U gaat eindelijk zelf eens een boek schrijven.
Wat is dan de openingszin?
Vrijdag Vraag – Openingszin boek
Foto:
U gaat eindelijk zelf eens een boek schrijven.
Wat is dan de openingszin?
Reacties (52)
“Net als iedere avond legde hij zijn bril op de vibrator van zijn vrouw, voor hij in bed stapte”
Er was eens
毛泽东亿万稿酬的争议
Wanhopig keek hij maar de as van zijn zojuist verbrandde – en enige – manuscript, zijn levenswerk. Hij zette het pistool tegen zijn slaap en haalde de trekke…
Elke keer als hij zich er toe zette om het verhaal te vertellen, lukte het hem niet om een eerste zin op papier te krijgen en gooide hij al snel het bijltje er weer bij neer.
‘Over de voor- en nadelen van sonjabakkeren had hij nog nooit zo nagedacht, tot hij de google ad op de site van Sargasso had gezien bij een topic over boeken schrijven.’
Vervuld van eindeloze overkant sloot zij haar ogen.
“Een lezer die vijfentwintig euro voor dit boek heeft neergeteld, die mag wat vragen, komt u maar.”
Op die manier wordt de tweede zin vooral jouw (des lezers) zin, en die wil iedereen bijzonder graag te weten komen.
Voor de kenners, dit is een variant op het debat met de lezer. Voor het eerst zeer goed gedaan door Denis Diderot, Jacques de Fatalist
Boek 1 zou ik wel aan beginnen. Boek 2 hangt really van de tekentjes af @China.
God is een definitie van de mens. Alles dat de mens niet begrijpt is God. Alles dat de mens wel begrijpt is ontnomen aan God.
“Fuck”, dacht hij en smeet woedend het manuscript in de open haard, “de eerste zin vergeten!”
@11: Hey, dat was de openingszin in het manuscript van 3!
Iedereen weet dat de oorzaak van het ongeluk van de mens is dat de mens nooit de achterkant van de maan ziet. Het zal dus ook niemand verwonderen dat Karel al op jonge leeftijd het plan had opgevat om …
Of
Marco werd wakker en merkte dat hij was veranderd in een rode kreeft.
“W8 ff, xal j 1s vrtln wt d toekmst vn dit blog =”
Hij werd gillend wakker met het beeld van een naakte Rita Verdonk op zijn virtuele netvlies.
Voor de alom gelauwerde schrijver Cees N was de gedachte dat de eerste regel van zijn goedjenieuwe roman van alle Sargasoreaguurders een OK-stempeltje moest krijgen een absolute nachtmerrie maar Tine dacht dat dat een eitje zou zijn.
goedjenieuwe -> gloedjenieuwe
‘Als ellende een kameel is, hebben jullie drie bulten’ schreeuwde John, terwijl hij verdween richting de horizon, langzaam steeds onzichtbaarder wordend in een wolk woestijnzand.
Vol goede moed reed John in de door de oude, wijze vrouw aangewezen richting, zijn talisman bungelde op zijn borst.
Gaat lekker dit :-)
Nu beschouw ik het als een gelukkige schikking van het lot, dat het mij juist Venlo als geboorteplaats aanwees.
‘Ach’ dacht Marieke, ‘het begin is niet zo belangrijk, maar het eind wel’.
ik ging naar Twitterlit.com en kreeg: She is the spark that ignited the war…
Dit stadje is immers juist gelegen op de grens van die twee landen, welke vooral volgens ons, de Partij Voor Vrijheid, weer tot een geheel moeten worden verenigd. Limburg moet weer terug naar het grote Duitse moederland, en dat niet op grond van de een of andere economische overweging. Neen, neen: ook zelfs indien de hereniging, economisch gezien, geen baten zou afwerpen, ja, zelfs indien zij nadelig zou zijn, moet zij toch plaatsvinden. Eender bloed behoort thuis in Een Rijk.
‘Met de eerste hap liep het verpulverde vlees uit mijn kroket en viel op de grond, vlak naast het lijk van Leonard.’
ik vind 18 alvast de beste EINDzin.
‘Mijn vader was altijd al een rare man, niet alleen heeft hij vanaf zijn zevenendertigste levensjaar geen stap meer buiten de deur gezet, ook verwijderde hij met een chirurgische precisie de haren op zijn arm, ik ontdekte pas 2 jaar geleden waarom.’
Spuyt12: mijn zin was zonder grammaticale fout en de hoofdpersoon overleefde. ;-)
Mijn zin was meer geinspireerd door Blackadder, eerlijk gezegd.
Je zin heeft wel iets weg van een slotzin uit een boek van Christopher Priest. De schrijver van het boek blijft in zijn manuscript hangen in een zin, en zo eindigt ook het boek…
“Jezus hield dan misschien niet van hem, maar verder was alles naar omstandigheden ok.”
“Halva-aardbeienjam en boterhamworst: een blik op het armoedige oud-Hollands assortiment broodbeleg leerde Wim dat het tijd was voor wat passie in zijn leven, bij voorkeur in de vorm van een warmbloedige Zuid-Europese minnares.”
