Een van de eerste dingen die opvallen als je de politiek in Amerika volgt is het fanatisme en extremisme van rechts en de timide en bescheiden houding van links. ?Amerika is een conservatief land?, zeggen commentatoren dan altijd. Afgelopen week werd weer duidelijk dat links dit voor een deel aan zichzelf te wijten heeft.
Tijdens een persconferentie liet de woordvoerder van het Witte Huis, Robert Gibbs, zich ontvallen dat links – Gibbs had over the professional left – veel te kritisch is over Obama. Het blijkt dat de regering Obama maar moeilijk kan begrijpen dat hun eigen mensen zo kritisch kunnen zijn. De professional left stelt namelijk onredelijke eisen. Volgens Gibbs zijn ze pas tevreden als een vorm van Canadese gezondheidszorg wordt ingevoerd en als Pentagon is afgeschaft.
?I hear these people saying he?s like George Bush. Those people ought to be drug tested,? Gibbs said. ?I mean, it?s crazy.?
The press secretary dismissed the ?professional left? in terms very similar to those used by their opponents on the ideological right, saying, ?They will be satisfied when we have Canadian healthcare and we?ve eliminated the Pentagon. That?s not reality.?
Commentaar van een Amerikaanse blogger: dank u wel mr. Gibbs, dankzij U hebben we de verkiezingen in 2012 verloren. De vorige keren dat dat gebeurde werd Ronald Reagan gekozen, en de keer daarvoor Nixon. De linkse kiezer die op deze manier geschoffeerd wordt, blijft dan namelijk gewoon thuis. Het is gebruikelijk dat Democratische presidenten zo veel mogelijk afstand nemen van hun linkse aanhang. Er is zelfs een naam voor dit soort gelegenheden: het is een Sister Souljah moment, genoemd naar het afstand nemen door president Clinton van de activistische linkse hip hop zangeres Sister Souljah.
Typerend voor deze houding is het onbegrip voor de betekenis van de eigen basis die men heeft. De volgende dag werd Gibbs gevraagd of hij bij zijn standpunt bleef en of hij niet bang was dat links nu niet meer gemotiveerd zou zijn om te gaan stemmen, was zijn antwoord:
“I don’t think [liberal voters won’t show up],” he said, “because I think what’s at stake in November is too important to do that.”
Een voorproef voor wat er kan gebeuren bij de tussentijdse verkiezingen in november, waren de extra verkiezingen in januari om de zetel van de overleden senator Ted Kennedy op te vullen. Iedereen verwachtte dat Democraat Martha Coakley, deze zou winnen, maar het werd de Republikein Scott Brown. Door rechtse commentatoren werd dit natuurlijk geïnterpreteerd als een referendum over Obama. Maar het is veel waarschijnlijker dat het een gevolg was van de slechte en ongeïnspireerde campagne van de Democraten: hoe anders konden zij de zetel van een van de meest linkse senatoren verliezen aan een rechtse Playboy?
De ster van Obama is aan het verbleken. Hij blijkt helemaal niet de grote hervormer te zijn die iedereen had verwacht, integendeel. Obama is een voorzichtige politicus, die het compromis zoekt met zijn tegenstanders. Hij werkt samen met Wall Street om de bankencrisis op te lossen. Er is niet een falende bestuurder afgezet uit deze wereld, zoals wel gebeurde met bestuurders uit de auto-industrie, toen deze overeind gehouden moest worden tijdens het hoogte punt van de crisis. En dat terwijl er genoeg aanleiding is om dit geboefte in maatpak aan te pakken zoals steeds meer duidelijk wordt. Ook op het gebied van de rechtsstaat stelt hij diep teleur door met zijn beleid van niet naar achteren maar naar voren kijken ? er is niet één oorlogsmisdadiger uit de regering Bush vervolgd. Maar wat misschien nog wel erger is is dat hij de praktijken van zijn voorganger voortzet.
