Aardige metafoor van Bas Heijne:
Minder, minder, minder: de Haagse meute in het zaaltje van de PVV scandeerde de woorden voor hun leider afgelopen woensdag nog met alle enthousiasme van een bierhal-putsch, maar in Nederland brak in de dagen erna alvast het feest van de Bevrijding los. Ineens was niemand meer bang voor Geert Wilders. Het monster had zichzelf verslagen, enkel door zijn ware gezicht te laten zien. De beelden uit Den Haag waren dodelijk. De oorlog leek plotseling voorbij.
En iedereen, dat was een feestelijke ontdekking, had in het verzet gezeten. De vlag kon uit, maar er moesten eerst nog wat straatjes worden schoongeveegd.
Reacties (1)
Ah joh als je denkt dat Wilders zijn eigen ramen heeft ingegooid, think again. Zo werkt dat niet. Wilders is nog lang niet uitgespeeld. Uitgepest kan ik beter zeggen. Want een pestkop stopt niet zolang hij de angstzweet van zijn slachtoffers ruikt. Politiek en media zijn nog steeds bang voor de pestkop en onderbuikgevoelens van zijn achterban. Die angstzweet is nog steeds overal te ruiken.
Toen, na de Tweede Kamerverkiezingen 2010, de vuile was van de PVV naar buiten kwam, was de gelegenheid daar om met de pestkop af te rekenen. Een gemiste kans omdat we dachten dat de pestkop eigener beweging een toontje lager zou gaan zingen.
Het is lach- en zorgwekkend dat onze politiek niet in staat is om met Wilders, een middelmatig getalenteerd (strip)figuur, een doodnormale pestkop, af te rekenen. Dat zegt veel over het probleemoplossend vermogen van onze samenleving. Wat als er straks iemand op de voordeur klopt die echt talent heeft om de onderbuik te regiseren?