@Spam: En als we op die manier snel door ons geld heen gaan drukken we gewoon bij?
@su: Hoeveel winst maakt achmea?
@Bismarck: heb jij een beter idee dan “de marktwerking afschaffen”?
On-topic: dit is echt blogosfeer-links op z’n smalst. De snelle toename van de zorgkosten de laatste tien jaar is een serieus probleem die in potentie de solidariteit tussen ziek en gezond, jong en oud, hoger en lager opgeleid op losse schroeven zet. Over duidelijke keuzes wordt niet gesproken, want niemand wil inleveren. Dan krijg je dit soort pogingen tot kostenbeheersing. Pas nu het de spuigaten uitloopt willen de heren en dames “intellectuelen” enige aandacht besteden aan dit probleem. Kortzichtheid troef hoor.
Keuzes maken. De rijksbegroting kent meer posten dan alleen ‘uitgaven gezondheidszorg’. Keuzes die ik wel zou zien zitten is hogere inkomens zwaarder belasten, HRA afbouwen, geen dure wegaanpassingen om 130 te kunnen rijden, … In dit geval zou ik graag pleiten voor hogere (inkomensafhankelijke) premies voor de zorgverzekeringen. Als het niet kan voor het geld dat er nu is, moeten we voor meer geld zorgen.
Uiteraard willen anderen graag andere keuzes maken. En daar hebben we dan politiek voor. De keuze om maar gewoon geen zorg meer te verlenen vind ik echter wel een hele slechte.
Toch moeten we die keuze wel een keer gaan maken. Nu is het alleen geen keuze, maar willekeur. Volgens mij hebben we hier nog niet zo lang geleden een discussie gehad over QALY-berekeningen e.d. Dat lijkt me uiteindelijk overmijdelijk.
Zeist, 30 augustus 2011
Eureko goede resultaten gegenereerd in de eerste helft van 2011. Winst voor belastingen van reguliere activiteiten steeg 27% naar € 201 miljoen. De stijging is deels te wijten aan betere resultaten in ons leven bedrijf, maar Niet-leven en gezondheid ook belangrijke bijdragen aan de winst voor belastingen. Brutopremies in zowel Leven als Niet-leven stonden onder druk door hevige concurrentie.
Maar wel een toename in Gezondheid verzekerd totaal bruto premie-inkomen voor de Groep is licht toegenomen tot € 11 miljard. We blijven financieel sterk en, in het huidige turbulente economische klimaat, een stabiele partner voor onze klanten.
Solvabiliteit van de groep steeg wederom tijdens de verslagperiode tot 224%, terwijl de solvabiliteit van de verzekeringsentiteiten gegroeid tot 233%. De programma’s introduceerden we om organisatorische complexiteit te verminderen gaan vooruit volgens plan.
Het creëren van geïntegreerde back-offices die onze merken kan voorzien van klantgerichte, betaalbare producten liggen op schema. Tijdens de eerste helft van 2011, heeft de kosten-programma voor de vermindering eiste onze volle aandacht, in het bijzonder op het gebied van personeelskosten.
Dit is vooral omdat we in het proces van het creëren van een nieuwe gezondheids-organisatie en hebben versneld de integratie van Achmea Health en Agis alsmede verbetering initiatieven op, bijvoorbeeld om zorginkoop verbetering van de kwaliteit van de gezondheidszorg.
Als onderdeel van onze strategie, kondigden we in 2009 een efficiency-programma en een van de belangrijkste doelen was om de complexiteit van onze organisatie te verminderen. Onderdeel van dat programma omvat de samenvoeging van de Achmea en Eureko holdings. We hebben dat proces in beweging en hebben ervoor gekozen om de Achmea naam voor de nieuwe holding behouden. Het doel is om de fusie af te ronden in de tweede helft van dit jaar.
“Over duidelijke keuzes wordt niet gesproken, want niemand wil inleveren”
De gezondheidszorg in overheidshanden is een duidelijke keuze, hoor, maar omdat andere mensen niet in willen leveren om dat betaalbaar te houden, hebben we marktwerking geïntroduceerd.
Dit is overigens het soort Amerikaanse toestanden, waar de tegenstanders ten tijde van de privatisering / verzelfstandiging ook al op wezen. Ik vind het maar een beetje raar hoor, om de mensen, die wel in wilden leveren om de gezondheidszorg niet aan de markt over te laten, de schuld te geven van het feit, dat het nu mis loopt.
Ik vind het maar een beetje raar hoor, om de mensen, die wel in wilden leveren om de gezondheidszorg niet aan de markt over te laten,
Nee, mensen willen dat anderen gaan inleveren. Lage inkomens willen een inkomensafhankelijke premie, gezonde mensen nemen een hoog eigen risico, huisartsen schreeuwen al bij een kleine inkomensdaling moord en brand (en niemand naast de minister die hen tegenspreekt), Nederlandse specialisten zitten tegenwoordig met hun inkomen bij de wereldtop maar elk poging tot matiging vechten zij aan via de rechter, etc.
Tsja, leuke opsomming van alle gevolgen van de marktwerking, maar je mist het punt.
“Nee, mensen willen dat anderen gaan inleveren”
Hoe kom je daar bij? Waar is je bewijs?
“Lage inkomens willen een inkomensafhankelijke premie”
Ik heb een hoog inkomen en vind dat een prima idee, maar om te beginnen zou ik de bovengrens afschaffen, boven welke grens hogere inkomens geen premie meer hoeven te betalen. Want op dit moment kost een algehele verhoging van de premies alleen de lagere inkomens geld.
“gezonde mensen nemen een hoog eigen risico”
Gevolg van de marktwerking.
“huisartsen schreeuwen al bij een kleine inkomensdaling moord en brand (en niemand naast de minister die hen tegenspreekt), Nederlandse specialisten zitten tegenwoordig met hun inkomen bij de wereldtop maar elk poging tot matiging vechten zij aan via de rechter, etc”
Marktwerking.
Wat betreft de huisartsen hebben die echt wel een punt hoor. Bovendien ook wel illustratief voor wat er zoal mis is met de financiering van de gezondheidszorg.
De huisartsen zijn namelijk de afgelopen jaren activiteiten gaan doen die eerst bij de ziekenhuizen gebeurden. Standaardcontroles en zo. Dit conform de wens van de overheid, die terecht redeneerde dat de huisartsen dit goedkoper konden.
Voorspelbaar gevolg: de huisartsenzorg is duurder geworden, het budget is overschreden (en je mag aannemen dat de ziekenhuiszorg goedkoper is geworden). Dus wat doet de minister? Ze snijd in het huisartsenbudget, zonder de taken terug over te hevelen naar de ziekenhuizen. Daar gaat je door marktwerking verkregen extra productieruimte. De minister zou dus het ziekenhuisbudget moeten korten, maar dat durft ze niet.
1.22 miljard winst voor een club die voor 63% in handen is van haar eigen klanten. Zo’n 262 miljoen daarvan komt uit de zorg. Op 4.8 miljoen verzekerden komt dat neer op 4 a 5 euro per maand per verzekerde. Of eigenlijk 1.66 euro per verzekerde aan winst voor externe aandeelhouders. Nou weet ik niet wat zo’n zorgverzekering eigenlijk kost, maar dat klinkt als een redelijk verstandige marge.
Niet dat dat hier voorgesteld wordt, maar eigenlijk wel ja. Marktwerking (en zorgverzekeringen in het algemeen) bezorgen alleen maar extra kostenposten, want een onnodige overhead (de zorgverzekeraars). Tel daarbij de hele bureaucratie aan administraties (niet alleen de verzekeraar, maar ook Rijk en de zorginstellingen moeten de zorg financieel administreren in verband met de onderlinge geldstromen).
Los daarvan zit je met het probleem dat het aanbod deels opzettelijk beperkt gehouden wordt (denk aan de numerus fixus bij veel zorgopleidingen, die weer het gevolg zijn van pogingen de onderwijskosten te drukken), waardoor zorgverleners hun kosten kunnen opdrijven.
Om even voor su te antwoorden: Achmea maakte vorig jaar 1,2 miljard winst. Bovendien ging er 3,3 miljard in “uitvoering” zitten en nog eens 1,1 miljard in “overige kosten”. Een groot deel van die kosten (en natuurlijk de hele winst) zijn te wijten aan marktwerking.
Wat een kulargument. Achmea maakt goede winsten met hun verzekeringen. Dat ze nu de winst willen opdrijven door niet aan hun verplichtingen te voldoen is ronduit misdadig.
Ik vind het prima als je daarmee wil zeggen dat je TweeSteden ook misdadig acht. Maar feit blijft dat Achmea weigert een regeling te treffen waarmee zijn klanten de zorg ontvangen waarvoor ze hebben betaald. Alle grote woorden over hoe slecht de zorg ervoor staat, het gaat hier over een relatief kleine regionale ziekenhuis, niet een universitair bolwerk met dure en complexe behandelingen. Het gaat de verzekeraar dus om boekhoudkundig klein bier.
Kenneth J. Arrow schreef in december 1963 al een artikel in The American Economic review dat martkwerking in de gezondheidszorg tot niets leidt.
Uncertainty and the welfare economics of health care http://tinyurl.com/ldjuac
De Amerikaanse ervaringen sindsdien leren dat dit artikel nog steeds actueel is:
Paul Krugman : Why markets can’t cure healthcare http://tinyurl.com/nt4z4n
Zolang de Kamer haar toezichthoudende taak niet ter hand neemt [rapport rekenkamer http://tinyurl.com/6jkethm%5D, zal er weinig veranderen en blijven de 60 miljard zorguitgaven onbeheersbaar.
In landen waar de zorg stevig in staatshanden is er natuurlijk geen sprake van een kostenexplosie. Bijna elke Brit is razend enthousiast over de NHS, om een voorbeeld te noemen.
In ander nieuws: Oceanie is altijd in oorlog geweest met Oost-Azie.
In alle beschaafde landen is sprake van een kosten explosie. Vergelijkenderwijs neemt Nederland een middenpositie in. Over dat ontwikkelingsland overzee, rare lui, die Britten, zullen we het maar even niet hebben.
Marktwerking heeft die kostenexplosie ook niet voorkomen.
#3
Marc W
Kan niet wachten op de dag dat we de waarde van een mensenleven gaan bepalen aan de hand van de optelsom van zijn historische cumulatieve bijdrage aan de maatschappij en toekomstige verdisconteerde toegevoegde waarde aan de maatschappij tot aan iemands verwachte leeftijd. Vervolgens zetten we deze waarde af tegen de totale integrale zorgkosten die gemaakt moeten worden voor een operatie/opname/behanding. Bij een negatief saldo wordt de wens tot medische zorg niet in behandeling genomen.
Dat punt is vorig jaar mei al bereikt. Toen verscheen een rapport dat over mensen sprak in termen van hun “netto contante waarde”.
#4
Johan
Vergeleken met andere landen is de gezondheidszorg in Nederland in goede staat. Duitsland failliete ziekenfondsen. UK een onbetaalbare NHS, de USA met hoge uitgaven die niet de hele bevolking dekt. Dus zo slecht is het hier niet.
Als dit artikel over de ingekochte contractzorg gaat (standaardingrepen) dan is het simpel doorverwijzen naar ander ziekenhuis. Is geen drama dit.
Als het hier beter is dan in het buitenland dan zou ik dat graag zo houden. En waarom niet je voorsprong vergroten? Als ik ziek ben, wil ik geholpen worden. Wat er in de VS of Duitsland mogelijk is daarbij irrelevant. Bovendien verwacht ik voor mijn zorgpremie dezelfde behandeling/inspanning als mijn buurman die dezelfde gezondheidsproblemen een half jaar eerder had.
UK een onbetaalbare NHS? Dat kan wel zijn, maar de zorg is er verder wel voor iedereen, en recent onderzoek wijst uit, dat de private financiering (PFI’s) van healthcare projecten daar duurder is dan financiering uit publieke middelen. Ze hebben daar wel hetzelfde probleem als hier, dat veel mensen niet solidair met elkaar zijn en niet extra willen betalen voor die publieke middelen.
Beetje raar dat je ook nog eens je verzekeraar moet beoordelen op hoeveel marktaandeel ze in je provincie hebben om de nodige zorg te krijgen. Zijn de marktaandelen per provincie ergens inzichtelijk gemaakt?
#6
Spam
@JSK [017]: “Nee, mensen willen dat anderen gaan inleveren.”
Ik wil zelf graag meer inleveren voor betere gezondheidszorg. Niet in mijn eentje natuurlijk, want dat kost een hoop geld en levert niets op. Maar collectief, samen met andere veelverdieners, betaal ik graag wat (of veel) meer.
#7
zmmco
Klinkt alsof dat ziekenhuis het er een beetje naar maakt. Blijkbaar zijn er afspraken gemaakt over bulk inkoop om de kosten te drukken (hetgeen in ons belang is!). Zou dit ziekenhuis nu met Achmea iets regelen zodat ze tot het eind van het jaar op maximale capaciteit patienten konden aftikken, dan is de kans groot dat een ander ziekenhuis minder patienten krijgt dan ze hadden afgesproken en waarvoor al was betaald. Dan zouden wij eenvoudige ziektekostenverzekerden daar dus voor op mogen draaien.
Volgens mij is de oplossing heel simpel. Spreek je af dat je X Achmea patienten per jaar wegwerkt, dan weet je ook dat dat er gemiddeld X/52 per week of X/12 per maand zijn. Zodra het er meer worden kun je een wachtlijstje hanteren of mensen verwijzen naar een ziekenhuis waar ze nog wel capaciteit over hebben. Die wachtlijst hadden we vroeger ook, alleen was het toen uit onmacht. Doe mij dan deze oplossing maar.
Stem je personeel af op de afspraken en je zit in december ook niet met een personeelsoverschot wat wij ziektekostenverzekerden volgend jaar weer mogen betalen.
Afgezien van een ziekenhuis dat blijkbaar niet kan plannen en daarmee ook nog eens zonodig in de krant moet komen zie ik het probleem niet.
Wat jij daar uit je duim zuigt is wel heel raar: Je gaat geen mensen op wachtlijsten zetten of weigeren als je wel de capaciteit hebt en de mensen naar jou toe komen.
Ik denk dat de fout eerder aan de andere kant zit: Achmea heeft het aantal zieken onder haar klanten in Tilburg en omgeving onderschat en daarom achteraf bezien een deal voor te weinig behandelingen gesloten met het ziekenhuis daar. Nu willen ze voor de extra klanten niet meer bijbetalen, want dat gaat van de winst af. Ik hou het er maar op dat ik gelukkig niet bij een Achmea-verzekeraar zit (al is dat wel de “collectieve” zorgverzekeraar voor mijn instelling).
Je gaat geen mensen op wachtlijsten zetten of weigeren als je wel de capaciteit hebt en de mensen naar jou toe komen.
Het is toch vreemd als je significant meer capaciteit hebt dan degene die je facturen betaalt bij je inkoopt? Wie betaalt die overcapaciteit dan? Er moet nou eenmaal geplanned worden. Over die planningen worden afspraken gemaakt die in feite betekenen “er gaan X patienten naar jullie en Y patienten naar jullie”. Als je vervolgens van die afspraken afwijkt, is dat raar en inefficient en betekent het dat je je personeel aan het eind van het jaar op de bank hebt zitten.
Nou heb ik niks tegen dergelijke inefficientie, maar ik moet zeggen, ik heb in toenemende mate moeite met het enorme bedrag dat ik maandelijks naar mijn zorgverzekeraar (niet Achmea:)) pomp. Voor een klein deel zijn die kosten direct te relateren aan dit soort planningsprobleempjes. En, ja, vroeger leek alles goedkoper. Helaas besloot de wijze meerderheid toen dat we marktwerking wilden. En daar doen dit ziekenhuis en Achmea volgens mij prima aan mee. Lijkt me niet dat je die partijen er nu op moet aanspreken dat ze goed meedoen.
Overigens is het volgens mij het ziekenhuis dat niet wil betalen. En is het Achmea dat goedkope zorg voor haar verzekerden heeft ingekocht. Dit jaar blijkbaar voor een deel op de verkeerde plek, maar dat moeten ze volgend jaar dan maar rechttrekken.
Het is toch vreemd als je significant meer capaciteit hebt dan degene die je facturen betaalt bij je inkoopt? Wie betaalt die overcapaciteit dan? Er moet nou eenmaal geplanned worden. Over die planningen worden afspraken gemaakt die in feite betekenen “er gaan X patienten naar jullie en Y patienten naar jullie”.
Dat is leuk en aardig, maar wie zegt dat er overcapaciteit is? het ziekenhuis heeft de capaciteit die past bij de regio. Er zijn X patiënten per jaar, dus heeft het ziekenhuis ook X capaciteit. Dat dan ineens één van de verzekeraars van die patiënten begint te piepen, van ho, je mag alleen maar Y patiënten behandelen is precies wat er mis is. Als je zo begint heb je dus straks X-Y mensen die wel behandeld hadden moeten worden, maar niet behandeld worden omdat het “quotum op is”. Als dat het gevolg van marktwerking is, dan moeten we er gisteren mee stoppen.
Duh. Gisteren? Eergisteren! Maar natuurlijk is dit het gevolg van marktwerking. En natuurlijk is dat geen verrassing (althans niet voor mij). Er is immers helemaal geen markt, daarvoor is zowel vraag als aanbod te zeer regiogebonden en is de vraag vaak te klein om gezonde concurrentie binnen die regio aan de gang te krijgen. En je gaat niet bij 3 verschillende ziekenhuizen in de wachtkamer zitten met je gebroken arm om een offerte te vragen.
Maar los daarvan is het
a) niet zo dat Achmea eenzijdig zegt dat er niet meer behandeld mag worden. Het ziekenhuis en Achmea hebben daar samen afspraken over gemaakt. Waarom zou je afspraken maken als je je er vervolgens niet aan houdt? Het is de EU niet.
En is het b) niet zo dat het ziekenhuis een capaciteit heeft die bij de regio past. Dat zou van de zotte zijn; de regio zit immers vol met ziekenhuizen, dat zijn allemaal gewoon commerciele clubs die hun broek proberen overeind te houden door een beetje met elkaar te concurreren.
En dat concurreren betekent hier blijkbaar dat de klanten van Achmea (die goedkoop uit willen zijn) en dit ziekenhuis (dat goede maar iets duurdere zorg biedt) geen match zijn. Ik zie het punt niet. Achmea zegt “onze klanten willen voor zo en zoveel bij jullie terecht” en het ziekenhuis zegt “nou dat is wel erg weinig, vooruit een paar dan”. Gevolg is dat niet iedereen er terecht kan. En dat is nou PRECIES wat de klanten van Achmea willen: dure zorg mijden. Ik zie het punt niet.
Of het echt zo zit, weet ik overigens niet; Achmea heeft heel veel zorgverzekeringen. Sommige met vrije keuze (daar adverteren ze zelfs mee), andere zonder vrije keuze. Het ziet er transparant uit, of het echt zo is kan ik niet overzien. Het is me dan ook niet helemaal duidelijk of het hier om alle Achmea verzekeringen gaat of om bv. alleen Zilveren Kruis Achmea waarvan de klanten worden geweigerd. Als echt alle klanten van alle submerken van Achmea worden geweigerd, dan gaat het mis, want sommige van die submerken adverteren met “vrije keuze” verzekeringen.