Ook heeft het economische team van Obama zich ernstig vergist in de diepte van deze recessie. Nu, twee jaar later, is er nog steeds geen noemenswaardige groei van de economie en is nog steeds meer dan tien procent van de bevolking werkloos. De verwachte banengroei is uit gebleven doordat de stimulering van de economie, met 787 miljard dollar, te weinig effect heeft gehad. Cristana Roemer (Chair of the Council of Economic Advisers) die een groter bedrag had voorgesteld (1.2 tot 1.4 biljoen) heeft ontslag genomen. Daar moet dan wel bij vermeld worden dat de 787 miljard Dollar een compromis was met Republikeinen en conservatieve Democraten in het congres. Maar de kiezer let niet op dat soort kleinigheden.
Er is dus alle reden voor de professional left om kritiek te hebben op deze regering. Het team van Obama wordt bemand door centristen. Neem Robert Gibbs zelf. Die nam in 2004 deel aan de campagne van John Kerry tot hij ontslag nam en woordvoerder werd van de obscure groep Americans for Jobs, Health Care and Progressive Values. Deze groep had maar een doel: het neerhalen van Howard Dean, de enige kandidaat die (toen) tegen de Irak-oorlog was. De campagne van Dean onderscheidde zich van de anderen door de inventieve manier waarop het internet werd gebruikt. Dit is de advertentie waarmee Dean werd aangevallen:
En met deze beelden, bekend als “de schreeuw van Dean” – uitgebreid getoont op TV – werd hem de das omgedaan:
Democraten bestrijden hun eigen mensen, en het is ze ook in dit geval gelukt. Uiteindelijk werd John Kerry, die wel voorstander van de oorlog in Irak was, gekozen tot kandidaat, en we weten nu hoe dat is afgelopen. Maar wat natuurlijk nog het meest vreemde is aan dit verhaal is dat men de eigen mensen aanvalt, alsof er geen reden zou zijn om de de volledig doorgedraaide en absurde kritiek van rechts aan te vallen. Het is zoals de conservatieve David Frum zegt: More proof of my longtime thesis, Republican politicians fear the GOP base; Democratic politicians hate the Democratic base.?
Reacties (22)
Een compromis sluiten is niet slecht, jezelf compromis maken wel. Dit doet Obama teveel. Hij zoekt telkens het dialoog met mensen die hem vierkant tegen werken. Obama moet meer lef tonen en de republikeinen ‘links’ laten liggen ;)
@1. Als ik de documentaire moet geloven over de Health Reform Act dan probeerde Obama van alles, alleen had hij ook nog tegenstanders (op onderdelen) in zijn eigen partij, en was de pharmaceutische industrie en de verzekeringsbranche kien genoeg om niet te gemakkelijk over stag te gaan.
Dat de Democraten kritischer zijn dan de Conservatieven (die veel geloviger zijn), zou best een goede constatering kunnen zijn, maar wat is daar mis mee?
Als je linkse ideaal stalinistisch is, vind je dat verkeerd, ja.
@1 Compromis met de Republikeinen is uitgesloten. Die zijn alleen maar uit op de vernietiging van Obama. “I want him to fail” zegt hun de facto leider Rush Limbaugh zelf.
Het is zoals #2 hier zegt: de conservatieve democraten, met name in de Senaat waar een 60 zetel (v.d. 100) meerderheid nodig is hebben deze het voor het zeggen, inclusief Joe Lieberman die nota bene samen met McCain campagne heeft gevoerd en één overgelopen Republikeinse senator. Daar zit het probleem, niet op de linker vleugel.
Oh, ja dat was ik nog vergeten: door het verlies van de zetel van Kennedy aan Brown hebben ze die 60 zetel “meerderheid” niet meer.
En dan is nog de kwestie van geld (campagne financiering) en lobby groepen. Genoeg stof voor een hele blogpost…
@3 ik begrijp je niet. Verklaar je nader.
