Volentekriebels | Festivals rustig verlopen en de droom van Anouk

COLUMN - De berichtgeving over festivals is in en in treurig, net als Anouk met haar ‘Even Apeldoorn bellen’-hoax.

De zon schijnt en dus breekt in het hele land de festivalkoorts uit. In de media barsten ondertussen de nodige achtergronddiscussies los. De toename van het aantal festivals zou bijvoorbeeld schadelijk zijn voor het clubcircuit. En vanwege de gehate package deals (elke headliner neemt een roedel kutbands mee die festivals verplicht moeten programmeren) is er op Rock Werchter nauwelijks ruimte voor Belgische acts.

Smullen voor muziekscènefetisjisten, maar jan met de korte tampeloeres heeft aan dat soort specialistische discussies geen enkele boodschap. Algemene media willen de festivals echter niet helemaal onopgemerkt voorbij laten gaan en daarom hebben ze twee varianten bedacht om er iets over te vertellen: ‘Festival X is rustig verlopen’ en ‘Zo en zoveel aanhoudingen op festival Y’.

De eerste variant suggereert dat de normaalsituatie is dat een festival onrustig verloopt. Onzin natuurlijk. De sfeer op een festival is ongeveer honderdmiljard keer beter dan tijdens de maandagochtendspits op Utrecht Centraal. Het is een godswonder dat daar niet wekelijks tientallen doden vallen.

Optie twee is zo mogelijk nog onbenulliger. ‘Honderd aanhoudingen op Lowlands’ betekent dat honderd mensen zo dom waren om direct na het betreden van het terrein intuïtief in hun zakken te voelen of hun pilletjes er nog zijn. De politie in burger pikt dat soort beginners er gemakkelijk tussenuit. Dat op datzelfde festival tienduizenden mensen de tijd van hun leven hebben, dat er honderden liefdesrelaties en eeuwige vriendschappen ontstaan, dát zouden media moeten melden. Anders kunnen ze beter zwijgen.

Slechts heel af en toe gebeurt er echt iets wereldschokkends. Bijvoorbeeld toen Anouk op Pinkpop met eieren werd bekogeld en haar shirt uittrok (PAS OP, DIT FRAGMENT BEVAT ‘MUZIEK’ VAN ANOUK).

Dat is natuurlijk totaal niet nieuwswaardig, maar ik had even een bruggetje nodig. Anouks liedjes zijn het auditieve equivalent van door je neus kotsen als je net een bak tom yum hebt leeggelepeld, maar die actie op Pinkpop vond ik best stoer en dus stond ik al met al vrij neutraal tegenover haar. Tot vorige week. Ze liet hartsvriendin Arie Boomsma een filmpje twitteren waarin ze dronken haar songfestivalliedje schreeuwt. Iedereen als een gek retweeten natuurlijk. Nou, dat filmpje bleek dus nep, of althans, in scène gezet voor Centraal Beheer Achmea. Het was altijd Anouks wens geweest om in een filmpje van CBA te mogen spelen. Vroeger droomde ze nog van een internationale doorbraak, dus wat dat betreft staat ze stuk realistischer in het leven.

Hoe dan ook, diverse nieuwssites namen het bezopen filmpje over. Er valt hen nauwelijks te verwijten dat ze erin trapten, de belangrijkste bron speelde het spel immers zelf mee. Dat CBA op deze manier de schaarse nieuwsruimte tracht te kapen om haar commerciële boodschap over te brengen, is een zeer kwalijke ontwikkeling. Reclame is per definitie misleidend, maar het wordt over het algemeen in duidelijk herkenbare advertenties of afgebakende reclameblokken verpakt (tenzij je Apple bent, dan kom je met elke natte scheet op het journaal). Als anderen CBA gaan imiteren en ook dichtgetimmerd fake nieuws de wereld in sturen om het eigen product te promoten, dan is het einde zoek. Tomorrow Never Dies gezien?

Slechte film, hè?

Enfin, ik ga even Apeldoorn bellen. Mijn verzekering opzeggen.

Edit: het gesprek met Centraal Beheer Achmea is rustig verlopen.