#8
Hal Incandenza
“Klinkt alsof dat ziekenhuis het er een beetje naar maakt. Blijkbaar zijn er afspraken gemaakt over bulk inkoop om de kosten te drukken (hetgeen in ons belang is!).”
Als je het in publieke handen brengt dan heb je nog veel meer leverage (want groter). Sterker nog, je kunt gewoon de prijs bepalen.
“De grootste verzekeraar van Nederland koopt 77 procent van de aandelen, zo meldt het bedrijf. Volgens beide partijen komt door de overname de objectiviteit van de site niet ter discussie te staan…..De onafhankelijke positie van Independer wordt gecontroleerd door een Raad van Toezicht onder voorzitterschap van Arthur Docters van Leeuwen…”
Zucht…..tuurlijk…
#10
JSK
Voorspelbaar gevolg: de huisartsenzorg is duurder geworden, het budget is overschreden (en je mag aannemen dat de ziekenhuiszorg goedkoper is geworden). Dus wat doet de minister? Ze snijd in het huisartsenbudget, zonder de taken terug over te hevelen naar de ziekenhuizen.
Ja, omdat we met z’n allen sinds het vorige kabinet minder te besteden hebben (wereldwijde recessie enzo) terwijl het aantal zorgbehoevenden alleen is toegenomen (vergrijzing enzo). Je uitspraak is exemplarisch voor de oorzaak van mijn frustraties: mensen willen zich niet aanpassen aan een veranderende situatie. Met alle schadelijke gevolgen op de langere termijn vandien.
@pedro: alles wat de betaalbaarheid van de zorg bedreigt – van hoge salarissen van medici tot de afkalvende solidariteit tussen zieke en gezonde burgers is het gevolg van “marktwerking”? Oke, duidelijk.
Ik geloof dat je het centrale punt niet helemaal hebt begrepen. De huisartsen hebben (naar alle waarschijnlijkheid, ik heb daar geen onderzoek naar gedaan) de totale zorgkosten omlaag gebracht, door werk over te nemen van ziekenhuizen en dat goedkoper te gaan doen. Dan moet je ze daar vervolgens niet voor gaan straffen, als je echt de zorg zo goedkoop mogelijk wil houden.
Bezuinigen op daklozenopvang is ook een goed voorbeeld. Natuurlijk spaart het geld uit in het budget van de gezondheidszorg, maar als totale samenleving ben je duurder uit.
Je zou ook kunnen accepteren dat het budget van de zorg nu eenmaal stijgt, vanwege de vergrijzing, en vanwege het door de zorg laten oplossen van onze maatschappelijke problemen.
Juist de overheid trekt vaak niet de consequentie uit het eigen handelen.
De kostenstijging in de zorg hoeft toch niet per definitie in het zorgbudget te worden opgelost?
Juist de huisartsen hebben zich in mijn voorbeeld aangepast aan een veranderende situatie: ze hebben taken overgenomen van ziekenhuizen, en gedragen zich als ondernemers die winst willen maken.
Als je daar als overheid de consequenties niet van wilt accepteren, dan is het waarschijnlijk efficiënter de zorg maar weer door de overheid te laten organiseren. En dus goedkoper.
Ik geloof dat je het centrale punt niet helemaal hebt begrepen.
De huisartsen hebben (naar alle waarschijnlijkheid, ik heb daar geen onderzoek naar gedaan)
Ik heb het “verkeerd begrepen” maar je hebt geen cijfers om dit te onderbouwen? Sterk hoor.
De kostenstijging in de zorg hoeft toch niet per definitie in het zorgbudget te worden opgelost?
Uhm.. waar dan wel?
Als je daar als overheid de consequenties niet van wilt accepteren, dan is het waarschijnlijk efficiënter de zorg maar weer door de overheid te laten organiseren. En dus goedkoper.
Nou ja, de overheid is natuurlijk min of meer monopsonist op de “zorgmarkt”. Die besluit nu eenzijdig de prijzen iets te verlagen, maar het zijn de huisartsen die gewend zijn geraakt aan hun hogere inkomen die het niet willen accepteren.
Daarom vind het hele “marktwerking” verhaal zo bizar. We hebben een sterk gereguleerde markt waarin de overheid bepaalt welke zorg wordt ingekocht tegen welke (minimale) prijs en de verzekeraars er voor moeten zorgen dat consumenten en aanbieders van de zorg efficient reageren op quasi-markt prikkels.
Jammer dat je het protest van de huisartsen reduceert tot of ze genoeg geld krijgen. Artsen voelen zich verantwoordelijk voor hun patiënten (en terecht), en het gaat ze dus ook om de zorginhoudelijke consequenties voor hun patiënten.
Ze kunnen de patiënten natuurlijk gewoon doorsturen naar de ziekenhuizen, net als vroeger. Dat is duurder, maar dat is dan niet meer het probleem van de huisartsen. Huisartsen zijn zo’n beetje het meest kostenefficiënte onderdeel van de hele zorg. Daar moet je een beetje voorzichtig mee omspringen.
Kijk, natuurlijk hebben individuele zorgleveranciers geen overzicht over het geheel, en kom je op basis van het geheel soms tot een andere belangenafweging dan de inhoudelijke professional. Maar om dan klakkeloos de kant van de minister te trekken als ze een conflict heeft met huisartsen, zoals jij doet, lijkt me onverstandig. Haar prikkels zijn immmers ook niet in lijn met wat het efficiënts is voor de maatschappij (want politiek en departementaal).
Maar om dan klakkeloos de kant van de minister te trekken als ze een conflict heeft met huisartsen, zoals jij doet, lijkt me onverstandig
Van wat ik heb begrepen van de discussie had de minister een klein puntje: huisartsen zijn de laatste jaren – inderdaad door de uitbreiding van het takenpakket – flink meer gaan verdienen. Dat in naam van kostenbeheersing ook op hun wordt gekort lijkt ogenschijnlijk niet minder dan redelijk.
(Nu kan je wel gaan lullen over de hypothetische kostenbesparingen die de uitbreiding van het takenpakket van de huisarts tot gevolg heeft gehad, maar je zegt zelf dat jij ook niet weet of deze daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Voor hetzelfde geldt heeft de laagdrempeligheid van de huisartsenzorg extra vraag uitgelokt.)
Maar in plaats van een redelijk tegenargument moest er gedemonstreerd en gedreigd (“als wij gekort worden sturen wij ze door naar duurdere zorg”) worden. Dat bedoel ik met “niet willen inleveren”. Als je het aan de zorgconsument en zijn behandelaar vraagt mag er in geen geval gekort worden op de desbetreffende zorg (of de vergoeding daarvoor). Tsja, op die manier sukkelen we verder net zolang totdat het geld echt op is. En dat moment lijkt dichterbij te komen.
Ik snap niet helemaal wat jij bedoelt. Dat de kosten van de huisartsenzorg omhoog zijn gegaan betekent niet dat huisartsen dus meer zijn gaan verdienen. Ze hebben ook meer werk gekregen (namelijk de taken die eerst door de ziekenhuizen gedaan werden). Wellicht dat deze verrichtingen beter betaald werden, maar dat is dan ook niet onredelijk, dat kregen de ziekenhuizen er immers ook voor.
Vergeet ook niet dat huisartsen vaak werknemers hebben. Dus ja, misschien betekent die extra werkzaamheden dan wel meer geld, maar dat is dan besteend aan een extra praktijkverpleegkundige, nodig om dat extra werk te doen. Haal je het extra werk weg, maar hou je de taken, zit de huisarts dus met het probleem dat hij iemand nodig heeft om het werk te doen, maar die niet meer kan betalen.
Je gelooft de minister klakkeloos als ze iets roept over huisartsen, eigenlijk alleen omdat je dat beter uitkomt voor het beeld dat je toch al van de gezondheidszorg had. Niet omdat deze minister nou zo betrouwbaar is.
Zoals in het rapport van de algemene rekenkamer te lezen staat is er sprake van een grote mate aan misinformatie over de kosten van de zorg.
“Onze belangrijkste conclusie is dat de minister van VWS over weinig
inzicht in de ontwikkeling van de zorguitgaven beschikt en dat zij niet
afdoende mogelijkheden heeft om deze tijdig te beheersen. De mogelijkheden die de minister wél heeft, benut ze bovendien niet optimaal. Mede daardoor kan zij haar verantwoordelijkheid voor de betaalbaarheid van de zorg niet voldoende waarmaken.
Dit blijkt uit het feit dat het BKZ telkens overschreden wordt, terwijl
herhaaldelijk getracht wordt om dit tegen te gaan. De voornaamste
onvolkomenheden bij de uitgavenbeheersing zijn de volgende:
1. onvoldoende evenwicht tussen inkomsten en uitgaven (§ 2.2);
2. gebrekkige effectiviteit van de beheersingsinstrumenten (§ 2.3);
3. onbekende effectiviteit van de compenserende maatregelen (§ 2.4);
4. niet actuele en onduidelijke informatievoorziening (§ 2.5).”
Het is daarom komisch om te zien dat men hier meent de gevolgen van beleid wel te kunnen overzien, terwijl daarvoor elke basis ontbreekt.
Wat #37 aanbrengt (De huisartsen hebben de totale zorgkosten omlaag gebracht, door werk over te nemen van ziekenhuizen en dat goedkoper te gaan doen) is wel de reden geweest om zorgtaken over te hevelen van ziekenhuizen naar huisartsen. De cijfers zullen vast ook wel bestaan (al zal Schippers haar best doen ze niet al te bekend te laten worden), maar een beetje logisch nadenken zou ook zonder cijfermateriaal je wel naar die conclusie moeten leiden.
@JSK: kom jij dan maar met bewijs dat de huisartsen meer zijn gaan verdienen. Jij roept net zo goed dingen die je niet met cijfers ondersteund. Preciezer gezegd, geen enkele van jouw beweringen (waar wij weer op reageren) heeft enige bronvermelding.
Het is dus bij uitstek een zwaktebed om daarover te gaan zeuren. Het is vrij logisch te veronderstellen (zie voor de argumenten maar bij Bismarck of mij) dat het kosten bespaard heeft taken over te hevelen van de ziekenhuizen naar de huisartsen, dat was immers het hele doel van de operatie en dat huisartsen goedkoper zijn dan ziekenhuizen mag algemeen bekend worden verondersteld (dat is immers de rationaal achter het bestaan van de huisarts). Het kan zo zijn dat dit niet waar is gebleken, maar zonder cijfers te zien is dat niet logisch.
Wij gaan ook op jouw argumenten in, doe eens een beetje je best en ga in op de inhoud.
Ik ben ook wel benieuwd naar de bewijzen van JSK, zeker nu hij jou verwijt niet met bewijzen te komen. Ik heb hem in 24 ook al gevraagd wat te bewijzen, maar daar reageert ie niet op.
Om het in zijn eigen woorden te zeggen: “je hebt geen cijfers om dit te onderbouwen? Sterk hoor.”
“alles wat de betaalbaarheid van de zorg bedreigt – van hoge salarissen van medici tot de afkalvende solidariteit tussen zieke en gezonde burgers is het gevolg van “marktwerking”? Oke, duidelijk”
Nee niet alles. Ik heb 2 zaken aangegeven. En je hebt mijn punt weer eens niet begrepen (of wel begrepen, maar je maakt daar je eigen interpretatie van en reageert daar op).
Maar om je een beetje antwoord te geven: ja, marktwerking zorgt inderdaad voor hogere salarissen bij hoger opgeleiden. Als je daar over klaagt, ben je dus beter uit met zorg in overheidshanden. Als je over afkalvende solidariteit begint, ben je ook al weer beter af bij de overheid dan met marktwerking. Marktwerking heeft ook wel voordelen hoor, zoals een bepaalde efficiencyverbetering, maar de winst die daar mee gemaakt wordt, verdwijnt in particuliere zakken, terwijl aan de andere kant de kosten juist toe nemen, doordat reclame gemaakt moet worden en meerdere directies betaald moeten worden.
Maar dat betoog ik wel vaker: ik ben een groot voorstander van marktwerking en concurrentie, maar dan alleen op gebieden waar een echte vrije markt bestaat, waar producenten gedwongen worden te concurreren met hun prijzen. In de gezondheidszorg is daar geen sprake van. Ja, ok, bij huisartsen nog een klein beetje, maar bij ziekenhuizen al veel minder en bij de verzekeraars nauwelijks.
Pedro: Marktwerking heeft ook wel voordelen hoor, zoals een bepaalde efficiencyverbetering,
Is dat niet ook maar retoriek uit de hoek van de vrijemarktjongens? Alsof al die grote concerns zo vreselijk efficiënt werken en niet bureaucratisch zijn.
Ik begrijp werkelijk niet waarom een overheidsbedrijf of nonprofit automatisch inefficiënt zou zijn. Dat ligt er toch maar aan hoe men het organiseert en bestuurt. Zulke organisaties moeten natuurlijk niet lui worden, en er altijd op gericht blijven de belastingbetaler geld te besparen wanneer dat kan. Dat kan je deel laten zijn van de bedrijfscultuur.
“Is dat niet ook maar retoriek uit de hoek van de vrijemarktjongens? Alsof al die grote concerns zo vreselijk efficiënt werken en niet bureaucratisch zijn
Nee, dat is niet alleen maar retoriek, maar het probleem is, dat lang niet iedere markt een vrije markt is. Een vrije markt heeft veel aanbieders (en een lage toegangsdrempel voor nieuwkomers) en veel vragers, en daar kan aan worden getoond, dat de grote concurrentie er automatisch voor zorgt, dat de aanbieders de kosten drukken, en dat de verkoopprijzen de kostprijs zullen benaderen (kleine winstmarges dus). De markt van de gezondheidszorg (geldt ook voor spoorwegen, elektriciteit, telecom, enz) is echter helemaal geen vrije markt. Dat zijn allemaal markten waarop een relatief klein aantal aanbieders actief is, waar bijna geen nieuwe aanbieders op kunnen komen (vanwege de enorme investeringen), en waar de aanbieders bij het bepalen van de verkoopprijs meestal dus ook niet kijken hoe veel het hen kost om hun product te maken, maar de verkoopprijs baseren op de verkoopprijs van de paar concurrenten, die ze gemakkelijk in de gaten kunnen houden. De concurrenten doen dat ook en zo houden ze samen de prijzen hoog. Zo een markt noemen we een oligopolie, en de theorie bewijst daar meteen ook bij, dat we in dat geval als consumenten zelfs beter af zijn met een monopolie, omdat een monopolie aan winstmaximalisatie doet en de prijzen nooit boven dat punt van maximale winst uit zal laten komen. In een oligopolie kunnen ze die maximale winst ook berekenen, maar zullen ze hun prijzen boven dat punt stellen, in de verwachting dat de weinige concurrenten daar in mee gaan Dat levert hen namelijk meer winst op dan wanneer ze op prijzen gaan concurreren en daardoor ruim beneden het punt van winstmaximalisatie uit komen.
“Ik begrijp werkelijk niet waarom een overheidsbedrijf of nonprofit automatisch inefficiënt zou zijn. Dat ligt er toch maar aan hoe men het organiseert en bestuurt. Zulke organisaties moeten natuurlijk niet lui worden, en er altijd op gericht blijven de belastingbetaler geld te besparen wanneer dat kan. Dat kan je deel laten zijn van de bedrijfscultuur”
Die organisaties zijn ook niet per definitie inefficiënt en op veel markten zijn zij zelfs veel efficiënter dan particuliere initiatieven. Ik vind de kort geleden verzelfstandide postbezorging daarbij eigenlijk wel een mooi voorbeeld. Ieder van de 3 nu werkzame postbezorgingsbedrijven kan in principe efficiënter genoemd worden dan de vroegere PTT / KPN. De lonen zijn een stuk lager, de druk om alsmaar efficiënter te werken en zo meer klanten in de wacht te slepen is groter, enz. Uiteindelijk komen er 3 bezorgers per dag aan je deur, die alle 3 individueel efficiënter zijn dan de ene postbezorger, die vroeger aan de deur kwam, maar gezamenlijk zijn zij helemaal niet efficiënter dan die ene persoon. Dit soort ‘efficiencyverbeteringen’ kosten de consumenten alleen maar geld.
#11
L.Brusselman
Marktwerking in de gezondheidszorg heeft niets met efficiency te maken.
Het is een ideologische maatregel geweest die in te voeren.
Ik zie ze nog staan met hun verklaring”het wordt er echt niet duurder door voor de client”stelletje verkwanselaars.
De zorgkosten worden er wel hoger door. Het voordeel is natuurlijk dat we als consument meer tijd kunnen besteden aan de jaarlijkse keuze van de zorgverzekeraar. Ook houden de tv-spotjes van de zorgverzekeraars, tussen de postbus 51-spotjes door, [http://tinyurl.com/bs3axpr] onze tv-zenders in de lucht.
En dat zijn nog maar twee redenen om die marktwerking te verfoeien.
Er verdwijnt geld naar zaken die niets met gezondsheidzorg te maken hebben.
#12
Bismarck
@44: Tja, we weten wel dat je je botte periodes hebt, maar probeer anders gewoon eens na te denken:
-Hoeveel tijd vergt een handeling van een specialist + assistentie in een ziekenhuis
-Hoeveel tijd vergt het van een huisarts + assistentie
-Wat zijn de huurkosten van een ruimte in een ziekenhuis
-Wat zijn de huurkosten van een ruimte in een huisartsenpraktijk
-Wat is het loon van een specialist + assistentie in een ziekenhuis
-Wat is het loon van een huisarts + assistentie
(er zijn natuurlijk ook materiaalkosten maar die beschouw ik hier relatief klein/gelijk).
Je moet toch wel erg onrealistisch omgaan met de parameters, wil je de huisarts duurder uit laten komen.
#13
MrOoijer
“Marktwerking” – met de patient als dupe. Terwijl dat degene is om wie het draait. Kennelijk is de patient het product geworden ipv de klant te zijn.
Maar goed, er is een serieus logisch probleem in de opstelling van Achmea. Noem het gemiddelde aantal opnamen in dit ziekenhuis N dan zal dat jaarlijks een vrij kleine variatie hebben (immers, men optimaliseert), maar welke zorgverzekeraar een patient heeft kan het ziekenhuis niet beïnvloeden. Dus als a% het marktaandeel is van Achmea in de regio, dan is het geschatte aantal patienten van Achmea in een jaar een binomiale verdeling en die heeft een vrij grote spreiding: sqrt(Na(1-a)). Achmea heeft landelijk ongeveer 25% van de markt, dit is dus ongeveer 0,4.sqrt(N). Om niet elke paar jaar een discussie te hebben over overschrijdingen van een budget, moet het budget dus flink BOVEN het gemiddelde van Na zitten, liefst twee standaardeviaties, maar zelfs dan zal het ziekenhuis eens in de 20 jaar het budget overschrijden, vanwege de statistiek, en niet vanwege hun eigen handelen.
