De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Forensische Wetenschap is hot en 3D technologie is zo mogelijk nog hotter. Geen wonder dus dat de combinatie de kop opsteekt. De populairste televisie-vlaggeschepen van het forensisch onderzoek zijn natuurlijk CSI en NCIS, waarin boeven gevangen worden door minutieus laboratoriumwerk in plaats van snelwegachtervolgingen en shoot-outs. En in de televisieserie Dexter is de baan van de seriemoordende hoofdpersoon ‘bloodspatter analyst’. Het is Dexter’s taak om de precieze omstandigheden van een geweldsdelict vast te stellen aan de hand van bloedsporen. Dexter doet dit door met behulp van rode touwtjes de baan van de bloedspetters te reconstrueren. Dit ziet er op televisie natuurlijk schitterend uit, maar het leek mij altijd een erg omslachtige en tijdrovende manier.
Forensisch onderzoekster Ursula Buck van het Institute of Forensic Medicine van de Universiteit Bern moet dit ook bedacht hebben. Haar oplossing is het maken van een 3D model van het plaats delict. Door middel van een laser scanner worden de afstanden in de ruimte gemeten en in combinatie met digitale foto’s wordt een 3D afbeelding geconstrueerd.
Hierna wordt met een tachyometer de exacte lokatie van alle bloedspatten vastgelegd. De software berekent daarna precies de mogelijke banen die de bloeddruppels afgelegd hebben, rekening houdend met de grootte van de druppels.
De methode –onlangs gepubliceerd in een toonaangevend forensische tijdschrift– is ook al succesvol toegepast op twee zaken. In een ervan werd duidelijk dat een vermoorde vrouw rechtop in bed zat in plaats van lag op het moment van de aanval.
Uiteraard hoeven de hordes nieuwe studenten zich geen zorgen te maken: de resultaten moeten nog steeds door menselijke experts geinterpreteerd worden. Genoeg werk dus voor deze potentiele seriemoordenaars.