Google vervangt steeds meer ons geheugen. Het effect? We doen minder ons best iets te onthouden. Dat beweren Amerikaanse onderzoekers. Laten we eens verder denken, zolang we dat nog doen.
Als aanbieders van nieuws er van overtuigd raken, dat we toch geen moeite doen iets te onthouden, waarom dan nog nieuws aanbieden?
Het effect geldt misschien ook voor journalisten. Een journalist vergeet een nieuwtje te onthouden. Maar omdat het nog niet is beschreven, valt het ook niet op te zoeken. De journalist kan googlen wat-ie wil, maar het nieuws is verloren.
Voor weblogs is het ook fataal. Als niemand meer iets op internet kwakt, omdat men ervan uitgaat dat het toch niet onthouden wordt en men dus niet weet waar naar te zoeken, is dat het einde voor de googlende bloggemeenschap.
En er was nog iets dat ik wilde vragen, maar dat ben ik vergeten. Ik hoop dat het nog wel ergens op het internet staat. Zo niet, dan kom ik niet veel verder en houdt hier mijn toekomst wellicht op. Daar zal niemand rouwig om zijn, maar hoe zit het met uw toekomst?
Reacties (6)
En wat als het verdienmodel van Google verandert?
Het zal niet de eerste keer zijn dat iets wat op internet eerst gratis was, later achter een betaalmuur verdwijnt…
Je bedoelt dat Google-resultaten betaald worden? ghehehehe…
@2: Ik denkt dat #1 eerder doelt op betalen om te mogen zoeken.
Verder @topic, in het artikel staat ook dat de onderzoekers vaststellen dat men beter onthoudt waar men informatie kan vinden. Het geheugen als zodanig is dus niet zozeer in gevaar (het gaat alleen anders te werk).
Voor weblogs ontstaan eerder nieuwe mogelijkheden, omdat ze gebruikt worden als extern geheugen. Als je als weblog in het geheugen van mensen weet te kruipen als nuttige databank, zijn toekomstige bezoeken gegarandeerd. Hetzelfde geldt voor media, als ze hun informatie maar aanbieden op een manier die als databank kan dienen. Dat is misschien niet handig voor TV en radio (tenzij ze hun uitzendingen gaan bewaren), maar voor vrijwel alle internetmedia (wikipedia, youtube, weblogs, online kranten) wel.
@3: Okee, goed punt. Dat komt er op neer dat men dus de vindplaatsen onthoudt. Dat gaat goed zolang men onthoudt wat men wil zoeken.
Mijn gedachtenkronkel gaat meer over het kwijtraken van dat laatste. Voorbeeldje. Iemand onthoudt prima dat je bij de ANWB of de VVV de weg naar de Dom kan vragen. Want als iemand nog wel onthouden heeft dat hij op weg is, maar niet onthouden waarnaar toe omdat andere instanties dat voor je onthouden, ontstaat er toch een lastige situatie.
@4: Maar dat is nu juist wat men beter onthoudt.
”Volgens de Amerikaanse onderzoekster blijkt hierdoor “dat we leren wat de computer weet en waar informatie is opgeslagen’.”
Niet het antwoord, maar de vraag en hoe die vraag te kunnen beantwoorden is wat men onthoudt. Je geeft het zelf al een beetje aan: Men onthoudt dat je de weg naar de Dom kunt vinden bij de VVV.
Komst stenen speerpunt vervangt steeds meer de lange duimnagel, zo beweert de medicijnman.