Verkiezingen VS: RomneyShambles

Dossier:

ACHTERGROND - Nu, zes weken voor de verkiezingen, is het weer eens tijd voor een update. Wat is de stand van zaken in de race tussen Obama en Romney?

De afgelopen weken werden vooral gekenmerkt door een aanhoudend gekluns in het campagneteam van Republikeins uitdager Mitt Romney. #RomneyShambles is niet voor niets al sinds augustus een populaire hashtag op Twitter. Romneys laatste prominente blunder was dat hij maar liefst 47 procent van alle Amerikanen neerzette als een stelletje hopeloos luie uitvreters die toch wel op Obama zouden gaan stemmen. Die opmerking viel uiteraard niet zo lekker bij de gemiddelde kiezer.

Inmiddels heeft Romney dan ook een (voor Amerikaanse begrippen) forse en moeilijk te overbruggen achterstand opgelopen in de peilingen. Zodoende is een aantal prominente Republikeinen al openlijk begonnen met afstand te nemen van het zinkende schip Romney.

Ook het wantrouwen van de aartsconservatieve base van de Republikeinse Partij ten opzichte van Romney wordt almaar openlijker ten toon gespreid. Vicepresidentskandidaat Ryan is in deze kringen veel populairder, maar ook diens reputatie begint als gevolg van zijn associatie met Romney af te brokkelen. Zo meldde een voormalig aanvoerder van de Republikeinse Partij in de staat Iowa dat Ryan eerst ‘de stank’ van Romney van zich moet afwassen voordat hij bij een toekomstige landelijke verkiezing weer succesvol kan zijn. Niettemin blijft Ryan in staat aanzienlijk meer enthousiasme los te maken bij Republikeinse kiezers dan zijn nominale baas Romney – iets wat de laatste, zoals blijkt uit dit pijnlijke filmpje, maar moeilijk kan verkroppen.

Op de rechtse website RedState wordt inmiddels luidkeels geklaagd over het interne ‘verraad’ dat Romneys campagne de das zou hebben omgedaan (conservatieven zijn immers altijd het slachtoffer van iets of iemand). Hoewel de auteur van het stuk in het midden laat wie de verraders zijn, worden in de reacties de messen al geslepen.

Andere conservatieven weigeren – in navolging van hun omgang met klimaatverandering en evolutie – nou net die peilingen te geloven die Romney op achterstand zetten (dat wil zeggen: alle peilingen). Zodoende is onlangs de website Unskewed Polls gelanceerd. En wat blijkt? Romney wint! Dik! Een mooi bijkomend voordeel van dit initiatief is dat als Obama inderdaad de verkiezingen wint er een nieuwe reden is om hem af te schilderen als een illegitieme president (‘De opiniepeilers hebben de kiezers gehersenspoeld!’). Dat gedoe rond zijn geboorteakte heeft immers zijn beste tijd nu wel gehad.

Hoewel de zaken er voor Romney dus niet al te rooskleurig uitzien, is de strijd nog niet gestreden. Romney kan nog steeds winnen. En dat is eigenlijk best vreemd. De armste 47 procent van de Amerikaanse bevolking heeft, zoals Romney zelf toegeeft, niets van de Republikeinse Partij te verwachten. Ook vrouwen worden in Republikeinse kringen het liefst behandeld als tweederangs burgers en wandelende baarmoeders. En dan hebben we het nog niet eens gehad over zwarte Amerikanen en Latino’s. Zodoende komt de Amerikaanse schrijver Matt Taibbi tot de volgende observatie:

If the clichés are true and the presidential race always comes down to which candidate the American people “wants to have a beer with,” how many Americans will choose to sit at the bar with the coiffed Wall Street multimillionaire who fires your sister, unapologetically pays half your tax rate, keeps his money stashed in Cayman Islands partnerships or Swiss accounts in his wife’s name, cheerfully encourages finance-industry bailouts while bashing “entitlements” like Medicare, waves a pom-pom while your kids go fight and die in hell-holes like Afghanistan and Iraq and generally speaking has never even visited the country that most of the rest of us call the United States, except to make sure that it’s paying its bills to him on time? […]

The point is, Mitt Romney’s natural constituency should be about 1% of the population. If you restrict that pool to “likely voters,” he might naturally appeal to 2%. Maybe 3%. […]

The fact that Barack Obama needed a Himalayan mountain range of cash and some rather extreme last-minute incompetence on Romney’s part to pull safely ahead in this race is what really speaks to the brokenness of this system.

