Vorige week werd bekend dat er een vrouw wordt vastgehouden op verdenking van het in Spanje laten uitvoeren van een late abortus. En dan heb ik het over een termijn van 27 weken, dat is ruim 6 maanden. Als het kind op die termijn geboren zou zijn zou het een aardige kans hebben gehad te overleven, en daarom is in Nederland de grens van 24 weken afgesproken waarop nog mag worden afgebroken, en in Spanje is dat zelf 22 weken.
Een termijn die van mij nog best wel wat naar beneden mag, maar goed, dat is nou eenmaal de afspraak. Tot die tijd hebben vrouwen wat mij betreft absolute vrijheid om te doen wat ze willen. Maar als die termijn verstreken is is het jammer maar helaas voor de ouder. Een abortus op die termijn is wat mij betreft gewoon moord. En daar mag de overheid tegen optreden.
Ik verbaas me dan ook nogal over de petitie die Women on Waves op haar site heeft staan. Deze roept op tot het stoppen van de strafvervolging, met als reden dat de mogelijkheid bestaat dat een Spaanse psychiatrisch arts toestemming heeft gegeven voor de abortus omdat hij constateerde dat de vrouw in zeer grote geestelijke nood zou verkeren. In dat geval zou het, ook in Spanje, nog wel een legale abortus zijn.
De organisatie maakt hiermee een paar kapitale fouten. De mogelijkheid dat de verdachte onschuldig is mag namelijk nooit de reden zijn om vervolging te stoppen. Die mogelijkheid bestaat immers bij iedere verdachte. Daarnaast lijkt de organisatie te suggereren dat de vertrouwensband tussen arts en patiënt heiliger is dan de wet, wat natuurlijk niet zo is.
Wat natuurlijk wél zo is is dat in vergelijkbare gevallen vooral de arts werd aangepakt. Dat dat hier niet gebeurt is op zich vreemd te noemen, maar daar hoor je Women on Waves niet over.
Het gaat de organisatie dan ook waarschijnlijk niet om het principe van geestelijke nood, want dat dit slechts in de laatse drie weken ontstond lijkt me niet erg waarschijnlijk. Persoonlijk denk ik dat de organisatie gewoon vindt dat abortus moet kunnen, ongeacht de termijn.
Maar daarmee gaat ze voorbij aan het feit dat ergens in die 9 maanden, het klompje cellen in de buik een mens wordt. Op dit moment staat die termijn in Nederland op 24 weken, en dat heb je te accepteren.
Dat maakt abortus na die termijn moord. En moord moet je bestraffen. Er zullen vast verzachtende omstandigheden zijn, maar het is aan een rechter om te beslissen of die geldig zijn.
Reacties (16)
Ik vind de terminologische overgang van de ‘legitieme medische behandeling’ naar ‘moord’ nogal extreem voor een overschrijding van de 24 weken grens.
Maar verder heb je gelijk dat er als er verdenking is dat er een wet overtreden is, (straf)vervolging moet plaatshebben. Maar de vraag is of je inderdaad de patient moet vervolgen, of het verantwoordelijk medisch personeel. Volgens mij maakt WoW vooral een punt tegen het eerste geval en in mijn optiek terecht.
Ik vind dat je wel erg kort door de bocht gaat. “Waarschijnlijk vindt de organisatie gewoon dat abortus moet kunnen, ongeacht de termijn”, zeg je. Dat vind ik wel erg kras. Ik kan me niet voorstellen dat een organisatie van professionele abortusartsen en -verpleegkundigen er publiekelijk voor zou zijn om een kind van, zeg, acht, acht-en-halve maand te laten aborteren. Dat zeggen ze ook nergens, maar dat is wel wat je suggereert. En dat alleen op basis van de oproep van de Women on the Waves om de vrouw te ontslaan van rechtsvervolging. Dat is een vrij gangbare optie, waar op basis van het bewijsmateriaal toe over kan worden gegaan. Dan wordt het proces stopgezet, en de verdachte krijgt geen strafdossier. De enige die dat kan doen, is de rechter, en daar is hun oproep dan ook tegen gericht. Als je al niet meer mag zeggen wat je vindt dat een rechter zou moeten doen, dan zijn we wel erg ver af van een vrije en open samenleving.
En wat betreft die vertrouwensband tussen arts en patient, ja, die is heiliger dan de wet, sterker: hij is vastgelegd in de wet, en hij wordt telkens opnieuw bekrachtigd in de hippocratische eed die elke arts aflegt. Het is de basis van ons gezondheidssysteem: als een patiënt er niet meer op kan vertrouwen dat zijn verhaal vertrouwelijk behandeld wordt, dan zal hij mogelijk niet helemaal waarheidsgetrouw antwoorden, en dan kan de arts zijn werk niet meer goed doen.
Het is mogelijk dat deze vrouw in hoge geestelijke nood verkeerde. Dat weten jij en ik niet, dat weet alleen de vrouw zelf, en haar arts. Persoonlijk vind ik het heel verhelderend dat Women on the Waves die mogelijkheid ook onder de aandacht brengt.
Allereerst wil ik even opmerken dat de arts in kwestie Spaans is. En dus dat het lastiger is de arts te vervolgen dan de vrouw.
Daarnaast vind ik het echt onzin om te zeggen: ze was in geestelijke nood, dus dan mag het! Als ik in geestelijke nood ben door mijn vader, dan mag ik hem toch ook niet vermoorden?
De regel is: na 24 weken spreken we van een ongeboren baby, weghalen is dan moord. Dan is dat zo! En geen psychiater mag dan zeggen: je zit in nood, pleeg maar moord! Volgens mij is hij dan zelfs medeplichtig.