“Hè!?” riep hij, eerst nog verbaasd maar daarna vol afgrijzen, na klikken op het politiek correcte linkse groene gifkikkerblog waar hij zure gram placht te spuwen. “Hè, hallo?!!, en nam een ferme slok koffie uit zijn lievelingsmok die hij zojuist met koud water had afgespoeld om energie te besparen. “Ttis toch geen ”toegestaane HTML- tags” onder het reactieveld??! Met 2 a’s? Ja hoor tis met één a ja ik weet het zeker 1 a, “toegestane” is het met 1 a”, en dacht aan de tekst in brief die een Hagenese conciërge ooit richtte aan een campinghouder omdat hij zijn zelf getimmerde stacaravan moest weghalen. “En blef met je klaûwe van mun staankaaraavaan af andes kom ik je ferbauwe”. Ja, en hij had ook al een aantal malen met img, a href, /groter dan, /kleiner dan tekens getracht een plaatje te uploaden van het (gebruikelijke) adres waar deze gehost was, maar na preview indrukken verscheen er niks.
Hmm, zou hij het nu apart per meel melden of alles gewoon open en bloot op het blóg schaamrood bezorgen? “Tik” deed de waterkoker ten teken voor het vierde bakkie. En zou hij zijn mok nu wél of niet met warm afwassen?, ’t werd er tenslotte een beetje bruinig op zo rond de rand en het oor. “Potverdorie nog es an toe zeg, wat sta ik me daar ineens voor een dilemma’s zo vroeg op de morgen rot op” en keek vervolgens besluiteloos uit het raam.
Buiten was het waterkoud, ja, er zat zelfs vaag vorst in de lucht (zeiden ze). Hij zag zich in gedachten weer met de handen op de rug zwieren over de stijf bevroren ijsvlakte, pegels en witte rijp aan neus en wollen muts…jááá…
Twee vingers naar beneden een rondje 34,5…fuck maar met je a’s…
‘Wat is dan de openingszin ?’
Openingszin? Boek? Een asgrauwe wolk vormde zich boven haar hoofd.
… en ze leefden nog lang en gelukkig…
Eerste zin van het kinderboek waar ik al jaren mee aan het kloten ben:
‘Het leek wel alsof de hele wereld van de mensen was.’
Eerste zin van mijn non-fictie boek dat hopelijk medio volgend jaar verschijnt:
‘Nieuwe dieren zijn helemaal niet nieuw.’
“Hmm, dát hebben ze snel verbeterd”, terwijl hij nóg zat na te hijgen. “De snoodaards, dát was snel: “toegestane” i.p.v. “toegestaane ” HTML- tags”. Toch zat het hem echter nog niet helemaal lekker: “toegestane?, toégestane HTML- tags?, repeteerde hij in z’n hoofd? Wat is dat? Dat klopt niet, álles is namelijk toegestaan en of het dan werkt is 2. En als het dan niet werkt, tja. Snappu? Misschien is: “Opmaak m.b.v. HTML- tags” o.i.d. toch net ietsiepietsie beter…
…en ging weer verder met de orde van de dag.
Ik weet nog dat ik een mooie opening schreef voor een verhaaltje op de lagere school. Dat werd toen afgestraft door de meester met de opmerking in rood “Zelf verzonnen?”.
Mijn meester prees me nadrukkelijk wegens het tweemaal foutloos fietsen van het parcours op het verkeersexamen, maar ik zond hem een vuile blik waarin te lezen stond “Stomme idioot!”.
hé fook, weerbarst, ik had net hetzelfde. Bloedzweet&tranen-opstel, scheur die prik dat klassikaal stuk onder de vermelding: afschrijven mag niet.
Toen werd ik Crachàt :-)
@YP: :-P
“Ik had zin in een opening.”
Hé, het werkt toch! Als je heel veel apen lang genoeg random op een toetsenbord laat drukken krijg je blijkbaar vanzelf een boek. :P
Waarom ben ik hiermee begonnen?
It was a dark and stormy night; the rain fell in torrents, except at occasional intervals, when it was checked by a violent gust of wind which swept up the streets (for it is in London that our scene lies), rattling along the housetops, and fiercely agitating the scanty flame of the lamps that struggled against the darkness
.
Gerald began–but was interrupted by a piercing whistle which cost him ten percent of his hearing permanently, as it did everyone else in a ten-mile radius of the eruption, not that it mattered much because for them “permanently” meant the next ten minutes or so until buried by searing lava or suffocated by choking ash–to pee.
De twee reaguurders verschenen uit het niets, slechts enkele alinea’s van elkaar verwijderd, op een smal, groenverlicht kolommetje; een paar tellen bleven ze roerloos staan, met hun reactie op de borst van de ander gericht; toen herkenden ze elkaar, verstopten hun reactie onder de sargassotagwolk en verlieten elkaar haastig in tegengestelde richting.
@BartB heb je wat teveel van Toon Tellegen gelezen ? Wat hij schrijft is genoeg voor een taalgebied.
In den beginne…
http://www.bulwer-lytton.com/
Haast u Sargasso, en claim de Nederlandse versie als ùw instituut. (Humo is u nog niet voor geweest.)
Ha, Cole #43 kent die (vijf) Penguin boekjes ook ;-/
“En toen zei ik tegen de mensen dat ze niet op de zonneluifel moesten gaan zitten.”
De grote vaart heeft eeuwen problemen gehad met het vinden van bemanning. Bezoekers van havencafe’s werden dronken gevoerd en ondertekenden een werkovereenkomst om voor lange tijd aan te monsteren. Angst voor het onbekende was de oorzaak voor de onwil om mee te reizen naar nieuwe bestemmingen. Wellicht was de aarde plat en stortte het schip in een onafzienbare afgrond of ontlaadde Gods toorn zich in woeste elementen en zou het schip zeker gaan zinken.
Allé kom, geef die mensen er allemaal ene ! Ik trakteer !
Tjonge…ik heb geen openingszin..maar ik heb wel zin! Heb jij een opening?