Deken onderzoekt rol Van der Biezen bij kunstheling
De Pers: De nieuwe deken van orde van advocaten in het arrondissement Den Bosch Henk van Dijk begint nog een nieuw onderzoek naar de rol van advocaat Arthur van der Biezen bij de heling van vijf gestolen schilderijen uit het Frans Halsmuseum.
Reacties (2)
Tuchtklachten Boskamp & Willems
http://boskamp-willems-tuchtklachten.blogspot.com/
Boskamp & Willems Advocaten Tuchtrechtelijk vervolgd
http://boskamp-willems-klachten-rjm-van-dale.blogspot.com/
Boskamp & Willems Advocaten ophol geslagen bende
http://boskamp-willems-advocaten.blogspot.com/
Boskamp & Willems Advocaten mr. C J A Boskamp
http://boskamp-willems-klachten-cja-boskamp.blogspot.com/
Boskamp & Willems Advocaat mr. R G A M Theunissen
http://boskamp-willems-rgam-theunissen.blogspot.com/
Boskamp &Willems Advocaten mr. HGM van der Westen
http://boskamp-willems-hgm-van-der-westen.blogspot.com/
Boskamp & Willems Advocaten mr. M J A Verhagen
http://boskamp-willems-klacht-mja-verhagen.blogspot.com/
Boskamp & Willems – Advocaten
http://boskampwillems-nl.blogspot.com/
Facturerings fraude Boskamp en Willems advocaten
Boskamp & Willems stelletje klootzakken?
De schandpaal van Eindhoven – Quotenet – de website van Quote
mr. cja boskamp deken orde van advocaten zelf voor de tuchtraad
Tuchtklacht tegen deken Orde van Advocaten
boskamp & willems advocaten tuchtklachten
boskamp & willems advocaten tuchtklachten
Zou nieuwe deken van orde van advocaten in het arrondissement Den Bosch Henk van Dijk zijn taak serieus nemen en zijn vraagtekens hebben bij het onderzoek dat zijn voorganger Cees Boskamp heeft gedaan????
Het feit dat Van der Biezen in het Brabants Dagblad aangaf dat hij het onderzoek van Van Dijk ongepast acht daar zijn voorganger Cees Boskamp ook al een onderzoek heeft gedaan, spreekt niet voor hem en doet vermoeden dat er iets aan de hand is. In ieder geval is er veel te zegen over de voormalige Deken en zijn werkwijze.
?Tuchtklacht tegen deken Orde van Advocaten maandag 5 maart 2007 11:15 (Novum) – Een voormalige cliënt van het Eindhovense advocatenkantoor Boskamp & Willems heeft een tuchtklacht ingediend tegen Cees Boskamp, de deken van de Orde van Advocaten. Tuchtklachten tegen advocaten moeten bij de deken worden ingediend. Volgens de ex-cliënt heeft Boskamp een klacht tegen een collega van zijn kantoor acht maanden lang onbehandeld gelaten. De deken moet volgende week maandag voor de Raad van Discipline in Den Bosch verschijnen. Tuchtklachten tegen raadslieden moeten niet alleen bij de deken worden ingediend, van de voorzitter van de advocatenorde wordt zelfs verwacht dat hij helpt bij het opstellen van de klacht. De ex-cliënt diende een klacht in tegen een kantoorgenoot van Boskamp. Die collega, Marcel Verhagen, is in december door de tuchtraad veroordeeld voor het plegen van fraude in de administratie van de ex-cliënt. Verhagen factureerde volgens de tuchtraad meer uren dan hij had gemaakt. Verhagen beriep zich op verjaring. De klacht was namelijk vijf jaar na de ontdekking ingediend. Zijn verweer slaagde niet, omdat de ex-cliënt niet eerder naar de rechter had durven stappen. De Nederlandse Orde van Advocaten is de beroepsorganisatie van advocaten in Nederland. De deken is de voorzitter van het bestuur van de Orde?.
Terugblik op dat wat nog niet onder het zand ligt.
Wie ben ik:
Mede schrijver van een mooie reeks tuchtklachten tegen Boskamp en Willems Advocaten,
een burger die verontwaardigd is over de gang van zaken binnen het kantoor van mr. Cees Boskamp.
Ik heb juridische incidenten meegemaakt die in dit ‘liberale en democratische’ Nederland niet zouden mogen voorkomen.