Onzin? Ik constateer slechts wat je zelf niet waarneemt. Je denkt ongetwijfeld heel slim te zijn met je statistische argument, maar je mist de grote lijn. En die is dat budgetten jaar-in-jaar-uit blijven stijgen, sneller dan de loon- en BBP-stijging, en dat dat d’r volgens het CPB toe leidt dat we ergens in 2040 40% van ons geld uitgeven aan zorg als d’r niets gebeurd. Dat wordt grotendeels door de vergrijzing veroorzaakt, maar ook door ‘betere’ diagnostiek, duurdere apparatuur en andere toeters en bellen.
Het is niet zoals met snelheidscontroles dat je moet uitkijken voor ‘false positives’; zorg is geen spel waarbij het geen probleem is als er mensen te hard rijden (danwel dat er ziekenhuizen zijn die over hun budget heen gaan). Je wilt juist dat je ziekenhuizen al in september door hun budget heen zijn. Want anders houd je ze niet strak genoeg, en gaan ze straffeloos de grenzen van je budget opzoeken. De zorg is rupsje nooitgenoeg.
Uiteindelijk moet al die zorg betaald worden. En die zorg wordt betaald door belastingbetalers.
“Onzin? …. En die is dat budgetten jaar-in-jaar-uit blijven stijgen, sneller dan de loon- en BBP-stijging, en dat dat d’r volgens het CPB toe leidt dat we ergens in 2040 40% van ons geld uitgeven aan zorg als d’r niets gebeurd. Dat wordt grotendeels door de vergrijzing veroorzaakt, maar ook door ‘betere’ diagnostiek, duurdere apparatuur en andere toeters en bellen”
En dat heeft dus niks met hogere inkomens van huisartsen of specialisten te maken. Als we willen besparen, kunnen we ook gaan besparen op dure apparatuur en de andere toeters en bellen, maar door de privatiseringen hebben we daar feitelijk geen enkele invloed meer op.
Het percentage van 40% van ‘ons inkomen’ is volgens mij volledig uit de lucht gegrepen. Op dit moment zitten we met ongeveer 10% van ons bbp, dat naar gezondheidszorg gaat. Maar goed , afhankelijk van hoe je ‘ons inkomen’ definieert en welke premies je er bij rekent of niet, kun je dat altijd wel recht praten. De lagere inkomens betalen nu al bijna 40% van hun bruto inkomen aan premies. De hogere inkomens betalen dankzij het maximumloon waarover premies worden geheven een lager percentage naarmate ze meer verdienen.
Als we op deze manier gaan redeneren, wil ik nog wel een andere reden geven, waarom het percentage van de gezondheidszorg in onze uitgaven toe neemt: door alle bezuinigingen van de laatste jaren stijgt dat aandeel zelfs als we geen cent meer aan gezondheidszorg uit zouden geven. Dat is dus een totaal zinloze discussie. We kunnen alleen naar inkomsten en uitgaven kijken en zien of we ons systeem op solidariteit (waarbij de zwaarste lasten voor de sterkste schouders zijn) of op basis van het recht van de sterkste baseren. De laatste decennia bewegen we ons steeds meer in de richting van het recht van de sterkste (waarbij de sterkste schouders steeds meer bepalen welke behandeling verricht wordt en wie daar aanspraak op kan maken), en dat is mede oorzaak van al die dure behandelingen en dure apparatuur.
Zoals ik al zei, je hebt het over een heel ander onderwerp. Ik zeg alleen maar dat de budgettering geen goede methode is op deze manier. Kijk, dat (tweeling)ziekenhuis in Waalwijk en Tilburg heeft een capaciteit van 150.000 verrichtingen per jaar, en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt. Daar is dus niets mis mee, nee, dat is zelfs goed om de kosten te drukken. Wat Achmea doet is contraproductief, want de vaste kosten lopen gewoon door. Het is de ergste vorm van suboptimalisatie die je maar kunt voorstellen. En de reden die Achmea aanvoert is ook nog onjuist: het ziekenhuis overschrijdt het afgesproken budget. Maar het is niet het ziekenhuis die daar invloed op heeft, maar de patient, want die bepaalt waar hij verzekerd is.
Ik begrijp dat Achmea maar een klein markt aandeel heeft in die regio, iets van 8%, en het gaat dus om ongeveer 500 verrichtingen die hier niet zullen worden uitgevoerd. De schade voor dit ziekenhuis is dus niet zo groot. Patienten moeten naar elders gaan of wachten tot bolgend jaar. De maatregel gaat dus ook nog ten koste van de kwaliteit van de zorg.
Zorgverzekeraars zijn veel te machtig in dit systeem. En het wordt alleen maar erger.
“Kijk, dat (tweeling)ziekenhuis in Waalwijk en Tilburg heeft een capaciteit van 150.000 verrichtingen per jaar, en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt”
Dat is een duidelijk probleem, tenzij ze precies kunnen voorspellen hoe veel mensen ziek worden / behandelingen nodig hebben. Daar zitten nu eenmaal schommelingen in. Een ziekenhuis moet dus overal een bepaalde overcapaciteit hebben, of we moeten vinden dat sommige mensen maar moeten wachten op (sic) of afzien van een behandeling.
“Wat Achmea doet is contraproductief, want de vaste kosten lopen gewoon door”
Wat Achmea doet is gewoon asociaal. Zij weigeren om mensen te laten behandelen, omdat dat hun winsten aan kan tasten, en het maakt geen reet uit, of je je premie wel of niet hebt betaald.
“Maar het is niet het ziekenhuis die daar invloed op heeft, maar de patient, want die bepaalt waar hij verzekerd is”
De patiënt bepaalt niet wanneer hij ziek wordt en een beroep op zijn verzekering moet doen. Helaas moeten we vast stellen, dat in het huidige systeem de patiënt afhankelijk is van de winstmarges van de verzekeraar wanneer hij behandeld wil worden. Ik denk dat we het over Achmea wel eens zijn met elkaar. Je zult idd maar een van die 500 zijn. In het verleden werd je op een wachtlijst geplaatst omdat er onvoldoende capaciteit was. Nu wordt je op een wachtlijst geplaatst, wanneer de winst van een aandeelhouder wat minder dan verwacht kan worden, terwijl er voldoende capaciteit is.
@pedro Oh sorry – Jan van Rongen = MrOoijer. Dat overkomt me wel eens vaker, dan vergeet ik op welke computer ik zit te werken met welke browser.
Verder zijn we het geheel eens. Ja, het is ook asociaal. Maar dat zijn ze allemaal. Een jaar geleden brak mijn vrouw haar arm (heftig), met vliegende sirene naar het Ziekenhuis in Genk, Belgie. Zaak provisorisch rechtgezet en in het gips in afwachting van een operatie. Zegt mijn zorgverzekeraar: er zijn ook verrichtingen gepleegd die niet spoed-eisend waren. Betaal die maar zelf.
Prachtig ziekenhuis daar trouwens. Je kunt je beter in Belgie laten opnemen als er keus is.
#14
Olav
Ik zie Hansje Hoogervorst daar nog zitten, met zijn kotsgebaar.
#15
Harm
Kort geleden stond hier een bijdragemet allemaal mooie grafiekjes die onder andere lieten zien wie in Nederland boven de Balkenendenorm verdient. Helaas kan ik die pagina niet terugvinden.
Ik zat er naar te kjken en -het was niet uitgesplitst, jammer- wat me opviel was, dat dit veelal voorkwam (om niet te zeggen vooral voorkwam) in bedrijfstakken, zoals de gezondheidszorg, die onlangs geprivatiseerd zijn. En bij de banken natuurlijk.
Die absurd hoge salarissen schijnen het gevolg te zijn van het bestaan van een soort monopoliepositie, of schijnconcurrentie, hoe je het ook maar noemen wilt, in sectoren waar de burger gewoon geen alternatief heeft, geen uitwijkmogelijkheden.
Ik geloof er absoluut niet van dat die zogenaamde privatisering de publieke dienstverlening goedkoper heeft gemaak. Die dienstverlening is eerder verworden tot een van de melkkoetjes van de bestuurlijke elite.
En dat -na bewezen betrouwbaarheid- ook zullen blijven doen.
Af en toe zit er natuurlijk wel eens eentje tussen die inhoud probeert te geven aan zijn functie, maar dat betekent dan ook gelijk een rel. Wil je dat doen, dan moet je heel sterk in je schoenen staan. Nou is het spelletjes eigenlijk al vastgelopen, en wat doen de heren? Ze graven zich nog dieper in.
#16
Peter
Nu dit bekend is geworden èn mensen ook weten dat Achmea wel geld heeft om 77 procent aandelen Independer te kopen èn de AFM liet weten dat zo’n 40 vergelijkingssites van financiële producten slecht in elkaar steken, zullen alle klanten nu wel haast maken om over te stappen op een andere verzekeraar en zeker niet op Independer gaan kijken waar ze het beste heen kunnen.
Marktwerking werkt natuurlijk optimaal als de klant doet, wat-ie moet doen ;-)
#17
Bismarck
@43: Dat is wel grappig, want vorig jaar nog vond Achmea Independer helemaal niet objectief en onafhankelijk. Zie 0:43 voor de woordvoerder van Achmea die dat letterlijk zegt.
Een marktkoopman draait met alle winden mee om van z’n handel af te komen.
#18
JSK
@70: Kijk, dat (tweeling)ziekenhuis in Waalwijk en Tilburg heeft een capaciteit van 150.000 verrichtingen per jaar, en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt. Daar is dus niets mis mee, nee, dat is zelfs goed om de kosten te drukken.
Volgens mij begrijpt deze meneer de ballen van optimalisering. :P
@JSK: Heb je nog andere argumenten dan dat JIJ het zegt? Dat is niet erg overtuigend to say the least. Kennelijk verkondig ik een boodschap die je niet bevalt, maar dat wil nog niet zeggen dat het niet klopt. Verzin iets beters.
#19
Hal Incandenza
@72
Dat hangt er vanaf of e.e.a. vraag of aanbod gestuurd is dunkt me.
Nee, dat hangt er van af of je het vanuit het perspectief bekijkt van het ziekenhuis (zoveel mogelijk opereren tegen zo laag mogelijke kosten) of vanuit het ministerie (totaal aan zorgkosten omlaag).
#20
Hal Incandenza
Als er meer vraag dan aanbod is, dan is het is optimalisatie om je hele capaciteit te gebruiken (prijs per handeling zo laag mogelijk en het is niet alsof ze later niet uitgevoerd worden). Dan is het dus jammer als behandelingen niet worden uitgevoerd (in dit jaar) omdat de verzekeraar geen budget meer heeft. Vice versa (aanbod>vraag) is dat andersom (onnodige handelingen?).
Hmmm.. het lijkt me toch niet optimaal om de laagste prijs per handeling te bereiken?* Het is optimaal om de laatste behandeling precies zoveel te laten kosten als de behandelde deze waardeert.
*dat is alleen optimaal als je het aantal behandelingen wil maximeren (ofzo)
#21
Hal Incandenza
Zo ingewikkeld is het niet wat ik zeg hoor. Als de behandeling nou eenmaal uitgevoerd moet worden (ze zijn medisch), dan kun je het maar het beste zo efficiënt mogelijk gebruik maken van je capaciteit. Jij bent toch econoom, dan moet je het kunnen begrijpen (ofzo).
“Het is optimaal om de laatste behandeling precies zoveel te laten kosten als de behandelde deze waardeert.”
Volgens mij is optimaal als we dat met zijn allen beslissen, als in democratisch. En dat daar inderdaad dingen buiten vallen is een realiteit. Het aan de verzekeraars overlaten is alleen een gekke gang van zaken. Voor de rest kun je natuurlijk alle zorg die wil zelf inkopen (als in niet uit een collectieve regeling zoals een verzekering).
Ik zeg dan ook niet dat het ingewikkeld is, ik zeg dat het niet klopt. Misschien een automatisme om te denken dat “oneens zijn met” gelijk staat aan “niet begrijpen wat wordt gezegd”.
Als de behandeling nou eenmaal uitgevoerd moet worden (ze zijn medisch),
En dat klopt dus niet. Dat soort emotionele sentimenten (“geen kosten zijn te hoog voor je gezondheid”) verstoort de discussie. Geen behandeling moet.
Volgens mij is optimaal als we dat met zijn allen beslissen, als in democratisch.
Dan beslis ik liever democratisch over in dezelfde muntunie zitten als Griekenland, dan over hoeveel zorg jij moet ontvangen.
Volgens mij hebben jullie een verschillend begrip van efficiëncy. De een vind het efficiënt om de patiënten zo veel en zo goed mogelijk te behandelen. De ander meet efficiëntie af aan de hoeveelheid winst die gemaakt wordt.
Ikzelf vind in de gezondheidszorg de zorg voor de patiënten het belangrijkste. Winsten wat minder. Het gaat alleen om de bereidheid voor bepaalde handelingen te betalen of niet. Wie zich op winsten concentreert is meestal alleen bereid te betalen voor behandelingen voor zichzelf. Wie behandelingen voor iedereen even belangrijk vindt, kijkt of hij zelf zo een behandeling aan zou nemen, en is bereid daar voor te betalen, ook voor aanderen.
Ik heb het niet over winst. Ik besef alleen dat elke euro die wij uitgeven aan zorg, niet kunnen besteden aan armoedebestrijding, pensioenen, milieubescherming, onderwijs, veiligheid en talloze andere belangrijke zaken.
Erg gevaarlijk om je financiele kortzichtigheid te maskeren als menslievendheid.
Dat heeft niks met het argument te maken, dat jij efficiëncy alleen in financiële termen kunt zien, terwijl er heel veel andere factoren mee kunnen spelen. Dat is nu precies wat ik financiële kortzichtigheid zou noemen. Je bent verblind door Mammon. Het ziekenhuis is voor jou efficiënt als er geen geld bij hoeft, en om dat te bereiken laat je graag een paar patiënten op de stoep staan, die je naar volgend jaar of een ander ziekenhuis verwijst. Dat een ander ziekenhuis in de buurt even goed is en nog volop patiënten kan behandelen, bewijs je nergens, en behandeling volgend jaar is precies de instelling, die de wachtlijsten op heeft geleverd.
Ach en je kan mij met een stropop natuurlijk weer wel van iets beschuldigen, in dit geval financiële kortzichtigheid, maar ik heb nergens gezegd, dat we niet goed op ons geld moeten passen. Er zijn doodgewoon andere politieke keuzes, die we kunnen maken. Alle nutteloze investeringen, die we de laatste jaren in schijnveiligheid hebben gedaan, bijvoorbeeld, hadden we veel beter kunnen besteden. In de gezondheidszorg, in het onderwijs en al die andere mooie doelen.
#22
gronk
@70: MrOoijer/van rongen: en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt. Daar is dus niets mis mee, nee, dat is zelfs goed om de kosten te drukken.
Gast, echt. Je hebt *of* teveel geluisterd naar de zorgmaffia, of je bent gewoon de weg kwijt. In ieder geval weet je to-taal niet waar je het over hebt.
Het gaat er helemaal niet om of de zorg ‘efficient’ werkt. Dat is alleen relevant voor de zorgsector zelf. Waar het om gaat is het totaalplaatje. Om maar een voorbeeld te geven:
Behandeling X kost 400 euro per patient, bij 1.000 behandelingen. Bij 10.000 behandelingen kost diezelfde behandeling 100 euro. Hartstikke goed denkt het ziekenhuis, efficientieverbetering van 300%! Maar 1000 behandelingen kosten 4 ton, en 10000 behandelingen kosten nog altijd 1 miljoen euro. En dat miljoen moet *wel* ergens vandaan komen.
De functie van zorgverzekeraars is *bij uitstek* om de alsmaar stijgende kosten in bedwang te houden. Zij mogen van de politiek het vuile werk opknappen om of het volume van zorgbehandelingen omlaag te krijgen of de prijzen van behandelingen (en liefst beide). Politici hebben dat proces uitbesteed aan verzekeraars omdat ze daar zelf niet toe in staat zijn. Je had je maar een klein beetje hoeven in te lezen in het hele zorgcircus om dat door te krijgen.
Zolang mensen zoals jij nog steeds denken dat alles behandeld moet worden, zolang zullen de zorgkosten de pan uit blijven rijzen. Want he, ik wil iedere dag een MRI-scan. Omdat het kan. Omdat dat zo efficient is voor het ziekenhuis. En jij bent een asociale hufter als jij mij dat ontzegt, want mijn arts zegt dat je niet vroeg genoeg kunt zijn met het ontdekken van kanker. Dat dat lekker incasseren is voor zo’n ziekenhuis, dat zal mij niet boeien. De rekening is toch voor de belastingbetaler.
“Zolang mensen zoals jij nog steeds denken dat alles behandeld moet worden” – stropop, stropop, stropop. Denk je echt dat mensen voor de lol hun arm breken of in een MRI-scanner gaan liggen, of even een sonde in hun maag laten komen omdat ze een beetje maagpijn hebben? Of een litertje contrastvloeistof drinken voor hun plezier en dan kotsmisselijk worden? Of zich lekker laten catheteriseren (gaat een buisje bij je lies in de ader, en die zoekt zich dan een weg naar je hart) maar dan gaat er iets mis en lig je meteen op intensive care?
Niks stropop. Overdiagnosticering. Dat begrip moet zo’n expert als jij vast wel kennen.
Kwootje, want de uitsmijter zit iets verderop in ’t artikel:
Similar patterns appear in a new study by James Andrews, a sports medicine orthopedist. He scanned the shoulders of 31 professional baseball pitchers. Their MRIs showed that 90 percent of them had abnormal cartilage, a sign of damage that would typically lead to surgery. Yet they were all in perfect health.
Geef artsen de vrije hand (en heel veel diagnostische middelen) en ze vinden altijd wel *iets* wat behandeld kan worden. Geef patienten de vrije hand en ze hebben altijd wel ergens last van.
De stropop is dat jij mij een opinie toedicht die ik niet heb. En daarom slaat de rest van je opmerkingen ook nergens op.
Overdiagnosticering is een probleem, ja, maar wel in de VS. In Europa is het ooit wel eens onderzocht, landen met elkaar vergelijken, etc. Helaas- ik herinner me nog maar één concreet onderzoeksresultaat van een jaar of 10 terug, nl. dat de NL-se huisartsen veel minder doorverwijzen of medicijnen voorschrijven dan hun buitenlandse collegae. De poortwachterfunctie van de Nederlandse huisarts is in ons stelsel heel erg belangrijk. Juist dat staat nu onder druk.
De stropop is dat jij mij een opinie toedicht die ik niet heb.
Owgot. Zal ik het dan voor je uitspellen? Als ik zeg: ‘Ha, MrOoijer wil over niet al te lange tijd 40% van z’n inkomen wegdragen naar de zorg.’ dan stel ik niet dat dat jouw mening is. Dat volgt uit jouw stelling dat ziekenhuisbudgetten verhoogd moeten worden, omdat er nu –volgens jou door puur toeval– een ziekenhuis over z’n budget gaat. Als budgetten verhoogd worden, dan gaan ziekenhuizen meer opereren, of ze gaan duurdere speeltjes in huis halen om hun budget vol te maken. Dat is wat ze deden in de jaren 90, en dat zullen ze altijd doen. D’r is namelijk geen grens aan de hoeveelheid zorg die je kunt verlenen.
