Minister Asscher (SZW) stuurde vanochtend het onderzoeksrapport Contractvormen en motieven van werkgevers en werknemers naar de Tweede Kamer.
Enkele conclusies:
- ‘Nederland loopt tegenwoordig internationaal vrijwel aan kop wat betreft het gebruik van flexibele arbeid’ (p. 7).
- ‘Cijfers van het CBS laten zien dat in de periode 1996 tot en met 2011 het aantal werkzame personen met een vast contract met 16 procent is toegenomen, terwijl in dezelfde periode het aantal zzp’ers met 70 procent toenam en het aantal personen met een tijdelijk dienstverband met 36 procent’ (p. 8).
- ‘… ongeveer de helft van de bedrijven (53%) [geeft] aan in de komende twee jaar meer flexibele contracten te gaan hanteren’ (p. 9).
En dit valt niet alleen aan de economische (perma)crisis te wijten:
Hoewel de slechte economische vooruitzichten ten tijde van het onderzoek een rol spelen, past de voorkeur van werkgevers voor flexibel personeel in een bredere trend. Het aandeel werkenden met een flexibele contractvorm is de afgelopen twintig jaar sterk toegenomen (p. 9).
En wat vinden werknemers hiervan?
Werknemers hebben in overgrote meerderheid een voorkeur voor een vast dienstverband waarbij zij in dienst zijn van het bedrijf waar zij werken (p. 10).
Pech gehad, jongens.
EDIT: Overigens vormt dit een aardige achtergrond bij het gegeven dat met name grote bedrijven (en hun neoliberale loopjongens) helemaal niet zitten te wachten op een groeiende werkgelegenheid. Dat leidt alleen maar tot lastige vaste contracten en hogere loonkosten.
Reacties (50)
Er is hierin geen verschil tussen werkgever en werknemer: het is risicomijdend gedrag.
het gegeven dat met name grote bedrijven (en hun neoliberale loopjongens) helemaal niet zitten te wachten op een groeiende werkgelegenheid
Met zulke nonsens ben je echt niet meer in staat onderscheid te maken tussen feit en mening. Je lijkt GBH wel.
The working class and the employing class have nothing in common. There can be no peace so long as hunger and want are found among millions of the working people and the few, who make up the employing class, have all the good things of life.
Between these two classes a struggle must go on until the workers of the world organize as a class, take possession of the means of production, abolish the wage system, and live in harmony with the Earth.
@1
Nonsens? Industriële reservelegers zijn toch niet echt een nieuw concept.
En blijkbaar ziet niemand de relatie tussen de “maatregelen die de regering neemt” (zoals ziektekosten doorbetaling etc) en de stijging van tijdelijke contracten.
Kort gezegd, hoe meer de overheid de werkgever verantwoordelijk maakt voor het wel en wee van werknemers, hoe vaker de werkgever overstapt op tijdelijke/uitzend krachten ipv vaste contracten.
(en nee het gaat niet over ontslagbescherming, maar over ziektekosten, WAO etc etc).
.
De heruitvinding van de dagloner komt de werkgevers allicht goed uit.
@6: Tja, het is gewoon een kwestie van risico’s plussen en minnen en op dit moment is het voor werkgevers gunstiger om met flex/uitzend contracten te werken dan met vaste contracten.
En ik voorspel je dat als de overheid het werken met vaste contracten niet rap aantrekkelijker maakt er straks alleen nog maar flexcontracten zullen zijn, ik ken bedrijven die al structureel geen vaste krachten meer aannemen, al is de werknemer nog zo goed, na 3 contracten gaan ze er wel uit.
@7, wat wel ongeveer het participatieniveau van de werkgevers aangeeft.
@1: Ik kan me herinneren dat er ooit in de 60-er jaren, zo veel werk was en zo weinig mensen die dat werk konden doen, dat men arbeiders importeerde uit – ik noem maar wat – Turkije, Marokko etc.
Een kleinigheid waar partijen als CDA en VVD, die daar debet aan waren, nu liever niet aan herinnerd willen worden.
De werkgevers waren wanhopig, want de arbeidende medemens begon salariseisen te stellen en om betere arbeidsvoorwaarden en beter arbeidscontracten te vragen….
