Spotlight: Backworld; mystieke schoonheid

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant. Backworld (MySpace) is een relatief onbekende band opgericht en gecentreerd rond Joe Budenholzer. Budenholzer is bij tijd en wijle ook het enige bandlid. De muziek wordt gekarakteriseerd door rustige, zweverige folk met mystieke invloeden. Geen stevige rock, of ophitsende dance, maar muziek voor op de luie zondagochtend met een centrale plek voor de akoestische gitaar, cello, viool en piano, waarbij de muziek gedragen wordt door het warme stemgeluid van Budenholzer. (The Devil's Plaything / Anthems from the Pleasure Park)

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | How to destroy angels

, door

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. In 2009 gaf Trent Reznor aan dat hij er tabak van had en dat Nine Inch Nails zou ophouden te bestaan voor onbepaalde tijd. Vervolgens trouwde hij Mariqueen Maandig, en begonnen ze samen muziek uit te brengen onder de naam How to destroy angels (als kennelijke postume hommage aan Coil).

Een paar jaar later ging Nine Inch Nails toch weer gewoon verder als Nine Inch Nails, en er schijnt nieuw werk alszodanig gepland te staan voor 2016.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | The dark age of love

, door

This Mortal Coil – al eens besproken in Closing Time – was een jaren 80 project rond een platenlabelbaas die de artiesten van z’n label bij elkaar bracht om bijzondere bewerkingen van relatief onbekende nummers te maken.
In 2009 zag, analoog aan dit idee, This Immortal Coil als eenmalig het levenslicht. Het project was een eerbetoon aan Coil – laatst ook al besproken hier. Behalve een woordspelletje ook een uitdagend project, want waar Coil ook allemaal om bekend moge staan, nou net niet hun song-writing capaciteiten: ze leveren niet hapklare “songs” die je eens lekker gaat coveren.
In het project werkt een keur van nauwelijks bekende artiesten van het label samen: onder andere Die Anarchistische AbendUnterhaltung en Matt Elliott, inderdaad ook al besproken hier – alles komt bij elkaar deze keer.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Are You Shivering?

, door

Coil was een experimentele band bestaande uit John Balance en Peter Christopherson. Coil was een absolute meester in het scheppen van uiterst lugubere soundscapes. Terugkerende thema’s: dood, (homo)sex en drugs.

Hoewel ze uiterst radicaal waren in alles, en ze in wezen heel ontoegankelijke extreme muziek maakten, kan hun invloed nauwelijks onderschat worden. Ze hebben een stuk of dertig albums en een heleboel kortere projecten nagelaten.

Bij veel van wat Coil deed kwamen verdovende middelen in alle soorten en maten te pas; veel van Coils werk valt dan ook te beschouwen als een oneindige trip. Dit werd uiteindelijk zanger John Balance fataal: in 2004 viel hij stomdronken van de balustrade van zijn huis en brak zijn nek. Z’n maatje en partner Peter Christopherson overleed een paar jaar later in z’n slaap, waarmee Coil definitief ten einde was.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.