Vragenrondje na de troonrede

COLUMN - Een nieuwe monarch, een nieuwe troonrede? De troonrede is niets meer dan een presentatie van de “missie en visie” en het jaarplan van het kabinet. In bedrijven en organisaties worden die presentaties doorgaans gebracht met flitsende sheets op interactieve schermen. De zaal leest mee op hand-outs, zodat men kan inschatten of de koffiepauze nabij is. Aan het einde van de presentatie is er meestal gelegenheid tot het stellen van vragen.

De troonrede werd ook dit jaar in een sprookjesachtige setting voorgelezen van een paar vellen papier. Geen multimediascherm, geen overzichtelijke schema’s, geen beeld en geluid om de presentatie te verluchtigen.

Het gesproken woord is vluchtig, maar de boodschap is vastgelegd en op internet na te slaan. Het programma voorzag niet in een vragenrondje. We stellen hier dan maar een paar vragen, om die eveneens op het internet te verspreiden.

De kersverse vorst herinnert in dankbaarheid aan het feestje rond zijn kroning.

 Die dankbaarheid betreft in de eerste plaats mijn moeder.

Hoelang denkt de vorst bij spreekbeurten voor land en volk zijn moeder te bedanken? Heeft de vorst moeite zich van zijn moeder los te maken?

Er is in onze samenleving veel dat een gezond vertrouwen in eigen kunnen rechtvaardigt.

De vorst neemt in zijn persoonlijke inleiding een voorschot op de eigenlijke boodschap van het kabinet. De overheid treedt terug en iedereen moet het zelf maar opknappen. Verklaart de vorst zich voorstander van de kabinetsplannen of is dit een cryptische verwijzing naar het ontbreken van gezond verstand bij het kabinet?

Dan komt de kabinetsagenda voor het komende jaar aan bod.

De regering wil het groeivermogen van de Nederlandse economie versterken.

Bekende boodschap, verkeerde weg?

Het is onmiskenbaar dat mensen in onze huidige netwerk- en informatiesamenleving mondiger en zelfstandiger zijn dan vroeger. Gecombineerd met de noodzaak om het tekort van de overheid terug te dringen, leidt dit ertoe dat de klassieke verzorgingsstaat langzaam maar zeker verandert in een participatiesamenleving. Van iedereen die dat kan, wordt gevraagd verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving.

Was die “klassieke verzorgingsstaat” niet georganiseerd om juist economische groei te bewerkstellingen? Immers, iedereen die thuis voor zieken en bejaarden moest zorgen, had daardoor minder handen vrij om fit en energiek te participeren in het arbeidsproces?

De relatie tussen parlement en regering staat het komende jaar in het teken van veel wetgeving.

Is het de ambitie van het kabinet beslist kampioen wet- en regelgeving worden?

Daarnaast introduceert de regering maatregelen die de economie en de werkgelegenheid op korte termijn stimuleren. Zo krijgen mensen de gelegenheid ontslagvergoedingen die in een aparte bv zijn ondergebracht, versneld te laten uitbetalen tegen een voordelig belastingtarief.

Ah! Iedereen die ontslagen wordt krijgt een vergoeding, die ook nog eens voordelig wordt belast?

Om zoveel mogelijk mensen aan het werk te houden en te krijgen, stelt de regering 600 miljoen euro beschikbaar.

Op een totale werkzame beroepsbevolking van 7.950.000 mensen is dat € 75,- per persoon. Wordt dat de subsidie die werkgevers krijgen om mensen aan het werk te houden en werklozen een baan te geven?

Gemeenten gaan samen met sociale partners werkbedrijven oprichten om mensen in de bijstand of met een arbeidsbeperking te helpen bij het vinden van een baan.

Werkbedrijven oprichten? Wat hebben de gemeentelijke werkbedrijven en de re-integratie projecten van UWV en CWI tot nu toe dan gedaan?

U mag zich in uw zware taak gesteund weten door het besef dat velen u wijsheid toewensen …

Blijkbaar vinden velen dat u die wijsheid nodig heeft. Ontbrak die tot nu toe?

… en met mij om kracht en Gods zegen voor u bidden.

En wat nu als God met u van mening is dat ‘van iedereen die dat kan, gevraagd wordt verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven en omgeving?’