En omdat zorg uit algemene middelen wordt betaald (via je basisverzekering, maar ook uit de awbz-premies die je maandelijks via je salaris betaald) zorgt dat ervoor dat de zorgpremies voor *iedereen* hoger worden.
“Dat volgt uit jouw stelling dat ziekenhuisbudgetten verhoogd moeten worden, omdat er nu –volgens jou door puur toeval– een ziekenhuis over z’n budget gaat.”
Je begrijpt er echt niets van, want ook dat was mijn stelling niet. Zo’n domme reaguurder als jij heb ik hier nog nooit meegemaakt. Ik zeg helemaal niet dat het ziekenhuis over z’n budget gaat. Concreet gaat dit zhs voor 8% van zijn budget (verzekerden bij Achmea) over een grens. Misschien zitten ze er voor de andere 92% er wel flink onder, wie zal het zeggen.
Dat was mijn punt, je begrijpt het nog steeds niet, dus de groeten.
#23
gronk
@090/MrOoijer: dus als jij de consequenties van je eigen opmerkingen niet inziet, ben ik dom? Je moet de politiek ingaan. Ik geloof dat ze bij de PVV nog wel een paar blaatapen kunnen gebruiken.
Debielen, zijn dat mensen die andere mensen beschuldigen van hetgeen ze zelf doen?
#24
MrOoijer
Was me niet opgevallen dat jij ooit argumenten hebt gebruikt. Ik citeer je even uit je verzameld werk:
“Je hebt *of* teveel geluisterd naar de zorgmaffia, of je bent gewoon de weg kwijt. In ieder geval weet je to-taal niet waar je het over hebt.”
Dag gronkie.
#25
Harm
Het is duidelijk dat je er niet van kunt uitgaan bij medische zorg, dat alles wat kan, ook inderdaad moet, Zoals het ook duidelijk is, dat het belang van de patient niet altijd voorop staat. Er is dus alle reden om over kostenbeheersing na te denken.
@gronk schrijft: “Politici hebben dat proces uitbesteed aan verzekeraars, omdat ze daar zelf niet toe in staat zijn.”
Dat is mogelijk, maar daarmee teken ze dan wel hun eigen brevet van onvermogen; rest ons niets anders dan andere politici te kiezen. Want de uitweg om die beslissingen te laten nemen opgrond van commerciele overwegingen is natuurlijk de slechts mogelijke, dat kun je op je vingers natellen. Preventie en eerstelijns laagdrempelige zorg zullen automatisch het kind van de rekening zijn, want daar valt het minste op te verdienen, terwijl juist daar het hoogste rendement gehaald wordt.
De privatisering van de gezondszorg is een van de meest absurde beslissingen geweest van de afgelopen 30 jaar.
Tussen twee haakjes: is het BTW-tarief op snoepgoed, chips, zoutjes, coca cola en soortgelijk vergif nou nog steeds 6%?!
rest ons niets anders dan andere politici te kiezen.
Het ligt niet zozeer aan de politici, het ligt aan de media, de zorglobbyclubjes, en de instelling van de politieke partijen zelf. Zolang een partij als de SP nog vindt dat iedere zorgwens gehonoreerd moet worden en dat de zorgsector geen strobreed in de weg gelegd moet worden (qua volume), en geen weerwoord krijgt van andere partijen (‘en waar gaan jullie dat allemaal van betalen?’), zolang werkt ‘op andere politici stemmen’ niet.
En de media geeft geen weerwoord, en laat de mannetjes van de zorglobbyclubs ongestoord op het orgel gaan met tranentrekkers over zielige patienten. Hoe kan het *geen* chantage zijn als een vetbetaalde directeur bij twee vandaag komt vertellen dat-ie met de huidige budgetten z’n bejaarden niet meer laat douchen? Waarom vraagt geen enkele journalist waarom die gast wel een salarisverhoging krijgt en bonus, jaar-in-jaar-uit?
#26
Harm
Mij lijkt overigens, dat hier een aantal mensen volledig ontgaat wat @MrOoijer ons voorrekend onder @55 en @70. Ongeacht hoeveel je nu wilt uitgeven aan de gezondheidszorg, veel of weinig, je zult moeten budgeteren. Bij het budgeteren lijkt me statistiek in dit geval het belangrijkste hulpmiddel. En dan geldt, ik citeer:
“Om niet elke paar jaar een discussie te hebben over overschrijdingen van een budget, moet het budget dus flink BOVEN het gemiddelde van Na zitten (in de binomiale verdeling sqrt(Na(1-a))), liefst twee standaardeviaties, maar zelfs dan zal het ziekenhuis eens in de 20 jaar het budget overschrijden, vanwege de statistiek, en niet vanwege hun eigen handelen.”
Nou ben ik geen held in statistiek, maar ik begrijp de kritiek van MrOoijer heel erg goed. En hij heeft volstrekt gelijk!
Absoluut niet. Tenzij je van mening bent dat alles behandeld moet worden. Maar heeft het zin om een 92-jarige nog van een nieuwe heup te voorzien (met alle complicaties vandien)? Moet je een 75-jarige man met kanker volstoppen met chemotherapie?
D’r zijn ruwweg 2 momenten waarop mensen veel zorg gebruiken: als ze zwanger worden (zeker bij mannen ! ;-)) en als ze doodgaan. Dan heb je nog een categorie pechvogels: de mensen die een ongeval krijgen of de mensen met een beroerde gezondheid die sowieso zorgveelgebruiker zijn.
Met die laatste categorie moet je uitkijken, want als je je criteria wat al te soepel legt zet je mensen vast in een ziekenhuisregime terwijl ze dat eigenlijk niet nodig hebben. Typisch voorbeeld: mensen met overgewicht zonder diabetes die je maar vast diabetespillen en -controles geeft. Voor het geval dat. Of de hausse aan ADHD-kindjes.
Dito voor de zorg op het einde van het leven: dat is stuurbaar tot-en-met.
En serieus, ik ben niet van plan om -zoals het CPB voorrekent- 40% van m’n inkomen af te staan aan zorg. Not. Gonna. Happen.
Jij hebt echt een blinde vlek hè? Ook als je zou besluiten dat dat hoogstens 20% mag zijn, dan nog heeft MrOoyer gelijk. Budgettering afstemmen op, of laten begrenzen door, een eenmalige overschrijding is niet alleen stompzinnig, maar contraproductief.
Zeg harm, als jij 3 dagen voor je salaris wordt uitgekeerd naar je baas toegaat met de mededeling ‘ik heb geen geld meer voor de rest van de maand, dus ik werk niet meer’, wat denk je dat je baas dan zegt?
En als mijn baas nou zegt: “‘ik heb geen geld meer voor de rest van de maand, dus ik betaal je niet meer’?
Het is mogeljk dat het verstandigste antwoord is: “Ik begrijp het probleem, maar we kunnen het ook opschuiven naar later. Maar ik wil wel een beetje meer zeggenschap.”
Thuis ga ik wel even kijken of het waarschijnlijk is dat mijn baas zich aan zijn beloftes kan houden. Want ik ben niet geinteresserd in het dipje, maar in de prognose. En dan neem ik die moeilijke formule van MrOoijer en ziedaar: zoiets komt (op de goede voorwaarden) eens in de 20 jaar voor.
In dat geval gun ik mijn baas het voordeel van de twijfel en werk gewoon door.
Dat is wel zo gunstig voor ons beiden.
Overigens wil ik niet verhelen dat het mijn bedoeling is om dmv meer zeggenschap het bedrijf uiteindelijk om te zetten in een cooperatie.
Staat nu op 10% van het BNP, en zonder ingrijpen groeit het nu ongeveer 5% per jaar en als je dat doortrekt dan is dat in 2040 inderdaad 40% – maar wel van het HUIDIGE BNP. Omdat het BNP ook toeneemt is het sommetje nog niet klaar en moet je daar rekening mee houden. Andere factoren zijn onder meer de bevolkingsopbouw en de inflatie.
Het CPB heeft het dan ook niet over die 40%. Dat getal is demagogie van politici die niet willen of kunnen rekenen.
40% is ook om andere redenen een volstrekt onrealistisch getal. Het zou bijv. impliceren dat in 2040 ongeveer 40% van de beroepsbevolking in de zorg zou werken (vast en zeker om die andere 60% te verzorgen). Maar wie doet dan het “echte” werk?
Dat is waar gronk, maar dat los je niet op door “commercialisering”.
Kies andere politici,
En denk zuiver: zijn die politici er niet, dan is het jouw/onze taak om te zorgen dat er wel zijn/komen. Het is jouw democratisch recht, dat iemand jouw interesses vertegenwoordigt. Formuleer die interesses helder en “go for it”.
Maar als je je interesses laat behartigen door de commercie, dan ben je dom bezig.
#28
Hal Incandenza
@gronk
Ik wil dan wel graag een bron voor die 40%, want dat staat nergens in je link en volgens mij ook niet in het CPB-rapport (De vergrijzing verdeeld) dat je aanhaalt. Vergis je je niet?
#29
JSK
@106: Omdat het BNP ook toeneemt is het sommetje nog niet klaar en moet je daar rekening mee houden.
Met hoeveel neemt het BBP dit jaar toe? En afgelopen jaar?
@108: Iemand die denkt dat je kostenminimaliseert door zoveel mogelijk te produceren mag wel nadenken over wie hij verwijt zich te vergissen.
“Met hoeveel neemt het BBP dit jaar toe? En afgelopen jaar?”
Dacht wel dat één van de critici met dit “argument” zou komen. Hetzelfde wordt gebruikt door klimaatsceptici als het een keertje wat kouder is. “Zie je wel – het gaat niet omhoog”. Maar de lange termijn trend is dat het BNP (sorry BBP tegenwoordig) in 30 jaar tijd verdrievoudigt. Dus als je voorspelt dat de zorgkosten in 30 jaar tot 4 maal het huidige niveau stijgt, moet je het BBP van over dertig jaar op 3 maal het huidige schatten. Dan stijgen de zorgkosten dus naar 10% * 40/30 = 13,3% van het BBP van 2040. Dan nog wat andere effecten er bij, en dan zie je dat die 14,3% helemaal zo gek nog niet is.
Lange termijn trend? De trendmatige groei van het BBP (waar we de laatste twee jaar alweer ruim onderzitten) is twee procent per jaar (dus geen verdrievoudiging per 30 jaar, reken maar zelf uit waarom). De groei van de zorguitgaven de afgelopen 5 jaar was 5 procent per jaar. Dus daar gaat overduidelijk iets niet houdbaar zijn.
Ik heb het over BBP en jij hebt het over BBP/capita. Dan heb je inderdaad lagere cijfers, maar dan is die 5% ook onjuist als kengetal voor jaarlijkse groei. Want die 5% wordt genoemd door het CPB in berekeningen over het aandeel zorg gezien als % van het totale BBP.
Verder zie je bij het CBS dat de zorg altijd harder is gegroeid dan het BBP. Maar het gat is nog nooit zo groot geweest als nu, omdat door de crisis het BBP twee jaren achtereen feitelijk daalt, en kosten van de zorg sterker stijgen dan voorafgaande jaren. Tussen 1983 en 2000 is het verschil 0,6%. Maw de kosten van de zorg stegen met 0,6% meer dan de stijging van het BBP. Nu is dat veel meer.
Er zijn drie heel duidelijke momenten de afgelopen 10 jaar wanneer de zorgkosten in één klap flink stijgen:
(a) in 2000 gaan we wachtlijsten wegwerken
(b) invoering van de DBC’s
(c) invoering van de nieuwe zorgwet.
Alle drie politieke beslissingen, geen autonome groei waar de politiek zo graag mee schermt. .
Maar zonder dollen: je hebt gelijk dat pas de laatste tien jaar de zorguitgaven harder zijn gaan stijgen dan het BBP. Maar om dat in het licht van de vergrijzing en vergelijkbare trends in de omliggende landen (met een grote variatie van zorgstelsel) een “politieke keuze” te noemen is kortzichtig.
Bijvoorbeeld: de zogenaamde grijze druk (het percentage 65 plussers) nam tussen 1990 en 2000 toe van 21 tot 22 procent. Tussen 2000 en 2010 was dat een toename van 3 procentpunt (van 22 tot 25): daar is je verdriedubbeling.
In 2010 kost de zorg 9,6% van het BBP (bron CPB). In een gewoon scenario waarin we het eeuwgemiddelde nemen van de groei van het BBP is het BBP in 2040 met en factor 2,7 gestegen. De laatste jaren groeien de kosten met 5%. Als dat zich voortzet (wat onwaarschijnlijk is) is in 2040 het aandeel 4/2,7 van 9.6% = 14,8%. Geheel in lijn dus met wat ik boven schreef.
Wat jij en Gronk doen is de worst case scenario’s combineren en dan ook nog goochelen met de berekeningen. Wat ik doe is gewoon laten zien hoe (versimpeld) je zo iets even uitrekent.
Het blijft natuurlijk een prognose en geen werkelijkheid, en daarom is het ook zo dom om het worst-case-scenario van 0% BBP-groei en 5% zorgkostengroei als uitgangspunt te nemen. Dat is wat de politieke onheilsprofeten je willen doen geloven.
#30
Hal Incandenza
@111
Iemand die niet kan lezen …. bla bla… bla bla…. Wat is er de afgelopen maanden met je aan de hand gast? Permanent over de zeik zijn is zó 2008.
Ja, dat zeg ik al heel de tijd. Het gaat je alleen maar om de inhoud van je eigen portemonnee. Aan die inhoud meet jij de efficiëncy van de gezondheidszorg af.
Jouw brood neuken,wie zou dat in hemelsnaam willen?,wat een walgelijke suggestie.
#31
Hal Incandenza
Dat is gewoon een kwestie van grondig rechts vullen, doe ik ook en dat bevalt me prima.
#32
JSK
@120: Je kan inderdaad niet kijken naar de laatste tien jaar als je iets wil zeggen over de volgende tien jaar. Beter is om de jaren daarvoor te nemen, als deze jouw stelling onderbouwen uiteraard. Ga toch weg.
Je draait in een kringetje rond. Dat argument hebben we al gehad. Als je een situatie over dertig jaar wilt inschatten, moet je niet de korte-termijn trend gaan extrapoleren. En omgekeerd uiteraard ook niet. We gaan ook niet op onze krent zitten in deze crisis omdat de staatschuld in 2008 nog op een record-laagte stond sinds we begonnen zijn dit bij te houden (als % van het BBP).
Maar als je dat wel doet – de korte termijn trend extrapoleren, dan zeg je dus eigenlijk dat de grenzen van de groei definitief bereikt zijn, en dat je het uiterst onwaarschijnlijk acht dat deze eeuw dezelfde groei van het BBP zal laten zien als de vorige eeuw. Dat kan, maar dan is er ook geen enkele reden om de autonome kostenstijging van de zorg dan maar wel door te laten groeien. Dan zouden we immers in 2100 aan het eind van de eeuw meer aan zorg uitgeven dan de omvang van het BBP. Dat is uiteraard onmogelijk (net als die 40% in 2040).
Het “grenzen-aan-de-groei”-scenario is ook ongetwijfeld al eens door het CPB of SCP doorgerekend, maar zo langzamerhand heb ik genoeg van je, dus zoek dat maar eens zelf uit.
#33
R. Abbit
Eureko goede resultaten gegenereerd in de eerste helft van 2011. Winst voor belastingen van reguliere activiteiten steeg 27% naar € 201 miljoen. De stijging is deels te wijten aan betere resultaten in ons leven bedrijf, maar Niet-leven en gezondheid ook belangrijke bijdragen aan de winst voor belastingen. Brutopremies in zowel Leven als Niet-leven stonden onder druk door hevige concurrentie.
Maar wel een toename in Gezondheid verzekerd totaal bruto premie-inkomen voor de Groep is licht toegenomen tot € 11 miljard. We blijven financieel sterk en, in het huidige turbulente economische klimaat, een stabiele partner voor onze klanten.
Solvabiliteit van de groep steeg wederom tijdens de verslagperiode tot 224%, terwijl de solvabiliteit van de verzekeringsentiteiten gegroeid tot 233%. De programma’s introduceerden we om organisatorische complexiteit te verminderen gaan vooruit volgens plan.
Het creëren van geïntegreerde back-offices die onze merken kan voorzien van klantgerichte, betaalbare producten liggen op schema. Tijdens de eerste helft van 2011, heeft de kosten-programma voor de vermindering eiste onze volle aandacht, in het bijzonder op het gebied van personeelskosten.
Dit is vooral omdat we in het proces van het creëren van een nieuwe gezondheids-organisatie en hebben versneld de integratie van Achmea Health en Agis alsmede verbetering initiatieven op, bijvoorbeeld om zorginkoop verbetering van de kwaliteit van de gezondheidszorg.
Als onderdeel van onze strategie, kondigden we in 2009 een efficiency-programma en een van de belangrijkste doelen was om de complexiteit van onze organisatie te verminderen. Onderdeel van dat programma omvat de samenvoeging van de Achmea en Eureko holdings. We hebben dat proces in beweging en hebben ervoor gekozen om de Achmea naam voor de nieuwe holding behouden. Het doel is om de fusie af te ronden in de tweede helft van dit jaar.
Reacties (131)
Ik zal in mijn agenda zetten dat als het ziekenhuisbehoevend is, ik in januari ziek wordt of een ongeluk krijg in plaats van in december.
Zonder marktwerking groeit het geld aan de bomen. Dat is een FEIT zoals iedereen weet.
Zonder marktwerking kunnen we er voor kiezen om geld uit te geven wanneer dat nodig is.
@Spam: En als we op die manier snel door ons geld heen gaan drukken we gewoon bij?
@su: Hoeveel winst maakt achmea?
@Bismarck: heb jij een beter idee dan “de marktwerking afschaffen”?
On-topic: dit is echt blogosfeer-links op z’n smalst. De snelle toename van de zorgkosten de laatste tien jaar is een serieus probleem die in potentie de solidariteit tussen ziek en gezond, jong en oud, hoger en lager opgeleid op losse schroeven zet. Over duidelijke keuzes wordt niet gesproken, want niemand wil inleveren. Dan krijg je dit soort pogingen tot kostenbeheersing. Pas nu het de spuigaten uitloopt willen de heren en dames “intellectuelen” enige aandacht besteden aan dit probleem. Kortzichtheid troef hoor.
Keuzes maken. De rijksbegroting kent meer posten dan alleen ‘uitgaven gezondheidszorg’. Keuzes die ik wel zou zien zitten is hogere inkomens zwaarder belasten, HRA afbouwen, geen dure wegaanpassingen om 130 te kunnen rijden, … In dit geval zou ik graag pleiten voor hogere (inkomensafhankelijke) premies voor de zorgverzekeringen. Als het niet kan voor het geld dat er nu is, moeten we voor meer geld zorgen.
Uiteraard willen anderen graag andere keuzes maken. En daar hebben we dan politiek voor. De keuze om maar gewoon geen zorg meer te verlenen vind ik echter wel een hele slechte.
Dat standaard “de hogere inkomens belasten” had ik zelf wel kunnen verzinnen. :P
Toch moeten we die keuze wel een keer gaan maken. Nu is het alleen geen keuze, maar willekeur. Volgens mij hebben we hier nog niet zo lang geleden een discussie gehad over QALY-berekeningen e.d. Dat lijkt me uiteindelijk overmijdelijk.