@5: in democratische structuren en door democratische mensen wordt kritiek doorgaans meer gewaardeerd dan in dictatoriale systemen. Als links kritischer is, zijn ze dus democratischer. Daar is niks mis mee. Het maakt het wel moeilijker verkiezingen te winnen, want veel mensen horen liever simpele oplossingen dan realistische.
@6 Ok. Maar wat heeft dat met stalinistisch te maken?
Democratie is inspraak van het volk. De wil van het volk. Dat heeft niet met kritiek en dictator. Wat op prijs wordt gesteld dat is alles wat met eigen huisje boompje beestje te maken heeft in een gunstig perspectief. En daar komt het: voor veel mensen in Nederland is het migratie/integratie-vraagstuk ook in hun eigen zone gekomen . Daarom kon Wilders daar dankbaar gebruik van maken, omdat iedereen heeft bepaalde ervaringen, en jammer genoeg voor velen negatief.
Een bijkomende factor is dat de mensen zijn uit onderzoeken gebleken gelukkig. Dus willen ze de situatie zo houden, en elke bedreiging moet afgeweerd worden, want dat brengt het huiselijk geluk in gevaar.
Democratie in de zuivere zin van het woord bestaat niet. Niet in de laatste plaats omdat het onderwerp politiek voor ontzettend veel burgers gestolen kan worden. Dus geen inspraak, dus niet zelf wat doen, dus een negatieve kijk, enz. Vooral het vertrouwen is weg, de politiek is een eigen kaste in de ogen van velen geworden.
In Amerika ten slotte is het nog anders. Daar is er haat naar Washington. Vrijheid staat daar tegenover staatsinmenging.
@7: stalinisme = (linkse) dictatuur. Stond niet bekend om de openheid voor kritiek.
Vreemd dat bij dictaturen de intellectuelen als eerste in de bak zitten, of wel (proberen) meedoen.
Waarom zou dat komen? Omdat zij wellicht de macht van de dictator ondermijnen, het volk kunnen inspireren. Volgens mij was het meer haat omdat ze intellectueel waren dan dat ze werkelijk een gevaar vormden.
@8,9,10 heren volgens mij zweven jullie ergens in hogere sferen. Ik kan het niet volgen. Wat heeft dit met mijn verhaal te maken?
@11: ik dacht dat je verhaal er over ging, dat de Democraten vaak en sneller kritiek hadden op hun democratische president, en dat dat enige problemen oplevert. Ik meen daar tegen in te brengen, dat ik alleen maar blij ben met het feit, dat de Democraten geen volgzame schapen zijn, en dat we / links dus blij moeten / moet zijn, dat de Democraten zo veel kritiek hebben op hun president.
Daarnaast lijk je te betreuren, dat Obama geen radicale hervormer is. Daar heb ik niet op gereageerd. Ik zelf denk, dat Amerika na jaren van polarisatie door Bush en Cheney weer wel eens een beetje verzoening kan gebruiken, en dat we nog af zullen moeten wachten, wat Obama weet te bereiken. Voorlopig zit ie nog vast aan de rampzalige economische situatie, die hij van Bush heeft geërfd.
@10: dat komt omdat domme mensen intellectuelen vaak wantrouwen. Zeker wanneer hun ‘gevoel’ wat anders zegt. Het is ook altijd beter je dommer voor te doen dan je baas, ook als je slimmer bent, zodat die je niet als bedreiging ziet.
De laatste jaren zien we trouwens wel vaker, dat de wetenschap gewantrouwd wordt. Niet omdat de onderzoeken niet kloppen, maar omdat er overal complotten gezien worden. De wetenschappers zijn alleen uit op geld, is bijvoorbeeld zo een nep argument. het is een nep argument, omdat het best zo zou kunnen zijn, maar als je het niet aantoont, is het alleen maar op wantrouwen en niet op feiten gebaseerd.
