COLUMN - De vijfde zomergast van dit seizoen, Minister Eric Wiebes, gebruikt zijn vakanties als verkapte werkbezoeken. Lees ik in dit uitgebreide profiel van Het Parool. Toen hij wethouder van Amsterdam was, ging hij samen met zijn vrouw naar Minneapolis op vakantie. Om daar het fietsnetwerk te bestuderen. Hij ging naar Detroit om te kijken hoe de stad reageerde op de leegstand. Wiebes is iemand wiens hoofd nooit uit staat. Hij wil problemen om op te kunnen lossen. Waarschijnlijk is hij de enige in Nederland die je een plezier doet met hoofdpijndossiers als de Noord/Zuidlijn en nu Groningen. Problem solven noemen ze dat bij McKenzie, waarvoor Eric Wiebes in de jaren ’90 consultant was.
Na Ben Verwaayen in 2012 (lees hier de recensie) en premier Mark Rutte in 2016 (lees hier de recensie), is Eric Wiebes de derde prominente VVD’er die in relatief korte tijd in Zomergasten z’n zegje mag doen. Verwaayen maakte er (het was verkiezingstijd) een extended VVD-spotje van. Mark Rutte lengde zijn verhaal subtiel aan met quotes over de stille meerderheid en cultuurabsolutisme, zodat hij de VVD kon neerzetten als het enige fatsoenlijke alternatief voor de PVV aan de rechterkant van het politieke spectrum. Eric Wiebes lijkt mij de man er niet naar om zijn interesses met partij-ideologische slogans te vervuilen. Hij schijnt ervan te houden taboes te doorbreken en heeft geen boodschap aan reputaties. Mocht hij nu wel een VVD-verhaaltje gaan houden, hoop ik dat Janine Abbring genoeg in huis heeft, om ’m daar vanaf te houden.
Fragmenten die Eric Wiebes zal laten zien gaan over trekking (ook wel bekend als ‘wandelen’), architectuur en de Witkar, opvolger van het Wittefietsenplan, bedacht door de Provo’s. In zijn tienerjaren had Wiebes een poster van Witkar-bedenker Luud Schimmelpenninck op zijn kamer hangen. Wiebes’ keuzefilm is De Noordelingen van Alex van Warmerdam, waarvan ik mij met name een razendsnel vleesetende Jack Wouterse kan herinneren. En een maniakale Theo van Gogh op een veel te klein brommertje.
U kunt uw snedige commentaren hieronder kwijt, in de reactieruimte. Of op Twitter met hashtags #zg18, #zomergasten of #nogalwiebes. Morgen, vanaf 07.00 uur, vindt u op deze plek de recensie. Als God het wil, natuurlijk. Als God het wil.
PS: lees hier de recensie, God wil het.
Reacties (8)
Voor het eerst in 15 jaar zomergasten zien en dan Wiebes horen praten over langeafstandswandelen, het lege hoofd en de strijd tegen gewicht en regen. Er is geen toeval ;)
Maar dan hoor ik hem zeuren over verplicht optimisme, verplicht positief zijn. Irritant belachelijk. Maar ja, inderdaad, werk is niet het in levensonderhoud voorzien, het is deelnemen aan de samenleving. Ja. Hij heeft een punt.
Gezien het feit dat er vanaf twee uur vanmiddag, voor de mijne, nog geen reacties waren, doet me denken dat Wiebes niet populair is. Of ligt dat anders? Ik vind hem tot nu toe best aardig.
Wantrouw aardige politici. Of ze zijn niet echt aardig, of ze zijn geen goed politicus.
gaap
Ergens in het begin vroeg Abbring of hij met zijn bewondering voor idealsme wel aan de goede kant van het politieke spectrum zat. Dat bleef onbeantwoord en was in een ‘split second’ voorbij.
Maar goed, dst werd later in het gesprek duidelijk toen hij vertelde dat zijn inspiratie ligt bin het idee dat economie een potlood is.
@3
Ja, het was wel voor de doorzetters. Het werd alleen even leuk toen het over beelden ging (BoJo). Maar het kwam niet uit de verf, mede dankzij Abbring.
Toch nog een onverwacht hoogtepunt op het einde: Pippi Langkous! Ik zag even de mens Wiebes voorbijflitsen.
@1: “werk is niet het in levensonderhoud voorzien, het is deelnemen aan de samenleving.”
Ga die maar vertellen aan mensen die geestdodend werk aan productielijnen of in donkere holen zitten te doen.
@4: En als je dan bedenkt dat dat gelijk van die Milton Friedman met zijn potloodje ook toepasbaar zou moeten zijn met een weesgeneesmiddeltje…
@6: Maar wat had je dan verwacht van die dooie die het leven probeert na te doen?