Feiten & Cijfers
EurekoHoofdkantoor Eureko: Handelsweg 2, 3707 NH ZEIST
Vereniging Achmea (klanten van Achmea) is voor 63,3 % eigenaar van Eureko
Rabobank is voor 31,3 % eigenaar van Eureko
Eureko heeft 25.600 medewerkers (FTE’s) in dienst
Inkomen Eureko 2010 € 25,31 miljard.
Winst Eureko 2010 € 1,22 miljard
Inkomen Eureko 2009 € 24,76 miljard.
winst Eureko 2009 € 1,38 miljard
Zeist, 30 augustus 2011
Eureko goede resultaten gegenereerd in de eerste helft van 2011. Winst voor belastingen van reguliere activiteiten steeg 27% naar € 201 miljoen. De stijging is deels te wijten aan betere resultaten in ons leven bedrijf, maar Niet-leven en gezondheid ook belangrijke bijdragen aan de winst voor belastingen. Brutopremies in zowel Leven als Niet-leven stonden onder druk door hevige concurrentie.
Maar wel een toename in Gezondheid verzekerd totaal bruto premie-inkomen voor de Groep is licht toegenomen tot € 11 miljard. We blijven financieel sterk en, in het huidige turbulente economische klimaat, een stabiele partner voor onze klanten.
Solvabiliteit van de groep steeg wederom tijdens de verslagperiode tot 224%, terwijl de solvabiliteit van de verzekeringsentiteiten gegroeid tot 233%. De programma’s introduceerden we om organisatorische complexiteit te verminderen gaan vooruit volgens plan.
Het creëren van geïntegreerde back-offices die onze merken kan voorzien van klantgerichte, betaalbare producten liggen op schema. Tijdens de eerste helft van 2011, heeft de kosten-programma voor de vermindering eiste onze volle aandacht, in het bijzonder op het gebied van personeelskosten.
Dit is vooral omdat we in het proces van het creëren van een nieuwe gezondheids-organisatie en hebben versneld de integratie van Achmea Health en Agis alsmede verbetering initiatieven op, bijvoorbeeld om zorginkoop verbetering van de kwaliteit van de gezondheidszorg.
Als onderdeel van onze strategie, kondigden we in 2009 een efficiency-programma en een van de belangrijkste doelen was om de complexiteit van onze organisatie te verminderen. Onderdeel van dat programma omvat de samenvoeging van de Achmea en Eureko holdings. We hebben dat proces in beweging en hebben ervoor gekozen om de Achmea naam voor de nieuwe holding behouden. Het doel is om de fusie af te ronden in de tweede helft van dit jaar.
“Over duidelijke keuzes wordt niet gesproken, want niemand wil inleveren”
De gezondheidszorg in overheidshanden is een duidelijke keuze, hoor, maar omdat andere mensen niet in willen leveren om dat betaalbaar te houden, hebben we marktwerking geïntroduceerd.
Dit is overigens het soort Amerikaanse toestanden, waar de tegenstanders ten tijde van de privatisering / verzelfstandiging ook al op wezen. Ik vind het maar een beetje raar hoor, om de mensen, die wel in wilden leveren om de gezondheidszorg niet aan de markt over te laten, de schuld te geven van het feit, dat het nu mis loopt.
Ik vind het maar een beetje raar hoor, om de mensen, die wel in wilden leveren om de gezondheidszorg niet aan de markt over te laten,
Nee, mensen willen dat anderen gaan inleveren. Lage inkomens willen een inkomensafhankelijke premie, gezonde mensen nemen een hoog eigen risico, huisartsen schreeuwen al bij een kleine inkomensdaling moord en brand (en niemand naast de minister die hen tegenspreekt), Nederlandse specialisten zitten tegenwoordig met hun inkomen bij de wereldtop maar elk poging tot matiging vechten zij aan via de rechter, etc.
Tsja, leuke opsomming van alle gevolgen van de marktwerking, maar je mist het punt.
“Nee, mensen willen dat anderen gaan inleveren”
Hoe kom je daar bij? Waar is je bewijs?
“Lage inkomens willen een inkomensafhankelijke premie”
Ik heb een hoog inkomen en vind dat een prima idee, maar om te beginnen zou ik de bovengrens afschaffen, boven welke grens hogere inkomens geen premie meer hoeven te betalen. Want op dit moment kost een algehele verhoging van de premies alleen de lagere inkomens geld.
“gezonde mensen nemen een hoog eigen risico”
Gevolg van de marktwerking.
“huisartsen schreeuwen al bij een kleine inkomensdaling moord en brand (en niemand naast de minister die hen tegenspreekt), Nederlandse specialisten zitten tegenwoordig met hun inkomen bij de wereldtop maar elk poging tot matiging vechten zij aan via de rechter, etc”
Marktwerking.
Wat betreft de huisartsen hebben die echt wel een punt hoor. Bovendien ook wel illustratief voor wat er zoal mis is met de financiering van de gezondheidszorg.
De huisartsen zijn namelijk de afgelopen jaren activiteiten gaan doen die eerst bij de ziekenhuizen gebeurden. Standaardcontroles en zo. Dit conform de wens van de overheid, die terecht redeneerde dat de huisartsen dit goedkoper konden.
Voorspelbaar gevolg: de huisartsenzorg is duurder geworden, het budget is overschreden (en je mag aannemen dat de ziekenhuiszorg goedkoper is geworden). Dus wat doet de minister? Ze snijd in het huisartsenbudget, zonder de taken terug over te hevelen naar de ziekenhuizen. Daar gaat je door marktwerking verkregen extra productieruimte. De minister zou dus het ziekenhuisbudget moeten korten, maar dat durft ze niet.
http://jobbroker.nl/nieuws/767_Winst_Eureko_%28o.a._Achmea%29_1,22_miljard_in_2010
http://www.achmea.nl/pers/Paginas/Eureko-maakt-jaarcijfers-2010-bekend.aspx
1.22 miljard winst voor een club die voor 63% in handen is van haar eigen klanten. Zo’n 262 miljoen daarvan komt uit de zorg. Op 4.8 miljoen verzekerden komt dat neer op 4 a 5 euro per maand per verzekerde. Of eigenlijk 1.66 euro per verzekerde aan winst voor externe aandeelhouders. Nou weet ik niet wat zo’n zorgverzekering eigenlijk kost, maar dat klinkt als een redelijk verstandige marge.
Niet dat dat hier voorgesteld wordt, maar eigenlijk wel ja. Marktwerking (en zorgverzekeringen in het algemeen) bezorgen alleen maar extra kostenposten, want een onnodige overhead (de zorgverzekeraars). Tel daarbij de hele bureaucratie aan administraties (niet alleen de verzekeraar, maar ook Rijk en de zorginstellingen moeten de zorg financieel administreren in verband met de onderlinge geldstromen).
Los daarvan zit je met het probleem dat het aanbod deels opzettelijk beperkt gehouden wordt (denk aan de numerus fixus bij veel zorgopleidingen, die weer het gevolg zijn van pogingen de onderwijskosten te drukken), waardoor zorgverleners hun kosten kunnen opdrijven.
Om even voor su te antwoorden: Achmea maakte vorig jaar 1,2 miljard winst. Bovendien ging er 3,3 miljard in “uitvoering” zitten en nog eens 1,1 miljard in “overige kosten”. Een groot deel van die kosten (en natuurlijk de hele winst) zijn te wijten aan marktwerking.
Misschien kun je erin meegaan dat hier toch op de verkeerde wijze wordt geprobeerd om geld te besparen?
Wat een kulargument. Achmea maakt goede winsten met hun verzekeringen. Dat ze nu de winst willen opdrijven door niet aan hun verplichtingen te voldoen is ronduit misdadig.
Wacht ff, het zijn hier toch de ziekenhuizen die weigeren te behandelen?
Ik vind het prima als je daarmee wil zeggen dat je TweeSteden ook misdadig acht. Maar feit blijft dat Achmea weigert een regeling te treffen waarmee zijn klanten de zorg ontvangen waarvoor ze hebben betaald. Alle grote woorden over hoe slecht de zorg ervoor staat, het gaat hier over een relatief kleine regionale ziekenhuis, niet een universitair bolwerk met dure en complexe behandelingen. Het gaat de verzekeraar dus om boekhoudkundig klein bier.
Ze kunnen toch naar een ander ziekenhuis gaan?
Tuurlijk Gronk, ze kunnen naar een ander ziekenhuis gaan – als dat lukt. En wordt de zorg daardoor goedkoper?
Kenneth J. Arrow schreef in december 1963 al een artikel in The American Economic review dat martkwerking in de gezondheidszorg tot niets leidt.
Uncertainty and the welfare economics of health care
http://tinyurl.com/ldjuac
De Amerikaanse ervaringen sindsdien leren dat dit artikel nog steeds actueel is:
Paul Krugman : Why markets can’t cure healthcare
http://tinyurl.com/nt4z4n
Zolang de Kamer haar toezichthoudende taak niet ter hand neemt [rapport rekenkamer http://tinyurl.com/6jkethm%5D, zal er weinig veranderen en blijven de 60 miljard zorguitgaven onbeheersbaar.
In landen waar de zorg stevig in staatshanden is er natuurlijk geen sprake van een kostenexplosie. Bijna elke Brit is razend enthousiast over de NHS, om een voorbeeld te noemen.
In ander nieuws: Oceanie is altijd in oorlog geweest met Oost-Azie.
In alle beschaafde landen is sprake van een kosten explosie. Vergelijkenderwijs neemt Nederland een middenpositie in. Over dat ontwikkelingsland overzee, rare lui, die Britten, zullen we het maar even niet hebben.
Zorgbalans – overzicht voor aantal landen
http://tinyurl.com/burvuzl
Waarom niet? Het is de perfecte test case voor “kan staatszorg de kostenexplosie tegengaan?”. (antwoord: niet waarschijnlijk).
Marktwerking heeft die kostenexplosie ook niet voorkomen.
Kan niet wachten op de dag dat we de waarde van een mensenleven gaan bepalen aan de hand van de optelsom van zijn historische cumulatieve bijdrage aan de maatschappij en toekomstige verdisconteerde toegevoegde waarde aan de maatschappij tot aan iemands verwachte leeftijd. Vervolgens zetten we deze waarde af tegen de totale integrale zorgkosten die gemaakt moeten worden voor een operatie/opname/behanding. Bij een negatief saldo wordt de wens tot medische zorg niet in behandeling genomen.
Dat punt is vorig jaar mei al bereikt. Toen verscheen een rapport dat over mensen sprak in termen van hun “netto contante waarde”.
Vergeleken met andere landen is de gezondheidszorg in Nederland in goede staat. Duitsland failliete ziekenfondsen. UK een onbetaalbare NHS, de USA met hoge uitgaven die niet de hele bevolking dekt. Dus zo slecht is het hier niet.
Als dit artikel over de ingekochte contractzorg gaat (standaardingrepen) dan is het simpel doorverwijzen naar ander ziekenhuis. Is geen drama dit.
Als het hier beter is dan in het buitenland dan zou ik dat graag zo houden. En waarom niet je voorsprong vergroten? Als ik ziek ben, wil ik geholpen worden. Wat er in de VS of Duitsland mogelijk is daarbij irrelevant. Bovendien verwacht ik voor mijn zorgpremie dezelfde behandeling/inspanning als mijn buurman die dezelfde gezondheidsproblemen een half jaar eerder had.
UK een onbetaalbare NHS? Dat kan wel zijn, maar de zorg is er verder wel voor iedereen, en recent onderzoek wijst uit, dat de private financiering (PFI’s) van healthcare projecten daar duurder is dan financiering uit publieke middelen. Ze hebben daar wel hetzelfde probleem als hier, dat veel mensen niet solidair met elkaar zijn en niet extra willen betalen voor die publieke middelen.
http://www.guardian.co.uk/healthcare-network/2011/mar/02/pfi-nhs-private-finance-initiative-liverpool
Volgens TweeSteden heeft het te maken met de marktaandeel Achmea in Brabant:
http://bd.nl/nieuws/tilburg-stad/tweesteden-ziekenhuis-weigert-achmea-klanten-1.131952
Beetje raar dat je ook nog eens je verzekeraar moet beoordelen op hoeveel marktaandeel ze in je provincie hebben om de nodige zorg te krijgen. Zijn de marktaandelen per provincie ergens inzichtelijk gemaakt?
@JSK [017]: “Nee, mensen willen dat anderen gaan inleveren.”
Ik wil zelf graag meer inleveren voor betere gezondheidszorg. Niet in mijn eentje natuurlijk, want dat kost een hoop geld en levert niets op. Maar collectief, samen met andere veelverdieners, betaal ik graag wat (of veel) meer.
Klinkt alsof dat ziekenhuis het er een beetje naar maakt. Blijkbaar zijn er afspraken gemaakt over bulk inkoop om de kosten te drukken (hetgeen in ons belang is!). Zou dit ziekenhuis nu met Achmea iets regelen zodat ze tot het eind van het jaar op maximale capaciteit patienten konden aftikken, dan is de kans groot dat een ander ziekenhuis minder patienten krijgt dan ze hadden afgesproken en waarvoor al was betaald. Dan zouden wij eenvoudige ziektekostenverzekerden daar dus voor op mogen draaien.
Volgens mij is de oplossing heel simpel. Spreek je af dat je X Achmea patienten per jaar wegwerkt, dan weet je ook dat dat er gemiddeld X/52 per week of X/12 per maand zijn. Zodra het er meer worden kun je een wachtlijstje hanteren of mensen verwijzen naar een ziekenhuis waar ze nog wel capaciteit over hebben. Die wachtlijst hadden we vroeger ook, alleen was het toen uit onmacht. Doe mij dan deze oplossing maar.
Stem je personeel af op de afspraken en je zit in december ook niet met een personeelsoverschot wat wij ziektekostenverzekerden volgend jaar weer mogen betalen.
Afgezien van een ziekenhuis dat blijkbaar niet kan plannen en daarmee ook nog eens zonodig in de krant moet komen zie ik het probleem niet.
Wat jij daar uit je duim zuigt is wel heel raar: Je gaat geen mensen op wachtlijsten zetten of weigeren als je wel de capaciteit hebt en de mensen naar jou toe komen.
Ik denk dat de fout eerder aan de andere kant zit: Achmea heeft het aantal zieken onder haar klanten in Tilburg en omgeving onderschat en daarom achteraf bezien een deal voor te weinig behandelingen gesloten met het ziekenhuis daar. Nu willen ze voor de extra klanten niet meer bijbetalen, want dat gaat van de winst af. Ik hou het er maar op dat ik gelukkig niet bij een Achmea-verzekeraar zit (al is dat wel de “collectieve” zorgverzekeraar voor mijn instelling).
Je gaat geen mensen op wachtlijsten zetten of weigeren als je wel de capaciteit hebt en de mensen naar jou toe komen.
Het is toch vreemd als je significant meer capaciteit hebt dan degene die je facturen betaalt bij je inkoopt? Wie betaalt die overcapaciteit dan? Er moet nou eenmaal geplanned worden. Over die planningen worden afspraken gemaakt die in feite betekenen “er gaan X patienten naar jullie en Y patienten naar jullie”. Als je vervolgens van die afspraken afwijkt, is dat raar en inefficient en betekent het dat je je personeel aan het eind van het jaar op de bank hebt zitten.
Nou heb ik niks tegen dergelijke inefficientie, maar ik moet zeggen, ik heb in toenemende mate moeite met het enorme bedrag dat ik maandelijks naar mijn zorgverzekeraar (niet Achmea:)) pomp. Voor een klein deel zijn die kosten direct te relateren aan dit soort planningsprobleempjes. En, ja, vroeger leek alles goedkoper. Helaas besloot de wijze meerderheid toen dat we marktwerking wilden. En daar doen dit ziekenhuis en Achmea volgens mij prima aan mee. Lijkt me niet dat je die partijen er nu op moet aanspreken dat ze goed meedoen.
Overigens is het volgens mij het ziekenhuis dat niet wil betalen. En is het Achmea dat goedkope zorg voor haar verzekerden heeft ingekocht. Dit jaar blijkbaar voor een deel op de verkeerde plek, maar dat moeten ze volgend jaar dan maar rechttrekken.
Het is toch vreemd als je significant meer capaciteit hebt dan degene die je facturen betaalt bij je inkoopt? Wie betaalt die overcapaciteit dan? Er moet nou eenmaal geplanned worden. Over die planningen worden afspraken gemaakt die in feite betekenen “er gaan X patienten naar jullie en Y patienten naar jullie”.
Dat is leuk en aardig, maar wie zegt dat er overcapaciteit is? het ziekenhuis heeft de capaciteit die past bij de regio. Er zijn X patiënten per jaar, dus heeft het ziekenhuis ook X capaciteit. Dat dan ineens één van de verzekeraars van die patiënten begint te piepen, van ho, je mag alleen maar Y patiënten behandelen is precies wat er mis is. Als je zo begint heb je dus straks X-Y mensen die wel behandeld hadden moeten worden, maar niet behandeld worden omdat het “quotum op is”. Als dat het gevolg van marktwerking is, dan moeten we er gisteren mee stoppen.
Duh. Gisteren? Eergisteren! Maar natuurlijk is dit het gevolg van marktwerking. En natuurlijk is dat geen verrassing (althans niet voor mij). Er is immers helemaal geen markt, daarvoor is zowel vraag als aanbod te zeer regiogebonden en is de vraag vaak te klein om gezonde concurrentie binnen die regio aan de gang te krijgen. En je gaat niet bij 3 verschillende ziekenhuizen in de wachtkamer zitten met je gebroken arm om een offerte te vragen.
Maar los daarvan is het
a) niet zo dat Achmea eenzijdig zegt dat er niet meer behandeld mag worden. Het ziekenhuis en Achmea hebben daar samen afspraken over gemaakt. Waarom zou je afspraken maken als je je er vervolgens niet aan houdt? Het is de EU niet.
En is het b) niet zo dat het ziekenhuis een capaciteit heeft die bij de regio past. Dat zou van de zotte zijn; de regio zit immers vol met ziekenhuizen, dat zijn allemaal gewoon commerciele clubs die hun broek proberen overeind te houden door een beetje met elkaar te concurreren.
En dat concurreren betekent hier blijkbaar dat de klanten van Achmea (die goedkoop uit willen zijn) en dit ziekenhuis (dat goede maar iets duurdere zorg biedt) geen match zijn. Ik zie het punt niet. Achmea zegt “onze klanten willen voor zo en zoveel bij jullie terecht” en het ziekenhuis zegt “nou dat is wel erg weinig, vooruit een paar dan”. Gevolg is dat niet iedereen er terecht kan. En dat is nou PRECIES wat de klanten van Achmea willen: dure zorg mijden. Ik zie het punt niet.
Of het echt zo zit, weet ik overigens niet; Achmea heeft heel veel zorgverzekeringen. Sommige met vrije keuze (daar adverteren ze zelfs mee), andere zonder vrije keuze. Het ziet er transparant uit, of het echt zo is kan ik niet overzien. Het is me dan ook niet helemaal duidelijk of het hier om alle Achmea verzekeringen gaat of om bv. alleen Zilveren Kruis Achmea waarvan de klanten worden geweigerd. Als echt alle klanten van alle submerken van Achmea worden geweigerd, dan gaat het mis, want sommige van die submerken adverteren met “vrije keuze” verzekeringen.