@12 Je hebt zeker gelijk dat “links” of “liberals” zoals Amerikanen vaak zeggen anders in elkaar zit dan “rechts”. Maar jullie leggen meteen verbanden naar Stalinisme, wantrouwen van wetenschappers en dictaturen. Daar verlies ik echt het spoor.
Het is correct dat ik het betreur dat Obama maar heel weinig waarmaakt van wat hij belooft, en daardoor bij de volgende verkiezingen in de problemen komt. Ik heb geprobeerd een van de oorzaken daarvan te laten zien: de leiding van de Dems gelooft dat je moet laten zien dat je niet te links moet zijn. Het ene na het andere “linkse” standpunt wordt ingeleverd. Er vind nauwelijks strijd plaats om deze punten te verdedigen. Dit zijn geen radicale punten maar heel bescheiden, sociaal democratische principes en beginselen van de rechtstaat.
Het is rechts dat de radicale standpunten inneemt. Zij heeft niets geleerd van wat er de afgelopen jaren is gebeurd (ergste recessie in 80
jaar, het grootste begrotingstekort sinds de 2e wereld oorlog, 2 oorlogen en ondermijning van de rechtstaat).
Met de Republ. kun je geen compromissen sluiten. De Grand Old Party is door radicalen overgenomen. Momenteel ondervinden wij in Nederland de gevolgen: de econ. crisis.
Wat mij vooral dwars zit is het slechte weerwerk dat de Democr. leveren.
@14. Ik vraag me af of jouw beeld van Washington wel klopt. Natuurlijk zou het prachtig zijn als de Democraten de Republiekeinen een poepje zouden laten ruiken maar ik heb moeite met een aantal stellingen van jou:
1. de radicalen hebben de GOP overgenomen? je bedoelt kennelijk de neo cons en de neo libs – binnen de rep’s zijn toch nog een aantal andersdenkenden
2. de democraten zijn deels links, maar ook binnen de democraten zijn er luitjes die een hekel hebben aan centralisering en opkomen voor de autonomie van hun staat
3. de invloed van grote bedrijven met hun lobbies in Washington, het schijnt gekker te zijn dan Brussel, en niemand is er geheel ongevoelig voor, al was het na een politiek leven nog wat geld binnen te halen op een mooie functie
4. de invloed van Obama is wellicht nog niet zo groot omdat hij in een beginstadium zit, 2 jaar geleden kende niemand zijn naam – daarom hoe zijn zijn minsters en adviseurs, hoor je i.t.t. Bush maar weinig over
@15
1. Over welke andersdenkenden in de GOP heb je het?
2. Wat bedoel je? Dat er liberatriers in de Democratische partij zijn?
3. Daar ging mijn verhaal niet over, maar je hebt helemaal gelijk.
4. Het was van begin af aan (dus voordat hij gekozen werd) duidelijk dat Obama een compromis-zoeker is, zeker geen radicaal linkse politicus. Zijn grote pre was dat hij tegen de oorlogin Irak heeft gestemd. Verder is er niet zo veel verschil tussen hem en Clinton qua politieke positie.
Zijn faam gaat overigens terug tot 2004, wel iets meer dan 2 jaar terug.
@16.
1. Het kan toch niet zo zijn dat er alleen neo-cons of neo-libs in de GOP rondlopen.
2. Je hebt er ook zeer religieuze, of conservatieve, of weet ik wat voor achtergrond mensen.
3. Dat is mede bepalend voor hoe de wetten worden gemaakt. Obama kan niet zonder in te gaan op eisen uit het bedrijfsleven of hij het wil of niet.
4.Een radicaal-linkse politicus wordt geen president. Dat bedoelde ik met de verschillen binnen de Democratische Partij, omdat ze niet allemaal gecharmeerd zijn van (te) linkse ideeën.