@Eelke: In Spanje bestaat die mogelijkheid wel. Daar laat de wet dat toe ? bij hoge geestelijke nood. Als je het daar niet mee eens bent, dan moet je bij het Spaanse parlement zijn. En ik kan me er best iets bij voorstellen, ik ben blij dat wij de datum vroeger leggen. Maar ik zal niet zeggen dat het een simpele afweging is.
Overigens: als jouw vader een pistool tegen je hoofd houdt, dan heet het noodweer wanneer jij een koekenpan pakt en hem de hersens inslaat. Om te zeggen dat het dan mag, is wat erg bot geformuleerd, maar strafbaar is het niet.
De mogelijkheid onderken ik ook, maar het is wel heel erg cru dat
– dat nu pas naar boven zou komen
– ze daarvoor naar Spanje moet
Daarbij moet die arts zeggen of de vrouw in geestelijke nood verkeerde, dan wordt het snel duidelijk, lijkt me…
En kom dan niet aan met de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt.
Anders dan bijvoorbeeld in Duitsland, heeft het OM in Nederland geen verplichting om strafbare feiten te vervolgen: er is ruimte voor een afweging, bijvoorbeeld op basis van prioriteiten of heersende maatschappelijke of politieke opvattingen. Dat uitgangspunt maakt bijvoorbeeld het gedoogbeleid ten aanzien van softdrugs mogelijk: hoewel ook het bezit of gebruik van kleine hoeveelheden cannabis formeel strafbaar is, wordt er niet tegen opgetreden.
Dat zogenoemde opportuniteitsbeginsel betekent dat de Officier van Justitie wel degelijk de ruimte heeft om deze vrouw niet te vervolgen. Het OM zou bijvoorbeeld kunnen besluiten dat zich in dit geval verzachtende omstandigheden hebben voorgedaan, waardoor strafvervolging niet op zijn plaats is. En voordat die afweging wordt gemaakt, moet nog worden vastgesteld of zich überhaupt een strafbaar feit heeft voorgedaan: als de vrouw volgens de Spaanse wet aanspraak kon maken op een uitzonderingsregel, is dat bijvoorbeeld niet het geval.
Om dat allemaal te kunnen vaststellen, is in dit geval echter wel een strafrechtelijk vooronderzoek nodig. Dat hoeft niet noodzakelijkerwijs tot vervolging te leiden. En dan heeft de vrouw zich dus ook niet schuldig gemaakt aan (kinder)moord, want dat feit is dan niet wettig en overtuigend bewezen.
@4: als jouw vader een pistool tegen je hoofd houdt, dan heet het noodweer wanneer jij een koekenpan pakt en hem de hersens inslaat. Om te zeggen dat het dan mag, is wat erg bot geformuleerd, maar strafbaar is het niet.
Wel als ik eerst naar de psychiater ga en mij door hem laat vertellen dat ik dat doen moet…
Wieland je hebt helemaal gelijk. Ik twijfel slechts aan het motief van de organisatie. Hun argumenten zijn wat mij betreft niet sterk.
Ik dacht trouwens dat de vrouw op verzoek van de Spaanse autoriteiten is gearresteerd?
Dan lijkt het mij niet dat ze een normale procedure heeft doorlopen, of maakt de Spaanse politie er een gewoonte van mensen die op medische basis een abortus ondergaan te arresteren?
@8 Voor zover ik het begrepen heb is de abortus in Spanje ook illegaal. Wel hanteren zelfs een ruimere marge dan de Spanjaarden. Het was dan ook een illegale abortuskliniek.
@1 Ik vind de terminologische overgang van de ‘legitieme medische behandeling’ naar ‘moord’ nogal extreem voor een overschrijding van de 24 weken grens.
Abortus is moord, en is naar mijn mening alleen toegestaan als het leven van een vrouw in gevaar komt. Ook kinderen met lichamelijke gebreken mogen na goed overleg, worden geaborteerd. Maar het wegvalen van een ongeboren kind, ZONDER goede reden IS moord!!
Nee, abortus is GEEN moord. Dat hebben we in Nederland zo afgesproken.
En het verwijderen van al het ongeboren leven tot moord bestempelen vind ik nogal dom, eigenlijk.
Eng: je vindt het verwijderen van kinderen met lichamelijke gebreken wél toegestaan??
deja vuutje. volgens mij gaan we het weer hebben over de grens van wanneer wel met welke afwijking. Mag je dit van te voren al weten/testen en zo niet waarom mag een vrouw dan niet gewoon zelf beslissen.
Heb je er direct last van als je het niet weet? Nee? Laat het dan gewoon aan de vrouw en de arts over.
@12: Tot de 24 weken is abortus wat mij betreft vrij. Na die 24 weken nog aborteren om een niet-levensbedreigend lichamelijk gebrek (hazelip bv) vind ik niet kunnen.
Maar dat is dus wel jouw persoonlijke mening en moeten we die iemand anders, de “gelukkige” ouders, opdringen?
@14: Nee, gelukkig doet de wet dat al.
Overigens, als iemand tegen mij zegt dat ze een kind heeft laten aborteren wegens een hazelip hoeven ze ook niet op veel respect mijnerzijds te rekenen.
Dus de wet volgt de mening van heer Spuyt…weten ze dat ook al in Den haag?
Gelet op de gevolgen van prenatale zorg, ongewenstheid, genotype, etc. mag het wat mij betreft ook wel wat later.
Voor een hazelip zou ik het ook niet doen maar ja waar leg je de grens. Volgens mij is dat veel te afhankelijk van verschillende factoren en kan je dit dus niet hard vastleggen. Laat het dus over aan de direct betrokkenen en stel alleen richtlijnen op.