogen wat vriendelijker.

Wie het web afstruint met de zoekterm ‘shoe art’ zal zien er wel vaker maskers worden gemaakt van schoenen. De Nederlandse Marja van Putten transformeert een stukje NL-erfgoed tot Afrikaanse maskers.

Niet alleen schoenen, ook onderdelen worden gerecycled. Nari Ward doet het met schoenveters.

Natuurlijk gaan schoenen en veters niet alleen aan de muur. Hier de installatie ‘Field” van Dominic Wilcox.

Made In The Philippines, een bankje van Willie Cole.

Het proces kan ook worden omgekeerd. Van troep nieuwe schoenen maken. Niet geschikt om mee te gaan wandelen. Nike Dunk van Haroshi is gemaakt van oude skateboards.

In opdracht van de Tate Gallery in Londen maakte INSA, beeldend kunstenaar en ontwerper, schoenen gemaakt uit olifantenmest.

Terug naar hergebruik van afdankertjes. In Budapest vormen schoenen een indrukwekkend monument ter nagedachtenis aan de Hongaarse joden die daar in de Tweede Wereldoorlog werden geëxecuteerd. Aan de oever van de Donau moesten ze eerst hun schoenen uittrekken, voor ze het water in werden geschoten. Het monument is bedacht en ontworpen door Gyula Pauer (beeldend kunstenaar) en Can Togay (filmregisseur en producent).

Tot slot een soort ode aan de schoen. Symphony for 54 Shoes (Distant Echoes) is een kinetische installatie van Ingrid Bachmann.

Disclaimer: vreest niet. Kunst op Zondag zal niet elke week troep in de etalage zetten. Maar met onvoorspelbare regelmaat zal recycling op thematische wijze terugkomen.