Voor werkgevers komt grote werkloosheid als manna uit de hemel vallen, zo makkelijk zijn ze nog nooit in staat geweest lonen naar beneden te drukken, CAO’s te verslechteren en mensen naar believen te dumpen.
Ik zou het helemaal niet erg vinden om een contract voor een paar jaar te krijgen, maar dat kan dan weer niet in Nederland, op een paar uitzonderingen na. Wat denk ik wel bijna iedereen wil is zekerheid dat je de volgende maand je huur kunt betalen, dus geen contract op 0-uren basis, dat is gewoon zo schofterig wanneer werkgevers niet eens de moeite doen om je iig. een gemiddeld loon te geven.
Het wordt tijd dat werkgevers hun maatschappelijke verantwoordelijkheid pakken en gaan werkgeven naar vermogen.
Het begint er steeds meer op te lijken dat mensen er zijn voor de economie in plaats van omgekeerd.
Gisteren kwam ik nog een bedrijf tegen waar aan de achterdeur een hele afdeling opgeheven werd en het werk overgeheveld naar een andere vestiging, alwaar men via de voordeur uitzendkrachten ging inhuren om hetzelfde werk te doen. Zij het tegen een bruto uurtarief dat ongeveer de helft lager ligt en ongetwijfeld met een stuk minder uren per medewerker, zodat je er niet of nauwelijks van kunt leven.
Trouwens, als we dagloners dan toch weer opnieuw gaan introduceren, misschien kunnen we dan ook de rij waar ze in moeten staan weer invoeren. Het voordeel is dat mensen dan in ieder geval weer énige controle over hun bestaan krijgen: wie vroeg genoeg in de rij gaat staan, mag die dag werken.
@8: Werkgevers zijn dan ook geen sociale werkplaats / filantropische instelling, het doel van een bedrijf is zoveel mogelijk geld ‘verdienen’ in zo’n kort mogelijke tijd.
@13:
Klopt helemaal ….desnoods over de gebogen ruggen van anderen.
Kapitalisme in a nutshell.
@7: “op dit moment is het voor werkgevers gunstiger om met flex/uitzend contracten te werken dan met vaste contracten.”
Dat argument is net zo veelzeggend als de VVD-verkiezingsslogan “zeker nu”. Dagloners zijn voor werkgevers vrijwel altijd gunstiger (geweest).
@14: Je hoeft niet voor zo’n werkgever te werken hoor, het is hier geen China hoor.
@15: Vanuit een wettelijk perspectief is het gunstiger (veiliger) om met flex/uitzend krachten te werken, niet vanuit financieel oogpunt omdat flex/uitzendkrachten vrijwel altijd duurder zijn dan vaste krachten.
@16:
Nee, dat klopt, je hoeft niet voor zo’n werkgever te werken.
Dat blijf je dus werkloos en kun je straks papiertjes prikken in het park.
@18: Keuzes, keuzes
@19, met de werkgevers die de keuzes manipuleren en aan het langste eind trekken. En de werknemers die uiteindelijk alleen maar kunnen kiezen tussen ‘a rock and a hard place’. (Ik kan even niet op een goed Nederlands equivalent komen.) Keuzes, keuzes.
Edit: en in het Engels klopt de uitdrukking volgens mij ook niet. Maar ik weet toch niets beters.
@20: Als het je niet bevalt dan moet je werkgever worden i.p.v. werknemer.
Ik vraag me af of dit echt wel een rationele keuze is van die bedrijven. Mijn ervaring is toch meer dat tijdelijke contracten en uitzendkrachten vooral het gevoel geven dat ze makkelijker van hun mensen af kunnen komen. Goedkoper is het echt niet en van mensen met een vast contract kom je ook vrij gemakkelijk af als dat nodig is. Vaste contracten zijn alleen duurder bij ontslag of langdurige ziekte. Flexwerkers zijn altijd duurder. Daar komt nog bij dat grote bedrijven een hr-afdeling hebben die baat heeft bij zo ingewikkeld mogelijke constructies.
De rationaliteit van bedrijven wordt vaak behoorlijk overschat.
