“Saamhorigheid is wat mij betreft nooit een voorwaarde geweest voor mijn kandidatuur.”
Niet alleen de Nederlandse sociaal-democraten vliegen elkaar in de haren, hun Franse broeders en zusters kunnen er ook wat van. Ségolène Royal vind dat echter niet zo een probleem.
Reacties (2)
Oeh…oeh.
Hallo…hallo..
Dit is het mannetje van de radio.
Waar is iedereen? Komen er nog wat reacties of heeft iedereen een ban?
Ik kan me de euforie nog herinneren, als – toen die tijd :-) – dagelijkse Libé lezer, met de verkiezing van Mitterand in 1981. Prachtig was dat.
Het hoogtepunt was de reis van Mitterand naar Moskou in 1984 waar hij openlijk het lot van Sacharov (verbanning naar Gorki) ter discussie stelde.
(Discussie die zich toen afspeelde in Moskou (via NRC)
Gorbatsjov, toen 2e man onder Tsjernenko, was te laat:
Tsjernenko: Waarom was u te laat?
Gorbatsjov: Een bijeenkomst over de landbouw in Azerbajdzjan.
T.: Wat is daar aan de hand?
G.: Iedereen zegt altijd dat alles goed gaat, maar dat is onjuist. De landbouw in gehele Sovjet-Unie is overigens een ramp.
T.: Sinds wanneer?
G.: Sinds 1917.)
Daarna is het langzamerhand bergafwaarts gegaan met de PS en is die verworden tot een soort socialistische maffioso partij ala de Waalse socialisten.
Ségolène Royal probeert als een soort vrouwelijke Tony Blair / Wouter Bos, de PS iets te moderniseren … Gaat niet lukken, zijn te vastgeroest.
OT: Wat houdt wegens grote drukte in? 2 bezoekers?