Mag je een groep pestende scholieren publiekelijk aan de schandpaal nagelen met beeldmateriaal, genomen met de verborgen camera? Dat was de inzet van het kort geding van het Rotterdamse Einsteinlyceum tegen RTL.
Nee, zegt de rechtbank te Lelystad. Die vind de inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de betrokken leerlingen te groot. De camerabeelden waren gemaakt in het kader van het RTL5-programma Project P: Stop het pesten. Dennis Weening en Johnny de Mol duiken beurtelings in het leven van een gepeste scholier, en confronteren klasgenoten van die leerling met camerabeelden die de leerling zelf in het geheim genomen heeft van het pesten.
Een van de scholen waar leerlingen aan deze vorm van overvaljournalistiek werden onderworpen, is naar de rechter gestapt, en heeft nu dus van de rechter gelijk gekregen: zelfs vervaagd in beeld gebracht zouden leerlingen (in de leeftijd van 11-13 jaar) herkenbaar zijn. Het gaat dus, aldus de redenering van de rechter, nog om kinderen die nog jaren door de beelden achtervolgd zouden kunnen worden.
RTL mag de beelden van de leerlingen van het Eindsteinlyceum niet uitzenden, op straffe van een dwangsom van €250.000,-
Update: RTL5 gaat de aflevering van komende maandag, zij het in aangepaste vorm, toch brengen.
Reacties (2)
Er blijven genoeg dubieuze formats over. Neem Over De Streep: onzekere pubers met groepsdwang aan het huilen krijgen en o, wat is het toch echt en mooi. Het verbaast me dat daar nooit gedoe over is geweest.
Ik snap nog steeds niet dat dat soort initiatieven altijd zo de grond in getrapt worden. Ontzettend veel pesten wordt mogelijk gemaakt door de enorm passieve houding van de betrokkenen (bij jongeren met name scholen.) Men wil het niet weten, niet zien, er niet te veel aan doen. Het zou buiten de school plaatsvinden, niet hun zaak zijn, scholen zijn er alleen om te leren, zo zijn kinderen, je kunt het toch niet veranderen, als je er wat aan doet wordt het alleen erger, en weet ik het wat allemaal. Het meeste daarvan aantoonbaar niet waar trouwens.
En ondertussen plegen jongeren zelfmoord of raken ze langdurig in psychische problemen omdat de impact zo groot is als je werkelijk gepest wordt.
Me dunkt dat het helemaal gerechtvaardigd is om daar eens wat breekijzers in te steken. Als Project P iets aantoont is dat het wel op school plaatstvindt en niet meevalt.
Van een publieke schandpaal is trouwens geen sprake. Die frame wordt wel steeds gebruikt maar als je het programma ziet dan gaat het er helemaal niet om om schuldigen aan te wijzen, wat men wil aantonen is hoe gedrag wordt ervaren door degene die aan de verkeerde kant staat. Dat is een behoorlijk andere insteek. (Al is het onderscheid tussen gedrag veroordelen en mensen pakken wel vaker moeilijk voor mensen.)
Over ‘over de streep’ is trouwens wel degelijk wat te doen geweest in het begin – alleen bleek het uiteindelijk ondanks alle doemscenario’s wel degelijk een positief effect te hebben. Ja, met media erbij ja, maar het doet in ieder geval iets – iets wat maar al te veel scholen niet doen, namelijk zorgen voor verbondenheid en empathie tussen leerlingen. Lekker makkelijk om te gaan zeuren wat er allemaal niet goed is, maar zolang we de slachtoffers van pesten geen beter alternatief te bieden hebben, ben ik voorstander van dit soort zaken zolang dat met respect voor alle betrokkenen gebeurt. En naar mijn mening is daar in beide programma’s absoluut sprake van.