“Klinkt alsof dat ziekenhuis het er een beetje naar maakt. Blijkbaar zijn er afspraken gemaakt over bulk inkoop om de kosten te drukken (hetgeen in ons belang is!).”
Als je het in publieke handen brengt dan heb je nog veel meer leverage (want groter). Sterker nog, je kunt gewoon de prijs bepalen.
http://www.depers.nl/economie/618330/Achmea-neemt-Independer-over.html
“De grootste verzekeraar van Nederland koopt 77 procent van de aandelen, zo meldt het bedrijf. Volgens beide partijen komt door de overname de objectiviteit van de site niet ter discussie te staan…..De onafhankelijke positie van Independer wordt gecontroleerd door een Raad van Toezicht onder voorzitterschap van Arthur Docters van Leeuwen…”
Zucht…..tuurlijk…
Voorspelbaar gevolg: de huisartsenzorg is duurder geworden, het budget is overschreden (en je mag aannemen dat de ziekenhuiszorg goedkoper is geworden). Dus wat doet de minister? Ze snijd in het huisartsenbudget, zonder de taken terug over te hevelen naar de ziekenhuizen.
Ja, omdat we met z’n allen sinds het vorige kabinet minder te besteden hebben (wereldwijde recessie enzo) terwijl het aantal zorgbehoevenden alleen is toegenomen (vergrijzing enzo). Je uitspraak is exemplarisch voor de oorzaak van mijn frustraties: mensen willen zich niet aanpassen aan een veranderende situatie. Met alle schadelijke gevolgen op de langere termijn vandien.
@pedro: alles wat de betaalbaarheid van de zorg bedreigt – van hoge salarissen van medici tot de afkalvende solidariteit tussen zieke en gezonde burgers is het gevolg van “marktwerking”? Oke, duidelijk.
Ik geloof dat je het centrale punt niet helemaal hebt begrepen. De huisartsen hebben (naar alle waarschijnlijkheid, ik heb daar geen onderzoek naar gedaan) de totale zorgkosten omlaag gebracht, door werk over te nemen van ziekenhuizen en dat goedkoper te gaan doen. Dan moet je ze daar vervolgens niet voor gaan straffen, als je echt de zorg zo goedkoop mogelijk wil houden.
Bezuinigen op daklozenopvang is ook een goed voorbeeld. Natuurlijk spaart het geld uit in het budget van de gezondheidszorg, maar als totale samenleving ben je duurder uit.
Je zou ook kunnen accepteren dat het budget van de zorg nu eenmaal stijgt, vanwege de vergrijzing, en vanwege het door de zorg laten oplossen van onze maatschappelijke problemen.
Juist de overheid trekt vaak niet de consequentie uit het eigen handelen.
De kostenstijging in de zorg hoeft toch niet per definitie in het zorgbudget te worden opgelost?
Juist de huisartsen hebben zich in mijn voorbeeld aangepast aan een veranderende situatie: ze hebben taken overgenomen van ziekenhuizen, en gedragen zich als ondernemers die winst willen maken.
Als je daar als overheid de consequenties niet van wilt accepteren, dan is het waarschijnlijk efficiënter de zorg maar weer door de overheid te laten organiseren. En dus goedkoper.
Ik geloof dat je het centrale punt niet helemaal hebt begrepen.
De huisartsen hebben (naar alle waarschijnlijkheid, ik heb daar geen onderzoek naar gedaan)
Ik heb het “verkeerd begrepen” maar je hebt geen cijfers om dit te onderbouwen? Sterk hoor.
De kostenstijging in de zorg hoeft toch niet per definitie in het zorgbudget te worden opgelost?
Uhm.. waar dan wel?
Als je daar als overheid de consequenties niet van wilt accepteren, dan is het waarschijnlijk efficiënter de zorg maar weer door de overheid te laten organiseren. En dus goedkoper.
Nou ja, de overheid is natuurlijk min of meer monopsonist op de “zorgmarkt”. Die besluit nu eenzijdig de prijzen iets te verlagen, maar het zijn de huisartsen die gewend zijn geraakt aan hun hogere inkomen die het niet willen accepteren.
Daarom vind het hele “marktwerking” verhaal zo bizar. We hebben een sterk gereguleerde markt waarin de overheid bepaalt welke zorg wordt ingekocht tegen welke (minimale) prijs en de verzekeraars er voor moeten zorgen dat consumenten en aanbieders van de zorg efficient reageren op quasi-markt prikkels.
Jammer dat je het protest van de huisartsen reduceert tot of ze genoeg geld krijgen. Artsen voelen zich verantwoordelijk voor hun patiënten (en terecht), en het gaat ze dus ook om de zorginhoudelijke consequenties voor hun patiënten.
Ze kunnen de patiënten natuurlijk gewoon doorsturen naar de ziekenhuizen, net als vroeger. Dat is duurder, maar dat is dan niet meer het probleem van de huisartsen. Huisartsen zijn zo’n beetje het meest kostenefficiënte onderdeel van de hele zorg. Daar moet je een beetje voorzichtig mee omspringen.
Kijk, natuurlijk hebben individuele zorgleveranciers geen overzicht over het geheel, en kom je op basis van het geheel soms tot een andere belangenafweging dan de inhoudelijke professional. Maar om dan klakkeloos de kant van de minister te trekken als ze een conflict heeft met huisartsen, zoals jij doet, lijkt me onverstandig. Haar prikkels zijn immmers ook niet in lijn met wat het efficiënts is voor de maatschappij (want politiek en departementaal).
Maar om dan klakkeloos de kant van de minister te trekken als ze een conflict heeft met huisartsen, zoals jij doet, lijkt me onverstandig
Van wat ik heb begrepen van de discussie had de minister een klein puntje: huisartsen zijn de laatste jaren – inderdaad door de uitbreiding van het takenpakket – flink meer gaan verdienen. Dat in naam van kostenbeheersing ook op hun wordt gekort lijkt ogenschijnlijk niet minder dan redelijk.
(Nu kan je wel gaan lullen over de hypothetische kostenbesparingen die de uitbreiding van het takenpakket van de huisarts tot gevolg heeft gehad, maar je zegt zelf dat jij ook niet weet of deze daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Voor hetzelfde geldt heeft de laagdrempeligheid van de huisartsenzorg extra vraag uitgelokt.)
Maar in plaats van een redelijk tegenargument moest er gedemonstreerd en gedreigd (“als wij gekort worden sturen wij ze door naar duurdere zorg”) worden. Dat bedoel ik met “niet willen inleveren”. Als je het aan de zorgconsument en zijn behandelaar vraagt mag er in geen geval gekort worden op de desbetreffende zorg (of de vergoeding daarvoor). Tsja, op die manier sukkelen we verder net zolang totdat het geld echt op is. En dat moment lijkt dichterbij te komen.
Ik snap niet helemaal wat jij bedoelt. Dat de kosten van de huisartsenzorg omhoog zijn gegaan betekent niet dat huisartsen dus meer zijn gaan verdienen. Ze hebben ook meer werk gekregen (namelijk de taken die eerst door de ziekenhuizen gedaan werden). Wellicht dat deze verrichtingen beter betaald werden, maar dat is dan ook niet onredelijk, dat kregen de ziekenhuizen er immers ook voor.
Vergeet ook niet dat huisartsen vaak werknemers hebben. Dus ja, misschien betekent die extra werkzaamheden dan wel meer geld, maar dat is dan besteend aan een extra praktijkverpleegkundige, nodig om dat extra werk te doen. Haal je het extra werk weg, maar hou je de taken, zit de huisarts dus met het probleem dat hij iemand nodig heeft om het werk te doen, maar die niet meer kan betalen.
Je gelooft de minister klakkeloos als ze iets roept over huisartsen, eigenlijk alleen omdat je dat beter uitkomt voor het beeld dat je toch al van de gezondheidszorg had. Niet omdat deze minister nou zo betrouwbaar is.
Zoals in het rapport van de algemene rekenkamer te lezen staat is er sprake van een grote mate aan misinformatie over de kosten van de zorg.
“Onze belangrijkste conclusie is dat de minister van VWS over weinig
inzicht in de ontwikkeling van de zorguitgaven beschikt en dat zij niet
afdoende mogelijkheden heeft om deze tijdig te beheersen. De mogelijkheden die de minister wél heeft, benut ze bovendien niet optimaal. Mede daardoor kan zij haar verantwoordelijkheid voor de betaalbaarheid van de zorg niet voldoende waarmaken.
Dit blijkt uit het feit dat het BKZ telkens overschreden wordt, terwijl
herhaaldelijk getracht wordt om dit tegen te gaan. De voornaamste
onvolkomenheden bij de uitgavenbeheersing zijn de volgende:
1. onvoldoende evenwicht tussen inkomsten en uitgaven (§ 2.2);
2. gebrekkige effectiviteit van de beheersingsinstrumenten (§ 2.3);
3. onbekende effectiviteit van de compenserende maatregelen (§ 2.4);
4. niet actuele en onduidelijke informatievoorziening (§ 2.5).”
Het is daarom komisch om te zien dat men hier meent de gevolgen van beleid wel te kunnen overzien, terwijl daarvoor elke basis ontbreekt.
Wat #37 aanbrengt (De huisartsen hebben de totale zorgkosten omlaag gebracht, door werk over te nemen van ziekenhuizen en dat goedkoper te gaan doen) is wel de reden geweest om zorgtaken over te hevelen van ziekenhuizen naar huisartsen. De cijfers zullen vast ook wel bestaan (al zal Schippers haar best doen ze niet al te bekend te laten worden), maar een beetje logisch nadenken zou ook zonder cijfermateriaal je wel naar die conclusie moeten leiden.
Jouw “logisch nadenken” (wat ik zelden logisch of nadenken vind) laat mij niet overtuigen. Kom met bewijs of “ik weet het ook niet”.
@JSK: kom jij dan maar met bewijs dat de huisartsen meer zijn gaan verdienen. Jij roept net zo goed dingen die je niet met cijfers ondersteund. Preciezer gezegd, geen enkele van jouw beweringen (waar wij weer op reageren) heeft enige bronvermelding.
Het is dus bij uitstek een zwaktebed om daarover te gaan zeuren. Het is vrij logisch te veronderstellen (zie voor de argumenten maar bij Bismarck of mij) dat het kosten bespaard heeft taken over te hevelen van de ziekenhuizen naar de huisartsen, dat was immers het hele doel van de operatie en dat huisartsen goedkoper zijn dan ziekenhuizen mag algemeen bekend worden verondersteld (dat is immers de rationaal achter het bestaan van de huisarts). Het kan zo zijn dat dit niet waar is gebleken, maar zonder cijfers te zien is dat niet logisch.
Wij gaan ook op jouw argumenten in, doe eens een beetje je best en ga in op de inhoud.
Ik ben ook wel benieuwd naar de bewijzen van JSK, zeker nu hij jou verwijt niet met bewijzen te komen. Ik heb hem in 24 ook al gevraagd wat te bewijzen, maar daar reageert ie niet op.
Om het in zijn eigen woorden te zeggen: “je hebt geen cijfers om dit te onderbouwen? Sterk hoor.”
“alles wat de betaalbaarheid van de zorg bedreigt – van hoge salarissen van medici tot de afkalvende solidariteit tussen zieke en gezonde burgers is het gevolg van “marktwerking”? Oke, duidelijk”
Nee niet alles. Ik heb 2 zaken aangegeven. En je hebt mijn punt weer eens niet begrepen (of wel begrepen, maar je maakt daar je eigen interpretatie van en reageert daar op).
Maar om je een beetje antwoord te geven: ja, marktwerking zorgt inderdaad voor hogere salarissen bij hoger opgeleiden. Als je daar over klaagt, ben je dus beter uit met zorg in overheidshanden. Als je over afkalvende solidariteit begint, ben je ook al weer beter af bij de overheid dan met marktwerking. Marktwerking heeft ook wel voordelen hoor, zoals een bepaalde efficiencyverbetering, maar de winst die daar mee gemaakt wordt, verdwijnt in particuliere zakken, terwijl aan de andere kant de kosten juist toe nemen, doordat reclame gemaakt moet worden en meerdere directies betaald moeten worden.
Maar dat betoog ik wel vaker: ik ben een groot voorstander van marktwerking en concurrentie, maar dan alleen op gebieden waar een echte vrije markt bestaat, waar producenten gedwongen worden te concurreren met hun prijzen. In de gezondheidszorg is daar geen sprake van. Ja, ok, bij huisartsen nog een klein beetje, maar bij ziekenhuizen al veel minder en bij de verzekeraars nauwelijks.
Pedro: Marktwerking heeft ook wel voordelen hoor, zoals een bepaalde efficiencyverbetering,
Is dat niet ook maar retoriek uit de hoek van de vrijemarktjongens? Alsof al die grote concerns zo vreselijk efficiënt werken en niet bureaucratisch zijn.
Ik begrijp werkelijk niet waarom een overheidsbedrijf of nonprofit automatisch inefficiënt zou zijn. Dat ligt er toch maar aan hoe men het organiseert en bestuurt. Zulke organisaties moeten natuurlijk niet lui worden, en er altijd op gericht blijven de belastingbetaler geld te besparen wanneer dat kan. Dat kan je deel laten zijn van de bedrijfscultuur.
“Is dat niet ook maar retoriek uit de hoek van de vrijemarktjongens? Alsof al die grote concerns zo vreselijk efficiënt werken en niet bureaucratisch zijn
Nee, dat is niet alleen maar retoriek, maar het probleem is, dat lang niet iedere markt een vrije markt is. Een vrije markt heeft veel aanbieders (en een lage toegangsdrempel voor nieuwkomers) en veel vragers, en daar kan aan worden getoond, dat de grote concurrentie er automatisch voor zorgt, dat de aanbieders de kosten drukken, en dat de verkoopprijzen de kostprijs zullen benaderen (kleine winstmarges dus). De markt van de gezondheidszorg (geldt ook voor spoorwegen, elektriciteit, telecom, enz) is echter helemaal geen vrije markt. Dat zijn allemaal markten waarop een relatief klein aantal aanbieders actief is, waar bijna geen nieuwe aanbieders op kunnen komen (vanwege de enorme investeringen), en waar de aanbieders bij het bepalen van de verkoopprijs meestal dus ook niet kijken hoe veel het hen kost om hun product te maken, maar de verkoopprijs baseren op de verkoopprijs van de paar concurrenten, die ze gemakkelijk in de gaten kunnen houden. De concurrenten doen dat ook en zo houden ze samen de prijzen hoog. Zo een markt noemen we een oligopolie, en de theorie bewijst daar meteen ook bij, dat we in dat geval als consumenten zelfs beter af zijn met een monopolie, omdat een monopolie aan winstmaximalisatie doet en de prijzen nooit boven dat punt van maximale winst uit zal laten komen. In een oligopolie kunnen ze die maximale winst ook berekenen, maar zullen ze hun prijzen boven dat punt stellen, in de verwachting dat de weinige concurrenten daar in mee gaan Dat levert hen namelijk meer winst op dan wanneer ze op prijzen gaan concurreren en daardoor ruim beneden het punt van winstmaximalisatie uit komen.
“Ik begrijp werkelijk niet waarom een overheidsbedrijf of nonprofit automatisch inefficiënt zou zijn. Dat ligt er toch maar aan hoe men het organiseert en bestuurt. Zulke organisaties moeten natuurlijk niet lui worden, en er altijd op gericht blijven de belastingbetaler geld te besparen wanneer dat kan. Dat kan je deel laten zijn van de bedrijfscultuur”
Die organisaties zijn ook niet per definitie inefficiënt en op veel markten zijn zij zelfs veel efficiënter dan particuliere initiatieven. Ik vind de kort geleden verzelfstandide postbezorging daarbij eigenlijk wel een mooi voorbeeld. Ieder van de 3 nu werkzame postbezorgingsbedrijven kan in principe efficiënter genoemd worden dan de vroegere PTT / KPN. De lonen zijn een stuk lager, de druk om alsmaar efficiënter te werken en zo meer klanten in de wacht te slepen is groter, enz. Uiteindelijk komen er 3 bezorgers per dag aan je deur, die alle 3 individueel efficiënter zijn dan de ene postbezorger, die vroeger aan de deur kwam, maar gezamenlijk zijn zij helemaal niet efficiënter dan die ene persoon. Dit soort ‘efficiencyverbeteringen’ kosten de consumenten alleen maar geld.
Marktwerking in de gezondheidszorg heeft niets met efficiency te maken.
Het is een ideologische maatregel geweest die in te voeren.
Ik zie ze nog staan met hun verklaring”het wordt er echt niet duurder door voor de client”stelletje verkwanselaars.
De zorgkosten worden er wel hoger door. Het voordeel is natuurlijk dat we als consument meer tijd kunnen besteden aan de jaarlijkse keuze van de zorgverzekeraar. Ook houden de tv-spotjes van de zorgverzekeraars, tussen de postbus 51-spotjes door, [http://tinyurl.com/bs3axpr] onze tv-zenders in de lucht.
En dat zijn nog maar twee redenen om die marktwerking te verfoeien.
Er verdwijnt geld naar zaken die niets met gezondsheidzorg te maken hebben.
@44: Tja, we weten wel dat je je botte periodes hebt, maar probeer anders gewoon eens na te denken:
-Hoeveel tijd vergt een handeling van een specialist + assistentie in een ziekenhuis
-Hoeveel tijd vergt het van een huisarts + assistentie
-Wat zijn de huurkosten van een ruimte in een ziekenhuis
-Wat zijn de huurkosten van een ruimte in een huisartsenpraktijk
-Wat is het loon van een specialist + assistentie in een ziekenhuis
-Wat is het loon van een huisarts + assistentie
(er zijn natuurlijk ook materiaalkosten maar die beschouw ik hier relatief klein/gelijk).
Je moet toch wel erg onrealistisch omgaan met de parameters, wil je de huisarts duurder uit laten komen.
“Marktwerking” – met de patient als dupe. Terwijl dat degene is om wie het draait. Kennelijk is de patient het product geworden ipv de klant te zijn.
Maar goed, er is een serieus logisch probleem in de opstelling van Achmea. Noem het gemiddelde aantal opnamen in dit ziekenhuis N dan zal dat jaarlijks een vrij kleine variatie hebben (immers, men optimaliseert), maar welke zorgverzekeraar een patient heeft kan het ziekenhuis niet beïnvloeden. Dus als a% het marktaandeel is van Achmea in de regio, dan is het geschatte aantal patienten van Achmea in een jaar een binomiale verdeling en die heeft een vrij grote spreiding: sqrt(Na(1-a)). Achmea heeft landelijk ongeveer 25% van de markt, dit is dus ongeveer 0,4.sqrt(N). Om niet elke paar jaar een discussie te hebben over overschrijdingen van een budget, moet het budget dus flink BOVEN het gemiddelde van Na zitten, liefst twee standaardeviaties, maar zelfs dan zal het ziekenhuis eens in de 20 jaar het budget overschrijden, vanwege de statistiek, en niet vanwege hun eigen handelen.
Ha, MrOoijer wil over niet al te lange tijd 40% van z’n inkomen wegdragen naar de zorg.
