Dit is een gastbijdrage van Wouter Mijland, zelfstandig tropisch bosbouwkundige West-Afrika. Even wat joernalistiek nieuws van onze correspondent uit Wagadoekoe, de hoofdstad van Afrikaland: Er is geschoten! [mirror]. In Equatoriaal Guinea. Het is natuurlijk volgens onze correspondent geen echte “Massamoord in Equatoriaal Guinea”, daarom zetten we de titel tussen haakjes. Als er negers sterven is het niet echt moord, want moorden zit deze wilden nu eenmaal in het bloed. Als we iets verder hadden gekeken dan onze joernalistieke neus lang is, hadden we ontdekt dat het bloedbad al 28 September dit jaar in Conakry, de hoofdstad van Guinea, had plaatsgevonden. Ons maakt dat niet uit. Het gaat er om dat zo vlak voor de kerst onze lezers nog even lekker kunnen reaguren over die domme wilde negers die elkaar voor de lol doodmaken. De lezers kunnen met al die sneeuw toch niet naar hun kutbaantje en kunnen zo nog even lekker hun eenzijdige denkbeelden over Afrikaland kwijt. “Ies koeltoer” enzo schrijven. Ook prikkelt het de zieke fantasie van de geile reaguurder dat er door die grote zwarte negersoldaten vrouwen zijn verkracht, daarom benadrukken we het nog even voor de zekerheid.
Een interessante documentaire over hoe belanghebbenden in olie een gedurfd pokerspel spelen in Equatoriaal Guinee. Een verhaal over geopolitiek, corruptie, wapenhandel, huurlingen, Mugabe, China en Westerse landen die dubieuze rollen spelen. Sit back en maak je kwaad.
Via @SocProf.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De inwoners van het kleine Equatoriaal Guinee verdienen gemiddeld 37.000 dollar per jaar. Dat hebben ze te danken aan hun president, want hij en zijn familie halen zoveel binnen dat ze ruimschoots compenseren voor de rest van de bevolking, die het met een dollar per dag moet doen. President Teodoro Obiang Nguema liet zich afgelopen weekend dan ook herkiezen. De uitslag laat nog even op zich wachten, maar hij heeft beloofd meer stemmen te halen dan de vorige keer, toen de teller op 97,1 procent bleef steken.
Het hele verhaal over de vele schendingen van de mensenrechten, oliedollars en bijbehorende vriendschap met de VS hoeft hier niet verteld te worden. De corruptie is zo schaamteloos dat de zoon van president Obiang er tijdens een rechtszaak in Zuid-Afrika vrolijk over vertelde. “In mijn land is het gebruikelijk dat ministers een partnerschap afsluiten met buitenlandse bedrijven die naar contracten van de overheid dingen, zodat een aanzienlijk deel van het bedrag op hun eigen bankrekening belandt.”
Met zo enorm veel olie en zo’n kleine elite is Equatoriaal Guinee natuurlijk ideaal voor staatsgrepen. Obiang zelf claimt er al vele overleefd te hebben, al zeggen oppositieleiders dat veel ervan verzonnen zijn enkel om hen achter de tralies te kunnen zetten. In 2004 mislukte een machtsgreep onder leiding van de Britse huurling Simon Mann, die beweerde steun van Zuid-Afrika te hebben voor zijn coup.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.