COLUMN - “Ah, gedoogbeleid, dat is niets voor Nederlanders,” zei een Vlaamse collega onlangs enigszins smalend tegen mij. “Voor jullie is het altijd alles of niets, hè. Iedereen moet zich altijd aan de regels houden in Nederland. Het is niet zoals bij ons in België, waar officieel geen drugs mogen worden gebruikt, maar ondershands dingen wel worden toegestaan.”
Zo’n smalende toon maakt het moeilijk om tegen iemand in te gaan. Het lijkt dan net alsof je je eigen land wil verdedigen. Maar het is in dit geval echt onzin: zelfs Wikipedia zegt dat het gedoogbeleid juist in Nederland begonnen is.
Het is slechts een voorbeeld van de gebrekkige geïnformeerdheid die de meeste Vlamingen hebben geen benul van Nederland; deze collega had zelfs nog jaren in Utrecht gewoond. Het omgekeerde is net zo goed waar, of misschien in nog wel sterkere mate. Het soort clichés dat de gemiddelde Nederlander aanziet voor kennis over België is stuitend.
Het blijkt nu ook weer uit een nieuw rapport van de Taalunie over literatuur. Nederlanders en Vlamingen lezen elkaars boeken niet. Hun kranten schrijven al minder over boeken van over de grens, maar het zit vooral ook in de mensen zelf. Die kopen en lenen heel weinig boeken uit het andere land.
Amerika
Hoe langer je erover nadenkt, hoe bizarder het wordt. Er heerst kennelijk een breed gedragen gevoel dat men daar in dat andere land echt te anders is om te kunnen begrijpen. Dat Geertrui Daems of Marcel Möring té anders zijn, in ieder geval meer anders dan Donna Tartt. Dat de politiek van die lui ons minder raakt dan die van Jeb Bush.
Het geldt bijvoorbeeld ook voor Neder-L: dit blog over de Nederlandse taal wordt in Amerika veel meer gelezen dan in België (ongeveer 60 % van de bezoekers komt uit Nederland, ongeveer 15% uit Amerika, 11% uit België, 10% uit Duitsland), en ik geloof dat die verhoudingen altijd zo scheef liggen. Als er Vlaamse taalblogs bestaan, is het vast spiegelbeeldig; maar ik ken geen Vlaamse taalblogs.
Miley Cyrus
Het is een voorbeeld van hoe de wereld steeds meer middelpuntzoekend wordt: gebrek aan kennis met de naaste buren vanwege een grote focus op het lokale én op de grote internationale cultuur. Ooit komt er een moment dat we over de landsgrens heen alleen nog met elkaar kunnen praten over de Engelstalige cultuur omdat dit het enige is wat ons bindt.
Je kunt dat betreuren, maar het is ook interessant, juist omdat het op de keper beschouwd zo bizar is. Het laat zien dat het nationalisme ons in tijden van globalisering niet verlaat, integendeel. Vlamingen zijn heel vreemde, onbegrijpelijke mensen. Veel vreemder en raarder dan Miley Cyrus.
Reacties (9)
In clichés zit vaak wel een waarheid. En iedereen heeft clichés of vooroordelen. Bij Vlamingen speelt het tussen twee vuren zitten toch ook een rol om zich te richten op Vlaanderen, want zowel Wallonië als Nederland hebben zich nooit positief opgesteld naar de Vlaming. Terwijl deze een prestatie heeft geleverd om tussen deze twee er nog wat van te maken.
Marcel Möring komt uit Enschede. Geertrui Daem schrijf je zonder s. Inderdaad, het is droevig gesteld met de kennis.
Ik heb nog nooit een boek van Miley Cyrus gelezen.
En ik heb nog nooit een liedje van Geertrui Daem of Marcel Möring geluisterd @peter.
En wat is nou zo vreemd aan Miley Cyrus?
Ik herken wel iets van wat de belg over de Nederlander zegt over alles of niets.
Het gedoogbeleid mag dan wel in Nederland zijn begonnen, het komt voort uit de onmacht van de toenmalige politie om het verbod te handhaven. Ze werden in hun gezicht uitgelachen.
Het gedoogbeleid is in ieder geval geen gevolg van een initiatief van de zijde van de overheid, maar eerder van een gefaalde legalisatie die in een werkende democratie inmiddels allang ingevoerd had moeten zijn.
Inmiddels is de Nederlandse wetgeving ridicuul rigide in haar zwart/wit denken waar het systeem altijd op de eerste plaats komt en de menselijke maat pas lang daarna.
Nederland is gepolariseerder geworden, doet actief aan sociale uitsluiting van zij die niet in de pas lopen, en als je werkgever, een rechter of de media een stok zoeken om iemand mee te slaan dan is iemand die wel eens een joint rookt al gauw een drugsverslaafde junk met alle stigmatisering van dien.
Kortom, die vlaming zag het eigenlijk best wel scherp.
Wat overigens niet wegneemt dat het stuk een interessant onderwerp aansnijdt.
@0: Alsof de gemiddelde Nederlander zich niet smalend over de Belgen uitlaat (altijd die cliches met “dom”, “frieten”, “manneke pis”), of dat de Nederlander wel weet wat er in Vlaanderen leeft…
@4: vraag het Prediker
@6: lezen
@7: Nu je het zegt… Sorry @0!
Als Nederlander die nu 5 jaar in Vlaanderen woont (en waarschijnlijk ietsje meer Vlamingen kent dan de auteur), is het mijn ervaring dat de gemiddelde Vlaming veel beter op de hoogte is van Nederland dan vice versa. De gebrekkige geïnformeerdheid van wat er buiten de landsgrenzen gebeurt, is sowieso veel meer op Nederlanders van toepassing is dan op Vlamingen.