ACHTERGROND - De berichten over fraude door 400 eerstejaars economie aan de UvA zijn schromelijk overdreven.
Volgens de berichten zouden 400 eerstejaars economiestudenten aan de UvA hebben gefraudeerd bij hun toets statistiek. Er gaan al Kamervragen over gesteld worden. De digitale toets waarmee gefraudeerd zou zijn, kon eenvoudig worden omzeild. Studenten openden de toets in twee browsers tegelijk, verkregen de goede antwoorden in de ene en vulden die vervolgens in de tweede in. Het viel op toen sommige studenten de test sneller gedaan bleken te hebben dan hun docenten het konden. Dat verhaal is overal in de media terecht gekomen. Het is lariekoek.
Om te beginnen hebben er geen 400 studenten gefraudeerd. De examencommissie heeft besloten de uitslag van de toets voor 400 studenten te annuleren. Studenten die kunnen aantonen dat ze voldoende tijd hebben benut om de toets te maken ‘kunnen bezwaar maken’ aldus die commissie, die kennelijk niets meer dan dat durft toe te zeggen. Schuldig dus, totdat onschuld bewezen is. Dat heet grootschalige verdachtmaking, geen grootschalige fraude.
Ik heb wel eens met economiestudenten van de UvA zitten kletsen – ouderejaars trouwens – en ik ken die Maple-toets. Het is een toets die je gewoon thuis of in de bieb kunt maken, met je boeken erbij of in overleg met medestudenten. Op Facebook zijn speciale groepen te vinden van UvA-economiestudenten uit de verschillende jaren waarop driftig onderling wordt gediscussieerd over toetsopgaven, oefententamens en andere studie-opdrachten. Fantastisch. Dat is hoe studeren moet: samen met anderen de zaak bespreken en zo van elkaar leren en van de uitwisseling van ideeën.
Nog mooier is dat je de opdrachten uit de Maple test zo vaak kunt doen als je wilt, net zo lang tot je het goede antwoord krijgt. Het programma vertelt je namelijk of je antwoord klopt en geeft je bij een fout antwoord de kans dezelfde som nog eens te maken, maar nu met andere cijfers. Op die manier kun je net zo lang door gaan tot je de methode om de som op te lossen begrijpt. Studenten kunnen voor deze test, vooropgesteld dat ze er even tijd in steken, dus in principe allemaal een tien halen en dat is de bedoeling ook: Maple is helemaal geen toets maar een trainingsprogramma.
De nu gesignaleerde ‘fraude’ met behulp van twee browsers is bij deze opzet volkomen overbodig en voor de berichtgeving zelfs irrelevant. Een goede student in statistiek kan ook zijn medestudenten voorzeggen, of de test eerst maken en de goede antwoorden doorspelen. Ook dan zullen sommige studenten de test sneller kunnen maken dan mogelijk is. Dat er al veel langer met deze test wordt gefraudeerd, en dat docenten er volgens studenten ook van wisten, hoeft dan ook niet te verbazen.
Waarom dan nu toch deze storm in een glas water? Om te beginnen betreft het economen, die nu eenmaal lijden aan de geloofsovertuiging dat mensen gestimuleerd moeten worden om dingen te doen en die daarbij helaas te vaak denken aan beloning en straf. Daarom krijgen studenten die de toets wekelijks met succes maken een bonus van 0,5 punten op hun eindcijfer voor het vak. Daardoor is het trainingsprogramma ineens een toets geworden.
Sommige studenten zijn helaas dom genoeg geweest om zich door die 0,5 punten te laten verblinden en gooiden een mooie gelegenheid om te oefenen weg. Die types zitten er altijd tussen, dat weet je van te voren als je een beetje docent bent. En een beetje docent weet ook – zoals één van de reageerders (student uva) op de website van de Folia opmerkte – dat studenten die frauderen bij de Maple-toets, het tentamen zelf echt niet halen; te weinig oefening en daardoor geen begrip van de stof.
Maar de belangrijkste reden is dat deze faculteit niet werkelijk geïnteresseerd is in het deugdelijk opleiden van studenten. Het benoemen en naar buiten brengen van de gebeurtenissen als ‘fraude’ en de nogal overtrokken maatregelen ertegen hebben geen ander doel dan de indruk te wekken dat het deze faculteit te doen is om ‘kwaliteit’, om een beeld te scheppen dat van deze opleiding alleen de beste en betrouwbaarste studenten af komen. Het is het oppoetsen van de reputatie van het instituut, dat ook een internationale – engelstalige – opleiding heeft die veel buitenlandse studenten trekt. Er staat met andere woorden voor de examencommissie meer op het spel dan de toekomst van hun studenten.