Gronk, absolute onzin wat je over mij beweert. Ik heb het over een totaal ander onderwerp. Kennelijk ben je niet eens in staat om dat te snappen.
Onzin? Ik constateer slechts wat je zelf niet waarneemt. Je denkt ongetwijfeld heel slim te zijn met je statistische argument, maar je mist de grote lijn. En die is dat budgetten jaar-in-jaar-uit blijven stijgen, sneller dan de loon- en BBP-stijging, en dat dat d’r volgens het CPB toe leidt dat we ergens in 2040 40% van ons geld uitgeven aan zorg als d’r niets gebeurd. Dat wordt grotendeels door de vergrijzing veroorzaakt, maar ook door ‘betere’ diagnostiek, duurdere apparatuur en andere toeters en bellen.
Het is niet zoals met snelheidscontroles dat je moet uitkijken voor ‘false positives’; zorg is geen spel waarbij het geen probleem is als er mensen te hard rijden (danwel dat er ziekenhuizen zijn die over hun budget heen gaan). Je wilt juist dat je ziekenhuizen al in september door hun budget heen zijn. Want anders houd je ze niet strak genoeg, en gaan ze straffeloos de grenzen van je budget opzoeken. De zorg is rupsje nooitgenoeg.
Uiteindelijk moet al die zorg betaald worden. En die zorg wordt betaald door belastingbetalers.
+1
“Onzin? …. En die is dat budgetten jaar-in-jaar-uit blijven stijgen, sneller dan de loon- en BBP-stijging, en dat dat d’r volgens het CPB toe leidt dat we ergens in 2040 40% van ons geld uitgeven aan zorg als d’r niets gebeurd. Dat wordt grotendeels door de vergrijzing veroorzaakt, maar ook door ‘betere’ diagnostiek, duurdere apparatuur en andere toeters en bellen”
En dat heeft dus niks met hogere inkomens van huisartsen of specialisten te maken. Als we willen besparen, kunnen we ook gaan besparen op dure apparatuur en de andere toeters en bellen, maar door de privatiseringen hebben we daar feitelijk geen enkele invloed meer op.
Het percentage van 40% van ‘ons inkomen’ is volgens mij volledig uit de lucht gegrepen. Op dit moment zitten we met ongeveer 10% van ons bbp, dat naar gezondheidszorg gaat. Maar goed , afhankelijk van hoe je ‘ons inkomen’ definieert en welke premies je er bij rekent of niet, kun je dat altijd wel recht praten. De lagere inkomens betalen nu al bijna 40% van hun bruto inkomen aan premies. De hogere inkomens betalen dankzij het maximumloon waarover premies worden geheven een lager percentage naarmate ze meer verdienen.
Als we op deze manier gaan redeneren, wil ik nog wel een andere reden geven, waarom het percentage van de gezondheidszorg in onze uitgaven toe neemt: door alle bezuinigingen van de laatste jaren stijgt dat aandeel zelfs als we geen cent meer aan gezondheidszorg uit zouden geven. Dat is dus een totaal zinloze discussie. We kunnen alleen naar inkomsten en uitgaven kijken en zien of we ons systeem op solidariteit (waarbij de zwaarste lasten voor de sterkste schouders zijn) of op basis van het recht van de sterkste baseren. De laatste decennia bewegen we ons steeds meer in de richting van het recht van de sterkste (waarbij de sterkste schouders steeds meer bepalen welke behandeling verricht wordt en wie daar aanspraak op kan maken), en dat is mede oorzaak van al die dure behandelingen en dure apparatuur.
Zoals ik al zei, je hebt het over een heel ander onderwerp. Ik zeg alleen maar dat de budgettering geen goede methode is op deze manier. Kijk, dat (tweeling)ziekenhuis in Waalwijk en Tilburg heeft een capaciteit van 150.000 verrichtingen per jaar, en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt. Daar is dus niets mis mee, nee, dat is zelfs goed om de kosten te drukken. Wat Achmea doet is contraproductief, want de vaste kosten lopen gewoon door. Het is de ergste vorm van suboptimalisatie die je maar kunt voorstellen. En de reden die Achmea aanvoert is ook nog onjuist: het ziekenhuis overschrijdt het afgesproken budget. Maar het is niet het ziekenhuis die daar invloed op heeft, maar de patient, want die bepaalt waar hij verzekerd is.
Ik begrijp dat Achmea maar een klein markt aandeel heeft in die regio, iets van 8%, en het gaat dus om ongeveer 500 verrichtingen die hier niet zullen worden uitgevoerd. De schade voor dit ziekenhuis is dus niet zo groot. Patienten moeten naar elders gaan of wachten tot bolgend jaar. De maatregel gaat dus ook nog ten koste van de kwaliteit van de zorg.
Zorgverzekeraars zijn veel te machtig in dit systeem. En het wordt alleen maar erger.
“Zoals ik al zei”… Jan van Gronken?
“Kijk, dat (tweeling)ziekenhuis in Waalwijk en Tilburg heeft een capaciteit van 150.000 verrichtingen per jaar, en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt”
Dat is een duidelijk probleem, tenzij ze precies kunnen voorspellen hoe veel mensen ziek worden / behandelingen nodig hebben. Daar zitten nu eenmaal schommelingen in. Een ziekenhuis moet dus overal een bepaalde overcapaciteit hebben, of we moeten vinden dat sommige mensen maar moeten wachten op (sic) of afzien van een behandeling.
“Wat Achmea doet is contraproductief, want de vaste kosten lopen gewoon door”
Wat Achmea doet is gewoon asociaal. Zij weigeren om mensen te laten behandelen, omdat dat hun winsten aan kan tasten, en het maakt geen reet uit, of je je premie wel of niet hebt betaald.
“Maar het is niet het ziekenhuis die daar invloed op heeft, maar de patient, want die bepaalt waar hij verzekerd is”
De patiënt bepaalt niet wanneer hij ziek wordt en een beroep op zijn verzekering moet doen. Helaas moeten we vast stellen, dat in het huidige systeem de patiënt afhankelijk is van de winstmarges van de verzekeraar wanneer hij behandeld wil worden. Ik denk dat we het over Achmea wel eens zijn met elkaar. Je zult idd maar een van die 500 zijn. In het verleden werd je op een wachtlijst geplaatst omdat er onvoldoende capaciteit was. Nu wordt je op een wachtlijst geplaatst, wanneer de winst van een aandeelhouder wat minder dan verwacht kan worden, terwijl er voldoende capaciteit is.
@pedro Oh sorry – Jan van Rongen = MrOoijer. Dat overkomt me wel eens vaker, dan vergeet ik op welke computer ik zit te werken met welke browser.
Verder zijn we het geheel eens. Ja, het is ook asociaal. Maar dat zijn ze allemaal. Een jaar geleden brak mijn vrouw haar arm (heftig), met vliegende sirene naar het Ziekenhuis in Genk, Belgie. Zaak provisorisch rechtgezet en in het gips in afwachting van een operatie. Zegt mijn zorgverzekeraar: er zijn ook verrichtingen gepleegd die niet spoed-eisend waren. Betaal die maar zelf.
Prachtig ziekenhuis daar trouwens. Je kunt je beter in Belgie laten opnemen als er keus is.
Ik zie Hansje Hoogervorst daar nog zitten, met zijn kotsgebaar.
Kort geleden stond hier een bijdragemet allemaal mooie grafiekjes die onder andere lieten zien wie in Nederland boven de Balkenendenorm verdient. Helaas kan ik die pagina niet terugvinden.
Ik zat er naar te kjken en -het was niet uitgesplitst, jammer- wat me opviel was, dat dit veelal voorkwam (om niet te zeggen vooral voorkwam) in bedrijfstakken, zoals de gezondheidszorg, die onlangs geprivatiseerd zijn. En bij de banken natuurlijk.
Die absurd hoge salarissen schijnen het gevolg te zijn van het bestaan van een soort monopoliepositie, of schijnconcurrentie, hoe je het ook maar noemen wilt, in sectoren waar de burger gewoon geen alternatief heeft, geen uitwijkmogelijkheden.
Ik geloof er absoluut niet van dat die zogenaamde privatisering de publieke dienstverlening goedkoper heeft gemaak. Die dienstverlening is eerder verworden tot een van de melkkoetjes van de bestuurlijke elite.
Mooie baantjes voor ex-politici die netjes hebben gedaan wat er van ze verwacht werd.
En dat -na bewezen betrouwbaarheid- ook zullen blijven doen.
Af en toe zit er natuurlijk wel eens eentje tussen die inhoud probeert te geven aan zijn functie, maar dat betekent dan ook gelijk een rel. Wil je dat doen, dan moet je heel sterk in je schoenen staan. Nou is het spelletjes eigenlijk al vastgelopen, en wat doen de heren? Ze graven zich nog dieper in.
Nu dit bekend is geworden èn mensen ook weten dat Achmea wel geld heeft om 77 procent aandelen Independer te kopen èn de AFM liet weten dat zo’n 40 vergelijkingssites van financiële producten slecht in elkaar steken, zullen alle klanten nu wel haast maken om over te stappen op een andere verzekeraar en zeker niet op Independer gaan kijken waar ze het beste heen kunnen.
Marktwerking werkt natuurlijk optimaal als de klant doet, wat-ie moet doen ;-)
@43: Dat is wel grappig, want vorig jaar nog vond Achmea Independer helemaal niet objectief en onafhankelijk. Zie 0:43 voor de woordvoerder van Achmea die dat letterlijk zegt.
Een marktkoopman draait met alle winden mee om van z’n handel af te komen.
@70:
Kijk, dat (tweeling)ziekenhuis in Waalwijk en Tilburg heeft een capaciteit van 150.000 verrichtingen per jaar, en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt. Daar is dus niets mis mee, nee, dat is zelfs goed om de kosten te drukken.
Volgens mij begrijpt deze meneer de ballen van optimalisering. :P
@JSK: Heb je nog andere argumenten dan dat JIJ het zegt? Dat is niet erg overtuigend to say the least. Kennelijk verkondig ik een boodschap die je niet bevalt, maar dat wil nog niet zeggen dat het niet klopt. Verzin iets beters.
@72
Dat hangt er vanaf of e.e.a. vraag of aanbod gestuurd is dunkt me.
Hoe bedoel je dat…
Nee, dat hangt er van af of je het vanuit het perspectief bekijkt van het ziekenhuis (zoveel mogelijk opereren tegen zo laag mogelijke kosten) of vanuit het ministerie (totaal aan zorgkosten omlaag).
Als er meer vraag dan aanbod is, dan is het is optimalisatie om je hele capaciteit te gebruiken (prijs per handeling zo laag mogelijk en het is niet alsof ze later niet uitgevoerd worden). Dan is het dus jammer als behandelingen niet worden uitgevoerd (in dit jaar) omdat de verzekeraar geen budget meer heeft. Vice versa (aanbod>vraag) is dat andersom (onnodige handelingen?).
Hmmm.. het lijkt me toch niet optimaal om de laagste prijs per handeling te bereiken?* Het is optimaal om de laatste behandeling precies zoveel te laten kosten als de behandelde deze waardeert.
*dat is alleen optimaal als je het aantal behandelingen wil maximeren (ofzo)
Zo ingewikkeld is het niet wat ik zeg hoor. Als de behandeling nou eenmaal uitgevoerd moet worden (ze zijn medisch), dan kun je het maar het beste zo efficiënt mogelijk gebruik maken van je capaciteit. Jij bent toch econoom, dan moet je het kunnen begrijpen (ofzo).
“Het is optimaal om de laatste behandeling precies zoveel te laten kosten als de behandelde deze waardeert.”
Volgens mij is optimaal als we dat met zijn allen beslissen, als in democratisch. En dat daar inderdaad dingen buiten vallen is een realiteit. Het aan de verzekeraars overlaten is alleen een gekke gang van zaken. Voor de rest kun je natuurlijk alle zorg die wil zelf inkopen (als in niet uit een collectieve regeling zoals een verzekering).
Ik zeg dan ook niet dat het ingewikkeld is, ik zeg dat het niet klopt. Misschien een automatisme om te denken dat “oneens zijn met” gelijk staat aan “niet begrijpen wat wordt gezegd”.
Als de behandeling nou eenmaal uitgevoerd moet worden (ze zijn medisch),
En dat klopt dus niet. Dat soort emotionele sentimenten (“geen kosten zijn te hoog voor je gezondheid”) verstoort de discussie. Geen behandeling moet.
Volgens mij is optimaal als we dat met zijn allen beslissen, als in democratisch.
Dan beslis ik liever democratisch over in dezelfde muntunie zitten als Griekenland, dan over hoeveel zorg jij moet ontvangen.
Volgens mij hebben jullie een verschillend begrip van efficiëncy. De een vind het efficiënt om de patiënten zo veel en zo goed mogelijk te behandelen. De ander meet efficiëntie af aan de hoeveelheid winst die gemaakt wordt.
Ikzelf vind in de gezondheidszorg de zorg voor de patiënten het belangrijkste. Winsten wat minder. Het gaat alleen om de bereidheid voor bepaalde handelingen te betalen of niet. Wie zich op winsten concentreert is meestal alleen bereid te betalen voor behandelingen voor zichzelf. Wie behandelingen voor iedereen even belangrijk vindt, kijkt of hij zelf zo een behandeling aan zou nemen, en is bereid daar voor te betalen, ook voor aanderen.
Ik heb het niet over winst. Ik besef alleen dat elke euro die wij uitgeven aan zorg, niet kunnen besteden aan armoedebestrijding, pensioenen, milieubescherming, onderwijs, veiligheid en talloze andere belangrijke zaken.
Erg gevaarlijk om je financiele kortzichtigheid te maskeren als menslievendheid.
Dat heeft niks met het argument te maken, dat jij efficiëncy alleen in financiële termen kunt zien, terwijl er heel veel andere factoren mee kunnen spelen. Dat is nu precies wat ik financiële kortzichtigheid zou noemen. Je bent verblind door Mammon. Het ziekenhuis is voor jou efficiënt als er geen geld bij hoeft, en om dat te bereiken laat je graag een paar patiënten op de stoep staan, die je naar volgend jaar of een ander ziekenhuis verwijst. Dat een ander ziekenhuis in de buurt even goed is en nog volop patiënten kan behandelen, bewijs je nergens, en behandeling volgend jaar is precies de instelling, die de wachtlijsten op heeft geleverd.
Ach en je kan mij met een stropop natuurlijk weer wel van iets beschuldigen, in dit geval financiële kortzichtigheid, maar ik heb nergens gezegd, dat we niet goed op ons geld moeten passen. Er zijn doodgewoon andere politieke keuzes, die we kunnen maken. Alle nutteloze investeringen, die we de laatste jaren in schijnveiligheid hebben gedaan, bijvoorbeeld, hadden we veel beter kunnen besteden. In de gezondheidszorg, in het onderwijs en al die andere mooie doelen.
@70: MrOoijer/van rongen: en ze zullen proberen dat helemaal op te vullen, want dan werken ze het meest efficiënt. Daar is dus niets mis mee, nee, dat is zelfs goed om de kosten te drukken.
Gast, echt. Je hebt *of* teveel geluisterd naar de zorgmaffia, of je bent gewoon de weg kwijt. In ieder geval weet je to-taal niet waar je het over hebt.
Het gaat er helemaal niet om of de zorg ‘efficient’ werkt. Dat is alleen relevant voor de zorgsector zelf. Waar het om gaat is het totaalplaatje. Om maar een voorbeeld te geven:
Behandeling X kost 400 euro per patient, bij 1.000 behandelingen. Bij 10.000 behandelingen kost diezelfde behandeling 100 euro. Hartstikke goed denkt het ziekenhuis, efficientieverbetering van 300%! Maar 1000 behandelingen kosten 4 ton, en 10000 behandelingen kosten nog altijd 1 miljoen euro. En dat miljoen moet *wel* ergens vandaan komen.
De functie van zorgverzekeraars is *bij uitstek* om de alsmaar stijgende kosten in bedwang te houden. Zij mogen van de politiek het vuile werk opknappen om of het volume van zorgbehandelingen omlaag te krijgen of de prijzen van behandelingen (en liefst beide). Politici hebben dat proces uitbesteed aan verzekeraars omdat ze daar zelf niet toe in staat zijn. Je had je maar een klein beetje hoeven in te lezen in het hele zorgcircus om dat door te krijgen.
Zolang mensen zoals jij nog steeds denken dat alles behandeld moet worden, zolang zullen de zorgkosten de pan uit blijven rijzen. Want he, ik wil iedere dag een MRI-scan. Omdat het kan. Omdat dat zo efficient is voor het ziekenhuis. En jij bent een asociale hufter als jij mij dat ontzegt, want mijn arts zegt dat je niet vroeg genoeg kunt zijn met het ontdekken van kanker. Dat dat lekker incasseren is voor zo’n ziekenhuis, dat zal mij niet boeien. De rekening is toch voor de belastingbetaler.
Niet dan?
“Zolang mensen zoals jij nog steeds denken dat alles behandeld moet worden” – stropop, stropop, stropop. Denk je echt dat mensen voor de lol hun arm breken of in een MRI-scanner gaan liggen, of even een sonde in hun maag laten komen omdat ze een beetje maagpijn hebben? Of een litertje contrastvloeistof drinken voor hun plezier en dan kotsmisselijk worden? Of zich lekker laten catheteriseren (gaat een buisje bij je lies in de ader, en die zoekt zich dan een weg naar je hart) maar dan gaat er iets mis en lig je meteen op intensive care?
Volgens mij weet JIJ niet waar je het over hebt.
Niks stropop. Overdiagnosticering. Dat begrip moet zo’n expert als jij vast wel kennen.
Kwootje, want de uitsmijter zit iets verderop in ’t artikel:
Similar patterns appear in a new study by James Andrews, a sports medicine orthopedist. He scanned the shoulders of 31 professional baseball pitchers. Their MRIs showed that 90 percent of them had abnormal cartilage, a sign of damage that would typically lead to surgery. Yet they were all in perfect health.
Geef artsen de vrije hand (en heel veel diagnostische middelen) en ze vinden altijd wel *iets* wat behandeld kan worden. Geef patienten de vrije hand en ze hebben altijd wel ergens last van.
De stropop is dat jij mij een opinie toedicht die ik niet heb. En daarom slaat de rest van je opmerkingen ook nergens op.
Overdiagnosticering is een probleem, ja, maar wel in de VS. In Europa is het ooit wel eens onderzocht, landen met elkaar vergelijken, etc. Helaas- ik herinner me nog maar één concreet onderzoeksresultaat van een jaar of 10 terug, nl. dat de NL-se huisartsen veel minder doorverwijzen of medicijnen voorschrijven dan hun buitenlandse collegae. De poortwachterfunctie van de Nederlandse huisarts is in ons stelsel heel erg belangrijk. Juist dat staat nu onder druk.
De stropop is dat jij mij een opinie toedicht die ik niet heb.