Mijn woede omtrent onrecht veranderde in verontwaardiging, mijn verontwaardiging leidde tot gedreven vastberadenheid om boven de details van ieders individuele ervaringen uit, het falen van het systeem zichtbaar te maken en laakbaar gedrag aan de kaak te stellen.
Het kwam daarom mede op mij aan om initiatief te nemen.
Het gaat niet slechts om kritiek; ook om suggesties voor verbetering.
Ik bedoel daarmee het belang van de Nederlander te dienen, vooral van de grote bij mij bekende groep, die vergelijkbare misére heeft doorgemaakt in zijn algemeen of in het bijzonder t.o.v. het kantoor Boskamp en Willems Advocaten.
Ik heb de indruk dat de integriteit van de advocatuur onder druk staat als gevolg van belangenverstrengeling door onder meer de nevenfuncties, maar bovendien en vooral wordt uitgehold door het instituut van de Rechter-plaatsvervanger en andere nevenfuncties als Deken der Orde der Advocaten, Waarnemend deken of andere functies binnen de Raden van Toezicht, Discipline en de Hoge Raad der Nederlanden.
De omvang hier van is op zijn minst uniek voor Nederland. Vooral wanneer duidelijk is dat binnen een Advocaten kantoor alle genoemde nevenfuncties voor komen en de individuele advocaten binnen dit kantoor menen de gedragsregels voor de advocatuur te mogen interpreteren naar hun eigen welbevinden en zich hierin gevrijwaard voelen, daar zij kunnen rekenen op de steun en bijval van hun confrères die bovengenoemde nevenfuncties bekleden.
Ik ben zelden boos geworden betreffende bepaalde tegenslagen, wel van de tegenslag die ik persoonlijk en in het bijzonder ten aanzien van mijn eigen zaken, als onrechtvaardig ervaren heb en nog steeds ervaar. Deze teleurstellingen en geagiteerdheid zijn ontstaan vanuit het gevoel dat door de wet gestelde rechtmatige eisen zijn afgewezen.
Te vaak is mij tijd (tijd is geld) afgenomen, tijd waarvan wij dachten de rechtmatige eigenaren te zijn.
Het niet meer ter beschikking hebben van deze tijd heeft de laatste tien jaar mijn leven beheerst.
Lang heb ik gedacht dat het mijn eigen schuld was en ik uit onwetendheid in deze situaties was beland.
Dit blijkt naderhand naar enige investigatie niet zo te zijn.
Mijn ogen gingen open en ik doorzag langzaam maar zeker het spel dat gespeeld is en klaarblijkelijk nog gespeeld moet worden.
Aanleiding:
Toen ik jaren geleden cliënt van het kantoor Boskamp en Willems Advocaten werd is mijn leven ingrijpend veranderd en bleek het hele spel zich op een ander niveau af te spelen dan dat ik mochten verwachten; daar waar ik dacht dat mijn wederpartij de boosdoener was, bleken dat juist de vrijberoepsbeoefenaars, zoals: advocaten, notarissen en accountants, die rol op zich te nemen.
Dit terwijl nu juist zij diegenen zouden moeten zijn die beter zouden moeten weten.
Ik vond en vind dat als de burger recht heeft op RECHT, die burger recht heeft op professionele, bekwame, ervaren adequate advocaten en rechters, die recht zullen halen en recht zullen spreken met de daarbij behorende juiste hoge kwaliteit, conform de wet en datgene wat zij beloofd en gezworen hebben in hun ambtseed. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat daaraan tevéél schort en zo jammerlijk gefaald wordt.
Zo is het mijn overtuiging dat het slecht gesteld is met de Integriteit van de Rechterlijke Macht in zijn algemeen en dat daaraan een heleboel verbeterd kan en moet worden. Maar wat is integriteit? Als iemand steeds iets zegt, maar het tegenovergestelde doet, zullen we die toch niet integer noemen?
Er is zoiets als een wet van synchroniciteit: ontwikkelingen lijken merkwaardige parallellen te vertonen. Terwijl ik me mateloos kan opwinden over de kwalijke onrechtmatigheden die ik zelf meemaak en die mij deden vastbijten in deze strijd, komt in België naar aanleiding van de tragische kindermoorden massale verontwaardiging, ja volkswoede los. Die wordt óók en zélfs door politici herkend als uiting van een al lang sterk gevoeld diep onbehagen onder de mensen over alles wat te maken heeft met de rechtsgang en de rechters in kwestie.
