Sinds jaar en dag hou ik mij op de fiets aan de verkeersregels zoals wachten voor rood licht en zebrapad, heeft mijn fiets brandend licht zodra het Allah behaagt de zon uit te doen en rij ik kalmpjes en omzichtig bij grote groepen lopende of fietsende toeristen.
Tussen werkelijkheid en micromanagement heeft iets of iemand (stadsdeelmanagement, knelpuntcommissie of grachtengordeldierkundige) uitgevonden dat zebrapaden en verkeerslichten niet veilig genoeg zijn bij de algehele stadsopenbreking die Amsterdam sinds de late middeleeuwen kenmerkt. De oplossing die hiervoor bedacht is heet ?verkeersregelaar?, mannen en vrouwen met feloranje hesjes, die als stad en bewoners zelf niet voldoende overlast genereren daarvoor zijn uitgekozen en hebben doorgeleerd.
Vandaag staan deze oranjegehesten op het Rokin met echte portofoons fietsers een doolhof te duiden tussen kastje en muur. Auto?s mogen gewoon op de weg van de Munt via het Rokin naar de Dam, maar fietsers worden (in hun eigen belang) een weg via een niet bestaand bos ingestuurd.
Reacties (4)
Als Allah de zonsondergang al zou regelen, de aarde draait om de zon en niet andersom, regelt Allah ook de verkeersregelaars. De wegen van Allah zijn nu eenmaal net zo ondoorgrondelijk als die van alle andere zelf bedachte Opperregelaars!
Oranje hesjes komen voor in de beste dorpen.
Als Allah de zon uit doet…wat een heerlijk voorbeeld van egocentrisch denken :)
adriaan pek
als je iets niet weet moet je ook niet kakelen als een kip zonder kop je dierbare zal per ongeluk aangereden worden dan zal je pas zeggen dat daar er geen verkeersregelaars waren