Wie durft zich nog te vervelen?

Een reportage van het radio 1 journaal deze vrijdag. Op Schiphol is het de drukste dag van het jaar en een aantal reizigers wordt ondervraagd over vakantiestress, of ze alles wel bij zich hebben en waar de reis zoal heengaat. Kortom, de reportage van vorig jaar had zo van de plank kunnen worden gehaald. Maar dan meldt de verslaggever heel opgetogen dat er entertainment is voor de mensen in de lange rijen voor de incheckbalies. Entertainment! Op de achtergrond schalt “These boots are made for walking” uit iets wat klinkt als een goedkoop karaokeapparaat en een vrouw gilt uit de maat “mensen we gaan allemaal op vakantie en dat is leuk” of iets van die strekking.

Koude rillingen lopen me over de rug. Entertainment op het vliegveld, omdat je een half uurtje in de rij moet staan. Zijn we met z’n allen nou helemaal gek geworden! Kunnen mensen tegenwoordig niet eens meer gewoon in de rij staan? Gewoon, lekker even voor je uit staren, om je heen kijken, met je medereizigers praten, van de vakantievoorpret genieten? Of, o gruwel, niets doen?

Onlangs merkte ik dat bij mijn huisarts Sky Radio door de wachtkamer blèrt, bij de kapper modeshows op het plafond voorbijkomen als je haar gewassen wordt en de fysiotherapeute een televisie heeft opgehangen met non-stop RTL-Z. De beurskoersen terwijl je je gewoon verheugt op een ontspannende massage. Wat was er mis met ’s ochtends tijdens het spreekuur rustig wakker worden met een ouwe Libelle terwijl je probeert de blik te vermijden van die oude dame naast je, omdat je zeker weet dat je anders haar hele ziektegeschiedenis te horen krijgt?

Gek word ik van overal muziek, informatie, beeldschermen. Kunnen we ons niet meer vermaken? En nog erger, zijn wij de kunst van je even heerlijk vervelen aan het verleren? Op vakantie gaan is ook al niet meer wat het eigenlijk betekent: Vacare, vrij zijn van. Vrij zijn van drukte, lawaai, de dagelijkse hectiek. Nee, we moeten tot de nok toe vol met karaoke, abseilen, raften, schuimparties, ‘intense ervaringen’. En met al die opvulling wordt de mens steeds leger. Daarom: sta op en verveel je!