@21, of de keuzes ter discussie stellen
@22, dat is op zich wel waar. Het idee dat die voortdurende reorganisaties ook maar zinnig kunnen zijn gaat alle rationaliteit te buiten. Het is nu vaak volgens mij een doel op zich geworden, een gewoonte die niemand meer ter discussie stelt, net als dat er niet meer echt wordt nagedacht of het er echt beter van wordt als je mensen er na 3 jaar automatisch uitkiept en of alle kosten van de extra overhead wel opwegen tegen de kosten van de risico’s bij ziekte / niet functioneren. (En de rationale is al helemaal zoek als bedrijven advocaten in gaan zetten om mensen weg te pesten / onder druk te zetten terwijl een fatsoenlijke afkoopregeling nog niet de helft had gekost.)
Maar van de andere kant heb je, met name bij de grote bedrijven, natuurlijk wel handige rekenaars die wel degelijk kunnen nagaan wat de effectiefste kortetermijnstrategie is voor de zeer beperkte belangen die zij moeten onderzoeken. (De aandeelhouders en de zittende toplaag over het algemeen.) En dan is het uitwonen van werknemers wel degelijk een rationele keuze, want de langere termijn is geen overweging. Dan lijken flexcontracten wel degelijk zinniger dan een stabiele basis.
En ik denk dat er op die schaal wel degelijk ook een gedachte achter zit dat het afwentelen van de kosten op de maatschappij en het zelf incasseren van de baten nuttig is.
Hoog tijd dus dat ter discussie te stellen.
@13:
Wat een bizar nauwe omschrijving van het doel van een bedrijf. Dan doe ik het met mijn bedrijfje dus helemaal verkeerd. Mijn voornaamste doel is om duurzaam (dus langere termijn) te blijven bestaan. Niks zoveel mogelijk geld in zo korte mogelijke tijd. Ik geloof werkelijk in een bedrijf waar gelukkige en zo zorgeloos mogelijke medewerkers het best presteren en dus op de langere termijn de beste investering zijn. Fundament is dan ook een salariëring die hen in staat stelt om geen financiële zorgen te hoeven hebben.
Nu is mijn bedrijf maar klein (naast mij nog twee) maar alles ten koste van winst lijkt mij voor geen enkel bedrijf op de langere termijn een levensvatbare visie.
@24:
Continuïteit was vroeger het doel van zo’n beetje ieder bedrijf. Staat ook altijd expliciet genoemd in ouderwetse bedrijfseconomische leerboekjes.
Maar tegenwoordig is het voornaamste doel (bij grote bedrijven) doorgaans shareholder value. Dan moet je nu rendement maken om je aandeelhouders tevreden te stellen. En dan is het devies natuurlijk wel zo veel mogelijk winst in een zo kort mogelijke tijd.
Daarnaast is binnen een bedrijf continuïteit ook veel minder belangrijk als een CEO ieder jaar een miljoen op zijn bankrekening mag bijschrijven. Dan is het nu cashen en na ons de zondvloed.
Maar aandeelhouders en duurbetaalde loonslaven zijn natuurlijk ook allerminst betrokken ondernemers die een eigen idee najagen en graag iets willen opbouwen.
@24:
Dat is schattig maar er zijn zoveel externe factoren waar jij geen controle over hebt zodat jij geen enkele controle hebt over hoe lang jou bedrijf zal bestaan, jij kan volgende week wel op de fles zijn als er bijv. weer zo’n beurskrach gebeurt als in de jaren 20.
Een ondernemer heeft maar 1 zekerheid en dat is onzekerheid, morgen kan het allemaal voorbij zijn en als jij dan niet genoeg geld op je bankrekening hebt staan dan ga je linea recta naar de bijstand.
@25:
Vroeger draaide een bedrijf ook niet op voor de ziektekosten van een werknemer die zijn been breekt bij het voetballen, tegenwoordig kan daardoor een (klein) bedrijf aan failliet gaan.
@27.
Oh, je gaat de ziektekosten opvoeren als het punt.
Klopt, gelukkig gaat de automatisering verder. Het wordt steeds aantrekkelijker voor de kleine bedrijven om de boel te automatiseren of robotten in te zetten. Dan heb je in plaats van 10 mensen, nog maar 2 mensen nodig. En die biedt je natuurlijk een flexibel contract aan.