Via Les Clochards.
Reacties (7)
Mijn vrouw heeft een paar jaar gesurveilleerd bij tentamens van verscheidene faculteiten aan een andere universiteit. Daar werd nauwelijks gefraudeerd. Behalve bij de faculteit der economische wetenschappen: daar was het eerder een regel dan uitzondering. Economiestudenten komen altijd met een volle blaas het tentamenlokaal in en moeten bijna allemaal minstens twee keer naar het toilet. Het was ook altijd een festijn van in beslag nemen van mobiele telefoons.
Ik voorspel dat de faculteit niet gaat zeggen “sorry dat we de studenten collectief verdacht maakten”, maar op de proppen gaat komen met een smoes waarom het toch mocht. Academici zijn goed in onderzoek en slecht in besturen. Of fouten erkennen.
@1:
Perfecte mentaliteit voor de latere baan in de financiële sector.
Waarom zijn de vragen niet random? Nog een ding dat ik niet snap: als je bij een fout antwoord alleen maar de optie krijgt om het opnieuw te doen hoe kun je dan uit een tweede browser het goede antwoord verkrijgen? Deze uitleg rammelt. Overigens zijn dit soort programma’s berucht om hun eenvoudige bugs (ze hebben vaak ook problemen met het herkennen van equivalente antwoorden, bv. 6/3 en 2). Die programma’s zijn nog helemaal niet geschikt om op dit niveau te werken, het is een beetje alsof je een bewapende drone aanstuurt via siri dat ieder ander woord verkeerd verstaat, maar ja, onderschat nooit de luiheid van een docent of de bezuinigingsdrift van een faculteit…
@4 De vragen zijn niet random vanwege standaardisatie. Waarbij ook aangetekend moet worden dat dat bij grote studies (zoals veel economische studies) het grotendeels is ingegeven door kostenbesparingen: minder na te kijken, automatisch als het even kan, maar dus wel scripted antwoorden of meerkeuzevragen. Doorgaans niet het ideale middel om kennis en inzicht te testen.
Als ik het goed heb, is zo’n toets als volgt in te vullen: 1: sommetjes maken, 2: sommetjes checken (waarbij je kunt zien of het antwoord goed is, en je dus -in principe- na kunt gaan waar je een fout hebt gemaakt met je berekening) en pas daarna 3: wordt de testuitslag geregistreerd. Als je in een browser stappen 1 en 2 doorloopt, kun je de ‘correcte’ antwoorden uit de ene browser halen, die in je andere browser invoeren en inleveren. Vervolgens moet je nog even uitvogelen hoe je zorgt dat de ‘correcte’ test ingeleverd wordt, en de ander niet (meer) meetelt.
Overigens: nee de faculteit wil de studenten niet deugdelijk opleiden. Maar het beeld dat #0 schetst over hoe die testen bedoeld zijn, vind ik ook een beetje romantisch. Het is niet echt ‘samen met anderen de zaak bespreken en zo van elkaar leren en van de uitwisseling van ideeën.’ Het is samen sommetjes maken. Dat is ook een beetje het manco van veel economische studies: sommetjes maken, die nauwelijks een HBO niveau ontstijgen. Het enige waar de student (soms) nog bij na moet denken is welke formules je daarvoor moet gebruiken.
@5
Maar @0 zegt dat je steeds vragen met andere waarden voor de variabelen krijgt (dus die mate van standardisatie hebben ze toch al niet). Hoe moeilijk is het dan om de set waarden die een student krijgt meteen al te randomiseren zodat je in twee verschillende browsers twee verschillende sets krijgt? @0 zegt ook dat je het zo vaak mag overdoen als je wilt dus priegelen tot je een patroon vindt dat je naar het juiste antwoord leidt (wat me best moeilijk lijkt als het om serieuze opgaven gaat) kan dan ook gewoon met een enkele browser, je hoeft ook geen moeite te doen om resultaten niet mee te laten tellen want alleen je laatste resultaat telt. Toch beweert @0 dat je voordeel hebt bij het gebruiken van twee browsers: dat dat sneller gaat en dat je er het juiste antwoord uit kunt verkrijgen. Dus de uitleg van @0 rammelt nog steeds.
“Studenten openden de toets in twee browsers tegelijk, verkregen de goede antwoorden in de ene en vulden die vervolgens in de tweede in.”
En er zijn nog serieus mensen, die na 15 jaar internetrevolutie niet weten, dat dit kan.