Wellink schaart zich achter Occupy

Je kon een speld horen vallen toen het zou gaan beginnen, in het goed gevulde kleine zaaltje van Spui 25. De veelschrijvende journalist Roel Jansen interviewde Nout Wellink, ter gelegenheid van het verschijnen van de geactualiseerde derde druk van het boek “Wellink aan het Woord”. Zou het nog gaan over de val van de DSB-bank, zou het gaan over de Euro-top van de vorige week, zouden we te horen krijgen waar we ons geld het beste kunnen laten?

Het publiek zat met vragen. Wat zou er gebeurd zijn als Ice-Save indertijd daadwerkelijk door DNB beperkt was op 600 miljoen euro? Waarom werd Dirk Scheringa niet op tijd gecorrigeerd? Dat steunfonds van de EMU, wat gebeurt daar nu eigenlijk mee? Als er nu lang geleden al een Tobin tax was ingevoerd, zou dan de crisis niet veel minder erg zijn uitgevallen? Hoe zien de sancties eruit die in de EU worden toegepast als een land zich niet aan zijn begrotingsdiscipline houdt. Uit de zaal vraagt iemand: ,,Meldt de bewindvoerder zich dan bij het Élysée?”

Zag Wellink de crisis aankomen, zoals hij laat melden op pagina 138 van zijn interviewboek, of, zoals wij later begrepen, zag hij de crisis niet aankomen, immers onder ede gemeld tegenover de Commissie De Wit? Wellink zei nu wel, over de gebeurtenissen in 2008, in de aanloop van de crisis:  ,,We hebben ongetwijfeld fouten gemaakt bij de DNB – maar wie ziet een crisis aankomen?”

Als je Wellink een vraag stelt dan dobbert het antwoord op een aangename en goed te volgen manier van de vraag weg. Je hoort nog eens wat, je leert er best wat van, maar het blijft toch vaak een ‘enerzijds-anderzijds’, of een ‘twee dingen, maar daar is nog niet alles mee gezegd’-verhaal.

Toch was de natuurlijk wat interview-moeie Wellink deze keer per ongeluk misschien wel eens te duidelijk. We kunnen dus parafraseren: als de Grieken hun zwarte markt van 50% van het BBP op tijd hadden gewit was er misschien geen eurocrisis geweest. Een eurocrisis of een bankencrisis of een kredietcrisis kun je zien aankomen, maar een systeemcrisis niet. Er waren onvoldoende data om de modellen te voeden. De data waren gecorrumpeerd. Dat is nog steeds niet beter, dus er komt nog een crisis. De speculanten moet je niet te veel verwijten, ze doen gewoon wat een goed huisvader ook met zijn geld zou doen. Ze halen het geld weg waar het niet meer veilig is. Ja, als de democratie niet goed meer functioneert dan zijn er altijd nog de markten die het beter doen. En de markten zijn nog niet enthousiast over de top van vorige week. Het blijft ook too little too late, wat de politiek steeds wanpresteert.

Wellink blijft bij zijn mantra: (1) Het begrotingsbeleid moet harder worden dichtgetimmerd. (2) Er moet meer duidelijkheid komen over grootte en aard en leveranciers van het noodfonds. (3) De banken moeten meer herkapitaliseren.

En Wellink is niet optimistisch. In mei of juni 2010 zei hij al dat er sprake was van een giftige cocktail van problemen, maar dat kwam toen bij niemand echt aan. Hij denkt nu vaak aan de jaren twintig en dertig. ,,In 1929 zag je een herstel, in 1930 kwam de grote klap.”

Nog een laatste vraag uit het publiek: ,,Zit er niet een relatie tussen de bankencrisis en de tweedeling?” En dan de verrassing… Het antwoord luidt ja. En: ,,In de USA groeide het al een tijd geleden helemaal scheef. De rijken lieten iedereen erin tuinen, dat ze ook rijk konden worden, met credit-cards en hypotheken. Het grote graaien is de schuld, en het uitsmeren van het grote graaien heeft het alleen maar erger gemaakt. De Occupy beweging moet er wel voor zorgen dat de anti-abortus zeloten en de gedrogeerde nihilisten niet teveel plaats geeft in haar beweging, ze moet meer focussen, maar als dat haar lukt zie ik er wel wat in, in waar ze voor staan in Occupy”. Zegt Nout Wellink, de oud-president van de DNB, die zich daarmee, uitgenodigd door zijn publiek, nu ineens openlijk, zij het dan niet onder ede, eigenlijk toch vierkant achter Occupy schaart.

fotobron