Inderdaad moeten zeker bij de kleine ondernemer de ziektekosten weg. Niet bij de grote, daar hoeven we geen medelijden mee te hebben. Alleen doen de VVD en de werkgeversorganisaties weinig voor de kleine ondernemer. Tsja…
@26.
Dat naar de bijstand gaan is behoorlijk confronterend. Er zit bij de ambtenaar een sociale rechercheur die bijvoorbeeld vraagt of je vrouw achter haar spaarrekening nog een tweede rekening heeft, of je uitgeschreven bent bij het kvk (terwijl ze juist willen dat je zelfstandig ondernemer wordt, dan kan je dus niet voorbereiden vanuit de wwb), en zo voort.
@28: Daar gaat het niet om, het gaat er om dat het ondernemers bestaan een bestaan is wat heel onzeker is, dus zal je binnen moeten zijn voor dat de zaak omvalt, het is net als met topvoetballers, die moeten ook binnen zijn voordat ze of te oud worden of een blessure oplopen die hun voetbal carrière beëindigt.
En tja, als de overheid bepaalt dat jij als ondernemer verantwoordelijk bent voor een zieke werknemer die ziek wordt door eigen toedoen dan maakt dat het voortbestaan van je onderneming alleen maar onzekerder, dus ja als je dan kan kiezen tussen een robot en 2 flex krachten of 10 vaste krachten waar je financieel verantwoordelijk voor bent dan is de keus niet zo heel moeilijk.
Dat heet risico beperking en elk bedrijf doet dat, klein, groot en zelfs de overheid doet het, sterker nog, als je het niet doet dan is er geen bank die jou een krediet zal verstrekken.
‘Ondernemers’ is zo’n heerlijk ruim begrip. De regels zijn voornamelijk uitgevonden ten bate van de grote multinationals… en als we dat ter discussie stellen dan worden de kleine onderneminkjes van stal gehaald om het goed te praten.
Het moge duidelijk zijn dat AH of de Rabobank of de megalomane zorginstellingen die nu een halve provincie per keer bestrijken en via rottige constructies al hun zorgmedewerkers eruit gooien GEEN zielige ondernemers zijn die geen andere keuze hebben omdat de eigenaren zelf anders geen beleg op hun boterham meer hebben.
@30.
Daar gaat het mij wel om, je vertelt niets nieuws. De overheid heeft het weer gedaan, tuurlijk. Waarom doen die politieke partijen die het altijd over de ondernemer hebben – VVD, PVV, CDA – dan niets. Wat ben je zoals altijd lekker hypocriet Bolke.
Maar je hebt een punt: appelazijn drinken is goed voor het zuiveren van het lichaam.
@32:
Ja wie anders heeft de ondernemer al die regels opgelegd? Sinterklaas?
Ik stel alleen vast dat hoe meer verantwoordelijkheden de overheid op het bordje van de ondernemer legt hoe groter het aantal flex krachten zal worden en als je als overheid die trend wil keren dan zal je vaste contracten aantrekkelijker moeten maken, niks meer, niks minder.
En de VVD vind dat wel prima, want hoe meer flex contracten hoe slechter de positie van de werknemer en de PVDA heeft alleen oog voor de mensen met een vast contract (de have’s) en negeert de flex werkers volledig (have not’s) omdat de PVDA jaren lang is gedomineerd door de vakbonden en die er alleen voor de vaste werknemers zijn, het CDA boeit het geen fuck omdat de meeste flexwerkers geen christenen zijn en dus geen electorale basis is voor het CDA.
@33.
hahaaha, de overheid stelt geen regels, de overheid voert regels uit of handhaaft die. de regels worden besloten dan wel bekrachtigd door de politiek bestuurders. vaak incapabele mensen zoals meneertje weekers. dus lulkoek. de rest van je betoog is iedereen bekend, bekende rechtse retoriek, dus overbodige luxe. lekker gillen over de vakbonden, haahaha
mijn constatering blijkt juist de rechtse partijen doen niets voor de kleine ondernemers (ziekte), waar jij zo zielig over doet, maar volgen de wensen van de grotere ondernemers. erken je nederlaag.
@34: Waar o waar heb ik de rechtse partijen vrij gepleit van hun verantwoordelijkheden CQ daden?