En toch; aan de oppervlakte lijkt het zo simpel en duidelijk. Van een land waar zelfs het eten van een bord spaghetti al voldoende is om met succes de onpartijdigheid van een advocaat of rechter aan te vechten, kan toch zeker niet gezegd worden dat men met de rechtspraak sjoemelt? Dan is er toch niets aan de hand? Vanwaar dan die woede, dat onbehagen, die weerzin?
De Advocaat
De advocaat heeft een moeilijk beroep: hij dient partijdig te zijn, doch hierbij zijn onafhankelijkheid jegens de cliënt te bewaren. De normering van de beroepsuitoefening is sterk professioneel van karakter, zo lijkt het. Het beroep evolueert even wel steeds meer in de richting van een gewoon, commercieel beroep, dat maakt dat het werkterrein van de advocaat niet langer meer duidelijk afgeschermd is, terwijl de beroepsbeoefenaar wel alle parafernalia bezit van het klassieke, professionele beroep.
Daar blijkt dat de controle op het beroep als dusdanig steeds moeilijker wordt, is de kans op verwijtbare betrokkenheid bij strafbare handelingen steeds moeilijker aantoonbaar aan het worden en bestaat het gevaar dat verwijtbare betrokkenheid binnen de advocatuur meer dan incidenteel voor zal komen. Dat de advocaat bij het aanvaarden van een opdracht nader onderzoek dient te doen naar de achtergrond van zijn cliënt en het doel van de opdracht, verminderd de kans op verwijtbare betrokkenheid niet. De advocaat mag immers, zolang er geen redelijke aanwijzingen van het tegendeel bestaan, in beginsel afgaan op de juistheid van de door cliënt verstrekte gegevens.
Het is voor ons nog maar de vraag of het hierboven genoemde voorval van mogelijke betrokkenheid had of zou kunnen worden voorkomen.
Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de advocaten waar wij als partij mee te maken hebben, niet wisten wat zij deden.
Voorafgaande aan dit alles stelden wij onszelf de vraag: ?Hoe effectief is de ethische gedragscode in de voorvallen zoals wij deze kennen?? en ?Hoe effectief is het tuchtrecht in deze??.
Eerste bevindingen:
In de korte tijd dat wij als leken met het tuchtrecht te maken heb valt ons op dat de toegang hiertoe smal is.
Als cliënt die tegen zijn voormalige advocaat of het kantoor waar deze werkzaam is, een klacht wil indienen, is er maar een weg en dat is; door het zelf te doen.
Geen advocaat leent zich er klaarblijkelijk voor, om tegen een vakbroeder een klacht op papier te stellen.
Buiten dit laatste wordt het tuchtrecht ook nog eens ontoegankelijk gemaakt door de regel dat: alleen rechtstreeks belanghebbenden en de deken een klacht kunnen indienen.
De politie kan een klacht indienen wanneer zij een voldoende specifiek belang heeft. Hier staat tegenover dat zij slechts beperkte onderzoeksmogelijkheden heeft om eventuele verwijtbare gedragingen van advocaten aan het licht te brengen. enz. enz.
Ook in strafrechtelijke zin blijven vele onderzoeken naar verwijtbare betrokkenheid van advocaten hangen in het opsporingsonderzoek.
Er lijkt sprake te zijn van een beduchte terughoudendheid bij het OM om dergelijke zaken strafrechtelijk aan te pakken of bij de deken aan te kaarten, laat staan bij de waarnemende deken, als blijkt dat de deken zelf onderdeel uitmaakt van het kantoor waartegen stappen ondernomen zouden moeten worden.
Dit laatste is dan ook de reden voor de grote problemen waarvoor ik gesteld word bij het doen van aangifte tegen een advocaat. Het zou terecht zijn wanneer advocaten hun bijzondere rol van beschermer van de vertrouwensrelatie met de cliënt en het verschoningsrecht als absolute waarde zouden nemen.
Dit zodat het verschoningsrecht waardig blijft. We zouden erop moeten kunnen vertrouwen dat iedere individuele advocaat, maar ook de beroepsgroep als geheel, met noblesse extra waakzaam is om de bijzondere rol in de rechtspleging te vrijwaren van onrechtmatigheden.