Taibbi heeft in ieder geval in zoverre gelijk dat een democratisch systeem niet garandeert dat mensen ook daadwerkelijk zullen stemmen op een partij die hun belangen het beste vertegenwoordigt. In de Verenigde Staten is dit gegeven inmiddels wel heel erg zichtbaar geworden.

Reacties (9)

#1 Arduenn

Dit is geen strijd meer tussen politieke ideologieën, maar tussen campagneteams. Jammer voor Mittens dat ‘ie is in zee gegaan met een faal-team.

Romney heeft gewoon geluk dat de helft van de Amerikanen Republikeins stemt, no matter what.

  • Volgende discussie
#2 Kalief

Die opmerking viel uiteraard niet zo lekker bij de gemiddelde kiezer.
Bleek dit nog ergens uit? Je zag die blunder vaak opduiken in de media en uiteraard maakte Obama-aanhangers zich er vrolijk over. Maar waaruit bleek dat potentiële republikeinen zich daardoor van Romney afkeerden?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Jeroen Laemers

@2: een toenemende achterstand in de peilingen plus het feit dat Romney opeens met deze spot kwam aanzetten.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Prediker

@Kalief; ze hebben kiezers gevraagd wat die er van vonden. Die hadden er geen goed woord voor over (behalve die-hard republikeinen, maar die zouden toch wel op Romney stemmen). In cruciale staten zoals Ohio loopt Romney nu tien punten achter op Obama.

https://www.youtube.com/watch?v=d6fUgISSkq8

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Peter

Romney en Obama: mannetjesputters of praatjesmakers?

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=t9h1Rzwv31A

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Peter

De demorepublikein Obamaromney wint altijd.

Om het verkiezingsproces te controleren wordt er een valse dualiteit gecreëerd, de illusie van concurrentie tussen de partijen. Er is een tweepartijensysteem nodig die voortdurend discussiëren, maar nog steeds de elitaire beleidslijnen ondersteunen die we nodig hebben om ons voordeel te behouden. Het mooie van deze dominante tweepartijenfarce is dat je het publiek niet alleen de noodzakelijke illusie van een keuze geeft, maar belangrijker, dat je opkomende derde partijen onderdrukt.

http://dotsub.com/view/c3f83502-ed0e-42fa-9337-c76e399d4616

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Jeroen Laemers

@6: Dat is allemaal leuk bedacht, maar er bestaat wel degelijk een groot verschil tussen de twee partijen. Je zult mij niet horen zeggen dat de Democraten zo geweldig zijn, maar vergeleken met de Republikeinen zijn ze dat dus wél. Je kunt het min of meer vergelijken met het verschil tussen een McDonald’s hamburger (vet, ongezond, niet echt lekker) en een broodje poep met gemalen glas (toch maar de corporate burger dan?).

Ik zou zeggen: ga eens een paar jaar in de VS wonen en dan merk je wel wat de verschillen zijn. In de tussentijd heb ik een paar voorbeelden van dingen die de Democraten voor elkaar hebben gekregen:

New Deal
Social Security
Civil Rights Act
Medicare/Medicaid
National endowments for arts and humanities
Affordable Care Act
Lilly Ledbetter Fair Pay Act
Einde aan Don’t Ask Don’t Tell

Als het aan de Republikeinen had gelegen was van al het bovenstaande niks terecht gekomen en was zo’n beetje iedereen (behalve natuurlijk blanke, heteroseksuele mannen van goede komaf) een stuk slechter af geweest.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Prediker

Er valt wel wat voor te zeggen dat zowel Democraten als Republikeinen nagenoeg volledig in de zak zitten van de industrie, het bedrijfsleven en het bankwezen, aangezien die de campagnes betalen en bovendien fiks lobbyen.

In die zin is er dus een schijntegenstelling tussen de Democratische Partij en de Republikeinse Partij, waarbij alternatieve kandidaten en partijen per definitie buiten de boot vallen.

Noam Chomsky betoogt in Manufacting Consent (1988) bovendien dat de wijze waarop nieuws doorgegeven en politieke discussies georganiseerd worden in de massamedia de echte, fundamentele kwesties en keuzes systematisch buiten beeld houdt.

Toch is het een vergissing te denken dat het geen verschil uitmaakt of de Democraten of de Republikeinen winnen. Dat is zoiets als stellen dat het geen verschil zou uitmaken of je op een coalitie van VVD/D66/PvdA stemt of op een amalgaam van de PVV/NieuwRechts/NVU.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 frankw

In aanvulling op Prediker. Het was Susan Sonntag die ooit zoiets zei als “America has one political party, the Republican Party, a branch of which calls itself the Democratic Party”

  • Vorige discussie