Als je dat even aanwijst dan geef ik toe dat je me ‘verslagen’ hebt, trouwens de linkse partijen zijn geen haar beter want het bulk van die maatregelen zijn genomen door kabinetten waar de PVDA in zat.
Dus zowel links als rechts heeft geen enkel oog voor de kleine ondernemers.
@35.
Nu komt er de eerste drogreden, er wordt me iets in de schoenen geschoven, had niet anders verwacht. Tuurlijk, ja ja, de linkse partijen zijn ook slecht. Die hebben het ook altijd over de kleine ondernemer en dat ze het zo slecht hebben. de pvda regeert sinds kort weer mee, na bak ellende 4. daartussen hebben ze niet geregeerd. dat was allemaal rechts. Hahaaha, wat een non-discussie.
@36:
PVDA statistieken :
vanaf 1946 = 68 jaar.
Tot op heden heeft de PVDA 37 jaar van die 68 jaar (mee) geregeerd.
Als we dezelfde periode nemen voor de VVD dan komen we uit op 36,7 jaar (mee) regeren.
Dus mwa, je kan dus wel stellen dat de PVDA weldegelijk een hele hoop medeverantwoordelijk (net zoals de VVD) heeft voor het huidige Nederland.
Maar we verzanden weer in een links/rechts geneuzel discussie maar waar het gewoon op neerkomt is dat bedrijven risico vermijdend gedrag vertonen en doordat er steeds meer financiële risico’s omtrent werknemers op het bordje van bedrijven wordt gelegd zullen bedrijven steeds minder mensen in vaste dienst nemen.
Het zegt niets over hoe lang de PvdA heeft geregeerd, het zegt meer dat Bak ellende 1, 2, 3 en Rutte 1 (de rechtse kabinetten) niets voor de kleine ondernemer hebben gedaan.
Jij verzand ook steeds op hetzelfde punt: er worden steeds meer financiële risico’s omtrent werknemers op het bordje van bedrijven gelegd.
Vreemd dat wat belastingen (incl. sociale lasten) betreft de (vooral grotere) bedrijven er wel een stuk beter van zijn geworden. Wellicht een ruilconstructie. Zoekt dat eens uit, in plaats van telkens herhalingen van eerder gezegde dingen.
Heel dat flexibele werken is een deal geweest in de jaren 90 tussen de werkgevers en de vakbonden. De vakbonden zijn er nu (wel) achter dat dat een foute beslissing was. Daarom is het wel zo, dat de verschillen tussen flexwerkers en vaste krachten op het gebied van rechten en plichten nergens zo groot zijn in Europa als hier.
De vakbonden hebben nu zogenaamd een ander doel, ook al zeggen ze dat dat altijd al zo is gewees, dus een flinke zak zout erbij:
“‘Door deze wet [Wet Werk en Zekerheid] zetten we een grote concrete stap naar het gelijk stellen van vast en flex op de arbeidsmarkt. Dit is altijd de kern van de CNV-inzet voor het sociaal akkoord geweest. Ik ben tevreden met deze wet,’ aldus vice-voorzitter Maurice Limmen, in reactie op de presentatie van het wetsvoorstel Werk en Zekerheid.”
http://www.cnv.nl/blog/blog-post/2013/11/29/wet-werk-en-zekerheid-is-een-grote-verbetering-voor-de-flexwerker/
Ik heb mezelf maar minnetjes gegeven, hou meer van rood dan groen. En dan geef ik Bolkje een plusje, opkomen voor de zwakkeren vind ik belangrijk.
@38:
EN de overheid, we noemen het ook wel de sociale akkoorden van de paarse kabinetten.
@33, de overheid legde niet zomaar verantwoordelijkheid op het bordje van de werkgevers natuurlijk.
Wat opvalt, en wat al langer het punt is, is dat werkgevers / ondernemers heel weinig verantwoordelijkheid uitstralen voor hun aandeel in de maatschappij. Veel burgers hebben dat al niet (‘belastingfraude is niet echt erg, maar ik wil graag alles waar ik recht op heb!’) maar bij bedrijven is dat besef nog minder.