Owgot. Zal ik het dan voor je uitspellen? Als ik zeg: ‘Ha, MrOoijer wil over niet al te lange tijd 40% van z’n inkomen wegdragen naar de zorg.’ dan stel ik niet dat dat jouw mening is. Dat volgt uit jouw stelling dat ziekenhuisbudgetten verhoogd moeten worden, omdat er nu –volgens jou door puur toeval– een ziekenhuis over z’n budget gaat. Als budgetten verhoogd worden, dan gaan ziekenhuizen meer opereren, of ze gaan duurdere speeltjes in huis halen om hun budget vol te maken. Dat is wat ze deden in de jaren 90, en dat zullen ze altijd doen. D’r is namelijk geen grens aan de hoeveelheid zorg die je kunt verlenen.
En omdat zorg uit algemene middelen wordt betaald (via je basisverzekering, maar ook uit de awbz-premies die je maandelijks via je salaris betaald) zorgt dat ervoor dat de zorgpremies voor *iedereen* hoger worden.
“Dat volgt uit jouw stelling dat ziekenhuisbudgetten verhoogd moeten worden, omdat er nu –volgens jou door puur toeval– een ziekenhuis over z’n budget gaat.”
Je begrijpt er echt niets van, want ook dat was mijn stelling niet. Zo’n domme reaguurder als jij heb ik hier nog nooit meegemaakt. Ik zeg helemaal niet dat het ziekenhuis over z’n budget gaat. Concreet gaat dit zhs voor 8% van zijn budget (verzekerden bij Achmea) over een grens. Misschien zitten ze er voor de andere 92% er wel flink onder, wie zal het zeggen.
Dat was mijn punt, je begrijpt het nog steeds niet, dus de groeten.
@090/MrOoijer: dus als jij de consequenties van je eigen opmerkingen niet inziet, ben ik dom? Je moet de politiek ingaan. Ik geloof dat ze bij de PVV nog wel een paar blaatapen kunnen gebruiken.
Oh ik dacht dat jij van de PVV was. Jij blaat als een aap.
Ah, de argumenten zijn nu echt op, en nu kunnen we alleen nog maar schelden.
Chill, dit is maar een (1) debiel.
Debielen, zijn dat mensen die andere mensen beschuldigen van hetgeen ze zelf doen?
Was me niet opgevallen dat jij ooit argumenten hebt gebruikt. Ik citeer je even uit je verzameld werk:
“Je hebt *of* teveel geluisterd naar de zorgmaffia, of je bent gewoon de weg kwijt. In ieder geval weet je to-taal niet waar je het over hebt.”
Dag gronkie.
Het is duidelijk dat je er niet van kunt uitgaan bij medische zorg, dat alles wat kan, ook inderdaad moet, Zoals het ook duidelijk is, dat het belang van de patient niet altijd voorop staat. Er is dus alle reden om over kostenbeheersing na te denken.
@gronk schrijft: “Politici hebben dat proces uitbesteed aan verzekeraars, omdat ze daar zelf niet toe in staat zijn.”
Dat is mogelijk, maar daarmee teken ze dan wel hun eigen brevet van onvermogen; rest ons niets anders dan andere politici te kiezen. Want de uitweg om die beslissingen te laten nemen opgrond van commerciele overwegingen is natuurlijk de slechts mogelijke, dat kun je op je vingers natellen. Preventie en eerstelijns laagdrempelige zorg zullen automatisch het kind van de rekening zijn, want daar valt het minste op te verdienen, terwijl juist daar het hoogste rendement gehaald wordt.
De privatisering van de gezondszorg is een van de meest absurde beslissingen geweest van de afgelopen 30 jaar.
Tussen twee haakjes: is het BTW-tarief op snoepgoed, chips, zoutjes, coca cola en soortgelijk vergif nou nog steeds 6%?!
rest ons niets anders dan andere politici te kiezen.
Het ligt niet zozeer aan de politici, het ligt aan de media, de zorglobbyclubjes, en de instelling van de politieke partijen zelf. Zolang een partij als de SP nog vindt dat iedere zorgwens gehonoreerd moet worden en dat de zorgsector geen strobreed in de weg gelegd moet worden (qua volume), en geen weerwoord krijgt van andere partijen (‘en waar gaan jullie dat allemaal van betalen?’), zolang werkt ‘op andere politici stemmen’ niet.
En de media geeft geen weerwoord, en laat de mannetjes van de zorglobbyclubs ongestoord op het orgel gaan met tranentrekkers over zielige patienten. Hoe kan het *geen* chantage zijn als een vetbetaalde directeur bij twee vandaag komt vertellen dat-ie met de huidige budgetten z’n bejaarden niet meer laat douchen? Waarom vraagt geen enkele journalist waarom die gast wel een salarisverhoging krijgt en bonus, jaar-in-jaar-uit?
Mij lijkt overigens, dat hier een aantal mensen volledig ontgaat wat @MrOoijer ons voorrekend onder @55 en @70. Ongeacht hoeveel je nu wilt uitgeven aan de gezondheidszorg, veel of weinig, je zult moeten budgeteren. Bij het budgeteren lijkt me statistiek in dit geval het belangrijkste hulpmiddel. En dan geldt, ik citeer:
“Om niet elke paar jaar een discussie te hebben over overschrijdingen van een budget, moet het budget dus flink BOVEN het gemiddelde van Na zitten (in de binomiale verdeling sqrt(Na(1-a))), liefst twee standaardeviaties, maar zelfs dan zal het ziekenhuis eens in de 20 jaar het budget overschrijden, vanwege de statistiek, en niet vanwege hun eigen handelen.”
Nou ben ik geen held in statistiek, maar ik begrijp de kritiek van MrOoijer heel erg goed. En hij heeft volstrekt gelijk!
Maar iedereen lult er maar een beetje langs heen
> En hij heeft volstrekt gelijk!
Absoluut niet. Tenzij je van mening bent dat alles behandeld moet worden. Maar heeft het zin om een 92-jarige nog van een nieuwe heup te voorzien (met alle complicaties vandien)? Moet je een 75-jarige man met kanker volstoppen met chemotherapie?
D’r zijn ruwweg 2 momenten waarop mensen veel zorg gebruiken: als ze zwanger worden (zeker bij mannen ! ;-)) en als ze doodgaan. Dan heb je nog een categorie pechvogels: de mensen die een ongeval krijgen of de mensen met een beroerde gezondheid die sowieso zorgveelgebruiker zijn.
Met die laatste categorie moet je uitkijken, want als je je criteria wat al te soepel legt zet je mensen vast in een ziekenhuisregime terwijl ze dat eigenlijk niet nodig hebben. Typisch voorbeeld: mensen met overgewicht zonder diabetes die je maar vast diabetespillen en -controles geeft. Voor het geval dat. Of de hausse aan ADHD-kindjes.
Dito voor de zorg op het einde van het leven: dat is stuurbaar tot-en-met.
En serieus, ik ben niet van plan om -zoals het CPB voorrekent- 40% van m’n inkomen af te staan aan zorg. Not. Gonna. Happen.
Jij hebt echt een blinde vlek hè? Ook als je zou besluiten dat dat hoogstens 20% mag zijn, dan nog heeft MrOoyer gelijk. Budgettering afstemmen op, of laten begrenzen door, een eenmalige overschrijding is niet alleen stompzinnig, maar contraproductief.
Zeg harm, als jij 3 dagen voor je salaris wordt uitgekeerd naar je baas toegaat met de mededeling ‘ik heb geen geld meer voor de rest van de maand, dus ik werk niet meer’, wat denk je dat je baas dan zegt?
En als mijn baas nou zegt: “‘ik heb geen geld meer voor de rest van de maand, dus ik betaal je niet meer’?
Het is mogeljk dat het verstandigste antwoord is: “Ik begrijp het probleem, maar we kunnen het ook opschuiven naar later. Maar ik wil wel een beetje meer zeggenschap.”
Thuis ga ik wel even kijken of het waarschijnlijk is dat mijn baas zich aan zijn beloftes kan houden. Want ik ben niet geinteresserd in het dipje, maar in de prognose. En dan neem ik die moeilijke formule van MrOoijer en ziedaar: zoiets komt (op de goede voorwaarden) eens in de 20 jaar voor.
In dat geval gun ik mijn baas het voordeel van de twijfel en werk gewoon door.
Dat is wel zo gunstig voor ons beiden.
Overigens wil ik niet verhelen dat het mijn bedoeling is om dmv meer zeggenschap het bedrijf uiteindelijk om te zetten in een cooperatie.
Als beloning voor mijn cooperatieve gedrag.
Niet om vervelend te zijn, maar in jouw link zie ik geen 40% staan. Wel 14,3%, dus je paniek is misschien een beetje overtrokken.
@hal: die 40% is in 2040 bij ongewijzigd beleid.
Staat nu op 10% van het BNP, en zonder ingrijpen groeit het nu ongeveer 5% per jaar en als je dat doortrekt dan is dat in 2040 inderdaad 40% – maar wel van het HUIDIGE BNP. Omdat het BNP ook toeneemt is het sommetje nog niet klaar en moet je daar rekening mee houden. Andere factoren zijn onder meer de bevolkingsopbouw en de inflatie.
Het CPB heeft het dan ook niet over die 40%. Dat getal is demagogie van politici die niet willen of kunnen rekenen.
40% is ook om andere redenen een volstrekt onrealistisch getal. Het zou bijv. impliceren dat in 2040 ongeveer 40% van de beroepsbevolking in de zorg zou werken (vast en zeker om die andere 60% te verzorgen). Maar wie doet dan het “echte” werk?
Al dat gegoochel. Je eerste reactie was bijzonder to the point. Complimenten.
@105/harm: De zorg kent al decennia het probleem van budgetoverschrijdingen. Het is geen geval van ‘statistische fluctuaties’.
Dat is waar gronk, maar dat los je niet op door “commercialisering”.
Kies andere politici,
En denk zuiver: zijn die politici er niet, dan is het jouw/onze taak om te zorgen dat er wel zijn/komen. Het is jouw democratisch recht, dat iemand jouw interesses vertegenwoordigt. Formuleer die interesses helder en “go for it”.
Maar als je je interesses laat behartigen door de commercie, dan ben je dom bezig.
@gronk
Ik wil dan wel graag een bron voor die 40%, want dat staat nergens in je link en volgens mij ook niet in het CPB-rapport (De vergrijzing verdeeld) dat je aanhaalt. Vergis je je niet?
@106:
Omdat het BNP ook toeneemt is het sommetje nog niet klaar en moet je daar rekening mee houden.
Met hoeveel neemt het BBP dit jaar toe? En afgelopen jaar?
@108: Iemand die denkt dat je kostenminimaliseert door zoveel mogelijk te produceren mag wel nadenken over wie hij verwijt zich te vergissen.
“Met hoeveel neemt het BBP dit jaar toe? En afgelopen jaar?”
Dacht wel dat één van de critici met dit “argument” zou komen. Hetzelfde wordt gebruikt door klimaatsceptici als het een keertje wat kouder is. “Zie je wel – het gaat niet omhoog”. Maar de lange termijn trend is dat het BNP (sorry BBP tegenwoordig) in 30 jaar tijd verdrievoudigt. Dus als je voorspelt dat de zorgkosten in 30 jaar tot 4 maal het huidige niveau stijgt, moet je het BBP van over dertig jaar op 3 maal het huidige schatten. Dan stijgen de zorgkosten dus naar 10% * 40/30 = 13,3% van het BBP van 2040. Dan nog wat andere effecten er bij, en dan zie je dat die 14,3% helemaal zo gek nog niet is.
Lange termijn trend? De trendmatige groei van het BBP (waar we de laatste twee jaar alweer ruim onderzitten) is twee procent per jaar (dus geen verdrievoudiging per 30 jaar, reken maar zelf uit waarom). De groei van de zorguitgaven de afgelopen 5 jaar was 5 procent per jaar. Dus daar gaat overduidelijk iets niet houdbaar zijn.
Ik heb het over BBP en jij hebt het over BBP/capita. Dan heb je inderdaad lagere cijfers, maar dan is die 5% ook onjuist als kengetal voor jaarlijkse groei. Want die 5% wordt genoemd door het CPB in berekeningen over het aandeel zorg gezien als % van het totale BBP.
Verder zie je bij het CBS dat de zorg altijd harder is gegroeid dan het BBP. Maar het gat is nog nooit zo groot geweest als nu, omdat door de crisis het BBP twee jaren achtereen feitelijk daalt, en kosten van de zorg sterker stijgen dan voorafgaande jaren. Tussen 1983 en 2000 is het verschil 0,6%. Maw de kosten van de zorg stegen met 0,6% meer dan de stijging van het BBP. Nu is dat veel meer.
Er zijn drie heel duidelijke momenten de afgelopen 10 jaar wanneer de zorgkosten in één klap flink stijgen:
(a) in 2000 gaan we wachtlijsten wegwerken
(b) invoering van de DBC’s
(c) invoering van de nieuwe zorgwet.
Alle drie politieke beslissingen, geen autonome groei waar de politiek zo graag mee schermt. .
Ik heb het over BBP en jij hebt het over BBP/capita. Dan heb je inderdaad lagere cijfers,
Want onze bevolking zal naar verwachting zeer sterk groeien de komende decennia? Noooo…
Wederom, reken maar de groeivoet uit die hoort bij “een verdrievoudiging van het BBP in dertig jaar” (zoals jij beweert) en zie dat je onzin praat.
Maar zonder dollen: je hebt gelijk dat pas de laatste tien jaar de zorguitgaven harder zijn gaan stijgen dan het BBP. Maar om dat in het licht van de vergrijzing en vergelijkbare trends in de omliggende landen (met een grote variatie van zorgstelsel) een “politieke keuze” te noemen is kortzichtig.
Bijvoorbeeld: de zogenaamde grijze druk (het percentage 65 plussers) nam tussen 1990 en 2000 toe van 21 tot 22 procent. Tussen 2000 en 2010 was dat een toename van 3 procentpunt (van 22 tot 25): daar is je verdriedubbeling.
Dan nog maar eens met de precieze cijfers.
Gemiddelde jaarlijkse groei BBP (bron Univ. Tilburg)
1960-’70 5,2%
1970-’80 2,9%
1980-’90 2,3%
1990-’00 3,2%
2000-’05 1,2%
1900-2000 3,2%
In 2010 kost de zorg 9,6% van het BBP (bron CPB). In een gewoon scenario waarin we het eeuwgemiddelde nemen van de groei van het BBP is het BBP in 2040 met en factor 2,7 gestegen. De laatste jaren groeien de kosten met 5%. Als dat zich voortzet (wat onwaarschijnlijk is) is in 2040 het aandeel 4/2,7 van 9.6% = 14,8%. Geheel in lijn dus met wat ik boven schreef.
Wat jij en Gronk doen is de worst case scenario’s combineren en dan ook nog goochelen met de berekeningen. Wat ik doe is gewoon laten zien hoe (versimpeld) je zo iets even uitrekent.
Het blijft natuurlijk een prognose en geen werkelijkheid, en daarom is het ook zo dom om het worst-case-scenario van 0% BBP-groei en 5% zorgkostengroei als uitgangspunt te nemen. Dat is wat de politieke onheilsprofeten je willen doen geloven.
@111
Iemand die niet kan lezen …. bla bla… bla bla…. Wat is er de afgelopen maanden met je aan de hand gast? Permanent over de zeik zijn is zó 2008.
Lichtzinnige linksen moeten niet fokken met me brood.
Ja, dat zeg ik al heel de tijd. Het gaat je alleen maar om de inhoud van je eigen portemonnee. Aan die inhoud meet jij de efficiëncy van de gezondheidszorg af.
Dat heeft lichtzinnig rechts je al uit de mond gestoten.
Of ben je misschien zelf een van die dieven uit de financiele sector?
Jouw brood neuken,wie zou dat in hemelsnaam willen?,wat een walgelijke suggestie.
Dat is gewoon een kwestie van grondig rechts vullen, doe ik ook en dat bevalt me prima.
@120: Je kan inderdaad niet kijken naar de laatste tien jaar als je iets wil zeggen over de volgende tien jaar. Beter is om de jaren daarvoor te nemen, als deze jouw stelling onderbouwen uiteraard. Ga toch weg.
Resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor resultaten in de toekomst, ongeacht of je nu kijkt naar de laatste 10 of 100 jaar. Ga toch weg.
Je draait in een kringetje rond. Dat argument hebben we al gehad. Als je een situatie over dertig jaar wilt inschatten, moet je niet de korte-termijn trend gaan extrapoleren. En omgekeerd uiteraard ook niet. We gaan ook niet op onze krent zitten in deze crisis omdat de staatschuld in 2008 nog op een record-laagte stond sinds we begonnen zijn dit bij te houden (als % van het BBP).
Maar als je dat wel doet – de korte termijn trend extrapoleren, dan zeg je dus eigenlijk dat de grenzen van de groei definitief bereikt zijn, en dat je het uiterst onwaarschijnlijk acht dat deze eeuw dezelfde groei van het BBP zal laten zien als de vorige eeuw. Dat kan, maar dan is er ook geen enkele reden om de autonome kostenstijging van de zorg dan maar wel door te laten groeien. Dan zouden we immers in 2100 aan het eind van de eeuw meer aan zorg uitgeven dan de omvang van het BBP. Dat is uiteraard onmogelijk (net als die 40% in 2040).
Het “grenzen-aan-de-groei”-scenario is ook ongetwijfeld al eens door het CPB of SCP doorgerekend, maar zo langzamerhand heb ik genoeg van je, dus zoek dat maar eens zelf uit.
Eureko goede resultaten gegenereerd in de eerste helft van 2011. Winst voor belastingen van reguliere activiteiten steeg 27% naar € 201 miljoen. De stijging is deels te wijten aan betere resultaten in ons leven bedrijf, maar Niet-leven en gezondheid ook belangrijke bijdragen aan de winst voor belastingen. Brutopremies in zowel Leven als Niet-leven stonden onder druk door hevige concurrentie.
Maar wel een toename in Gezondheid verzekerd totaal bruto premie-inkomen voor de Groep is licht toegenomen tot € 11 miljard. We blijven financieel sterk en, in het huidige turbulente economische klimaat, een stabiele partner voor onze klanten.
Solvabiliteit van de groep steeg wederom tijdens de verslagperiode tot 224%, terwijl de solvabiliteit van de verzekeringsentiteiten gegroeid tot 233%. De programma’s introduceerden we om organisatorische complexiteit te verminderen gaan vooruit volgens plan.
Het creëren van geïntegreerde back-offices die onze merken kan voorzien van klantgerichte, betaalbare producten liggen op schema. Tijdens de eerste helft van 2011, heeft de kosten-programma voor de vermindering eiste onze volle aandacht, in het bijzonder op het gebied van personeelskosten.
Dit is vooral omdat we in het proces van het creëren van een nieuwe gezondheids-organisatie en hebben versneld de integratie van Achmea Health en Agis alsmede verbetering initiatieven op, bijvoorbeeld om zorginkoop verbetering van de kwaliteit van de gezondheidszorg.
Als onderdeel van onze strategie, kondigden we in 2009 een efficiency-programma en een van de belangrijkste doelen was om de complexiteit van onze organisatie te verminderen. Onderdeel van dat programma omvat de samenvoeging van de Achmea en Eureko holdings. We hebben dat proces in beweging en hebben ervoor gekozen om de Achmea naam voor de nieuwe holding behouden. Het doel is om de fusie af te ronden in de tweede helft van dit jaar.