Daarom vroeg ik naar zijn ministers/adviseurs of anderen die hem het meest in het oor fluisteren, dan kan je enigszins zien waar hij zich door laat inspireren.
1 Nee niet alleen die groepen, er zijn ook nog de Tea Baggers, de fundamentalistische christenen, de libertariers, Sarah Palin, Rush Limbaugh… enz. Na het debacle van Bush is de party stuurloos. Het lijkt erop dat zij nog meer doorslaan – alle remmen zijn los.
2 Je hebt de Blue Dogs – congresleden in conservatieve staten. Het zijn dat soort lieden die voortdurend op de rem staan als het gaat om hervorming van gezondheidszorg, aanpak economie, e.d. Ook zijn er inderdaad christenen (ik geloof dat 80% v.d. Amerikanen zegt christen te zijn, die zitten dus ook in de Dem partij.). Kijk maar naar een figuur als Bart Stupak en wat er gebeurde tijdens de debatten over de hervorming van de gezondheidszorg (abortus).
3. Ja de Democraten zijn met handen en voeten gebonden aan het bedrijfsleven voor financieren van campagnes. Het is alleen maar net iets minder erg dan bij de Republikeinen.
4. De club om hem heen zijn types als Gibbs, Geithner, Summers, Rahm Emanuel. Voor een deel de zelfde click die tijdens Clinton het voor het zeggen had: centristen met sterke banden met het bedrijfsleven die geloven in samenwerken met Wall Street. Geen links radikaal clubje nee. Gibbs staat daarvoor symbool.
@17, ad 1
Van dit soort figuren bevolken de GOP meer en meer: http://bit.ly/9uwxx9
“GOP Senate Candidate Johnson: Global Warming Caused By Sunspots, Carbon Emissions Are Good For Trees”
@14:
Wantrouwen naar wetenschappers noemde ik in een reactie op #10. Had niets met jouw artikel van doen.
Stalinisme is een voorbeeld van een dictatuur, waarbij je vreemd genoeg niet meteen met godwin om de oren geslagen wordt. Ik noemde het (misschien wat overtrokken) om een duidelijk verschil in oriëntatie aan te geven: sommige mensen zijn hiërarchisch gericht (volg de leider, geen kritiek), anderen meer anarchistisch (denk zelf na, kritiek brengt je verder).
De kritiek onder de Democraten mag dan wat problemen opleveren bij verkiezingen, en je mag dat constateren, zo lang dat wat mij betreft maar niet leidt tot het snoeren van de mond van de critici. hier in Nederland gebeurt dat ook al vaak genoeg: onder de noemer ‘politiek correct’ en het label ‘godwin’ wordt regelmatig getracht linkse kritiek de mond te snoeren.
Over Obama had je te hoog gespannen of te linkse verwachtingen, denk ik. Hij staat bekend om zijn vermogen bruggen te bouwen, niet om zijn radicale standpunten. Zo is hij de 1e Afro-Amerikaamse president kunnen worden.
@17. Bedankt, het bevestigd wel een beetje wat ik dacht. Ik had bij voorbaat al een idee dat in Nederland te hard werd gejuicht voor Obama, te hoge verwachtingen.
@20 en 21 wat ik ook van Obama denk of hoop, ik blijf hem kritisch volgen en zal proberen op dit onvolprezen blog daar verslag van te doen.
@20 ik wil niemand de mond snoeren. Vergelijkingen met 2e wereldoorlog e.d. – Godwins dus – zijn natuurlijk link, maar dat wil inderdaad niet zeggen dat je a) iemand daarmee de mond mag snoeren, mits hij b) een zinvolle vergelijking maakt en c) het kwaad en het leed van die tijd *niet* bagatelliseert.
Ik zal binnenkort op deze plek een een stukje schrijven over “links” en “rechts” dan kunnen we daar over discussiëren.
updated: kleine correctie *niet* toegevoegd, maakt wel wat verschil …