Een deel van de verschuivingen zijn dan ook met name gekomen omdat de werkgevers ook daarvoor al de neiging hadden hun verantwoordelijkheid (bv voor ontslag en een goede omgang met problemen tussen werkgever en werknemer) op het bordje van de overheid neer te leggen. De ziektewet / wao was een hele fijne manier om van mensen af te komen.
Zeker, de uitwerking is nu ongebalanceerd (met name voor kleine werkgevers kan de impact flink zijn), maar het is interessant dat de enige oplossing die gezien wordt om de lasten steeds weer bij de overheid neer te leggen en er vooral zelf niets aan te doen.
@40.
EN het paarse kabinet bedoel je. Toen hadden we nog een poldermodel, waarin de regering vrijwel automatisch meeging met de sociale partners. Dat is nu veranderd.
Plusje hoor, je bedoelde het goed. ;-)
@31 wanneer je daadwerkelijk onderscheid wil maken tussen de grote ondernemingen en de zeer vele kleine ondernemingen, dan moet toch echt de woordkeuze anders worden in dit soort discussies. Niet alleen van jou, maar van meerdere reageerders hier.
iedere werkgever (multinational of kleine ondernemers met 2 medewerkers) wordt hier vaak op een hoop gegooid met de fouten. In @41 zijn weer alle ondernemers en ondernemingen fout.
“is dat werkgevers / ondernemers heel weinig verantwoordelijkheid uitstralen voor hun aandeel in de maatschappij”
Met dit soort generalisaties komen we m.i. Niet verder. Zie ook @24.
@43.
Dat kan je tegen Bolke ook zeggen, die houdt ook niet van nuanceringen, maar bolkt er ook op los.
@4, #bolke. Een beetje laat, maar hoe verklaar je dan dat er tegelijkertijd een tendens is dat die “maatregelen die de regering neemt” vooral nadelig zijn voor de werknemer?
Lijkt me nogal wiedes dat het relatief hoge aandeel flexcontracten in Nederland direct samenhangt met de nogal rigide ontslagbescherming in Nederland. Waarschijnlijk heeft hebben enorm veel bedrijven met wat meer dan een tiental werknemers minstens 1 werknemer in dienst die gewoon Helemaal Niets (meer) bijdraagt aan het bedrijfsresultaat. In Nederland blijf je dan doorsukkelen, in andere landen verlos je zo iemand gewoon uit zijn lijden door het contract te beeindigen. Daardoor bedenk je je als werkgever wel 20x voordat je iemand een vast contract aanbiedt.
Daarmee kun je je afvragen of Nederland wel echt de koppositie heeft. Er zijn immers genoeg landen waar de werkgever werknemers met een “vast” contract zo hopla op straat kan zetten. Een flexcontract heeft daar dan ook weinig voordeel voor de werkgever. Het is dus wellicht niet zozeer dat Nederland aan kop loopt met het uitdelen flexcontracten, we lopen waarschijnlijk vooral aan kop bij man en paard noemen wat betreft de betekenis van arbeidscontracten.
Wie verlost wie uit z’n lijden? Ik denk overigens dat het risico van vaste contracten vooral bij kleine werkgevers ligt. Je zou maar 1 personeelslid hebben dat uitvalt. Wel extra kosten, geen extra handen.
@47: Bolke heeft het over kosten niet over risico.
Beetje aparte toon die Sargasso aanslaat: was eerst genuanceerd nu (faux) linksactivistisch. Maakt me verder ook niet zoveel uit, maar ik vraag me wel af: al dat geklaag over bedrijven en ondernemers enzo hoe lost dat de huidige werkloosheid, in het bijzonder de hoge werkloosheid onder jongeren op?
@Joost, #47
Vanzelfsprekend. Maar het is hier op sargasso in toenemende mate niet zo bon-ton om te wijzen op nadelen voor bedrijven/werkgevers. Derhalve lul ik er vakkundig omheen en ziedaar: een neutrale reactiescore. Woohoo….
Je mag altijd wijzen op nadelen voor bedrijven/werkgevers. Alleen zit er verschil tussen de grote jongens, en de kleine familiebedijfjes bij jou in het dorp. Met andere woorden: net zoals onder werknemers is er een grote diversiteit onder de werkgevers.
Nadelen voor grote jongens is dus iets anders, die bepalen veel meer het beleid dan de kleinere bedrijven.